#28 Chwilka z "o naśladowaniu Chrystusa" Tomasza a Kempis

Jak słuchać o naśladowaniu?
Prezentowane dzieło Tomasza a Kempis przetłumaczył o. Władysław Lohn
Książki tej nie można czytać tak, jak powieści lub innego dzieła ascetycznego - jednym tchem, od początku do końca. W każdym bowiem rozdziale znajduje się taka obfitość treści, takie bogactwo myśli, rad duchownych, zasad i wskazań, że nikt z prawdziwym pożytkiem nie przeczyta kilku na raz rozdziałów, chyba tylko ślizgając się po powierzchni nad głębią myśli i treści.
Wydaje się, że i dla dzisiejszego czy-telnika aktualna pozostaje uwaga histo-ryka literatury Piotra Chmielowskiego w liście do Antoniego Sygietyńskiego
(7 X 1899): „Tomasza à Kempis nie na-leży czytać systematycznie, tylko dorywczo i na chybił trafił".
Poza tym nie należy tu szukać subtelności teologicznych lub filozoficznych, bo Tomasz à Kempis idąc za wskazania-mi pobożności - devotio moderna - którą zalecał Gerard Groot, przeciwstawiał się stanowczo szkolnym subtelnościom XV stulecia. Bez zestawiania długich szeregów dowodów podaje zasadnicze prawdy ascezy katolickiej w niezwykle prostej formie.
Kościół doceniając nieprzemijające wartości Naśladowania zamieścił wybra-ne rozdziały tego dzieła w nowym wyda-niu brewiarza - Liturgia horarum.
O naśladowaniu Chrystusa jest bardzo popularnym, znanym od 1418 roku, dziełkiem ascetycznym i po Piśmie świętym najbardziej rozpowszechnioną książką, posiadającą wielką ilość wydań i tłumaczeń, cieszącą się do dnia dzisiejszego niezwykłą poczytnością. Św. Ignacy Loyola od czasów swego nawrócenia był rozmiłowany w Naśladowaniu i uważał je za perłę książek duchownych. Czy-tał je dwa razy dziennie: jeden rozdział rano, według porządku, drugi natomiast wieczorem, na wyrywki, gdzie się książka otworzyła. Św. Franciszek Salezy zwykł był mawiać, że ta książka więcej ludzi nawróciła i uświęciła, niż zawiera liter. Czytywali ją także uczeni i wybitni ludzie: Piotr Corneille, Leibniz, Beethoven, Manzoni. Ampère, ciężko chory, zapytany przez jednego z przyjaciół, czy nie życzyłby sobie, żeby mu przeczytać jakiś rozdział z O naśladowaniu Chrystusa, odrzekł: „może co innego, mój drogi, bo Naśladowanie umiem na pamięć". Przy zwłokach Daga Hammarskjölda, sekretarza generalnego ONZ, leżących obok szczątków rozbitego i spalonego samolotu (17 IX 1960), znaleziono w kieszeni marynarki książeczkę Tomasza à Kempis O naśladowaniu Chrystusa, a w niej kartkę z tekstem przysięgi, jaką złożył, obejmując obowiązki sekretarza generalnego ONZ.
Książka do nabycia w linku poniżej
najejglowie.pl...