آن نغمه جاوید ، آن رسته ز هر بند ، آن ساز قلندر ، آن نامه صد سر ، آن حافظ رندان ، آن رومی پنهان ، آن رمز شکوفان ، آن آن پریشان ، آن جان دلیران ، او جان تو ایران ، او گوهر انسان ، او مهر فروزان ( بخشی از سرود واره یی بلند از ع.ز.سیمرغ به یاد بود استاد لطفی ) و با همراهی تمبک نوازی گرم و موزون جناب قوی حلم This eternal song comme from heart and soul of Nature. This great music and this great Master( Ostad Lotfi) comme from of a very old civilisation : Old Iran and his Zoroastrien and Mithraisme culture .This great music open our mind for find the best value in us when we close our eyes and we listen with our heart : Peace, , Love, Courage, Knowledge and Freedom !...This great music is for all humanity and his harmony with Nature !...
خوب موسیقی هر فرد مبین نگرش آن فرد نسبت به موسیقی و احوالات اطراف آن است.این مربوط به خود هنرمند می باشد که هنرش از آن نشات می گیرد.این گفته شما بیانگر نظر شخصی شماست بیانگر این نوع موسیقی که الان ارائه می کند بنابر نظریات شخصی و گرایشات به نهله های عرفانی،این نشانگر ضعف نیست.بلکه نظر اوست.در عشق داند حرف چیز دیگری بود الان چیز دیگری.چون به لحاظ موسیقی چه سنوریته چه تکنیک و کوک جمله پردازی قرینه پردازی بدیهه گویی و رعایت انگاره های ردیف مشکلی نیست که نشانگر ضعف باشد.بلکه در عین قدرت است.این بیشتر مسئله دیدگاه شما را بیان می کند که این نوع بیان مورد علاقه جنابعالی نیست.باسپاس.
@@arefazarstan2407 اعتقاد دارم اصولاً این نوع از جمله پردازی اصلا متناسب با روحیات لطفی در آن زمان نیست و همین سبب میشود که بداهه به دل ننشیند البته که شور و عصیان و گاهی پرمضرابی مختص عشق داند بود و الان حرف چیز دیگریست اما بحث بر اینست که آیا فلان جمله آیا لازم بود قرینه شود؟ایا بار حسی اثر در فلان زمان به پرش دو نتی نیاز داشت؟ به نظر من بداهه نقل و نبات نیست که از آستین بیرون بیاید بلکه بداهه مستلزم احوالات خاصیست که گاهی در کنسرت پیش نمی‌آید و نوازنده ناچارا تکنیکی میزند که غالبا جذاب هم نیستند فکر می‌کنم آقای لطفی در این اجرا این مشکل را داشتند
@@mohammadsaidahmadi9576 البته التزام استفاده از تکنیک مانند شلال ها و پرش ها بیانگر احوال درونی لطفی در آن لحظه است که یک نوع شوریدگی عرفانی که در آثار ادبی ما مثل دیوان شمس حال و هوای اش درک می شود که در این اثر لطفی در صدد بیان آن بود.البته امکان دارد که شما موافق این دیدگاه عرفانی که لطفی در صدد تجلی آن در اثر می باشد نباشید واصلا قبول نداشته باشید ولی لطفی در این اثر حرف خود را می زند که به نظر اینجانب زیباست.البته گفتم مثلا من از یک نوع دیدگاه که تو ساز فرهنگ شریف هست امکان دارد خوشم نیاید ولی این نفی بر آن اثر نیست بلکه دیدگاه اوست که با تکنیک های موسیقایی که بوسیله او بکار گرفته شده زیبا بنماید.مسئله هماهنگی فرم با بیان است که هر بیانی فرم مختص به خود را می پذیرد.باسپاس از توجه تان.
با اینکه تار لطفی از دید من پر حس ترین تار در بین تمام نوازندگان هست، از نظر من هم این لطفی هم از لحاظ تکنیک و هم از لحاظ حس و حال زمین تا آسمان با لطفی عشق داند و چاووش و بیات اصفهان (با تار) فرق دارد. من تا این اجرا از لطفی اشتباه نتی نشنیده بودم و اینطور به نظر میومد که یا بدون آمادگی روی صحنه رفته یا کلن فاصلۀ زیادی نسبت به قبل داره. همونطور که استاد شجریان اواسط دهۀ هفتاد به بعد با دهۀ شصت فرق ها داره. البته با گذشتن سن شاید چنین انتظاری هم از هر کس بره، ولی خب توجیه اینکه ایرادی بهش وارد نیست هم به نظر من کمی با دید قهرمان سازی هست.
بهیچ عنوان لطفی تنزل که نکرده هیچ در اینجا نغمه و حال و آن درونی خود را فریاد میزند و اثر منفی دروران درونش به صدای سه تار شنیده میشود اگر همیشه منتظر یه کار جدید از قبلی بهتر هستید باید بگویم لطفی ربات نیست..
❤❤❤❤❤❤
جانم استاد .روحش شاد ....
😔
صد حیف ...🖤❤
چقدر زیبا و آرامش بخش👌🏼
دستان او شفا بخش است
Amazing music
آن نغمه جاوید ، آن رسته ز هر بند ، آن ساز قلندر ، آن نامه صد سر ، آن حافظ رندان ، آن رومی پنهان ، آن رمز
شکوفان ، آن آن پریشان ، آن جان دلیران ، او جان تو ایران ، او گوهر انسان ، او مهر فروزان
( بخشی از سرود واره یی بلند از ع.ز.سیمرغ به یاد بود استاد لطفی )
و با همراهی تمبک نوازی گرم و موزون جناب قوی حلم
This eternal song comme from heart and soul of Nature. This great music and this great Master( Ostad Lotfi) comme from of a very old civilisation : Old Iran and his Zoroastrien and Mithraisme culture .This great music open our mind for find the best value in us when we close our eyes and we listen with our heart : Peace, , Love, Courage, Knowledge and Freedom !...This great music is for all humanity and his harmony with Nature !...
روحت شاداستاد🥺🥺💔
استاد همیشه جاودان هستن 🌹
What a channel!
خداوندگار سه تار...
رحمت خدا بر روح پاک استاد و هزار لعنت بر انان كه دسلايك كرداند
به به ... اساتيد كم نظير سرزمينمان ايران كه آنچنانكه شايسته نام و هنرشان بود مورد توجه قرار نگرفتند.. الگوهاي هنر و اخلاق ايراني...
伊朗地区的古波斯音乐是人类心灵的一块最柔软与幽深之处
حیف این موسیقی و صدا که باید با این کیفیت افتضاح ضبط و اپلود شه
چقدر این لطفی با ان لطفی که عشق داند را ساخت متفاوت است!
این محمدرضا لطفی اصلا در حد و اندازه‌ی ان لطفی نیست
حیف!
خوب موسیقی هر فرد مبین نگرش آن فرد نسبت به موسیقی و احوالات اطراف آن است.این مربوط به خود هنرمند می باشد که هنرش از آن نشات می گیرد.این گفته شما بیانگر نظر شخصی شماست بیانگر این نوع موسیقی که الان ارائه می کند بنابر نظریات شخصی و گرایشات به نهله های عرفانی،این نشانگر ضعف نیست.بلکه نظر اوست.در عشق داند حرف چیز دیگری بود الان چیز دیگری.چون به لحاظ موسیقی چه سنوریته چه تکنیک و کوک جمله پردازی قرینه پردازی بدیهه گویی و رعایت انگاره های ردیف مشکلی نیست که نشانگر ضعف باشد.بلکه در عین قدرت است.این بیشتر مسئله دیدگاه شما را بیان می کند که این نوع بیان مورد علاقه جنابعالی نیست.باسپاس.
@@arefazarstan2407
اعتقاد دارم اصولاً این نوع از جمله پردازی اصلا متناسب با روحیات لطفی در آن زمان نیست و همین سبب میشود که بداهه به دل ننشیند
البته که شور و عصیان و گاهی پرمضرابی مختص عشق داند بود و الان حرف چیز دیگریست اما بحث بر اینست که آیا فلان جمله آیا لازم بود قرینه شود؟ایا بار حسی اثر در فلان زمان به پرش دو نتی نیاز داشت؟
به نظر من بداهه نقل و نبات نیست که از آستین بیرون بیاید بلکه بداهه مستلزم احوالات خاصیست که گاهی در کنسرت پیش نمی‌آید و نوازنده ناچارا تکنیکی میزند که غالبا جذاب هم نیستند
فکر می‌کنم آقای لطفی در این اجرا این مشکل را داشتند
@@mohammadsaidahmadi9576 البته التزام استفاده از تکنیک مانند شلال ها و پرش ها بیانگر احوال درونی لطفی در آن لحظه است که یک نوع شوریدگی عرفانی که در آثار ادبی ما مثل دیوان شمس حال و هوای اش درک می شود که در این اثر لطفی در صدد بیان آن بود.البته امکان دارد که شما موافق این دیدگاه عرفانی که لطفی در صدد تجلی آن در اثر می باشد نباشید واصلا قبول نداشته باشید ولی لطفی در این اثر حرف خود را می زند که به نظر اینجانب زیباست.البته گفتم مثلا من از یک نوع دیدگاه که تو ساز فرهنگ شریف هست امکان دارد خوشم نیاید ولی این نفی بر آن اثر نیست بلکه دیدگاه اوست که با تکنیک های موسیقایی که بوسیله او بکار گرفته شده زیبا بنماید.مسئله هماهنگی فرم با بیان است که هر بیانی فرم مختص به خود را می پذیرد.باسپاس از توجه تان.
با اینکه تار لطفی از دید من پر حس ترین تار در بین تمام نوازندگان هست، از نظر من هم این لطفی هم از لحاظ تکنیک و هم از لحاظ حس و حال زمین تا آسمان با لطفی عشق داند و چاووش و بیات اصفهان (با تار) فرق دارد. من تا این اجرا از لطفی اشتباه نتی نشنیده بودم و اینطور به نظر میومد که یا بدون آمادگی روی صحنه رفته یا کلن فاصلۀ زیادی نسبت به قبل داره. همونطور که استاد شجریان اواسط دهۀ هفتاد به بعد با دهۀ شصت فرق ها داره. البته با گذشتن سن شاید چنین انتظاری هم از هر کس بره، ولی خب توجیه اینکه ایرادی بهش وارد نیست هم به نظر من کمی با دید قهرمان سازی هست.
بهیچ عنوان لطفی تنزل که نکرده هیچ در اینجا نغمه و حال و آن درونی خود را فریاد میزند و اثر منفی دروران درونش به صدای سه تار شنیده میشود اگر همیشه منتظر یه کار جدید از قبلی بهتر هستید باید بگویم لطفی ربات نیست..