سید عبدالهادی شیرازی سلام الله علیه - بیانات استاد محمد امجد
HTML-код
- Опубликовано: 7 окт 2024
- پس آقای بهاءالدینی هم که باشه، محمود امجد هم که باشه، آسید حسین فاطمی هم که باشه، وقتی بهش بگویی «آیت الله العظمی» می گوید برو! آمده با ریش ما بازی کنه!
حالا فقط به او نمی گوید آیت الله العظمی، چند گونی هم پول آورده!
[آقای بهاءالدینی به او] می گوید برو! آمده با ریش ما بازی کنه!
اینها دیگه عصمت دارند.
اینها دیگه امیرالمؤمنین یزید هیچ لحظه ای از عمرشان نیستند.
آقا[ی امجد] می فرمایند مرجعی که به او مرجعیت داشت می رسید نابینا شد. گفت الحمد لله که مرجعیت از ما منصرف شد!
کسی برای نابینایی اش بگوید الحمد لله!
آسید عبدالهادی شیرازی
آیت الله امجد از علامه طباطبایی نقل کرده اند که آقای میلانی و آسید عبدالهادی مَلَک اند.
ببینید این را علامه اهل الله دارد می گوید.
فرمود آیت الله میلانی و آسید عبدالهادی مَلَک اند.
علامه طباطبایی دارد می گوید!
نابینا می شود می گوید الحمد لله!
مثل اینکه یک دفعه کمیته تعیین وزرا دارند من را به عنوان وزارت یا چنین چیزی معرفی می کنند و من یک دفعه یک بیماری پیدا بکنم.
(می خواهم تصویر بکنید)
من هم می توانم الحمد لله بگویم؟
اگر گفتم می توانم فوراً آقای دهقان بگوید گوه خوردی!
می خواهم شب عاشورا این جور بگوید و مأجور بشود.
یعنی اگر بنده ادعا کنم که دارند من را برای وزارت یا وکالت یا چنین چیزی آماده می کنند و شب یکدفعه اتفاقی برایم بیفتد که این اتفاق مانع بشود، آیا می گویم الحمد لله؟
اگر بگویم که ادا است!
اگر بگویم که ادا است!
چگونه می شود که تا به حال این همه دولا و راست شده ام تا من را در کمیته به عنوان وزیر معرفی کنند بعد همین «امشب» این الحمد لله عرفانی را می توانم بگویم؟
حواس مان باشد!
موقعی این الحمد لله را می توانم بگویم که از اول کارم درست باشد.
پیدا است که آسید عبدالهادی شیرازی از اول طلبگی کارش درست بوده.
ما مثلا در مورد حر خیال می کنیم مثل همان حرفی که مداح ها می گویند،
که حر گفت مادر تو حضرت زهرا است و من به تو نمی توانم بگویم سکلتک امک.
از این چیزها که می گویند و ملت هم های های گریه می کنند.
می گویند ادب به خرج داد.
همین ادب.
سحره فرعون هم ادب به خرج دادند.
از این کسشعر ها در بیانات آقا[ی امجد] هم آمده.
به شما بگویم.
چون اینها در بیانات ایشان هم آمده دارم نقل می کنم.
چون من همیشه نسبت به این کسشعرها حرف داشتم.
سکوت می کردم ولی حرف داشتم.
در مورد سحره فرعون، عُرَفا این جور تفسیر می کنند که چون ادب کردند به جناب موسی، آن ادب باعث نجات شان شد.
[نه! این طور نیست.]
سحره فرعون یک عمر آدم بودند که آن لحظه توانستند بشوند إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ.
یک عمر آدم بودند.
یک عمر، شریف بودند.
سحره بودند ولی شریف بودند.
نه اینکه آن یک لحظه [منقلب شدند]
آن شارب الخمری که موسی بن جعفر دست می گذارد روی شانه اش و به او می گوید در هر حال از ما روی بر نگردان او مثل شارب الخمرهای دیگر نبوده.
و الا در دستگاه بنی العباس هم خیلی شارب الخمر های خوشرقص هم بوده اند.
اینقدر زاکونی دور و بر دستگاه عباسی بوده که توی مجلس شرب خمرش هم اگر می نشسته و خمر نمی خورده از آن شارب الخمر هم بدتر بوده.
نگویید شارب الخمر!
من و شمای ظاهربین به او می گوییم شارب الخمر.
او یک جوانمرد بوده.
جوانمردی که اگر دنیا را به او می دادند که برود در دستگاه هارون و به اندازه زاکونی برود کاندیدای پوششی بشود؛
غیر از این است؟
اگر دنیا را به او می دادند به اندازه ای که مثل زاکونی بشود پوششی، دنیا را نمی گرفته.
چون حب موسی بن جعفر در دلش است.
آقای امجد از این صحبت حالش دارد جا می آید و می فرماید «قطعاً»!
پس ما نگوییم: اِه! شارب الخمر!؟ یا حر که در سپاه یزید بود با یک لحظه ادب کردن منقلب شد و ...
نه!
امام حسین هم حر را می شناسد که این جور با او صحبت می کند.
موسی بن جعفر هم آن شارب الخمر را می شناسد.
با نورانیت می شناسد.
می بیند که وقتی او خجالت می کشد از سر ایمان به موسی بن جعفر است.
کما اینکه من اگر خجالت بکشم به آقای بهاءالدینی بگویم سیگار می کشم، آقای بهاءالدینی برای رفع حجالت من می گوید: نه خیر! بکش!
کما اینکه کرد این کار را.
علما با او در افتادند.
که ایشان گفت نه خیر! این که شر مطلق که ندارد.
اینها جوانمرد بودند.
در عمرشان جوانمردی کرده اند.
اگر روسپی هم بوده جوانمردی کرده در یک جایی، همن جوانمردی در دستگاه خدا یک جا دست او را می گیرد.
در لحظه آخر.
إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ
تاریخ بیانات:
۱۴۰۳/۰۴/۲۵
بخشی از لایو اینستاگرام به آدرس:
/ c9ddsyqnsgt
بپرسیداز حاج آقای امجد درباره مرحوم آقای حجتی یزدی
صدا خیلی قطع میشه.کاش صوت ضبط کنید