Herkese keyifli okumalar dilerim. @bone olmayı ve beğenmeyi unutmayın! Bir süre tek bölüm ya da mini seri yapmayı düşünüyorum. *KARAKTERLER* ☄︎Taehyung. ☄︎Adel. Hikaye: @Bayan Kafka' Müzik: ? "Duygularını yazdığın defteri sevdiğin adama verirsin." *Adel'in ağzından başlıyor;* Kalemimin konuştuğu bu gecelerde büyük bir hüzün kaplamıştı içimi. *21 Haziran 2022* *Bugün çok tuhaftı. Ne hissettiğimi bilmiyorum Taehyung. İyimiyim, kötü müyüm bilmiyorum. Yanlız bildiğim tek bir şey var; seni özlemiş olmam. Etrafımdan her gün yüzlerce insan geçiyor.. Gözüm hiçbir zaman seni görmüyor. Bir kere, bir kere görsem seni.. Belki geçer bu özlemim. Sen özledin mi? Sevmeyenler özlemez ama... Olsun ben seni manyak gibi özlüyorum yeter bu.* 01:22 Kalemi masaya koyarak arkama yaslandım. Ne çok yazdım sana.. 2 yıl oldu yazalı. Bunları sana verebilecek miyim? Tüm benliğim bunlar, bunları sana verebilecek miyim? Başımı masaya koyarak gözlerimi kapattım. Tanrım.. Ne olur onu görmeden, son bir kez öpmeden birini sevmesin... Onu bir kez göreyim. *22 Haziran 2022* *Bugün herkesin içinde ağlamaya başladım... Herkesin yanında ağlamam ama birden dizlerim tutuldu, sanki dünya durmuşta yanlızca benim bu kırık kalbimin atışı vardı. Ağladım Taehyung.. İnsanlar bana "ne oldu? " dediğinde bağırdım "onu istiyorum" diye. Beni kimse duymadı.. Başımı kaldırdığımda senin olmanı çok ümid ettim fakat yoktun. Telefonumda kayıtlı olan sesini bulamadım. Belki dinlersem sakinleşirim diye ama yoktu. Hiçbir bok düzgün gitmiyor ki, nasıl silinir sesin?!* 23:47 *(...)* Başımı yastığa koyarak telefonumu elime aldım. 2.5 yıl olacak. Belki eskisi kadar üzülmüyorum -bunu her dediğimde daha çok yanıyor canım- belki alıştım acıya -yalan söylüyorum, acı bana alıştı- fakat onu sevmekten vazgeçemiyorum. Kendimden vazgeçiyorum ama ondan vazgeçemiyorum. Yan tarafa dönerek derin bir iç çektim. Adel: Sıkıldım bu sıkıcı hayatta. Gözlerimi yumarak kendimi derin uykunun kollarına verdim. Yarın okulum vardı, erken kalkmalıyım. (...) Uykusuzluğun verdiği baş ağrısı ile yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkamak için banyoya ilerledim. Aynadan kendime baktım uzunca. "Seni severken büyüyorum... Büyüdüm belki de seni severek." Elimi yüzümü yıkayarak üstümü değiştirmeye gittim. Yarım saat vardı dersin başlamasına. Kahvaltı yapmadığım için annem azarlasa da alışmıştım artık. Alışılmışlıktan nefret ediyorum. Alıştım, alıştım, alışığım. Bizler en çokta acıya alışılmak zorunda bırakılmış bir kaç mahluklarız. Alışmadık, zorunda bırakıldık. Büfede kartımı doldurup yola devam ettim. Durağa yaklaştığımda gördüğüm kişi ile gözlerim kocaman açıldı. Otobüse biniyor! O-o burda. Burda! Burda! Burda! Otobüs giderken ona bakarak izledim yanlızca. Beni gördü mü bilmiyorum, bu umurumda dahi değil. Ben onu gördüm! Durağa doğru giderek gülmeye başladım. Allah'ım çok teşekkür ederim... Gösterdiğin için çok teşekkür ederim. Az evvelki depresif hallerim hiç olmamış gibi gülmeye devam ettim. İçimde hem mutluluk hem acı konduran tek kişi... (...) *23 Haziran 01.21* *Bugün seni gördüm durakta! Akıl alır gibi değil, dualarım kabul olduğu için çok mutluyum. Sen beni gördün mü bilmiyorum ama ben gördüm... Çok güzeldin.. Uzaktan bile güzelsin. Hele ki o saçların, ah yumuşak mıdır? Dokunsam ellerim kaybolur mu saçlarında? Meselaaa, koklasam içimde uçuşur mu kelebekler. Yeşerir mi kokunla papatya bahçeleri? Olur olur.. Senin olduğun veya sana ait olan her yerde güzellikler olur. İçime hem deli gibi mutluluk hem de acı nasıl verebilirsin? Farklısın.. Çünkü seviyorum.* *3 Temmuz* Aradan haftalar geçti. Geçti mi orası meçhul tabii.. Son yazılarımı yazdım. Ona vermek için hazırım. Bu evden taşınıyoruz artık. Başka bir şehir, fakat ölmüş bir hayat. *3 Temmuz 2022* *Bitti... Korkma sen değil kalemim bitti. Belki bunları yüzüne karşı hiç bir zaman diyemeyeceğim ama olsun. Sana veriyor olabilmek bile büyük bir şans benim gibi biri için. Çok bi' şey dememe gerek yok bu satırlarda. Dediklerim arkalarda sakılı zaten. Şimdi ben bir kuş olup uçmaya gidiyorum.. Belki kalbine konamam, bana orda yer yok ama gölgende yuva yaparım. Defteri sana verdiğimde ben uzaklara gitmiş olacağım. Seni tekrar göreceğimi sanmam ama... Umudum susmuyor anlarsın ya, bir sen anlarsın ama sende yoksun..* 22:22 Defteri kapatarak çantama koydum. Umarım bu sefer durakta olursun... Umarım. Sabahleyin hızla kalkarak üstümü giydim. Çantamı alıp okuluna doğru yol almaya başladım. Ben bugün okulu asacağım. Okul kapısında beklemeye başladım. Saat daha erken, yeni gelmeye başlıyor herkes. O da muhtemelen gelmemişti daha. Defteri çantamdan çıkartarak rastgele bir sayfa açtım. Nomalde yazdıklarımı okumazdım, olurda silersem diye. Vereceğim madem, okuyayım. *17 mayıs 2021* *Taehyung, hiçbir boku başaramıyorum ben. Çabalıyorum bir şeyler için fakat olmuyor... Bu aralar nefretle bakıyor babam bana.. Korkuyorum seninle aynı üniversitede okumama izin vermez diye. Yanlızım, sanki bu sefer Tanrı'da beni unutmuş gibi.. Tamamen yalnız hissediyorum. Sen de yoksun. Hiç olmadın ki... Tüm bunları boş ver, sana sarılmayı çok özledim. Bana yalanlar söyle ben inanırım.. Yalanlarını bile özledim ben.* 22:42 Gözlerimin dolmasını sağlamıştı yazdığım şeyler. Yıllar geçmiş üstünden ama hâlâ onu özlüyorum. Belki de daha fazla özlüyorum. Başımı kaldırarak etrafa tekrardan baktım. Geliyor! Orda orda, arkadaşları ile. Ellerim ile saçlarımı düzelterek yanına adımladım. Beni gördüğünde tedirgin olmuş gibiydi. Adel: Taehyung, merhaba. Biraz konuşabilir miyiz? Önce arkadaşlarına bakıp sonra bana baktı. Taehyung: Siz geçin ben gelirim. Arkadaşlarının yanından ayrılması ile ona sıkıca sarılmıştım. Kollarını benden uzaklaştırmaya çalıştığında başımı omuzuna koyarak dudaklarımı araladım; Adel: Kalalım... İzin ver bana lütfen. Son defa çünkü ben çok özledim. O az evvel duyduğum sesini çok özledim. Omuzuna akıttığım göz yaşlarını umursamıyordum. Her geçen saniye daha çok sarılıyordum. Adel: Kokun hâlâ aynı... Ah ne çok özledi bu ciğerlerim o kokunu. Sanki sen yokken bir hiçtiler. Ayrılarak gülümsedim ve elimle göz yaşlarımı sildim. Taehyung: Sana ağlama demiştim. Adel: Ne yapayım.. Tutamıyorum kendimi, hem geceleri yastığıma söylediğim şarkıları bilsen.. Bu bir hiç. Yalnızca senin kollarında ağlamam özel. Elimde tuttuğum deftere bakarak tekrar tebessüm ettim. Adel: Özür dilerim. Söz vermiştim bir daha yanına gelmemek için ama bunu vermem lazım. Bazen kişiler farklı olunca yani sana özel olunca, verilen sözler tutulamaya bilirmiş. Defteri ellerine tutuşturarak geriye gittim. Adel: Daha fazla rahatsız ermeyeceğim seni. Biliyorum ki bunları okursun sen. Şimdi gideyim ben. Taehyung: Bunları yapma kendine Adel... Sevme beni. Bir damla yaş düşmüştü gözümden. Adel: Ama seviyorum.. Eğer birini canından çok seviyorsan hele ki sebebin yoksa bırakamazsın. Seni seviyorum çünkü değil. Çünkü seni seviyorum.. Sertçe yutkunarak devam ettim. Adel: Gitmeden önce bir kere.. Taehyung: Tamam.. Tamam. Gülümseyerek yanağına bir öpücük kondurdum. Adel: Umarım senin de beklediğin kişi gelir. Sen mutlu olursun umarım. Arkamı dönerek ayrıldım yanından. Artık onu hiç göremeyeceğim. Babam izin verirse.. -ki hiç sanmam , söz verdi ama sözlerini tutmaz- onu tekrar görebilirim. Adımlarım hızlanmış sessiz sokaklara sapmıştım. Hasrettim ona, sevdalıyım... Onu 15'imde tanıdım. Çocukluğumdu o, onu nasıl unuturum ki? En kötü günlerimi onla geçirdim ben. Eğer bir gün biri beni severse -sevmesinler bu saaten sonra, hele ki o değilse hiç- her gözlerine baktığımda Taehyung gelecek aklıma. Döngü gibi gidecek bu. *@Bayan Kafka'nın anlatımı ile devam ediyor;* Duvarın kenarına geçerek elinde tuttuğu deftere baktı. Seviliyordu, hem de aklı başında biri tarafından seviliyordu. Masumca, safça seviliyordu. Fakat kalbi başkasına ait olan birini sevmek ne işe yarar ki? Defterin bir sayfasını açarak okumaya başladı; *12 Mart 2022* *Birden bire aklıma "seni deliler gibi seviyorum" diyişin geldi. O zamanda tuhaf hissetmiştim biliyor musun? Sevinmem gerekiyordu ama tuhaf hissettim. Yalan olduğunu sezmişim meğersem... Neden yalan söyledin ki bana? Bak nasıl yakıyor canımı. İnanmıştım sana, inanmıştım. Gerçi hâlâ inanıyorum sana. Yok beni sevmediğini, hatta hiç bir zaman sevmediğini kabulleniyorum artık. Bilirsin ya, canımı yakıyor sadece. Ben yalanlarını bile özlemişken aptal gibi, senin bana ihtiyacın bile yok.. Ben yine de burdayım, kötü olduğunda yanındayım. Kimse yoksa ben varım* 03:22 Arka sayfayı açarak devam etti; *13 mart 2022* *Çok yorgun hissediyorum Taehyung. Her hücrem o kadar yorgun ki. Beni neden sevmiyorlar? Annem seviyor, sen anladın kimden bahsettiğimi. Kalkamayacak kadar yorgunum, halbuki sabahtan beri uyuyorum. Kalbim, beynim, düşüncelerim çok yorgun. Sen iyi uyu, kalan mutluluğumu al ve iyi uyu.* 02:02 Elini defterde kalan ize götürdü. Muhtemelen gözünden akan yaşın bir iziydi bu. Parmaklarını yavaşça gezdirdi defterin üstünde. Taehyung: Kafama sokayım ben, sana bunları yaşattığım için. Telefonundan arkadaşlarına gelemeyeceğine dair mesaj attıktan sonra okulun yanından ayrıldı. [Devamı alt yorumda]
Yolda giderken rastgele bir sayfa çevirdi ve okumaya başladı. Yeni yazılmıştı. Taze bir acı olmalı. *29 Ağustos 2022* *Sonlara yaklaşıyorum, acımın sonu değil tabii.. Satırlarımın sonuna yaklaşıyorum. Taehyung beni hiçbir zaman sevmeyeceksin değil mi? Dediğin gibi aynı. Çok kırgınım sana, kızgınım sonra. Neden başkasını beklerken bana seviyorum dedin ki..? Kendimi deneme tahtası gibi hissediyorum. Bu hisse de alıştım artık. Alışığım.* 18:06 Bir sayfa daha açtı. Bu sefer eskilerdendi, eski bir acı. Yarası kalmış eski bir acı. *2 Şubat 2021* *İnsanlar neden bu kadar acımasız? Birini kırıp kırmamayı neden umursamaz kimse? Anlam veremiyorum bu insanlara. Bazen insan olduğuma bile utanıyorum. Sonra sen geliyorsun aklıma, hiç olmasaydım seni sevmezdim. Sen de böyle sevilmezdin. Tekrar bana geleceksin değil mi? Ben seni bekliyorum. Geleceğini bilsem ömrümün sonuna kadar beklerim. Hadi yak, beraber içelim. Azaltıyormuş.* Aklına o zamanlar Adel'e söylediği şey gelmişti; *Flash back* Taehyung: Sayende bitti paket. Adel: Ne buluyorsunuz şunda anlamıyorum. Sanki azaltıyor acınızı. Taehyung: Bak sen azaltıyor Adel hanım. *Şimdiki zamam* O sert ruhu sarsılmıştı birden. Adel'in evinin önüne durarak bahçeye baktı. Kimse yok gibiydi. Zile basarak bekledi ama kapıyı açan olmadı. Taehyung: Ah bakar mısınız? X: Söyle oğlum. Taehyung: Evdekileri gördünüz mü? X: Ha onlar gitti evladım. Taehyung: Nereye? X: Taşındı onlar. Taehyung: Nasıl? Nereye gittiklerini biliyor musunuz? X: Hayır, sadece şehir dışı olduğunu biliyorum. Taehyung: Peki teşekkürler. Telefonunu çıkartarak Adel'i aradı. Açan olmadı. Tekrar aradı. Taehyung: Ah Adel. Nerdesin? Taşındığınızı söylüyorlar? Adel: Arama beni Taehyung. Sil numaramı. Ben var olmamışım gibi davranmaya devam et. Endişelenme iyiyim.. Kapatıyorum. Dikkat et kendine. Aniden telefonu kapatması ile şaşırmıştı Taehyung. Sertçe yutkunarak telefonu cebine koydu. Defterdeki son yazıyı açarak okudu. Okudu okudu okudu. Evlerinin kapısında çökerek bir bacağını uzattı. Cebinden çıkardığı sigarayı tutuşturarak bir sayfa daha okudu. Taehyung: Gördüm seni Adel.. O gün o otobüsün içindeyken gördüm seni. Çoğu şeyi söyleyemedim sana belki de hiçbir zaman söyleyemeyeceğim. Affet güzel kalpli kadın. Çantasından çıkardığı kalemle defterin boş kısmına yazmaya başladı. *Adel, uzun yazamam senin gibi. Sevmediğimdendir belki de dediğin gibi. Ölü birini sevmek öldürür insanı. Özür dilerim seni de kendi bataklığıma çektiğim için. Hiç bu kadar pişman olmamıştım ben. Aslında ben de özledim seni. Uzunca konuşmalarını falan özledim sanırım. Bu defteri bitirsem bile tekrar tekrar okuyacağım. Sevil Adel.. Sevil.* Kağıdı kopartarak katladı ve kapının kenarına koydu. Sigarayı kağıdın üstünde söndürüp ayağa kalktı. İşte şimdi yazıya karışmıştı acılar. Severek vazgeçen bir kadını hayatta hiçbir şey korkutamaz. Babaları hariç.. Evin önünden ayrılarak gitmeye başladı Taehyung. İlkler.. Sonlar. Adel için Taehyung ilk ve sondu. Taehyung içinde Adel ilkti. Çünkü o ilk defa böyle sevilmişti. Defterden bir sayfa daha açarak okumaya başladı. Canını yakıyordu yazdıkları. İstiyordu ki onun canını yaktığı kadar yansın canı. Taehyung: İçindeki papatyalar hiçbir zaman solmasın. Belki de çoktan kurumuştur.. *İçimde büyüyen bu sevgi yavaş yavaş beni boğuyor Tae.* Taehyung: Boğuluyoruz Adel hanım. Boğuluyoruz.. *THE END* 🌬 12.627 Karakter @bone 1.8 1ike 55
İnsan karar veremez bazen.Sevilmek mi istediğimi yoksa sevmek mi istediğini..Sevilmeyi seçsek sonunda geç kalıp Tae gibi pişman olmazmıyız.Ya peki sevmeyi seçsek artık hayattan bıkmazmıyız.En iyisi gerçekten seven birini sevmek bence..Ama kendimizi sevmeye zorlamadan,yalan söylemeden,kalbimizle severek...
Hiç bir şeye ağlamayan duygusuz ben bu hikayeyi okuduğum zaman ağladım. Nasıl oldu bilmem ama sıcak sıcak göz yaşlarım akıyordu.Bi yandanda kalbim eziliyodu sanki. Canım acıdı be hemde nasıl acıdı bi bilsen.Nasıl uyurum bu gece aklımda bu hikaye varken?Artık bu hikaye kalbimde bi yer edindi.Sevmekten bile korkduğum,onlara bakmaya doyamadığım insanları gömdüğüm yere gömdüm bu hikayeye.İyi akşamlar efendim.(Saat/23:38)
Canım yanıyor. Böyle hikayeler beni çok etkiliyor ve Buda o nadir hikayelerden biri. Hikaye boyunca 'Ben seni çok sevdim' şarkısını açıp okudum. Hikayeye bukadar çok yakışacağını hiç bilmiyordum. Okurken bağzen gözlerim doldu bağzen tebessüm ettim bağzen içim acıdı. Bence herkes böyle bir aşk yaşamalı. Herkes Adel gibi sevmeli. Herkes Taehyung gibi sevilmeli. Hikayenin burda bitmesi güzel olmuş çünkü bağzı aşklar yarım kalmalı :/
Merhaba kanalını yeni gördüm ve muhteşem bunu okurken televizyondan gone actim bunu okurken bi yandanda dinlerken kendi sevdiğim çocuğu düşünüyorum ve ağlıyorum ve bunu yazarkende ağlıyorum Rosé nin sesini dinlerken başka oluyor hıçkırıklara boguldum çok güzel yazmışsın♡
Kendime dedim ki hikayeyi akşam okursun şimdi üzülme ama dayanamadım okudum şöyle bir 10 dk dır duvarı izliyorum şarkılarla Adel'i nedense çok iyi anlıyorum çok tanıdık her şey.
B-bu gerçekten çok güzel ve zarif bir hikayeydi.Çok etkilendim.Kadın çok güzel sevmiş hemde çok.Keşke Taehyung farketseydi ama her son mutluluk ile bitmez.Güzel seven kişiler hep mutlu olsa keşke.Ellerine emeklerine sağlık mükemmel olmuş emeklerin için teşekkürler takibe aldım kanalını🕊🐣☄💕❤🌸
Herkese keyifli okumalar dilerim. @bone olmayı ve beğenmeyi unutmayın! Bir süre tek bölüm ya da mini seri yapmayı düşünüyorum.
*KARAKTERLER*
☄︎Taehyung.
☄︎Adel.
Hikaye: @Bayan Kafka'
Müzik: ?
"Duygularını yazdığın defteri sevdiğin adama verirsin."
*Adel'in ağzından başlıyor;*
Kalemimin konuştuğu bu gecelerde büyük bir hüzün kaplamıştı içimi.
*21 Haziran 2022*
*Bugün çok tuhaftı. Ne hissettiğimi bilmiyorum Taehyung. İyimiyim, kötü müyüm bilmiyorum. Yanlız bildiğim tek bir şey var; seni özlemiş olmam. Etrafımdan her gün yüzlerce insan geçiyor.. Gözüm hiçbir zaman seni görmüyor. Bir kere, bir kere görsem seni.. Belki geçer bu özlemim. Sen özledin mi? Sevmeyenler özlemez ama... Olsun ben seni manyak gibi özlüyorum yeter bu.*
01:22
Kalemi masaya koyarak arkama yaslandım. Ne çok yazdım sana.. 2 yıl oldu yazalı. Bunları sana verebilecek miyim? Tüm benliğim bunlar, bunları sana verebilecek miyim?
Başımı masaya koyarak gözlerimi kapattım.
Tanrım.. Ne olur onu görmeden, son bir kez öpmeden birini sevmesin... Onu bir kez göreyim.
*22 Haziran 2022*
*Bugün herkesin içinde ağlamaya başladım... Herkesin yanında ağlamam ama birden dizlerim tutuldu, sanki dünya durmuşta yanlızca benim bu kırık kalbimin atışı vardı. Ağladım Taehyung.. İnsanlar bana "ne oldu? " dediğinde bağırdım "onu istiyorum" diye. Beni kimse duymadı.. Başımı kaldırdığımda senin olmanı çok ümid ettim fakat yoktun. Telefonumda kayıtlı olan sesini bulamadım. Belki dinlersem sakinleşirim diye ama yoktu. Hiçbir bok düzgün gitmiyor ki, nasıl silinir sesin?!*
23:47
*(...)*
Başımı yastığa koyarak telefonumu elime aldım. 2.5 yıl olacak. Belki eskisi kadar üzülmüyorum -bunu her dediğimde daha çok yanıyor canım- belki alıştım acıya -yalan söylüyorum, acı bana alıştı- fakat onu sevmekten vazgeçemiyorum. Kendimden vazgeçiyorum ama ondan vazgeçemiyorum.
Yan tarafa dönerek derin bir iç çektim.
Adel: Sıkıldım bu sıkıcı hayatta.
Gözlerimi yumarak kendimi derin uykunun kollarına verdim. Yarın okulum vardı, erken kalkmalıyım.
(...)
Uykusuzluğun verdiği baş ağrısı ile yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkamak için banyoya ilerledim. Aynadan kendime baktım uzunca.
"Seni severken büyüyorum... Büyüdüm belki de seni severek."
Elimi yüzümü yıkayarak üstümü değiştirmeye gittim. Yarım saat vardı dersin başlamasına. Kahvaltı yapmadığım için annem azarlasa da alışmıştım artık.
Alışılmışlıktan nefret ediyorum. Alıştım, alıştım, alışığım. Bizler en çokta acıya alışılmak zorunda bırakılmış bir kaç mahluklarız. Alışmadık, zorunda bırakıldık.
Büfede kartımı doldurup yola devam ettim. Durağa yaklaştığımda gördüğüm kişi ile gözlerim kocaman açıldı. Otobüse biniyor! O-o burda. Burda! Burda! Burda!
Otobüs giderken ona bakarak izledim yanlızca. Beni gördü mü bilmiyorum, bu umurumda dahi değil. Ben onu gördüm! Durağa doğru giderek gülmeye başladım. Allah'ım çok teşekkür ederim... Gösterdiğin için çok teşekkür ederim.
Az evvelki depresif hallerim hiç olmamış gibi gülmeye devam ettim. İçimde hem mutluluk hem acı konduran tek kişi...
(...)
*23 Haziran 01.21*
*Bugün seni gördüm durakta! Akıl alır gibi değil, dualarım kabul olduğu için çok mutluyum. Sen beni gördün mü bilmiyorum ama ben gördüm... Çok güzeldin.. Uzaktan bile güzelsin. Hele ki o saçların, ah yumuşak mıdır? Dokunsam ellerim kaybolur mu saçlarında? Meselaaa, koklasam içimde uçuşur mu kelebekler. Yeşerir mi kokunla papatya bahçeleri? Olur olur.. Senin olduğun veya sana ait olan her yerde güzellikler olur. İçime hem deli gibi mutluluk hem de acı nasıl verebilirsin? Farklısın.. Çünkü seviyorum.*
*3 Temmuz*
Aradan haftalar geçti. Geçti mi orası meçhul tabii.. Son yazılarımı yazdım. Ona vermek için hazırım. Bu evden taşınıyoruz artık. Başka bir şehir, fakat ölmüş bir hayat.
*3 Temmuz 2022*
*Bitti... Korkma sen değil kalemim bitti. Belki bunları yüzüne karşı hiç bir zaman diyemeyeceğim ama olsun. Sana veriyor olabilmek bile büyük bir şans benim gibi biri için. Çok bi' şey dememe gerek yok bu satırlarda. Dediklerim arkalarda sakılı zaten. Şimdi ben bir kuş olup uçmaya gidiyorum.. Belki kalbine konamam, bana orda yer yok ama gölgende yuva yaparım. Defteri sana verdiğimde ben uzaklara gitmiş olacağım. Seni tekrar göreceğimi sanmam ama... Umudum susmuyor anlarsın ya, bir sen anlarsın ama sende yoksun..*
22:22
Defteri kapatarak çantama koydum. Umarım bu sefer durakta olursun... Umarım.
Sabahleyin hızla kalkarak üstümü giydim. Çantamı alıp okuluna doğru yol almaya başladım. Ben bugün okulu asacağım.
Okul kapısında beklemeye başladım. Saat daha erken, yeni gelmeye başlıyor herkes. O da muhtemelen gelmemişti daha.
Defteri çantamdan çıkartarak rastgele bir sayfa açtım. Nomalde yazdıklarımı okumazdım, olurda silersem diye. Vereceğim madem, okuyayım.
*17 mayıs 2021*
*Taehyung, hiçbir boku başaramıyorum ben. Çabalıyorum bir şeyler için fakat olmuyor... Bu aralar nefretle bakıyor babam bana.. Korkuyorum seninle aynı üniversitede okumama izin vermez diye. Yanlızım, sanki bu sefer Tanrı'da beni unutmuş gibi.. Tamamen yalnız hissediyorum. Sen de yoksun. Hiç olmadın ki... Tüm bunları boş ver, sana sarılmayı çok özledim. Bana yalanlar söyle ben inanırım.. Yalanlarını bile özledim ben.*
22:42
Gözlerimin dolmasını sağlamıştı yazdığım şeyler. Yıllar geçmiş üstünden ama hâlâ onu özlüyorum. Belki de daha fazla özlüyorum.
Başımı kaldırarak etrafa tekrardan baktım. Geliyor! Orda orda, arkadaşları ile. Ellerim ile saçlarımı düzelterek yanına adımladım. Beni gördüğünde tedirgin olmuş gibiydi.
Adel: Taehyung, merhaba. Biraz konuşabilir miyiz?
Önce arkadaşlarına bakıp sonra bana baktı.
Taehyung: Siz geçin ben gelirim.
Arkadaşlarının yanından ayrılması ile ona sıkıca sarılmıştım. Kollarını benden uzaklaştırmaya çalıştığında başımı omuzuna koyarak dudaklarımı araladım;
Adel: Kalalım... İzin ver bana lütfen. Son defa çünkü ben çok özledim. O az evvel duyduğum sesini çok özledim.
Omuzuna akıttığım göz yaşlarını umursamıyordum. Her geçen saniye daha çok sarılıyordum.
Adel: Kokun hâlâ aynı... Ah ne çok özledi bu ciğerlerim o kokunu. Sanki sen yokken bir hiçtiler.
Ayrılarak gülümsedim ve elimle göz yaşlarımı sildim.
Taehyung: Sana ağlama demiştim.
Adel: Ne yapayım.. Tutamıyorum kendimi, hem geceleri yastığıma söylediğim şarkıları bilsen.. Bu bir hiç. Yalnızca senin kollarında ağlamam özel.
Elimde tuttuğum deftere bakarak tekrar tebessüm ettim.
Adel: Özür dilerim. Söz vermiştim bir daha yanına gelmemek için ama bunu vermem lazım. Bazen kişiler farklı olunca yani sana özel olunca, verilen sözler tutulamaya bilirmiş.
Defteri ellerine tutuşturarak geriye gittim.
Adel: Daha fazla rahatsız ermeyeceğim seni. Biliyorum ki bunları okursun sen. Şimdi gideyim ben.
Taehyung: Bunları yapma kendine Adel... Sevme beni.
Bir damla yaş düşmüştü gözümden.
Adel: Ama seviyorum.. Eğer birini canından çok seviyorsan hele ki sebebin yoksa bırakamazsın. Seni seviyorum çünkü değil. Çünkü seni seviyorum..
Sertçe yutkunarak devam ettim.
Adel: Gitmeden önce bir kere..
Taehyung: Tamam.. Tamam.
Gülümseyerek yanağına bir öpücük kondurdum.
Adel: Umarım senin de beklediğin kişi gelir. Sen mutlu olursun umarım.
Arkamı dönerek ayrıldım yanından. Artık onu hiç göremeyeceğim. Babam izin verirse.. -ki hiç sanmam , söz verdi ama sözlerini tutmaz- onu tekrar görebilirim.
Adımlarım hızlanmış sessiz sokaklara sapmıştım. Hasrettim ona, sevdalıyım... Onu 15'imde tanıdım. Çocukluğumdu o, onu nasıl unuturum ki? En kötü günlerimi onla geçirdim ben. Eğer bir gün biri beni severse -sevmesinler bu saaten sonra, hele ki o değilse hiç- her gözlerine baktığımda Taehyung gelecek aklıma. Döngü gibi gidecek bu.
*@Bayan Kafka'nın anlatımı ile devam ediyor;*
Duvarın kenarına geçerek elinde tuttuğu deftere baktı. Seviliyordu, hem de aklı başında biri tarafından seviliyordu. Masumca, safça seviliyordu. Fakat kalbi başkasına ait olan birini sevmek ne işe yarar ki?
Defterin bir sayfasını açarak okumaya başladı;
*12 Mart 2022*
*Birden bire aklıma "seni deliler gibi seviyorum" diyişin geldi. O zamanda tuhaf hissetmiştim biliyor musun? Sevinmem gerekiyordu ama tuhaf hissettim. Yalan olduğunu sezmişim meğersem... Neden yalan söyledin ki bana? Bak nasıl yakıyor canımı. İnanmıştım sana, inanmıştım. Gerçi hâlâ inanıyorum sana. Yok beni sevmediğini, hatta hiç bir zaman sevmediğini kabulleniyorum artık. Bilirsin ya, canımı yakıyor sadece. Ben yalanlarını bile özlemişken aptal gibi, senin bana ihtiyacın bile yok.. Ben yine de burdayım, kötü olduğunda yanındayım. Kimse yoksa ben varım*
03:22
Arka sayfayı açarak devam etti;
*13 mart 2022*
*Çok yorgun hissediyorum Taehyung. Her hücrem o kadar yorgun ki. Beni neden sevmiyorlar? Annem seviyor, sen anladın kimden bahsettiğimi. Kalkamayacak kadar yorgunum, halbuki sabahtan beri uyuyorum. Kalbim, beynim, düşüncelerim çok yorgun. Sen iyi uyu, kalan mutluluğumu al ve iyi uyu.*
02:02
Elini defterde kalan ize götürdü. Muhtemelen gözünden akan yaşın bir iziydi bu. Parmaklarını yavaşça gezdirdi defterin üstünde.
Taehyung: Kafama sokayım ben, sana bunları yaşattığım için.
Telefonundan arkadaşlarına gelemeyeceğine dair mesaj attıktan sonra okulun yanından ayrıldı.
[Devamı alt yorumda]
Yolda giderken rastgele bir sayfa çevirdi ve okumaya başladı. Yeni yazılmıştı. Taze bir acı olmalı.
*29 Ağustos 2022*
*Sonlara yaklaşıyorum, acımın sonu değil tabii.. Satırlarımın sonuna yaklaşıyorum. Taehyung beni hiçbir zaman sevmeyeceksin değil mi? Dediğin gibi aynı. Çok kırgınım sana, kızgınım sonra. Neden başkasını beklerken bana seviyorum dedin ki..? Kendimi deneme tahtası gibi hissediyorum. Bu hisse de alıştım artık. Alışığım.*
18:06
Bir sayfa daha açtı. Bu sefer eskilerdendi, eski bir acı. Yarası kalmış eski bir acı.
*2 Şubat 2021*
*İnsanlar neden bu kadar acımasız? Birini kırıp kırmamayı neden umursamaz kimse? Anlam veremiyorum bu insanlara. Bazen insan olduğuma bile utanıyorum. Sonra sen geliyorsun aklıma, hiç olmasaydım seni sevmezdim. Sen de böyle sevilmezdin. Tekrar bana geleceksin değil mi? Ben seni bekliyorum. Geleceğini bilsem ömrümün sonuna kadar beklerim. Hadi yak, beraber içelim. Azaltıyormuş.*
Aklına o zamanlar Adel'e söylediği şey gelmişti;
*Flash back*
Taehyung: Sayende bitti paket.
Adel: Ne buluyorsunuz şunda anlamıyorum. Sanki azaltıyor acınızı.
Taehyung: Bak sen azaltıyor Adel hanım.
*Şimdiki zamam*
O sert ruhu sarsılmıştı birden. Adel'in evinin önüne durarak bahçeye baktı. Kimse yok gibiydi. Zile basarak bekledi ama kapıyı açan olmadı.
Taehyung: Ah bakar mısınız?
X: Söyle oğlum.
Taehyung: Evdekileri gördünüz mü?
X: Ha onlar gitti evladım.
Taehyung: Nereye?
X: Taşındı onlar.
Taehyung: Nasıl? Nereye gittiklerini biliyor musunuz?
X: Hayır, sadece şehir dışı olduğunu biliyorum.
Taehyung: Peki teşekkürler.
Telefonunu çıkartarak Adel'i aradı. Açan olmadı. Tekrar aradı.
Taehyung: Ah Adel. Nerdesin? Taşındığınızı söylüyorlar?
Adel: Arama beni Taehyung. Sil numaramı. Ben var olmamışım gibi davranmaya devam et. Endişelenme iyiyim.. Kapatıyorum. Dikkat et kendine.
Aniden telefonu kapatması ile şaşırmıştı Taehyung. Sertçe yutkunarak telefonu cebine koydu. Defterdeki son yazıyı açarak okudu. Okudu okudu okudu. Evlerinin kapısında çökerek bir bacağını uzattı. Cebinden çıkardığı sigarayı tutuşturarak bir sayfa daha okudu.
Taehyung: Gördüm seni Adel.. O gün o otobüsün içindeyken gördüm seni. Çoğu şeyi söyleyemedim sana belki de hiçbir zaman söyleyemeyeceğim. Affet güzel kalpli kadın.
Çantasından çıkardığı kalemle defterin boş kısmına yazmaya başladı.
*Adel, uzun yazamam senin gibi. Sevmediğimdendir belki de dediğin gibi. Ölü birini sevmek öldürür insanı. Özür dilerim seni de kendi bataklığıma çektiğim için. Hiç bu kadar pişman olmamıştım ben. Aslında ben de özledim seni. Uzunca konuşmalarını falan özledim sanırım. Bu defteri bitirsem bile tekrar tekrar okuyacağım. Sevil Adel.. Sevil.*
Kağıdı kopartarak katladı ve kapının kenarına koydu. Sigarayı kağıdın üstünde söndürüp ayağa kalktı. İşte şimdi yazıya karışmıştı acılar.
Severek vazgeçen bir kadını hayatta hiçbir şey korkutamaz. Babaları hariç..
Evin önünden ayrılarak gitmeye başladı Taehyung. İlkler.. Sonlar. Adel için Taehyung ilk ve sondu. Taehyung içinde Adel ilkti. Çünkü o ilk defa böyle sevilmişti.
Defterden bir sayfa daha açarak okumaya başladı. Canını yakıyordu yazdıkları. İstiyordu ki onun canını yaktığı kadar yansın canı.
Taehyung: İçindeki papatyalar hiçbir zaman solmasın. Belki de çoktan kurumuştur..
*İçimde büyüyen bu sevgi yavaş yavaş beni boğuyor Tae.*
Taehyung: Boğuluyoruz Adel hanım. Boğuluyoruz..
*THE END*
🌬 12.627 Karakter
@bone 1.8
1ike 55
LAN LAN LAN DOGUM GUNUM 21 HAZİRAN AYAYAAA
@@BayanKafka hala ağlıyorum bir balık burcuyum diye de böyle hikaye yazılmaz ama
Ağlamak normal mi lütfen biri bana söylesin
İnsan karar veremez bazen.Sevilmek mi istediğimi yoksa sevmek mi istediğini..Sevilmeyi seçsek sonunda geç kalıp Tae gibi pişman olmazmıyız.Ya peki sevmeyi seçsek artık hayattan bıkmazmıyız.En iyisi gerçekten seven birini sevmek bence..Ama kendimizi sevmeye zorlamadan,yalan söylemeden,kalbimizle severek...
Hiç bir şeye ağlamayan duygusuz ben bu hikayeyi okuduğum zaman ağladım. Nasıl oldu bilmem ama sıcak sıcak göz yaşlarım akıyordu.Bi yandanda kalbim eziliyodu sanki. Canım acıdı be hemde nasıl acıdı bi bilsen.Nasıl uyurum bu gece aklımda bu hikaye varken?Artık bu hikaye kalbimde bi yer edindi.Sevmekten bile korkduğum,onlara bakmaya doyamadığım insanları gömdüğüm yere gömdüm bu hikayeye.İyi akşamlar efendim.(Saat/23:38)
İlk defa birisini bu kadar net anladım çünkü aynı şeyleri yaşadığımı fark ettim canım yanıyor çok yanıyor umarım benim gibi kimse onu sevmez
Ve umarım her şey gönlüne göre olur.. İnşallah anlar bir gün kıymetini.
Canım yanıyor. Böyle hikayeler beni çok etkiliyor ve Buda o nadir hikayelerden biri. Hikaye boyunca 'Ben seni çok sevdim' şarkısını açıp okudum. Hikayeye bukadar çok yakışacağını hiç bilmiyordum. Okurken bağzen gözlerim doldu bağzen tebessüm ettim bağzen içim acıdı. Bence herkes böyle bir aşk yaşamalı. Herkes Adel gibi sevmeli. Herkes Taehyung gibi sevilmeli. Hikayenin burda bitmesi güzel olmuş çünkü bağzı aşklar yarım kalmalı :/
Bu hikayeye bir Film çekilmeli bence :) bence hikaye yazarı ol ve böyle Hikayeler yazıp Kendi kitabını oluştur :)
çox pis ağlayıraamm off bu necə mükəmməldi kAş ama yaxşı bitsəydi😭😭😭
Merhaba kanalını yeni gördüm ve muhteşem bunu okurken televizyondan gone actim bunu okurken bi yandanda dinlerken kendi sevdiğim çocuğu düşünüyorum ve ağlıyorum ve bunu yazarkende ağlıyorum Rosé nin sesini dinlerken başka oluyor hıçkırıklara boguldum çok güzel yazmışsın♡
Kızım sen nesin böyle okurken pardon aglamaktan okuyamazken duygu içinde duygu yaşattın nefes alamadım bi an eline emegine saglık💓
Kendime dedim ki hikayeyi akşam okursun şimdi üzülme ama dayanamadım okudum şöyle bir 10 dk dır duvarı izliyorum şarkılarla Adel'i nedense çok iyi anlıyorum çok tanıdık her şey.
Ah.. Umarım sen bu tanıdık gelen hislere karşı güzel bir yaşam sürdürürsün. Adel gibi değilde, daha mantıksal bir yaşam sürersin umarım. 🖤
Anlatacak kelime bulamadım.... 🖤
Hey sen beni ağlattın ama
Onu bunu bırak baya iyidi buuu favorilerime eklicem bunu ben
B-bu gerçekten çok güzel ve zarif bir hikayeydi.Çok etkilendim.Kadın çok güzel sevmiş hemde çok.Keşke Taehyung farketseydi ama her son mutluluk ile bitmez.Güzel seven kişiler hep mutlu olsa keşke.Ellerine emeklerine sağlık mükemmel olmuş emeklerin için teşekkürler takibe aldım kanalını🕊🐣☄💕❤🌸
Kalemine sağlıkk
Özel bölüm yaparmisin canım?🥺🥺🥺🥺🥺 lütfennnnn
💙 ❤ Heyt be yawrum işte yazar işte eser ❤ 💙
Yorum gelince haber edin
Geldii
Buna part iki gelse lütfen 🥺
İlk yorum yokk
Çok özel seyler yazıyorsun..
Böyle düşünmene çok sevindim, teşekkür ederim..