ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ - Γιάννης ΔΗΜΗΤΡΑΣ Στίχοι & Μουσική: Αντρέας ΑΝΤΡΕΟΥ
HTML-код
- Опубликовано: 15 сен 2024
- ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ
Στίχοι & Μουσική: Αντρέας Αντρέου
Ερμηνεία: Γιάννης Δημητράς
Και κάνανε κρεββάτι τους το χώμα το βρεγμένο
την πέτρα μαξιλάρι τους σαν να 'ταν η αγάπη τους
σε χώμα ματωμένο
κοιμήθηκαν με τη βροχή σφιχτά αγκαλιασμένοι
ό,τ' είχαν τώρα το' χασαν, τίποτα πια δε μένει:
Η νύχτα, η πίκρα, η προσφυγιά και κάπου εκεί σε μι' άκρη
να είναι ταχ' αυτό δροσιά το ξεχασμένο δάκρυ;
Φυτέψαν την απελπισιά στο χώμα τ' αγιασμένο
δεντρί να γίν' η ξαστεριά, δεντρί να γιν' η Λευτεριά
σε χώμα ματωμένο
κοιμήθηκαν με τη βροχή σφιχτά αγκαλιασμένοι
ό,τ' είχαν τώρα το' χασαν, τίποτα πιά δε μένει:
Η νύχτα, η πίκρα, η προσφυγιά και κάπου εκεί σε μι' άκρη
να είναι τάχ' αυτό δροσιά ή ξεχασμένο δάκρυ;
Δείτε ακόμα:
www.facebook.c...
www.gsfmusic.g...
www.filoxeniar...
/ @andreasandreou3602
Ένα μεγάλο - μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από καρδιάς!!!!!!!!!!❤❤❤❤
Κατάγομαι από πρόσφυγες τής παλιάς ανατολικής Θράκης! Αυτό το τραγούδι είναι ύμνος καί για τούς δικούς μου προγόνους!!!! Συνεχίστε να δημιουργείτε σας παρακαλώ!!!!
@@user-fm7gu5zc7k
Η Κύπρος, ως αναπόσπαστο μέλος της Μεγάλης Ελληνικής οικογένειας ακολούθησε τους αγώνες και τη μοίρα της Μητέρας - Πατρίδας.
Ελπίζω να μην συμπεριληφθεί στον κατάλογο των Χαμένων Πατρίδων, ελπίζω με τα τραγούδια μου να προσθέτω ένα μικρό έστω λιθαράκι στον αγώνα διάσωσής της και διατήρησης της εθνικής της ταυτοτητας.
Το τραγούδι αυτό καθώς και το ΚΑΡΑΒΙΑ - ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ που επίσης μεταφορτώνω σήμερα, αφιερώνεται σ' όλους ξεριζωμένους Συνέλληνες, όπως είναι αυτοί του Πόντου, της Μικρασίας, της Κωνσταντινούπολης, της παλιάς Ανατολικής Θράκης ...
Και σ' εσάς, με την αγάπη μου.
Ύμνος της προσφυγιάς. Ύμνος πατριωτικός .Ύμνος που ακουμπάει στην καρδιά και στην ψυχή του κάθε πρόσφυγα. Όλα αυτά τα συναισθήματα που θα μας ακολουθούν για πάντα στην ζωή. Τα Θερμά μου συγχαρητήρια σε όλους σας Ανδρέα μου. Κάθε καλό στο δρόμο της πατριωτικής και αγωνιστικής μουσικής σου ❤❤❤❤❤
@@mariaioannou1273
Εκ μέρους όλων των συντελεστών, σ' ευχαριστώ πολύ, Μαρία μου για το εξαιρετικά όμορφο σχόλιό σου.
Νομίζω πως τα κοινά βιώματα βοηθούν στην πληρέστερη κατανόηση και συναντίληψη πραγμάτων και καταστάσεων.
Μην κουραστείς ποτέ ν' αγωνίζεσαι για την Πατρίδα.
κ