Şarkıyı 2014 yılının sonlarına doğru tanıdım. O günden beri bir tek otobüs yolculuklarımda aklıma gelir oldu tıpkı dün olduğu gibi. İstanbuldan Sakaryaya giden otobüs yolculuğumda aniden bir dert gibi bir aklıma sokuldu resmen " beni dinlemen lazım! bunun için tam vakti ve bunu sen de çok iyi biliyorsun " dedi. Açtım ve dinledim. Yıllar geçse dahi her otobüs yolculuğumda aklıma sokulacak kadar değerlidir bu parça benim için. Teşekkürler ados!
Bölüm 1: Numara 42 bir cam kenarından bu davet Karabük Ankara Bursa vira kaptan devam et Yanımda külüstür müzikçalar ve biraz keder Uğrunda yollar eskitiyorum ah be sekiz sene Terminal çayıyla demlenen buruk muhabbet Muhattap tütünün tüten dumanı loş bi’ sahne Çanta müdavimlerim, mizah dergilerim Ve sahne şarkılarımı barındıran cd’lerim Muavin sesiyle devri alem başlar O dev cüsseli taşıtlarda canlanır telaşlar Her bi’ koltuğun bir hikayesi vardır ama Herkes okuyamaz bazen oturmuyor taşlar Yol arkadaşın kim merak edersin başta Çoğu zaman bi’ merhabayı çok görür insanlar Nadiren de olsa susmayanlar rastlar ama Motor çalıştığında duyduğun sesler yavaşlar Nakarat: Yolların hükmüyle yazılmakta hikayem Zamansız ziyaretlerim, biriken şehirler Hep aynı noktada başlayan devri alem Ve de hep aynı özlem için birikmiş biletler Bölüm 2: Işıklar söner ve İstanbul’a elveda Gitmek evvela tamam dönmemek ezkaza Yüreğin memleketini bıraktıkça ardıma Hep merak ediyorum bekleyenim kalır mı yarına? Kalır mı karnım aç? Muavinle aram iyi Hiç bi’ servis kaçmaz elimden, alırım kekleri Yanında sallama çay mecbur eder Talibi kalmamış ne varsa gönder şefim kurayım şenliği İhtiyaç molasında tek ihtiyaç tütün Sigaramın dumanından doğarım büsbütün Açık gökyüzünde Orion arar gözüm Bazen eşlik eder bi’ türkünün akla düşen sözü Otobüs camıyla yoldaş alnında serinlik Yollara bak, yollar insanlardan kerimdir Görüp gülümsediğin şeyler artık senindir Çünkü ışıklar kapalıyken yalnızlık derindir Göğüste harlanan heyecan insanı delirtir İçinde bulunduğunca her şehir evindir Yeni yüzler tanırsın onlar ailelerindir Hiç unutmadım kimseyi içimde kadim yerimdir Bölüm 3: Varmanın güzelliğiyle titrer ellerim Her defasında başka bi’ terminal gördü gözlerim Karşılayanlar kadar benim de bellidir Yanaklarımda hafif kırmızıyla sevinç izleri Kucaklaşmalar sonsuzdur ama usanmazsın Yolun yorgunusundur bi’ dakika uzanmazsın Çünkü karşına geçmiş duran şu güler yüzlü insanlara Bakıp dinlenir muhabbete doymazsın Kulis derler ama bir depodur gerçeği Herkes yanındadır sevindirir seni Sahne zamanı dost meclisim bereketli Yüz kişiyle söylenen şarkılar bi’ milyon yürekli Sahne akşamında o tatlı yorgunluğu Sırtlanıp vedalaşırsın herkesle yolculuğun uzun İçinde birçok hasretin sesiyle hüzün dolu Numara 42 bekler el sallanır buruk Bölüm 4: Canına yandığımın şehri bekle geliyorum Kaçıncı gidişim oldu hep sana dönüyorum Her şehirde bi’ parçam var artık emanet Vatanım sensin hem de çeyrek ömre memleket Bütün tabelalarda görmek için seni kaçar bu uykularım Yine de hepsi canıma minnet Şimdi sevdiğimin gözlerindeki hasret Senin sokaklarında yer bulur, O’na da yardım et Söyle bilsin; karnım aç değil, Başıma bela gelmedi, yorulmadım zaten hiç, Uykusuz da kalmadım, yalnızlık da çekmedim Söyle merak etmesin; sabaha doğru evdeyim Şimdi uzaklarda yepyeni dostlar gülümsüyor mudur? Bi’ hatam oldu mu ki, kusurum var mıdır? Terminal göründüğünde içim darlanır Numara 42, tekrar çağıracak mıdır?
Yol arkadaşın kim merak edersin başta Çoğu zaman bi’ merhabayı çok görür insanlar Nadiren de olsa susmayanlar rastlar ama Motor çalıştığında duyduğun sesler yavaşlar O yüzden tekli koltuk alıp Ados dinlerim :)
Bana sorsan sadece otobüse bindim :D Adam dünyaya sanırsam şair gözüyle bakıyor belli zaten farkı biri ve yaptıkları pek muhteşem devam et hocam bizim anlatamadıklarımızı anlat sen hep böyle kal :)
Nakarat: Yolların hükmüyle yazılmakta hikayem Zamansız ziyaretlerim, biriken şehirler Hep aynı noktada başlayan devri alem Ve de hep aynı özlem için birikmiş biletler Bölüm 1: Numara 42 bir cam kenarından bu davet Kara büken kara Bursa vira kaptan devam et Yanımda külüstür müzikçalar ve biraz keder Uğrunda yollar eskitiyorum ah be sekiz sene Terminal çayıyla demlenen buruk muhabbet Muhattap tütünün tüten dumanı loş bi’ sahne Çanta müdavimlerim, mizah dergilerim Ve sahne şarkılarımı barındıran cd’lerim Muavin sesiyle devri alem başlar O dev cüsseli taşıtlarda canlanır telaşlar Her bi’ koltuğun bir hikayesi vardır ama Herkes okuyamaz bazen oturmuyor taşlar Yol arkadaşın kim merak edersin başta Çoğu zaman bi’ merhabayı çok görür insanlar Nadiren de olsa susmayanlar rastlar ama Motor çalıştığında duyduğun sesler yavaşlar Nakarat: Yolların hükmüyle yazılmakta hikayem Zamansız ziyaretlerim, biriken şehirler Hep aynı noktada başlayan devri alem Ve de hep aynı özlem için birikmiş biletler Bölüm 2: Işıklar söner ve İstanbul’a elveda Gitmek evvela tamam dönmemek ezkaza Yüreğin memleketini bıraktıkça ardıma Hep merak ediyorum bekleyenim kalır mı yarına? Kalır mı karnım aç? Muavinle aram iyi Hiç bi’ servis kaçmaz elimden, alırım kekleri Yanında sallama çay mecbur eder Talibi kalmamış ne varsa gönder şefim kurayım şenliği İhtiyaç molasında tek ihtiyaç tütün Sigaramın dumanından doğarım büsbütün Açık gökyüzünde Orion arar gözüm Bazen eşlik eder bi’ türkünün akla düşen sözü Otobüs camıyla yoldaş alnında serinlik Yollara bak, yollar insanlardan kerimdir Görüp gülümsediğin şeyler artık senindir Çünkü ışıklar kapalıyken yalnızlık derindir Göğüste harlanan heyecan insanı delirtir İçinde bulunduğunca her şehir evindir Yeni yüzler tanırsın onlar ailelerindir Hiç unutmadım kimseyi içimde kadim yerimdir Nakarat:
Yolların hükmüyle yazılmakta hikayem Zamansız ziyaretlerim, biriken şehirler Hep aynı noktada başlayan devri alem Ve de hep aynı özlem için birikmiş biletler Bölüm 3: Varmanın güzelliğiyle titrer ellerim Her defasında başka bi’ terminal gördü gözlerim Karşılayanlar kadar benim de bellidir Yanaklarımda hafif kırmızıyla sevinç izleri Kucaklaşmalar sonsuzdur ama usanmazsın Yolun yorgunusundur bi’ dakika uzanmazsın Çünkü karşına geçmiş duran şu güler yüzlü insanlara Bakıp dinlenir muhabbete doymazsın Kul isterler ama bir defodur gerçeği Herkes yanındadır sevindirir seni Sahne zamanı dost meclisim bereketli Yüz kişiyle söylenen şarkılar bi’ milyon yürekli Sahne akşamında o tatlı yorgunluğu Sırtlanıp vedalaşırsın herkesle yolculuğun uzun İçinde birçok hasretin sesiyle hüzün dolu Numara 42 bekler el sallanır buruk Nakarat: Yolların hükmüyle yazılmakta hikayem Zamansız ziyaretlerim, biriken şehirler Hep aynı noktada başlayan devri alem Ve de hep aynı özlem için birikmiş biletler Bölüm 4: Canına yandığımın şehri bekle geliyorum Kaçıncı gidişim oldu hep sana dönüyorum Her şehirde bi’ parçam var artık emanet Vatanım sensin hem de çeyrek ömre memleket Bütün tabelalarda görmek için seni kaçar bu uykularım Yine de hepsi canıma minnet Şimdi sevdiğimin gözlerindeki hasret Senin sokaklarında yer bulur, O’na da yardım et Söyle bilsin; karnım aç değil, Başıma bela gelmedi, yorulmadım zaten hiç, Uykusuz da kalmadım, yalnızlık da çekmedim Söyle merak etmesin; sabaha doğru evdeyim Şimdi uzaklarda yepyeni dostlar gülümsüyor mudur? Bi’ hatam oldu mu ki, kusurum var mıdır? Terminal göründüğünde içim darlanır Numara 42, tekrar çağıracak mıdır? Nakarat: Yolların hükmüyle yazılmakta hikayem Zamansız ziyaretlerim, biriken şehirler Hep aynı noktada başlayan devri alem Ve de hep aynı özlem için birikmiş biletler
Yıllar sonra tekrar dinlemeye gelenlere selam olsun. Seviyoruz seni Adem abim 💞
burdas mısınız:))
Şarkıyı 2014 yılının sonlarına doğru tanıdım. O günden beri bir tek otobüs yolculuklarımda aklıma gelir oldu tıpkı dün olduğu gibi. İstanbuldan Sakaryaya giden otobüs yolculuğumda aniden bir dert gibi bir aklıma sokuldu resmen " beni dinlemen lazım! bunun için tam vakti ve bunu sen de çok iyi biliyorsun " dedi. Açtım ve dinledim. Yıllar geçse dahi her otobüs yolculuğumda aklıma sokulacak kadar değerlidir bu parça benim için. Teşekkürler ados!
Sende dokunduruyorsun ;)
Aa aynı ben. Şu an otobüs yolculuğunda aynı şeyi yapıyorum 😂
yıllardır her otobüs yolculuğumda muhakkak 1 defa dinlerim. kek servisini kaçırmıyorum, muavinle aram iyi limonatayı fazladan alıyorum, şenliği kuruyorum. eyvallah adem abi
abi kısa bi konu uzerinden bu kadar anlamlı sözler çıkartmak çookkk zor helal olsun nerdeyse anı yaşadık :()
Mezun olup Afyon'dan ve çok sevdiğim bir dostumdan ayrılırken onun tavsiyesiyle dinliyorum bu şarkıyı. Çok teşekkürler kardeşim benim.
Üniversiteye gidiyorum. Efsaneyi tekrar göz önüne almak gerek
Her şeyi bir kenara bırakıp kulaklığı takıp elde bir sigarayla şehri adımlarken dinlenecek parça. Zati böyle yaptım bu zamana kadar. Teşekkürler Ados.
"Görüp gülümsediğin şeyler artık senindir."
Taktım kulaklığı 3 saatir yürüyorum Allah sonumu hayretsin
Hala yürüyonmu
Hala yürüyor musun?
Vardın mı bir yere?
@@RoofRunnerz bunu yanıtı büyüdüm şehri terketmek için bindiğim otobüsten yazıyorum, yolumuz uzun bakıp göreceğiz..
@@sehrin.kartali sen nasıl bir kralsın be
Olmayan yolculukların , gidecek yeri olmayanın , kendisinden bile kaçmak isteyip hep aynı yerde oturan insanın , benim şarkım...
senelerdir yolculuklarımın müdavimisin numara 42 , içim senelerdir seninle kulaklarıma doluyor ağabey
yeni bir yolculuk ve yine numara 42, buralardayız
hep aynı özlem için birikmiş biletler..
ulan ne ara 2 yıl oldu be dün gibi..
Ray Resha 5 olmuş
@@rayresha2833 reis 5 sene olmuş be
7 yıl oldu....
@@rayresha2833 reis yaşıyor musun
Hayatımın yolculuğuna çıkıyorum, kulağımda sen aklımda hayallerim. Sonumuz hayrolsun
Canına yandığımın şehri bekle geliyorum
Kaçıncı gidişim oldu hep sana dönüyorum
Çünkü ışıklar kapalıyken yalnızlık derindir
halaa dinliyoruz bu şarkının ayrı bir güzelliği var, geçmişi var...
(birde geçmemişi!)
Her otobüs yolculuğunda ilk açtığım şarkı. Yıllardır benimle kaç tane şehir gezdi.
Her yolculuğumda dinlerim, o kadar güzel bir ayrıntı ki bu parça..
Samsun-Yozgat yolu
8 yıldır her yola çıktığımda bu şarkıyı açarım terapi gibi gelir bana....
Yine buralardayız be usta...
Senelerdir her otobüs yolculuğumda istisnasız açtığım ilk şarkıdır. Ve seneler geçse de aynı his.
İhtiyaç molasında tek ihtiyaç tütün.
1 yıl sonra yine aynı his. Kucaklaşmalar sonsuzdur ama usanmazsın.
Hep aynı özlem için birikmiş biletler
Otobüs camıyla yoldaş alnımda serinlik.
Yol arkadaşın kim merak edersin başta, çoğu zaman bir merhabayı çok görür insanlar.
Yeni yaşıma giriyorum birazdan. Yine otobüsteyim , yine numara 42. Hoşgeldin 23 bakalım senden neler gelecek.
abi bir yolculuk bu kadar mı güzel anlatılır.
Lise zamanım geldi aklıma memlekete giderdim Tokat-İstanbul. Ah be.
25 kişiye diss atıcam diyip fame olan cocuk kadar değer vermediler ya sana reyis en çok ona üzülüyorum be.
Bölüm 1:
Numara 42 bir cam kenarından bu davet
Karabük Ankara Bursa vira kaptan devam et
Yanımda külüstür müzikçalar ve biraz keder
Uğrunda yollar eskitiyorum ah be sekiz sene
Terminal çayıyla demlenen buruk muhabbet
Muhattap tütünün tüten dumanı loş bi’ sahne
Çanta müdavimlerim, mizah dergilerim
Ve sahne şarkılarımı barındıran cd’lerim
Muavin sesiyle devri alem başlar
O dev cüsseli taşıtlarda canlanır telaşlar
Her bi’ koltuğun bir hikayesi vardır ama
Herkes okuyamaz bazen oturmuyor taşlar
Yol arkadaşın kim merak edersin başta
Çoğu zaman bi’ merhabayı çok görür insanlar
Nadiren de olsa susmayanlar rastlar ama
Motor çalıştığında duyduğun sesler yavaşlar
Nakarat:
Yolların hükmüyle yazılmakta hikayem
Zamansız ziyaretlerim, biriken şehirler
Hep aynı noktada başlayan devri alem
Ve de hep aynı özlem için birikmiş biletler
Bölüm 2:
Işıklar söner ve İstanbul’a elveda
Gitmek evvela tamam dönmemek ezkaza
Yüreğin memleketini bıraktıkça ardıma
Hep merak ediyorum bekleyenim kalır mı yarına?
Kalır mı karnım aç? Muavinle aram iyi
Hiç bi’ servis kaçmaz elimden, alırım kekleri
Yanında sallama çay mecbur eder
Talibi kalmamış ne varsa gönder şefim kurayım şenliği
İhtiyaç molasında tek ihtiyaç tütün
Sigaramın dumanından doğarım büsbütün
Açık gökyüzünde Orion arar gözüm
Bazen eşlik eder bi’ türkünün akla düşen sözü
Otobüs camıyla yoldaş alnında serinlik
Yollara bak, yollar insanlardan kerimdir
Görüp gülümsediğin şeyler artık senindir
Çünkü ışıklar kapalıyken yalnızlık derindir
Göğüste harlanan heyecan insanı delirtir
İçinde bulunduğunca her şehir evindir
Yeni yüzler tanırsın onlar ailelerindir
Hiç unutmadım kimseyi içimde kadim yerimdir
Bölüm 3:
Varmanın güzelliğiyle titrer ellerim
Her defasında başka bi’ terminal gördü gözlerim
Karşılayanlar kadar benim de bellidir
Yanaklarımda hafif kırmızıyla sevinç izleri
Kucaklaşmalar sonsuzdur ama usanmazsın
Yolun yorgunusundur bi’ dakika uzanmazsın
Çünkü karşına geçmiş duran şu güler yüzlü insanlara
Bakıp dinlenir muhabbete doymazsın
Kulis derler ama bir depodur gerçeği
Herkes yanındadır sevindirir seni
Sahne zamanı dost meclisim bereketli
Yüz kişiyle söylenen şarkılar bi’ milyon yürekli
Sahne akşamında o tatlı yorgunluğu
Sırtlanıp vedalaşırsın herkesle yolculuğun uzun
İçinde birçok hasretin sesiyle hüzün dolu
Numara 42 bekler el sallanır buruk
Bölüm 4:
Canına yandığımın şehri bekle geliyorum
Kaçıncı gidişim oldu hep sana dönüyorum
Her şehirde bi’ parçam var artık emanet
Vatanım sensin hem de çeyrek ömre memleket
Bütün tabelalarda görmek için seni kaçar bu uykularım
Yine de hepsi canıma minnet
Şimdi sevdiğimin gözlerindeki hasret
Senin sokaklarında yer bulur, O’na da yardım et
Söyle bilsin; karnım aç değil,
Başıma bela gelmedi, yorulmadım zaten hiç,
Uykusuz da kalmadım, yalnızlık da çekmedim
Söyle merak etmesin; sabaha doğru evdeyim
Şimdi uzaklarda yepyeni dostlar gülümsüyor mudur?
Bi’ hatam oldu mu ki, kusurum var mıdır?
Terminal göründüğünde içim darlanır
Numara 42, tekrar çağıracak mıdır?
Yine bir otobüs yolculuğu, yine 42 numara. Yanımda adem abiyle seyehat ediyor gibi oluyorum. Bu şarkıyı açmadan otobüs yolculuğu başlamıyor asla.
Ben bu şarkıyı dinlemeyi özlemişim
Yolların hükmüyle yazılmakta hikayem
Uzun yolculukta bayağı iyi gidiyor bu şarkı :)
kuzenimin abisi kuzenimle bizi bu rapi biz yazdık arkadaşımız seslendirdi diye kandırmıştı o günden beri dinlerim çokta severim bee
Harbiden arkadaşlar mıymış ve kuzeninin abisi de kuzenin olmuyor mu
Yine bir Çanakkale-Samsun yolculuğunda dinliyorum
Senelerin önemi yok sözler aynı lakin her dinleyişimde anlattığı hisler farklı
Tekirdağdan izmir’e üniversiteye giderken ki anılarım geldi aklıma sözlerin aynısını oraya giderken yaşardım. Şimdi okuluma gidemiyorum. İnşallah tekrardan gider ve okulumu okurum
Şarkıyı bu yıl tanıdım ve iyiki ados:)
Bursa'ya dönerken dinlemek hoş oldu.
Bu adam harcanıyor..
Dönüp dolaşıp hep bu adama dönüyoz be
Yol arkadaşın kim merak edersin başta
Çoğu zaman bi’ merhabayı çok görür insanlar
Nadiren de olsa susmayanlar rastlar ama
Motor çalıştığında duyduğun sesler yavaşlar
O yüzden tekli koltuk alıp Ados dinlerim :)
+
off be kalemine ağzına sağlık usta...
Ozbekistondan Selamaleykum 🇺🇿 Turk Gardaşlarima 🇹🇷
Ne zaman uzun yola çıksam bu şarkıyı döngüye alırım. Numara (68)
+
Her yolculukta vazgeçilmezimdir
lan şuan kendimden utanıyorum ben bu şarkıyı daha önce nasıl dinlemedim diye daha iyi bi anlatım tarzı yok.
gel kral bi daha dinle
Bakıdan sevgilər şair...
artık her yoolculuğumda numara 42 den bu şarkıyı açıp hayallere dalmak istiyorum
Bu sarkiyla yillar eskitiyorum dinlerim her bir yolculukta bileti almadan once illaki 42 numara bosmu diye bi sorarim 😁
aştinin hoparlörlerinde loop a alınması lazım bu parça
Bana sorsan sadece otobüse bindim :D Adam dünyaya sanırsam şair gözüyle bakıyor belli zaten farkı biri ve yaptıkları pek muhteşem devam et hocam bizim anlatamadıklarımızı anlat sen hep böyle kal :)
Hort
Otobüs yolculuklarının vazgeçilmezi olan parça
28.10.2023 saat 03.38 Mersin-İzmir anlık konum Afyon
Her otobüs yolcuğumda dinliyorum sekmez
Gerçekten harcanıyor 4,342 izlenme degil 50 binden fazla olmalı.
deyil 50.000 5.000.000 az gelir buna :/ ama....
ya zaten t-rap de kim hakketiği yerde adem abi diyor zaten beni de siktiretde üstatları harcama bknz.. ados kanımın rengi
Oldu kardeş ho
Benim 42'm artik benim icin yok uykusuz da kaldim yalnizlik da çektim hayat benim icin pek iyi gitmiyo sonu nereye varicak...
seni seviyorum enesciğimmm 💜
Memlekete gidiyorum. Ve yine aynı yerdeyim.
Ah be yolculuk şarkısı ah be geçen yıllar
yolculuktayken bambaşka bir tadı var
hak ettiğin yerde değilsin abi üşüyoruz
Klasik bir otobüs yolcuğu ve numara 42
3 disslike teker üstünde gidenler
Efsane parça,dinleyin
İhtiyaç molasında tek ihtiyaç tütün
Sigaramın dumanından doğarım büsbütün
Üniversiteyi kazandım başka şehire giderken ilk numaram 42 yolculağa giderken numara 42 Adem abi Teşşekür ederim böyle bir eser için
gülümseyerek dinle.daha çok mutlu oluyorsun
Yıllar sonra yine burdaydım selamlar 🖖
Çoğu zaman bi merhabayı çok görür insanlar.
yıllardır her şehirlerarası otobüs yolculuğumda buradayım, şaşmaz
Bu adamı unutmayın unutturmayın
Yaşlanıyoruz Adem abii
Bunu hangi psikolojiyle yazdın bilmiyorum ama ben şuan kendimde değilim
Abi sayende 42 numaradan başka koltuk almıyorum
Numara 24 cam kenarından bu davet maniza aydın izmirden bu davet
8 yıl olmuş, yaşlandık yol bitmedi.
Bazen oturmuyor taşlar
Her yolculukta
Nakarat:
Yolların hükmüyle yazılmakta hikayem
Zamansız ziyaretlerim, biriken şehirler
Hep aynı noktada başlayan devri alem
Ve de hep aynı özlem için birikmiş biletler
Bölüm 1:
Numara 42 bir cam kenarından bu davet
Kara büken kara Bursa vira kaptan devam et
Yanımda külüstür müzikçalar ve biraz keder
Uğrunda yollar eskitiyorum ah be sekiz sene
Terminal çayıyla demlenen buruk muhabbet
Muhattap tütünün tüten dumanı loş bi’ sahne
Çanta müdavimlerim, mizah dergilerim
Ve sahne şarkılarımı barındıran cd’lerim
Muavin sesiyle devri alem başlar
O dev cüsseli taşıtlarda canlanır telaşlar
Her bi’ koltuğun bir hikayesi vardır ama
Herkes okuyamaz bazen oturmuyor taşlar
Yol arkadaşın kim merak edersin başta
Çoğu zaman bi’ merhabayı çok görür insanlar
Nadiren de olsa susmayanlar rastlar ama
Motor çalıştığında duyduğun sesler yavaşlar
Nakarat:
Yolların hükmüyle yazılmakta hikayem
Zamansız ziyaretlerim, biriken şehirler
Hep aynı noktada başlayan devri alem
Ve de hep aynı özlem için birikmiş biletler
Bölüm 2:
Işıklar söner ve İstanbul’a elveda
Gitmek evvela tamam dönmemek ezkaza
Yüreğin memleketini bıraktıkça ardıma
Hep merak ediyorum bekleyenim kalır mı yarına?
Kalır mı karnım aç? Muavinle aram iyi
Hiç bi’ servis kaçmaz elimden, alırım kekleri
Yanında sallama çay mecbur eder
Talibi kalmamış ne varsa gönder şefim kurayım şenliği
İhtiyaç molasında tek ihtiyaç tütün
Sigaramın dumanından doğarım büsbütün
Açık gökyüzünde Orion arar gözüm
Bazen eşlik eder bi’ türkünün akla düşen sözü
Otobüs camıyla yoldaş alnında serinlik
Yollara bak, yollar insanlardan kerimdir
Görüp gülümsediğin şeyler artık senindir
Çünkü ışıklar kapalıyken yalnızlık derindir
Göğüste harlanan heyecan insanı delirtir
İçinde bulunduğunca her şehir evindir
Yeni yüzler tanırsın onlar ailelerindir
Hiç unutmadım kimseyi içimde kadim yerimdir
Nakarat:
Yolların hükmüyle yazılmakta hikayem
Zamansız ziyaretlerim, biriken şehirler
Hep aynı noktada başlayan devri alem
Ve de hep aynı özlem için birikmiş biletler
Bölüm 3:
Varmanın güzelliğiyle titrer ellerim
Her defasında başka bi’ terminal gördü gözlerim
Karşılayanlar kadar benim de bellidir
Yanaklarımda hafif kırmızıyla sevinç izleri
Kucaklaşmalar sonsuzdur ama usanmazsın
Yolun yorgunusundur bi’ dakika uzanmazsın
Çünkü karşına geçmiş duran şu güler yüzlü insanlara
Bakıp dinlenir muhabbete doymazsın
Kul isterler ama bir defodur gerçeği
Herkes yanındadır sevindirir seni
Sahne zamanı dost meclisim bereketli
Yüz kişiyle söylenen şarkılar bi’ milyon yürekli
Sahne akşamında o tatlı yorgunluğu
Sırtlanıp vedalaşırsın herkesle yolculuğun uzun
İçinde birçok hasretin sesiyle hüzün dolu
Numara 42 bekler el sallanır buruk
Nakarat:
Yolların hükmüyle yazılmakta hikayem
Zamansız ziyaretlerim, biriken şehirler
Hep aynı noktada başlayan devri alem
Ve de hep aynı özlem için birikmiş biletler
Bölüm 4:
Canına yandığımın şehri bekle geliyorum
Kaçıncı gidişim oldu hep sana dönüyorum
Her şehirde bi’ parçam var artık emanet
Vatanım sensin hem de çeyrek ömre memleket
Bütün tabelalarda görmek için seni kaçar bu uykularım
Yine de hepsi canıma minnet
Şimdi sevdiğimin gözlerindeki hasret
Senin sokaklarında yer bulur, O’na da yardım et
Söyle bilsin; karnım aç değil,
Başıma bela gelmedi, yorulmadım zaten hiç,
Uykusuz da kalmadım, yalnızlık da çekmedim
Söyle merak etmesin; sabaha doğru evdeyim
Şimdi uzaklarda yepyeni dostlar gülümsüyor mudur?
Bi’ hatam oldu mu ki, kusurum var mıdır?
Terminal göründüğünde içim darlanır
Numara 42, tekrar çağıracak mıdır?
Nakarat:
Yolların hükmüyle yazılmakta hikayem
Zamansız ziyaretlerim, biriken şehirler
Hep aynı noktada başlayan devri alem
Ve de hep aynı özlem için birikmiş biletler
Her bir koltuğun bir hikayesi var
ben yolları sevdim çünkü bunları dinliyordum
Ahh be ahhh
Hep merak ediyorum bekleyenim kalır mı yarına ?
Hort
2020 Karantinadan Selamlar
yine geldik
Ah be abii.
Eylülün 5 i Van-Konya istikameti Elazığ civarı
Adem abi boynuma..
:D :D :D :D
Adem abi bizimlesin
kac sene olmus hala burdayım
28..09.2021 saat 03.44 İzmir Bursa yolu ve şarkının anlamı
el sallanır buruk :)
Har şarkin bir Hatirasi var
guzel sarkilar kotu anilar gerektirir
ne efsane be
vayy babam vay
Tarih 20 ocak 2022 memlekete dönüş 😉
❤
Çok aşırı baya iyi
Güzel
Her terminal zamanı açılan o şarkı
karabük diyince aklıma farazivkayra geldi
onda klipten bunda sözlerden dostluk akıyor be :(
@@emir3157 niye üzgün :D
@@makineyecanverin ne bileyim hüzünleniyorsun :d
@@emir3157 seni çok üzerler agam :D
Dumanlı kentin hatırası...
hayat yolculuğuna beraber çıktığımız dostuma selam ile...
160818
Yine geldim sa reis
as blader
100k olunca uyandırın
beni anlatıyo :(