Ένα υπέροχο τραγούδι που πλημμυρίζει εποχή ΄'1821'' Καλή μας επέτειο στα 200 χρόνια! Θέλω να βρω περισσότερες πληροφορίες, για αυτό το κομμάτι, όποιος έχει κάτι παρακαλώ.
30 Σεπτεμβρίου του 1826 στο Κάστρο της Ακρόπολης. Ο στρατηγός Γ. Μακρυγιάννης υπερασπίζεται το Κάστρο. Σε μιά ανάπαυλα της μάχης, ο Μακρυγιάννης φιλιώνει με το Γκούρα και αρχίζουν το χορό και το τραγούδι όπως διηγείται ο Μακρυγιάννης. Τότε έκατζε ο Γκούρας και οι άλλοι και φάγαμεν ψωμί τραγουδήσαμεν κ' εγλεντήσαμεν. Με περικάλεσε ο Γκούρας κι' ο Παπακώστας να τραγουδήσω ότ' είχαμεν τόσον καιρόν οπού δεν είχαμεν τραγουδήση τόσον καιρόν, οπού μας έβαλαν οι 'διοτελείς και 'γγιχτήκαμεν δια να κάνουν τους κακούς τους σκοπούς. Τραγουδούσα καλά. Τότε λέγω ένα τραγούδι... Ο Ήλιος εβασίλεψε Έλληνα μου, βασίλεψε και το Φεγγάρι εχάθη κι' ο καθαρός Αυγερινός που πάει κοντά στην Πούλια, τα τέσσερα κουβέντιαζαν και κρυφοκουβεντιάζουν. Γυρίζει ο Ήλιος και τους λέει, γυρίζει και τους κρένει. Εψές οπού βαασίλεψα πίσου από μια ραχούλα, ακ'σα γυναίκεια κλάματα κι' αντρών τα μυργιολόγια γι' αυτά τα 'ρωικά κορμιά 'σ τον κάμμπο ξαπλωμένα, και μέσ' το αίμα το πολύ είν' όλα βουτημένα. Για την πατρίδα πήγανε 'σ στον Άδη, τα καιμένα. Ο μαύρος ο Γκούρας αναστέναξε και μου λέγει "Αδελφέ Μακρυγιάννη, σε καλό να το κάμη ο Θεός άλλη φορά δεν τραγούδησες τόσο παραπονεμένα. Αυτό το τραγούδι σε καλό να μας βγη. ΕΊχα κέφι, του είπα, οπού δεν τραγουδήσαμεν τόσον καιρόν. Το κείμενο το δανείστηκα από μια ανάρτηση του Γυμνασίου Αμαρουσίου.
@@mariaspock Πολυ σωστα, Μαρια. Ετσι γραφει ο Στρατηγος στα απομνημονευμα του. Να συμπληρωσω οτι εκεινο το βραδυ, σκοτωθηκε ο αμφιλεγομενος οπλαρχηγος της Ρουμελης Γιαννης Γκουρας. Αυτος δηλαδη που ζητησε απο τον Μακρυγιαννη να τραγουδησει, πριν τη μαχη... Διαβαστε ολοι τα απομνημονευματα του Μακρυγιαννη. Βεβαια η γλωσσα παιδευει μεχρι να τη συνηθισεις η μπορει να εχουν εκδοθει και σε πιο απλα ελληνικα.
Ένα υπέροχο τραγούδι που πλημμυρίζει εποχή ΄'1821'' Καλή μας επέτειο στα 200 χρόνια!
Θέλω να βρω περισσότερες πληροφορίες, για αυτό το κομμάτι, όποιος έχει κάτι παρακαλώ.
30 Σεπτεμβρίου του 1826 στο Κάστρο της Ακρόπολης. Ο στρατηγός Γ. Μακρυγιάννης υπερασπίζεται το Κάστρο. Σε μιά ανάπαυλα της μάχης, ο Μακρυγιάννης φιλιώνει με το Γκούρα και αρχίζουν το χορό και το τραγούδι όπως διηγείται ο Μακρυγιάννης. Τότε έκατζε ο Γκούρας και οι άλλοι και φάγαμεν ψωμί τραγουδήσαμεν κ' εγλεντήσαμεν. Με περικάλεσε ο Γκούρας κι' ο Παπακώστας να τραγουδήσω ότ' είχαμεν τόσον καιρόν οπού δεν είχαμεν τραγουδήση τόσον καιρόν, οπού μας έβαλαν οι 'διοτελείς και 'γγιχτήκαμεν δια να κάνουν τους κακούς τους σκοπούς. Τραγουδούσα καλά. Τότε λέγω ένα τραγούδι... Ο Ήλιος εβασίλεψε Έλληνα μου, βασίλεψε και το Φεγγάρι εχάθη κι' ο καθαρός Αυγερινός που πάει κοντά στην Πούλια, τα τέσσερα κουβέντιαζαν και κρυφοκουβεντιάζουν. Γυρίζει ο Ήλιος και τους λέει, γυρίζει και τους κρένει. Εψές οπού βαασίλεψα πίσου από μια ραχούλα, ακ'σα γυναίκεια κλάματα κι' αντρών τα μυργιολόγια γι' αυτά τα 'ρωικά κορμιά 'σ τον κάμμπο ξαπλωμένα, και μέσ' το αίμα το πολύ είν' όλα βουτημένα. Για την πατρίδα πήγανε 'σ στον Άδη, τα καιμένα. Ο μαύρος ο Γκούρας αναστέναξε και μου λέγει "Αδελφέ Μακρυγιάννη, σε καλό να το κάμη ο Θεός άλλη φορά δεν τραγούδησες τόσο παραπονεμένα. Αυτό το τραγούδι σε καλό να μας βγη. ΕΊχα κέφι, του είπα, οπού δεν τραγουδήσαμεν τόσον καιρόν. Το κείμενο το δανείστηκα από μια ανάρτηση του Γυμνασίου Αμαρουσίου.
@@mariaspock Πολυ σωστα, Μαρια. Ετσι γραφει ο Στρατηγος στα απομνημονευμα του. Να συμπληρωσω οτι εκεινο το βραδυ, σκοτωθηκε ο αμφιλεγομενος οπλαρχηγος της Ρουμελης Γιαννης Γκουρας. Αυτος δηλαδη που ζητησε απο τον Μακρυγιαννη να τραγουδησει, πριν τη μαχη... Διαβαστε ολοι τα απομνημονευματα του Μακρυγιαννη. Βεβαια η γλωσσα παιδευει μεχρι να τη συνηθισεις η μπορει να εχουν εκδοθει και σε πιο απλα ελληνικα.
Υπέροχο!