Czytam: „Prawo do lenistwa”, Paul Lafargue - Podcast

PRAWO DO LENISTWA - Paul Lafargue
SPIS TREŚCI
00:13 🟠 WSTĘP 🟠
03:11 🟠 ROZDZIAŁ I: NIESZCZĘSNY DOGMAT 🟠
03:16 🔶 Pozwólcie nam być leniwymi we wszystkim, z wyjątkiem w kochaniu i w piciu, z wyjątkiem w byciu leniwymi” - Lessing
06:22 🔶 Filozofowie starożytni głosili pogardę dla pracy, którą traktowali jako degradację wolnego człowieka. Poeci sławili lenistwo - ów dar bogów: O Melibeju! bóstwo to mi wczasy daje - O Melibae, Deus nobis haec otia fecit (Wergiliusz, Bukoliki, Ekloga 1,6-36)
06:40 🔶 Chrystus w kazaniu na Górze głosił: „Przypatrzcie się liliom polnym, jako rosną: nie pracują ani przędą. A powiadam wam, iż ani Salomon we wszystkiej chwale swojej nie był odziany, jako jedna z nich” (Mat., VI, 28-29).
08:23 🟠 ROZDZIAŁ II: BŁOGOSŁAWIEŃSTWO PRACY 🟠
09:53 🔶 „Im więcej moje ludy będą pracować, tym mniej będzie zepsucia - pisał Napoleon 5 maja 1807 roku z Osterode. - To ja dzierżę władzę... i jestem skłonny wydać zarządzenie, by w niedzielę, po skończonych nabożeństwach, sklepy były otwarte, a robotnicy wracali do pracy”. By wykorzenić lenistwo i złamać poczucie dumy i niezależności, które wywołuje ono w duszy ludzkiej, autor Essay on trade proponował umieszczanie biednych we wzorowych domach pracy (ideal work-houses) - stałyby się one „domami terroru, w których zmuszano by do czternastogodzinnego dnia pracy, z czego po odtrąceniu dwóch godzin na posiłki zostałby akurat dwunastogodzinny dzień pracy”.
Dwunastogodzinny dzień pracy oto ideał filantropów i moralistów XVIII stulecia! Jakżeśmy prześcignęli owo nec plus ultra! Współczesne zakłady pracy stały się wzorowymi domami poprawczymi, w których więzi się masy robotnicze, w których skazuje się na dwunasto- czy czternastogodzinną pracę przymusową nie tylko mężczyzn, ale kobiety i dzieci.
13:39 🔶 Nasza epoka - mówi się - jest epoką pracy. W rzeczywistości jest ona epoką bólu, nędzy i zepsucia.
30:47 🟠 ROZDZIAŁ III: KONSEKWENCJE NADPRODUKCJI 🟠
30:51 🔶 Poeta grecki z czasów Cycerona, Antiparos, w taki oto sposób opiewał wynalezienie młyna wodnego do mielenia ziarna, który miał wyzwolić niewolnice i przywrócić złoty wiek:
Oszczędzajcie swych rączek, o młynareczki, i śpijcie
Słodko! Niechaj wam kogut na próżno zwiastuje poranek.
Deo dziewcząt robotę nimfom wodnym zleciła,
Które stopy lekkimi skaczą po kołach młyna,
Osie wśród wstrząsów się wiercą i obracają się szprychy,
Z nimi ciężkie kamienie obracają się wokół.
Żyjmy, jak żyli ojcowie, cieszmy się śmiało darami,
Które bogini łaskawa bez pracy naszej nam zsyła.
39:29 🔶 „Jeśli zsumujemy zatrudnionych we wszystkich fabrykach włókienniczych z personelem kopalń węgla i kruszców (...) Jeśli zsumujemy ich z personelem wszystkich zakładów hutniczych i manufaktur metalowych (...) Każda z tych sum będzie mniejsza od liczby nowoczesnych niewolników domowych. Co za podniosły rezultat kapitalistycznego zastosowania maszyn”.
Do klasy służby domowej (...) należy jeszcze dodać pokaźną kategorię tych, którzy oddają swą energię dla zaspokojenia nieużytecznych i rujnujących pragnień ludzi bogatych, a więc jubilerów, koronkarki, hafciarki, introligatorów wykonujących kosztowne oprawy, szwaczki szyjące luksusowe toalety, tapicerów od eleganckich wnętrz itd.
44:25 🔶 Wobec tego podwójnego szaleństwa robotników - wyczerpywania się nadmierną pracą i wegetowania we wstrzemięźliwości - wielkim problemem produkcji kapitalistycznej nie jest już znalezienie wytwórców i podwojenie ich siły, lecz wyszukanie konsumentów, wzbudzenie ich apetytów i wywołanie w nich nowych, bodaj sztucznych potrzeb.
46:17 🔶 Nic nie jest w stanie sprawić, by góry nagromadzonych produktów europejskich, wyższe i okazalsze od egipskich piramid, mogły znaleźć zbyt. Wydajność robotników europejskich przewyższa wszelką konsumpcję, wszelką rozrzutność. Przerażeni fabrykanci potracili głowy, nie wiedzą, gdzie znaleźć surowce, aby zaspokoić niezorganizowaną, zboczoną namiętność do pracy swych robotników. (...) Wszystkie nasze produkty fałszuje się, by ułatwić ich zbyt i zmniejszyć trwałość. Nasza epoka zostanie nazwana epoką falsyfikacji, tak jak pierwsze epoki ludzkości nazwane zostały epoką kamienia lub brązu, w zależności od charakteru ich twórczości.
54:52 🟠 ROZDZIAŁ IV: NOWE PIOSENKI DO NOWEJ MUZYKI 🟠
1:05:54 🔶 Gdy klasa robotnicza wyrwie ze swego serca namiętność do pracy i powstanie w całej swej potędze, to nie po to, aby ogłosić Prawa człowieka, które są w rzeczywistości prawami eksploatacji kapitalistycznej, nie po to, by ogłosić Prawo do pracy, będące w rzeczywistości prawem do nędzy, lecz po to, by ukuć żelazne prawo, zakazujące ludziom pracować dłużej niż trzy godziny na dobę. I wtedy stara ziemia zadrży z radości i poczuje budzące się w niej nowe życie...
1:07:12 🟠 DODATEK 🟠
🔴 ⬇️ Zainteresowanym polecam analizę tekstu w języku francuskim: ⬇️ 🔴
• LAFARGUE - Le droit à ...
#praca #społeczeństwo #filozofia #wolność #życie #etyka #refleksja #audiobook #książka #paulafargue