İlgisiz Eşin Hastalığını Bilmeden Boşanmak İstediğini Söyler •İdollerimle hiçbir derdim yok •Smut yazmıyorum •Kurgudur Jeon Jungkook-32 Jeon Laura-30 Jeon Hanjin-7 Tek it-🛤 Kemerini bağla başlıyoruzz :) Sekreter- "Evet efendim Bay Jeon bugün şirkete gelmedi." Laura- "Anladım. Teşekkür ederim." Sekreter- "Rica ederim efendim." Şirketten çıkmış arabama binmiştim. Neredesin Jungkook? Evlendiğimiz günden beri her gün evden habersizce gidiyor bazen gece geç saatlerde,bazen de akşamları eve geliyordu. Bu süreçte oğlumuzun itirazla sorduğu sorular da dahil olmak üzere her şey çok yordu beni. (...) Eve gelmiş kapıyı anahtarımla açmıştım. Tuhaftı. Jungkook evdeydi. Koltuğun üzerinde bacak bacak üstüne atmış birkaç dosya inceliyordu. Jungkook çalışmalarını oturma odasında yapan bir insan değildi. Her zaman çalışma odasına gider ve benden sert bir kahve isterdi. Hemen Jungkook'un yanına gittim. Laura- "Neredesin Jungkook? Şirkette de değilsin zaten. Bir yere giderken haber ver artık. Biz evliyiz,çocuğumuz var ve birbirimizden sorumlu sayılırız." Jk- "Al." Jungkook elindeki dosyayı bana uzatmıştı. Dosyayı açıp sesli bir şekilde başlığı ve gerekçeyi okudum. Laura- "Boşanma belgesi. Şiddetli geçimsizlik." Birkaç saniye error verdikten sonra kahkaha atmaya başladım. Laura- "Hayatımda en çok güldüğüm şaka bu şaka olacak." Jeon- "Şaka değil Laura. Ben boşanmak istiyorum. Artık senle yapamıyorum." Laura'nın yüzündeki kahkaha bulutu gitmiş yerine sert bir fırtına bulutu çökmüştü. Fakat Jungkook ile söz vermişlerdi birbirlerine. Eğer bir gün herhangi bir nedenden dolayı boşanmak zorunda kalırlarsa ikiside zorluk çıkartmayacaktı. Laura- "Bayağı ciddisin galiba." Jk- "Evet, öyleyim. Burayı imzala." Laura eline kalem alıp sesini çıkartmadan belgeyi imzaladı. Laura- "Zorluk çıkartmamak üzerine verdiğimiz söz olmasaydı bunu yapmazdım." Jk- "Tam 1 ay sonra mahkememiz var haberin olsun. Bu hafta ikimizde evde kalacağız fakat farklı yataklarda. Lütfen bu konuda da zorluk çıkartma." Laura'nın gözleri doldu. Bu adam ne ara bu kadar acımasızlaşmıştı? Jungkook böyle biri değildi. Dopdolu gözleriyle hiç bozuntuya vermeden gülümseyerek konuştu. Laura- "Jungkook, madem son 30 günümüz var. Sadece son günlerimizde seninle aynı yatakta uyumak istiyorum. Senin istediğini yaptım ve o belgeyi imzaladım. Sen de benim isteğimi yerine getir." Jk- "Tamam ama yakın temas olmayacak." Laura- "Olmayacak." Arkamı dönüp merdivenlere baktığımda merdivene çöküp başını kollarının arasına koymuş Hanjin'i gördüm. Laura- "Hanjin? Anneciğim neden ağlıyorsun?" Hanjin'in ağladığını duyunca Jungkook da yanımıza geldi. Muhtemelen boşandığımızı duymuştu. Hanjin- "Baba annemle hiç kavga etmediniz ki. Niye boşanmak istiyorsun?" Jk- " Yetişkinler bazen farklı anlaşmazlıklar yaşar babacığım. Biz de annenle anlaşamadık. Sonunda boşanmak zorunda kaldık." Hanjin- "Ben ikinizi de görmek istiyorum. Birinizi değil." Laura- "İkimizi de göreceksin Hanjin." Hanjin- " Öyle değil. Bir daha gözümün önünde sarılamayacaksınız." Laura ile Jungkook hiçbir zaman kendi istekleriyle sarılmamışlardı birbirlerine. Sadece Hanjin için yapıyorlardı bu basit sevgi gösterilerini. Laura- "Öyle düşünme Hanjin. Sık sık buluşacağız." Ne yapıp ne edip Hanjin'i sakinleştirene kadar akşam olmuştu. Laura- "Hadi bakalım gelin mutfağa. Yemek yapma zamanı!" Hiçbir şey çaktırmadan gülücüklerle mutfağa geçtik. Bizi zorlu bir süreç bekliyordu. Hanjin duygusal bir çocuktu. Bunu kolay kolay aklından çıkartmazdı.. Herkes yemeğini yemiş mutfak toplanmıştı. Yatma vakti gelmişti. Jungkook ve Laura Hanjin'i uyutup kendi yataklarına geçtiler. İkisi de kendi taraflarına kıvrıldı. Laura uyuyamayınca Jungkook'un olduğu tarafa döndü. Laura Jungkook'un yüzünü inceleyerek uykuya daldı. (...) Sabah olmuştu. Laura gözlerini açtığında Jungkook'un pürüzsüz yüzüyle karşılaşmış birkaç dakika Jungkook'u inceleyip yataktan kalkmıştı.
Hızlıca üzerine bir şeyler giymiş ve Hanjin'i okuluna bırakıp yapacağı akşam yemeği için malzemeler almak üzere markete uğramıştı genç kadın. Eve geldiğinde yse Jungkook çoktan gitmişti. Mutfağa girmiş en sevdiği şarkıyı açıp doyasıya dans edip kahvaltısını hazırlamıştı. Birkaç saat sonra da akşam yemeğini hazırlamaya başlamıştı. ⏰16.05 Kapı çalmış Laura oturduğu koltuktan kalkıp kapıya yönelmişti. Hanjin eve girer girmez annesine sarılmıştı. Laura tam yere çöküp Hanjin'in hizasına geldi. Laura- "Nasıl geçti günün?" Hanjin- "Çok güzeldi. Hatta bak öğretmenim bana ne verdi(Hanjin cebindeki rozeti çıkarıp annesine gösterdi)" Rozetin üzerinde"inci gibi yazıyorum"yazıyordu. Laura Hanjin'in saçını okşayıp onu tebrik etti. Laura- "Aferin benim küçük yazarıma. Bu yazar acıkmış mı bakalım?" Hanjin- "Eveeet!" Hanjin sırtındaki çantayı kenara fırlatıp önce lavobaya sonra mutfak masasına geçmişti. Jungkook ise çalışma odasına yönelmişti. Laura Jungkook'un kolunu tuttu. Jungkook bunu fark edince hızlıca kolunu çekti. Laura moralini bozmadan konuşmaya başladı. Laura- "Yemek yemeyecek misin?" Jk- "Hayır, tokum." Laura- "En sevdiğinden yaptım." Jk- "Tokum dedim Laura. Israrı sevmediğimi biliyorsun." Laura- "Sen bilirsin." Laura mutfağa geçmiş kendine de bir tabak yemek koyup Hanjin'in yanına oturmuştu. Laura- "Söyle bakalım ne yaptınız bugün okulda?" (...) Laura- "Ve prenses,prensin sihirli öpücüğü sayesinde iyileşmiş hastalığından kurtulmuştu." Laura Hanjin'in uyuduğunu farkedince alnına hafif bir öpücük kondurup kendi odasına yönelmişti. Jungkook çoktan yatağa yatmıştı. Laura da yatağa uzanmış Jungkook'a dönmüştü. Jungkook'un yüzünü inceleye inceleye uykuya bıraktı kendini.. (...) Sabah olduğunda yine aynı şeyleri tekrarlamışlardı. Laura elinden geldiğince vakit geçirmeye çalışıyordu Hanjin'le. Ona fazlasıyla önem veriyordu. Hiçbir şey Jungkook'un umrunda değildi. Laura'yı yavaş yavaş kaybediyordu fakat asla farkedemeyecekti. Farkettiğinde oldukça geç olacaktı. (Boşanmaya son 1 hafta) Laura'nın anlatımıyla: Sabah uyandığımda Jungkook yanımda değildi. Telefonumdan takvime baktığımda mahkemeye son 1 hafta kaldığını gördüm. Moralimi bozmamaya çalışarak lavaboya ilerledim. Tam lavaboya gireceğim an kasıklarıma giren keskin bir acıyla yere atmıştım kendimi. Acıyı hissetmemek için kendimi olumlamaya çalışıyordum. Sonunda dayanamayıp emekleyerek telefonumu yatağın üzerinden alıp arkadaşım Linda'yı aradım. Linda- "Efendim balım?" Laura- "Yine krizim tuttu Linda. Araba sürecek halde değilim. Lütfen gel al beni." Linda- "Hemen geliyorum Laura. Dayan güzelim." Telefonu kapatıp zor gücün üzerimdeki pijamaları çıkarıp duvarlara tutuna tutuna dış kapıya çıkmıştım. Linda arabasından inip hızlıca koluma girmişti. Ardından beni koltuğa yerleştirip en yakın hastaneye kırmıştı direksiyonunu. Fakat oradan sonrasını hatırlayamıyorum. (...) Gözlerimi açtığımda yine o hastane odasındaydım. Doktorum bana dönüp gülümsedi. Dr- "Bence artık ameliyatınızın zamanı geldi." Laura- "Ya ameliyat başarısız olursa? Benim 7 yaşında bir oğlum var ona ne olacak?" Dr- "İşte bu yüzden yapıyoruz zaten. Her an heryerde hazırlıksız yakalanabilirsiniz. Ameliyat güvence demektir. Tek sorunu 2 ihtimalin olması." Laura- "Bana düşünmem için 1 gün süre verin. Yarın tekrar geleceğim." Dr- "Siz bilirsiniz. Serumunuz bittikten sonra taburcu olabilirsiniz." Laura- "Tamam,teşekkürler." Doktor gülümseyip muayene odasından çıktı. Ardından Linda odaya girdi. Linda- "İyi misin?" Laura- "Evet. Ama şu ameliyat meselesi çok çeliştiriyor beni." Linda- "En doğru seçim ameliyat olmak olacak. Başarısız sonuçlansa bile yaşamayacak mısın?" Laura ağlamaya başladı. Laura- "Yaşamayacağım Linda. İşte ben bundan korkuyorum. Ölmek umrumda değil. Sadece Hanjin geliyor aklıma. Onun büyüdüğünü görmek istiyorum. Ondan kopmak istemiyorum."
Linda ile Laura o kadar uzun süre sarılmışlardı ki serumun bittiğini fark etmemişlerdi. Kısa süre sonra hemşire odaya girip serumu çıkarttı. Ardından Linda Laura'yı evine bıraktı. Laura eve geldiğinde saat 6 olmuştu. Kapıyı çaldı ve açılmasını bekledi. Kapıyı Jungkook açmıştı. Yüzünde sınırlı bir ifade vardı. Jk- "Neredeydin? Hanjin de ben de çok açız." Laura- "Sen zaten yemek yemiyorsun,Hanjin'e de hızlıca bir şeyler hazırlarım." Jk- "Sorun o değil. Neredeydin?" Laura- "İşim vardı halledip geldim. Bu kadar." Jk- "Yine de haber verebilirdin." Laura- "Yıllardır sensiz uyanıp sensiz uyuyorum ve sana 1 kez bile haber verebilirdin demedim Jungkook." Laura Jungkook'un yanından geçip yatak odasına çıktı. Üzerindeki kıyafetleri çıkartıp soğuk bir duş aldı. En sevdiği kıyafetlerini giyip tekrar aşağı indi. Laura- "Bebeğimin canı ne istiyormuş bakalım?" Hanjin- "Babam dışarıdan hamburger sipariş verdi anne." Laura- "Tamam o zaman biz de hamburger yeriz." 'Yarım saat sonra' Kapı çalınca Hanjin oturduğu yerden fırlamış kapıyı açmıştı. Kuryeden paketi alıp mutfak masasına koydu. Laura servisleri ayarlamak için hamburgerleri paketten çıkardı. Fakat yalnızca 2 hamburger vardı. O sırada Jungkook mutfağa geldi. Laura- "Sen yemeyecek misin?" Jk- "Yiyeceğim tabiki. Hanjin ve kendime aldım. Sana almadım çünkü istediğini söylemedin." Laura- "Tamam." Laura buzdolabından birkaç malzeme çıkartıp kendisine basit bir sandiviç yaptı. Ardından günlerdir tam olmayan yemek masasına oturdu. Günlerdir Jungkook yemeklerde yoktu bu yüzden masa hiç tam olmuyordu. (...) Yine birbirinden apayrı iki beden ve gergin bir yorgan. Jungkook çoktan uykuya dalmış mışıl mışıl uyuyordu. Laura içinse gece kolay geçmeyecekti. Ameliyat fikri aklında gezip duruyordu. Ama başarısız sonuçlanması durumunda genç kadın ölecekti. Denemenin en iyisi olacağını düşündü. Bu fikir birden dehşet verici gelmeye başladı. Fakat başka çaresi yoktu. Ameliyat olmazsa içten içe ölecekti. Laura zihnini boşalttı ve uyumak için kendi kendine yalvarmaya başladı. Bir türlü uyuyamıyordu. Genç kadın bunları düşünürken bedenini uykuya bıraktı. (...) Buralarda pek detaya girmeyeceğim. Sadece kısa bir özet geçiyorum: Laura hastaneye gidip doktora verdiği kararı açıklar. Ertesi gün de ameliyat olur. Bu arada boşanmaya son 3 gün kalmıştır. ⏰23:09 Jungkook ile Laura odalarına çekilmişlerdi. Laura yatağın üzerine oturmuş Jungkook'un odanın içindeki lavobodan çıkmasını bekliyordu. Jungkook sonunda lavobodan çıkmıştı. Laura'nın bir şey söylemeye çalışan gözlerini görünce sormadan edemedi. Jk- "Bir şey mi var?" Laura- "Yarın 1 günlüğüne annemlere gideceğim." Jk- "Ne var bunda?" Laura- "Onun dışında sadece 1 günümüz var." Jk- "Evet?" Laura- "Sana son kez sarılmak,seni son kez öpmek,dudağındaki tadı son kez dudaklarıma değdirmek,kokunu doyasıya çekmek istiyorum." Jk- "(güler)Saçmalamayı kes istersen. Tabiki böyle bir şey olmayacak." Laura- "Bugün beni yanlışlıkla hamile bıraktığın için evlendiğimiz gelip durdu aklıma. Gereksiz yere sana bağlandığım için kendimi bir sapık gibi hissediyorum." Jungkook konuşmadı ve Laura'nın lafını tamamlamasını bekledi. Laura- "Bana lütfen izin ver. Belki de bir daha birbirimizi göremeyeceğiz." Jk- "Nasıl olacakmış o? Her gün oğlumu göreceğim ve her gün aynı ortamda bulunmak zorunda kalacağız." Laura Jungkook'un söylediklerine sessizce gülmüştü. Fakat komik olduğu için değil. Acı olduğu içindi. Gözleri dopdoluydu gülerken. Laura- "Boşversene." Laura yanındaki abajuru kapatıp yorganının altına girdi. Gece boyunca sessizce ağladı. Saat 3 civarlarında Hanjin'in yanına gitti. Oğluna sarıldı. Saçlarını okşadı. Öptü,kokladı. Aynı babası gibi kokuyordu küçük çocuk. Jungkook'a olan hasretini Hanjin ile gizlemişti Laura. Hanjin'in odasından çıkıp tekrardan kendi odasına gitti. Saat çoktan 5 olmuştu. Gün ağırmaya başlamıştı. Laura dolabından küçük bir valiz çıkartıp gerekli olan şeyleri teker teker yerleştirdi. Ameliyat için hazır sayılırdı. Sabah 7 civarında evden çıktı ve hastaneye doğru sürdü arabasını. Birkaç saat sonra da ameliyata alındı.
(...) 'Ameliyattan sonra' ⏰19:26 Laura gözlerini yavaş yavaş açmış etrafına göz gezdirmişti. Bir muayene odasındaydı. Rahim bölgesinde bir boşluk hissediyordu. Birkaç dakika sonra içeriye doktor girdi. Yüzünde mecburi bir gülüş vardı. Yatağın yanına bir sandalye çekti ve oturdu. Dr- "Nasıl hissediyorsun?" Laura- "Acım yok ama kasıklarımda boşluk hissediyorum." Genç kadının rahim bölgesinin uyuşturulduğundan haberi yoktu. Doktor ona bakmaya devam etti. Laura- "Duyacağım her şeye hazırlıklıyım. Açıklayabilirsiniz, çekinmenize gerek yok." Doktor derin bir nefes aldı. Dr- "Ameliyat başarısız geçti. Rahminizdeki kanser iç organlarınıza yayılmış. Acıyı hissetmemeniz için yüksek dozlu bir uyuşturucu verdik." Laura- "Acıya dayanıklıyımdır. Buna gerek yoktu." Dr- "Bu öyle bir acı değil. Doğum sancısından daha da şiddetli." Laura sustu. Bir site boyunca odada sessizlik hakimdi. Laura sessizliği bozdu. Laura- "Peki tam olarak kaç saat daha dayanabilir vücudum?" Dr- "Hesaplarımıza göre 18 saatiniz var. Bir süre sonra uyuşturucu etki etmemeye başlayacak." Laura- "Peki tekrar uyuşturucu yapamaz mısınız?" Dr- "Ne yazık ki bünyeniz kaldırmıyor." Laura biraz daha düşündü. Aklına hiçbir şey gelmemişti. Laura- "Buradan çıkıp ailemle birkaç saat daha geçirmek istiyorum." Dr- "Tabiki,fakat acılarınız şiddetlendiğinde hemen tekrar dönün. Giyinmenize hemşerilerimiz yardım edecekler." (...) Laura sonunda hastaneden çıkmıştı. Hızlıca evine gitmişti. Kapıyı çaldı. Jungkook kapıyı açmıştı. Jk- "Hayret, erken döndün." Laura- "Hoşbuldum." Hızlıca yatak odasına çıkıp valizini bir kenara attı genç kadın. Ardından Jungkook'un yanına gitti. Laura- "Çalışma odan müsait mi?" Jk- "Evet. Neden?" Laura- "Küçük bir işim var." Jungkook bu küçük işi merak etse de Laura ile muhattap olmak istemediği için hiçbir şey sormadı. Tam 1 saat sonra Laura'nın işi bitmişti. Laura- "Jungkook 2 dakika benimle gelir misin?" Jk- "Yine ne var?" Laura- "Sana gel dedim." Jungkook Laura'yı ilk kez bu kadar ciddi görüyordu. Laura ve Jungkook yatak odasına geçtiler. Laura- "Biz boşanana kadar bu evde olabilir miyim bilmiyorum ama senden tek bir ricam var." Jk- "(alaycı bir şekilde)Yine bedensel mi?" Laura- "Eğer ben birden gitmek zorunda kalırsam Hanjin'e iyi bak. Amacım seni kısıtlamak değil ama lütfen ona 2. bir anne bulma. Hayatı mahvolur. Senden nefret eder. Onun iyi bir çocuk olmasını istiyorum." Jk- "Neler oluyor Laura? Önce beni öpmek koklamak istedin sonra birden annenlere gittin ardından bir sürü işin çıkıyor ve birden gitmekten bahsediyorsun." Laura- "Bir gün öğreneceksin. Lütfen itiraz etme." Jk- "Etmeyeceğim. Devam et dinliyorum." Laura- "Seni seviyorum. Hem de çok ama bunu takmayacaksın bu yüzden fazla uzatmayacağım." Jk- "Bayağı ilerleme katetmişsin." Laura- "Jungkook. Bana sadece 1 dakika ver." Jk- "Ne? Nası-" Laura daha fazla dayanamayıp sımsıkı bir şekilde sarıldı. Yaklaşık 1 dakika boyunca böyle durdular. Laura Jungkook'tan ayrılınca odadan çıktı. Laura odada tek başına kalmıştı. Üzerindeki kıyafetleri dikkatlice çıkartıp yarasını bastırmaması için bol bir tişört çıkarttı. Ardından aşağı indi. Laura- "Hanjin nerede? Odasında yok." Jk- "Halasına bıraktım." Laura- "Keşke bana haber verseydin. Onunla bir şey konuşacaktım." Jk- "Laura sen iyi misin? Neden sürekli veda etmekten bahsediyorsun anlamıyorum." Laura- "Veda sözcüğü aklımın ucundan bile geçmedi." Jk- "Neyse ne. Çok değiştin." Laura- "Ben aynıyım. Bu arada söylesen de Hanjin'i eve getirseler." Jk- "O kadar mı acil? Sonra söylesen olmuyor mu?" Laura- "O kadar vaktim yok." Jk- "İyi tamam. Bekle ablamı arayım."
Jungkook ablasına haber vermiş yaklaşık yarım saat sonra Hanjin eve gelmişti. Laura'yı görünce onun bacaklarına sımsıkı bir şekilde sarıldı. Laura- "Seninle bir şey konuşmamız lazım bebeğim." Hanjin- "Tamam anne." Hanjin ve Laura Hanjin'in odasına geçtiler. Laura- "Bazen hayatta sevdiklerimizi bir daha göremeyiz. Mesela ben babamı en son 5 yaşımda gördüm." Hanjin- "Neden ki?" Laura- "Babam bana çok önemli işleri olduğunu söyledi. Onu görmesem de her zaman onun yanımda olduğunu söylemişti. Hatta şuan bile yanımda." Hanjin- "Gerçekten mi?" Laura- "Evet gerçekten. Hem de ona söylediğim şeyleri duyuyor. Ama o bana bir şey söylemiyor. Ama o bana küs değil." Hanjin- "Yani dedem aslında şuan yanımızda mı?" Laura- "Evet." Hanjin gülmeye başladı. Bir şey öğrendiğinde hep böyle yapardı. Laura- "Benim de önemli işlerim var. Gitmem gerekiyor ve bir daha beni göremeyebilirsin. Ama ben her zaman yanında olacağım. Benimle istediğin zaman konuşabilirsin. Ama sadece tek başınayken konuş tamam mı?" Hanjin- "Tamam. Peki seni görmek için ne yapabilirim?" Laura bunları söylerken ağlamamak için zor tutuyordu kendini. Laura- "Ne yazık ki hayır. Ama sabredersen elbet bir gün beni tekrar göreceksin." Hanjin- "Babam seni üzdüğü için mi gidiyorsun anne?" Laura- "Hayır hayır. Baban beni çok seviyor beni neden üzsün ki." Hanjin- "Ama bazen yanıma geliyorsun ve hep ağlıyorsun." Laura- "Sana bir ders vereyim. Hayatta hiçbir zaman ağlama tamam mı? Bana söz ver. Anne sözü." Hanjin- "Söz. Peki babam seninle konuşabilecek mi?" Laura- "Hayır. Bu durum sadace bizim için özel bir durum." Hanjin- "Çok havalı!" Laura- "Evet öyle. Senden şunları istiyorum Hanjin. Babana ve aldığı kararlara her zaman saygı duy. O senin için en iyi olanı yapmaya çabalıyor. Derslerine çalış. Sen ne zaman yüksek bir not alırsan ben çok sevineceğim. Düşük not aldığında da çok sevineceğim. Çünkü sen elinden gelen her şeyi yapacaksın." Hanjin- "Söz anne." Laura Hanjin'e sımsıkı bir şekilde sarılmıştı. Laura- "Bu gece birlikte uyuyalım mı?" Hanjin- "Olur ama babam da gelsin." Laura- "O zaman sen bizim odamıza gel." Hanjin pijamlarını giyerken Laura odadan çıktı. Jungkook çoktan yatak odasına geçmişti. Hanjin ile Laura yatak odasına geçtiler. Laura- "Bugün bir misafirimiz var." Jungkook ile Laura Hanjin'i ortalarına alıp ilk kez aile olmanın verdiği huzurla uykuya daldılar. (...) Laura'nın Anlatımıyla: Sabah uyandığımda ilk işim yazdığım mektubu ve birkaç hastalık raporunu Jungkook'un komidinin üzerine koymak oldu. Ardından Hanjin'ime son kez baktım. Saçlarını okşayıp kokusunu içime çektim. Jungkook'un yüzüne son kez bakıp alnına bir öpücük kondurdum. Ardından Hanjin'e bir dinazor resmi çizip masasına koydum. Çünkü dinazorları çok severdi. Evimi son kez inceledim son kez yaşadığım anıları gözlerimin önüne getirdim. Bu arada acıyı yavaş yavaş hissediyordum. Tekrar eve son kez bakıp arabama bindim. Hastanenin önüne geldiğimde acım o kadar yoğunlaşmıştı ki yürüyemez hale gelmiştim. Laura- "Lütfen Doktor Park'ı çağırın!" Oradaki birkaç hemşire beni tanıyıp hızlıca üst kata çıkartmışlardı. Doktor Park beni görünce telaşla muayene odasını işaret etti. Doktor Park hızlıca bir serum bağlayıp bir makine çıkarttı. Dr- "Sizi yaşatmak için elimden gelen her yolu deneyeceğim Bayan Jeon." Kısa süre sonra gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı. Merhaba ölüm,merhaba karanlık.. • O sırada Jungkook yeni uyanmış yanındaki zarfı açmış okumaya başlamıştı.
_Sevgili Eşim_ _Beni hep sinir bozucu ve saf bir kadın olarak hatırlayacak olman biraz canımı sıksa da seni bu süreçte gerçekten çok sevdim. Aslında konumuz bu değil ve dün de dediğim gibi bu konuyu fazla uzatmayacağım çünkü ciddiye almayacaksın. Lütfen birtakım şeyleri senden gizlediğim için beni suçlama. Sağlık raporlarında da yazdığı gibi yaklaşık 5 sene önce rahim kanseri teşhisi konuldu bana. Başlarda kendini belli etmediği için fark etmem epey zamanımı aldı. Bugün de önemli bir ameliyata girdim. Ne yazık ki ameliyat olumlu sonuç vermedi. Rahmimdeki acı fazla can yakıcı olduğu için önce uyutulup sonra da bitkisel yaşama geçeceğim. Bu süreçte tekrardan yaşar mıyım yaşamaz mıyım orası kesin değil. Ama doktorum yaşamamın imkansız olduğunu söylüyor. Senden sadece 1 ricam var. Bunu Hanjin'e belli etme. Elbet bir gün fark edecek olsa bile kendisi fark etsin. Raporların an altındaki mektubu ona yazdım. Ona bu zarfı 15 yaşında geldiğinde kendin ver. Bunu yazarken daha anlatmak istediğim şeylerim var mı yok mu diye çok kurcaladım zihnimi. Fakat pek bir şey çıkmadı. Yani yalnızca bunlar. Dediğim gibi ölü de olsam diri de olsam kalbimde yalnızca sen kalacaksın. Sevgimiz karşılıksız olsa bile ben her zaman seni seveceğim Jungkook_ Jungkook donmuştu. Yıllardır hor gördüğü kadın onları o kadar çok düşünmüştü ki sırf onları üzmemek için hastalığından bile bahsetmemişti. Jungkook titrek bir ses tonuyla kendi kendine mırıldandı. "Sevgimiz karşılıklı Jeon Laura." (....) 2 Yıl Sonra Jungkook yine Laura'nın yanındaydı. Onunla konuşuyor onu duyduğunu düşünerek Hanjin'den onun başarılarından bahsediyordu. Jk- "Bugün sınıf öğretmeni benle konuştu. Onda farklı bir ışık görmüş. Çoğu soruya arkadaşlarından çok farklı cevaplar veriyormuş. Yurtdışında bir lise varmış. Orayı önerdi bana. Hanjin için en iyisi olabilirmiş." Jungkook birkaç saniye duraksadı. Karşısında 2 yıldır uyuyan kadının saçlarını okşadı. Jk- "Ben sana çok aşık oldum Laura. Keşke uyansan da görsen. Tabi ben de çok geç fark ettim hislerimi. Ne zaman biliyor musun? İki yıl önce mektubunu okurken. Seni hor görüp umursamadığım aklıma gelince utanıyorum. Ama artık çok geç. Yalnızca uyuyan bedeninle konuşabiliyorum. Ama seni görmek bile bana mutluluk veriyor." Bunları söyledikten sonra doktor odaya girdi. Dr- "Merhaba Bay Jeon." Jk- "Merhaba. Pek umudum yok ama o uyanacak mı?" Doktor defalarca kez sorulan bu soruya tekrar cevap vermişti. Dr- "Bilmiyoruz Bay Jeon. Ama umarız ki en kısa sürede gözlerini açar." Doktor odadan çıkıp Laura'nın uyuyan bedeniyle Jungkook'u baş başa bıraktı. Jungkook uzun bir süre boyunca Laura'nın yüzünü inceledi. 1 kere bile öpmediği soluk dudaklara uzandı. Narince öpmeye başladı. Birkaç saniye sonra da ayrıldı. Tam odadan çıkacakken sanki biri ona sesleniyormuş gibi oldu. Arkasını döndüğündeyse gözü yarı açık yarı kapalı, ona gülümseyen Laura ile karşılaştı. Jk- "Laura!?" Hemen yatağın yanına koştu ve sımsıkı sarıldı Laura'ya. Laura soluk bir sesle konuşmaya başladı. Laura- "Ne zamandan beri uyuyorum?" Jk- "2 yıldır." Laura- "Hanjin kocaman olmuştur şimdi." Jk- "Evet, hem de bütün öğretmenlerinin en sevdiği öğrencisi." Laura- "Sen neden buradasın? Asla gelmeyeceğini düşünürdüm." Jk- "Karımın yanına gelmeyip de ne yapsaydım." Laura- "Karın mı oldum şimdi?" Jk- "Öyleydin zaten. Ama değerini çok geç anladım Laura. Meğersem sen benim hayatımmışsın. Eğer Bay Park'ı(doktor) bitkisel yaşam konusunda ikna etmeseydim yaşamayacaktın." Laura- "Teşekkür ederim. Hanjin'i görmek için sabırsızlanıyorum." Jk- "Seni o kadar çok özledi ki. Bu arada doktor çağıralım mı?" Laura- "Olur." Jungkook doktoru çağırdı. Doktor Laura'nın uyandığını görünce gözlerine inanamamıştı. Dr- "Bayan Jeon! Uyanmışsınız!?" Laura gülümseyerek cevap vermişti. Doktor birkaç test çıkartıp Laura'nın kan değerlerine baktı. Kanser olan bölgeyi inceledi. Dr- "Tebrikler! Kanseri yenmişsiniz!" Laura mutluluk gözyaşları dökmeye başladı. Jungkook da ona sarılarak kutlamıştı bu şen haberi. Bir sonraki hedef ise Hanjin'i görmekti...
Ben en son 1 yıl once okumustum youtubede bos bos gezerken karsima cikti cidden 1 sene once aglaya aglaya buğulu gözler ile okuduğum hikayeyi bugun bu saatte tekrar buğulu gozlerle bitirdim yazarcim umarim gorursun ❤
Ota boka ağlayan bir insan bu hikaye kötü sonlu bitseydi ne hale gelirdi sizce? Kendimi zor sakinleştirdim ve yazara çok kez teşekkür ediyorum Laura ölmedi
@@K-popxwq_Bangtan Onları 5 yıldır izleyip dinliyorum ve annem 1 kere bile başkaları gibi onlar kız makyaj yapıyolar erkek değiller ıyy bu nasıl şarkı demedi hatta küçük kardeşime hamileyken hep jungkooku beğenirdi izlete izlete kardeşim onu andırıyo hatta geçenlerde saçlarını kestiler aynısı dedim amcam kızdı(bu arada annemin biası JUNGKOOK) saygılar😘😘💞💞
Ben bunu bir yıl öncede okudum ağladım zırladım sonra kahkaha attım sonra sşöyle dedim ben bunu bir yıl sonra okuycam ve takrar okuyorum ama ağlamdım hiç çünkü duygusuzlaştım ama az önce okurkan sanki okudum okumadım arasında kalsamda müq tü ama ellerine sağlı sen şimdi dersin o zaman neredeydin niye yorum yapmadın lan nersin ozaman benim twlefonumda bir sıkıntı vardı o yüzden
İlgisiz Eşin Hastalığını Bilmeden Boşanmak İstediğini Söyler
•İdollerimle hiçbir derdim yok
•Smut yazmıyorum
•Kurgudur
Jeon Jungkook-32
Jeon Laura-30
Jeon Hanjin-7
Tek it-🛤
Kemerini bağla başlıyoruzz :)
Sekreter- "Evet efendim Bay Jeon bugün şirkete gelmedi."
Laura- "Anladım. Teşekkür ederim."
Sekreter- "Rica ederim efendim."
Şirketten çıkmış arabama binmiştim. Neredesin Jungkook? Evlendiğimiz günden beri her gün evden habersizce gidiyor bazen gece geç saatlerde,bazen de akşamları eve geliyordu. Bu süreçte oğlumuzun itirazla sorduğu sorular da dahil olmak üzere her şey çok yordu beni.
(...)
Eve gelmiş kapıyı anahtarımla açmıştım. Tuhaftı. Jungkook evdeydi. Koltuğun üzerinde bacak bacak üstüne atmış birkaç dosya inceliyordu. Jungkook çalışmalarını oturma odasında yapan bir insan değildi. Her zaman çalışma odasına gider ve benden sert bir kahve isterdi. Hemen Jungkook'un yanına gittim.
Laura- "Neredesin Jungkook? Şirkette de değilsin zaten. Bir yere giderken haber ver artık. Biz evliyiz,çocuğumuz var ve birbirimizden sorumlu sayılırız."
Jk- "Al."
Jungkook elindeki dosyayı bana uzatmıştı. Dosyayı açıp sesli bir şekilde başlığı ve gerekçeyi okudum.
Laura- "Boşanma belgesi. Şiddetli geçimsizlik."
Birkaç saniye error verdikten sonra kahkaha atmaya başladım.
Laura- "Hayatımda en çok güldüğüm şaka bu şaka olacak."
Jeon- "Şaka değil Laura. Ben boşanmak istiyorum. Artık senle yapamıyorum."
Laura'nın yüzündeki kahkaha bulutu gitmiş yerine sert bir fırtına bulutu çökmüştü. Fakat Jungkook ile söz vermişlerdi birbirlerine. Eğer bir gün herhangi bir nedenden dolayı boşanmak zorunda kalırlarsa ikiside zorluk çıkartmayacaktı.
Laura- "Bayağı ciddisin galiba."
Jk- "Evet, öyleyim. Burayı imzala."
Laura eline kalem alıp sesini çıkartmadan belgeyi imzaladı.
Laura- "Zorluk çıkartmamak üzerine verdiğimiz söz olmasaydı bunu yapmazdım."
Jk- "Tam 1 ay sonra mahkememiz var haberin olsun. Bu hafta ikimizde evde kalacağız fakat farklı yataklarda. Lütfen bu konuda da zorluk çıkartma."
Laura'nın gözleri doldu. Bu adam ne ara bu kadar acımasızlaşmıştı? Jungkook böyle biri değildi.
Dopdolu gözleriyle hiç bozuntuya vermeden gülümseyerek konuştu.
Laura- "Jungkook, madem son 30 günümüz var. Sadece son günlerimizde seninle aynı yatakta uyumak istiyorum. Senin istediğini yaptım ve o belgeyi imzaladım. Sen de benim isteğimi yerine getir."
Jk- "Tamam ama yakın temas olmayacak."
Laura- "Olmayacak."
Arkamı dönüp merdivenlere baktığımda merdivene çöküp başını kollarının arasına koymuş Hanjin'i gördüm.
Laura- "Hanjin? Anneciğim neden ağlıyorsun?"
Hanjin'in ağladığını duyunca Jungkook da yanımıza geldi. Muhtemelen boşandığımızı duymuştu.
Hanjin- "Baba annemle hiç kavga etmediniz ki. Niye boşanmak istiyorsun?"
Jk- " Yetişkinler bazen farklı anlaşmazlıklar yaşar babacığım. Biz de annenle anlaşamadık. Sonunda boşanmak zorunda kaldık."
Hanjin- "Ben ikinizi de görmek istiyorum. Birinizi değil."
Laura- "İkimizi de göreceksin Hanjin."
Hanjin- " Öyle değil. Bir daha gözümün önünde sarılamayacaksınız."
Laura ile Jungkook hiçbir zaman kendi istekleriyle sarılmamışlardı birbirlerine. Sadece Hanjin için yapıyorlardı bu basit sevgi gösterilerini.
Laura- "Öyle düşünme Hanjin. Sık sık buluşacağız."
Ne yapıp ne edip Hanjin'i sakinleştirene kadar akşam olmuştu.
Laura- "Hadi bakalım gelin mutfağa. Yemek yapma zamanı!"
Hiçbir şey çaktırmadan gülücüklerle mutfağa geçtik. Bizi zorlu bir süreç bekliyordu. Hanjin duygusal bir çocuktu. Bunu kolay kolay aklından çıkartmazdı..
Herkes yemeğini yemiş mutfak toplanmıştı. Yatma vakti gelmişti. Jungkook ve Laura Hanjin'i uyutup kendi yataklarına geçtiler. İkisi de kendi taraflarına kıvrıldı. Laura uyuyamayınca Jungkook'un olduğu tarafa döndü. Laura Jungkook'un yüzünü inceleyerek uykuya daldı.
(...)
Sabah olmuştu. Laura gözlerini açtığında Jungkook'un pürüzsüz yüzüyle karşılaşmış birkaç dakika Jungkook'u inceleyip yataktan kalkmıştı.
Hızlıca üzerine bir şeyler giymiş ve Hanjin'i okuluna bırakıp yapacağı akşam yemeği için malzemeler almak üzere markete uğramıştı genç kadın. Eve geldiğinde yse Jungkook çoktan gitmişti.
Mutfağa girmiş en sevdiği şarkıyı açıp doyasıya dans edip kahvaltısını hazırlamıştı. Birkaç saat sonra da akşam yemeğini hazırlamaya başlamıştı.
⏰16.05
Kapı çalmış Laura oturduğu koltuktan kalkıp kapıya yönelmişti. Hanjin eve girer girmez annesine sarılmıştı. Laura tam yere çöküp Hanjin'in hizasına geldi.
Laura- "Nasıl geçti günün?"
Hanjin- "Çok güzeldi. Hatta bak öğretmenim bana ne verdi(Hanjin cebindeki rozeti çıkarıp annesine gösterdi)"
Rozetin üzerinde"inci gibi yazıyorum"yazıyordu.
Laura Hanjin'in saçını okşayıp onu tebrik etti.
Laura- "Aferin benim küçük yazarıma. Bu yazar acıkmış mı bakalım?"
Hanjin- "Eveeet!"
Hanjin sırtındaki çantayı kenara fırlatıp önce lavobaya sonra mutfak masasına geçmişti. Jungkook ise çalışma odasına yönelmişti. Laura Jungkook'un kolunu tuttu. Jungkook bunu fark edince hızlıca kolunu çekti. Laura moralini bozmadan konuşmaya başladı.
Laura- "Yemek yemeyecek misin?"
Jk- "Hayır, tokum."
Laura- "En sevdiğinden yaptım."
Jk- "Tokum dedim Laura. Israrı sevmediğimi biliyorsun."
Laura- "Sen bilirsin."
Laura mutfağa geçmiş kendine de bir tabak yemek koyup Hanjin'in yanına oturmuştu.
Laura- "Söyle bakalım ne yaptınız bugün okulda?"
(...)
Laura- "Ve prenses,prensin sihirli öpücüğü sayesinde iyileşmiş hastalığından kurtulmuştu."
Laura Hanjin'in uyuduğunu farkedince alnına hafif bir öpücük kondurup kendi odasına yönelmişti. Jungkook çoktan yatağa yatmıştı. Laura da yatağa uzanmış Jungkook'a dönmüştü. Jungkook'un yüzünü inceleye inceleye uykuya bıraktı kendini..
(...)
Sabah olduğunda yine aynı şeyleri tekrarlamışlardı. Laura elinden geldiğince vakit geçirmeye çalışıyordu Hanjin'le. Ona fazlasıyla önem veriyordu. Hiçbir şey Jungkook'un umrunda değildi. Laura'yı yavaş yavaş kaybediyordu fakat asla farkedemeyecekti. Farkettiğinde oldukça geç olacaktı.
(Boşanmaya son 1 hafta)
Laura'nın anlatımıyla:
Sabah uyandığımda Jungkook yanımda değildi. Telefonumdan takvime baktığımda mahkemeye son 1 hafta kaldığını gördüm. Moralimi bozmamaya çalışarak lavaboya ilerledim. Tam lavaboya gireceğim an kasıklarıma giren keskin bir acıyla yere atmıştım kendimi. Acıyı hissetmemek için kendimi olumlamaya çalışıyordum. Sonunda dayanamayıp emekleyerek telefonumu yatağın üzerinden alıp arkadaşım Linda'yı aradım.
Linda- "Efendim balım?"
Laura- "Yine krizim tuttu Linda. Araba sürecek halde değilim. Lütfen gel al beni."
Linda- "Hemen geliyorum Laura. Dayan güzelim."
Telefonu kapatıp zor gücün üzerimdeki pijamaları çıkarıp duvarlara tutuna tutuna dış kapıya çıkmıştım. Linda arabasından inip hızlıca koluma girmişti. Ardından beni koltuğa yerleştirip en yakın hastaneye kırmıştı direksiyonunu. Fakat oradan sonrasını hatırlayamıyorum.
(...)
Gözlerimi açtığımda yine o hastane odasındaydım.
Doktorum bana dönüp gülümsedi.
Dr- "Bence artık ameliyatınızın zamanı geldi."
Laura- "Ya ameliyat başarısız olursa? Benim 7 yaşında bir oğlum var ona ne olacak?"
Dr- "İşte bu yüzden yapıyoruz zaten. Her an heryerde hazırlıksız yakalanabilirsiniz. Ameliyat güvence demektir. Tek sorunu 2 ihtimalin olması."
Laura- "Bana düşünmem için 1 gün süre verin. Yarın tekrar geleceğim."
Dr- "Siz bilirsiniz. Serumunuz bittikten sonra taburcu olabilirsiniz."
Laura- "Tamam,teşekkürler."
Doktor gülümseyip muayene odasından çıktı. Ardından Linda odaya girdi.
Linda- "İyi misin?"
Laura- "Evet. Ama şu ameliyat meselesi çok çeliştiriyor beni."
Linda- "En doğru seçim ameliyat olmak olacak. Başarısız sonuçlansa bile yaşamayacak mısın?"
Laura ağlamaya başladı.
Laura- "Yaşamayacağım Linda. İşte ben bundan korkuyorum. Ölmek umrumda değil. Sadece Hanjin geliyor aklıma. Onun büyüdüğünü görmek istiyorum. Ondan kopmak istemiyorum."
Linda ile Laura o kadar uzun süre sarılmışlardı ki serumun bittiğini fark etmemişlerdi. Kısa süre sonra hemşire odaya girip serumu çıkarttı. Ardından Linda Laura'yı evine bıraktı. Laura eve geldiğinde saat 6 olmuştu. Kapıyı çaldı ve açılmasını bekledi. Kapıyı Jungkook açmıştı. Yüzünde sınırlı bir ifade vardı.
Jk- "Neredeydin? Hanjin de ben de çok açız."
Laura- "Sen zaten yemek yemiyorsun,Hanjin'e de hızlıca bir şeyler hazırlarım."
Jk- "Sorun o değil. Neredeydin?"
Laura- "İşim vardı halledip geldim. Bu kadar."
Jk- "Yine de haber verebilirdin."
Laura- "Yıllardır sensiz uyanıp sensiz uyuyorum ve sana 1 kez bile haber verebilirdin demedim Jungkook."
Laura Jungkook'un yanından geçip yatak odasına çıktı. Üzerindeki kıyafetleri çıkartıp soğuk bir duş aldı. En sevdiği kıyafetlerini giyip tekrar aşağı indi.
Laura- "Bebeğimin canı ne istiyormuş bakalım?"
Hanjin- "Babam dışarıdan hamburger sipariş verdi anne."
Laura- "Tamam o zaman biz de hamburger yeriz."
'Yarım saat sonra'
Kapı çalınca Hanjin oturduğu yerden fırlamış kapıyı açmıştı. Kuryeden paketi alıp mutfak masasına koydu. Laura servisleri ayarlamak için hamburgerleri paketten çıkardı. Fakat yalnızca 2 hamburger vardı. O sırada Jungkook mutfağa geldi.
Laura- "Sen yemeyecek misin?"
Jk- "Yiyeceğim tabiki. Hanjin ve kendime aldım. Sana almadım çünkü istediğini söylemedin."
Laura- "Tamam."
Laura buzdolabından birkaç malzeme çıkartıp kendisine basit bir sandiviç yaptı. Ardından günlerdir tam olmayan yemek masasına oturdu. Günlerdir Jungkook yemeklerde yoktu bu yüzden masa hiç tam olmuyordu.
(...)
Yine birbirinden apayrı iki beden ve gergin bir yorgan. Jungkook çoktan uykuya dalmış mışıl mışıl uyuyordu. Laura içinse gece kolay geçmeyecekti. Ameliyat fikri aklında gezip duruyordu. Ama başarısız sonuçlanması durumunda genç kadın ölecekti. Denemenin en iyisi olacağını düşündü. Bu fikir birden dehşet verici gelmeye başladı. Fakat başka çaresi yoktu. Ameliyat olmazsa içten içe ölecekti. Laura zihnini boşalttı ve uyumak için kendi kendine yalvarmaya başladı. Bir türlü uyuyamıyordu. Genç kadın bunları düşünürken bedenini uykuya bıraktı.
(...)
Buralarda pek detaya girmeyeceğim. Sadece kısa bir özet geçiyorum: Laura hastaneye gidip doktora verdiği kararı açıklar. Ertesi gün de ameliyat olur. Bu arada boşanmaya son 3 gün kalmıştır.
⏰23:09
Jungkook ile Laura odalarına çekilmişlerdi. Laura yatağın üzerine oturmuş Jungkook'un odanın içindeki lavobodan çıkmasını bekliyordu. Jungkook sonunda lavobodan çıkmıştı. Laura'nın bir şey söylemeye çalışan gözlerini görünce sormadan edemedi.
Jk- "Bir şey mi var?"
Laura- "Yarın 1 günlüğüne annemlere gideceğim."
Jk- "Ne var bunda?"
Laura- "Onun dışında sadece 1 günümüz var."
Jk- "Evet?"
Laura- "Sana son kez sarılmak,seni son kez öpmek,dudağındaki tadı son kez dudaklarıma değdirmek,kokunu doyasıya çekmek istiyorum."
Jk- "(güler)Saçmalamayı kes istersen. Tabiki böyle bir şey olmayacak."
Laura- "Bugün beni yanlışlıkla hamile bıraktığın için evlendiğimiz gelip durdu aklıma. Gereksiz yere sana bağlandığım için kendimi bir sapık gibi hissediyorum."
Jungkook konuşmadı ve Laura'nın lafını tamamlamasını bekledi.
Laura- "Bana lütfen izin ver. Belki de bir daha birbirimizi göremeyeceğiz."
Jk- "Nasıl olacakmış o? Her gün oğlumu göreceğim ve her gün aynı ortamda bulunmak zorunda kalacağız."
Laura Jungkook'un söylediklerine sessizce gülmüştü. Fakat komik olduğu için değil. Acı olduğu içindi. Gözleri dopdoluydu gülerken.
Laura- "Boşversene."
Laura yanındaki abajuru kapatıp yorganının altına girdi. Gece boyunca sessizce ağladı. Saat 3 civarlarında Hanjin'in yanına gitti. Oğluna sarıldı. Saçlarını okşadı. Öptü,kokladı. Aynı babası gibi kokuyordu küçük çocuk. Jungkook'a olan hasretini Hanjin ile gizlemişti Laura. Hanjin'in odasından çıkıp tekrardan kendi odasına gitti. Saat çoktan 5 olmuştu. Gün ağırmaya başlamıştı. Laura dolabından küçük bir valiz çıkartıp gerekli olan şeyleri teker teker yerleştirdi. Ameliyat için hazır sayılırdı. Sabah 7 civarında evden çıktı ve hastaneye doğru sürdü arabasını. Birkaç saat sonra da ameliyata alındı.
(...)
'Ameliyattan sonra'
⏰19:26
Laura gözlerini yavaş yavaş açmış etrafına göz gezdirmişti. Bir muayene odasındaydı. Rahim bölgesinde bir boşluk hissediyordu. Birkaç dakika sonra içeriye doktor girdi. Yüzünde mecburi bir gülüş vardı. Yatağın yanına bir sandalye çekti ve oturdu.
Dr- "Nasıl hissediyorsun?"
Laura- "Acım yok ama kasıklarımda boşluk hissediyorum."
Genç kadının rahim bölgesinin uyuşturulduğundan haberi yoktu. Doktor ona bakmaya devam etti.
Laura- "Duyacağım her şeye hazırlıklıyım. Açıklayabilirsiniz, çekinmenize gerek yok."
Doktor derin bir nefes aldı.
Dr- "Ameliyat başarısız geçti. Rahminizdeki kanser iç organlarınıza yayılmış. Acıyı hissetmemeniz için yüksek dozlu bir uyuşturucu verdik."
Laura- "Acıya dayanıklıyımdır. Buna gerek yoktu."
Dr- "Bu öyle bir acı değil. Doğum sancısından daha da şiddetli."
Laura sustu. Bir site boyunca odada sessizlik hakimdi. Laura sessizliği bozdu.
Laura- "Peki tam olarak kaç saat daha dayanabilir vücudum?"
Dr- "Hesaplarımıza göre 18 saatiniz var. Bir süre sonra uyuşturucu etki etmemeye başlayacak."
Laura- "Peki tekrar uyuşturucu yapamaz mısınız?"
Dr- "Ne yazık ki bünyeniz kaldırmıyor."
Laura biraz daha düşündü. Aklına hiçbir şey gelmemişti.
Laura- "Buradan çıkıp ailemle birkaç saat daha geçirmek istiyorum."
Dr- "Tabiki,fakat acılarınız şiddetlendiğinde hemen tekrar dönün. Giyinmenize hemşerilerimiz yardım edecekler."
(...)
Laura sonunda hastaneden çıkmıştı. Hızlıca evine gitmişti. Kapıyı çaldı. Jungkook kapıyı açmıştı.
Jk- "Hayret, erken döndün."
Laura- "Hoşbuldum."
Hızlıca yatak odasına çıkıp valizini bir kenara attı genç kadın. Ardından Jungkook'un yanına gitti.
Laura- "Çalışma odan müsait mi?"
Jk- "Evet. Neden?"
Laura- "Küçük bir işim var."
Jungkook bu küçük işi merak etse de Laura ile muhattap olmak istemediği için hiçbir şey sormadı. Tam 1 saat sonra Laura'nın işi bitmişti.
Laura- "Jungkook 2 dakika benimle gelir misin?"
Jk- "Yine ne var?"
Laura- "Sana gel dedim."
Jungkook Laura'yı ilk kez bu kadar ciddi görüyordu. Laura ve Jungkook yatak odasına geçtiler.
Laura- "Biz boşanana kadar bu evde olabilir miyim bilmiyorum ama senden tek bir ricam var."
Jk- "(alaycı bir şekilde)Yine bedensel mi?"
Laura- "Eğer ben birden gitmek zorunda kalırsam Hanjin'e iyi bak. Amacım seni kısıtlamak değil ama lütfen ona 2. bir anne bulma. Hayatı mahvolur. Senden nefret eder. Onun iyi bir çocuk olmasını istiyorum."
Jk- "Neler oluyor Laura? Önce beni öpmek koklamak istedin sonra birden annenlere gittin ardından bir sürü işin çıkıyor ve birden gitmekten bahsediyorsun."
Laura- "Bir gün öğreneceksin. Lütfen itiraz etme."
Jk- "Etmeyeceğim. Devam et dinliyorum."
Laura- "Seni seviyorum. Hem de çok ama bunu takmayacaksın bu yüzden fazla uzatmayacağım."
Jk- "Bayağı ilerleme katetmişsin."
Laura- "Jungkook. Bana sadece 1 dakika ver."
Jk- "Ne? Nası-"
Laura daha fazla dayanamayıp sımsıkı bir şekilde sarıldı. Yaklaşık 1 dakika boyunca böyle durdular. Laura Jungkook'tan ayrılınca odadan çıktı. Laura odada tek başına kalmıştı. Üzerindeki kıyafetleri dikkatlice çıkartıp yarasını bastırmaması için bol bir tişört çıkarttı. Ardından aşağı indi.
Laura- "Hanjin nerede? Odasında yok."
Jk- "Halasına bıraktım."
Laura- "Keşke bana haber verseydin. Onunla bir şey konuşacaktım."
Jk- "Laura sen iyi misin? Neden sürekli veda etmekten bahsediyorsun anlamıyorum."
Laura- "Veda sözcüğü aklımın ucundan bile geçmedi."
Jk- "Neyse ne. Çok değiştin."
Laura- "Ben aynıyım. Bu arada söylesen de Hanjin'i eve getirseler."
Jk- "O kadar mı acil? Sonra söylesen olmuyor mu?"
Laura- "O kadar vaktim yok."
Jk- "İyi tamam. Bekle ablamı arayım."
Jungkook ablasına haber vermiş yaklaşık yarım saat sonra Hanjin eve gelmişti. Laura'yı görünce onun bacaklarına sımsıkı bir şekilde sarıldı.
Laura- "Seninle bir şey konuşmamız lazım bebeğim."
Hanjin- "Tamam anne."
Hanjin ve Laura Hanjin'in odasına geçtiler.
Laura- "Bazen hayatta sevdiklerimizi bir daha göremeyiz. Mesela ben babamı en son 5 yaşımda gördüm."
Hanjin- "Neden ki?"
Laura- "Babam bana çok önemli işleri olduğunu söyledi. Onu görmesem de her zaman onun yanımda olduğunu söylemişti. Hatta şuan bile yanımda."
Hanjin- "Gerçekten mi?"
Laura- "Evet gerçekten. Hem de ona söylediğim şeyleri duyuyor. Ama o bana bir şey söylemiyor. Ama o bana küs değil."
Hanjin- "Yani dedem aslında şuan yanımızda mı?"
Laura- "Evet."
Hanjin gülmeye başladı. Bir şey öğrendiğinde hep böyle yapardı.
Laura- "Benim de önemli işlerim var. Gitmem gerekiyor ve bir daha beni göremeyebilirsin. Ama ben her zaman yanında olacağım. Benimle istediğin zaman konuşabilirsin. Ama sadece tek başınayken konuş tamam mı?"
Hanjin- "Tamam. Peki seni görmek için ne yapabilirim?"
Laura bunları söylerken ağlamamak için zor tutuyordu kendini.
Laura- "Ne yazık ki hayır. Ama sabredersen elbet bir gün beni tekrar göreceksin."
Hanjin- "Babam seni üzdüğü için mi gidiyorsun anne?"
Laura- "Hayır hayır. Baban beni çok seviyor beni neden üzsün ki."
Hanjin- "Ama bazen yanıma geliyorsun ve hep ağlıyorsun."
Laura- "Sana bir ders vereyim. Hayatta hiçbir zaman ağlama tamam mı? Bana söz ver. Anne sözü."
Hanjin- "Söz. Peki babam seninle konuşabilecek mi?"
Laura- "Hayır. Bu durum sadace bizim için özel bir durum."
Hanjin- "Çok havalı!"
Laura- "Evet öyle. Senden şunları istiyorum Hanjin. Babana ve aldığı kararlara her zaman saygı duy. O senin için en iyi olanı yapmaya çabalıyor. Derslerine çalış. Sen ne zaman yüksek bir not alırsan ben çok sevineceğim. Düşük not aldığında da çok sevineceğim. Çünkü sen elinden gelen her şeyi yapacaksın."
Hanjin- "Söz anne."
Laura Hanjin'e sımsıkı bir şekilde sarılmıştı.
Laura- "Bu gece birlikte uyuyalım mı?"
Hanjin- "Olur ama babam da gelsin."
Laura- "O zaman sen bizim odamıza gel."
Hanjin pijamlarını giyerken Laura odadan çıktı. Jungkook çoktan yatak odasına geçmişti. Hanjin ile Laura yatak odasına geçtiler.
Laura- "Bugün bir misafirimiz var."
Jungkook ile Laura Hanjin'i ortalarına alıp ilk kez aile olmanın verdiği huzurla uykuya daldılar.
(...)
Laura'nın Anlatımıyla:
Sabah uyandığımda ilk işim yazdığım mektubu ve birkaç hastalık raporunu Jungkook'un komidinin üzerine koymak oldu. Ardından Hanjin'ime son kez baktım. Saçlarını okşayıp kokusunu içime çektim. Jungkook'un yüzüne son kez bakıp alnına bir öpücük kondurdum. Ardından Hanjin'e bir dinazor resmi çizip masasına koydum. Çünkü dinazorları çok severdi.
Evimi son kez inceledim son kez yaşadığım anıları gözlerimin önüne getirdim. Bu arada acıyı yavaş yavaş hissediyordum. Tekrar eve son kez bakıp arabama bindim. Hastanenin önüne geldiğimde acım o kadar yoğunlaşmıştı ki yürüyemez hale gelmiştim.
Laura- "Lütfen Doktor Park'ı çağırın!"
Oradaki birkaç hemşire beni tanıyıp hızlıca üst kata çıkartmışlardı. Doktor Park beni görünce telaşla muayene odasını işaret etti. Doktor Park hızlıca bir serum bağlayıp bir makine çıkarttı.
Dr- "Sizi yaşatmak için elimden gelen her yolu deneyeceğim Bayan Jeon."
Kısa süre sonra gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı. Merhaba ölüm,merhaba karanlık..
•
O sırada Jungkook yeni uyanmış yanındaki zarfı açmış okumaya başlamıştı.
_Sevgili Eşim_
_Beni hep sinir bozucu ve saf bir kadın olarak hatırlayacak olman biraz canımı sıksa da seni bu süreçte gerçekten çok sevdim. Aslında konumuz bu değil ve dün de dediğim gibi bu konuyu fazla uzatmayacağım çünkü ciddiye almayacaksın. Lütfen birtakım şeyleri senden gizlediğim için beni suçlama. Sağlık raporlarında da yazdığı gibi yaklaşık 5 sene önce rahim kanseri teşhisi konuldu bana. Başlarda kendini belli etmediği için fark etmem epey zamanımı aldı. Bugün de önemli bir ameliyata girdim. Ne yazık ki ameliyat olumlu sonuç vermedi. Rahmimdeki acı fazla can yakıcı olduğu için önce uyutulup sonra da bitkisel yaşama geçeceğim. Bu süreçte tekrardan yaşar mıyım yaşamaz mıyım orası kesin değil. Ama doktorum yaşamamın imkansız olduğunu söylüyor. Senden sadece 1 ricam var. Bunu Hanjin'e belli etme. Elbet bir gün fark edecek olsa bile kendisi fark etsin. Raporların an altındaki mektubu ona yazdım. Ona bu zarfı 15 yaşında geldiğinde kendin ver. Bunu yazarken daha anlatmak istediğim şeylerim var mı yok mu diye çok kurcaladım zihnimi. Fakat pek bir şey çıkmadı. Yani yalnızca bunlar. Dediğim gibi ölü de olsam diri de olsam kalbimde yalnızca sen kalacaksın. Sevgimiz karşılıksız olsa bile ben her zaman seni seveceğim Jungkook_
Jungkook donmuştu. Yıllardır hor gördüğü kadın onları o kadar çok düşünmüştü ki sırf onları üzmemek için hastalığından bile bahsetmemişti. Jungkook titrek bir ses tonuyla kendi kendine mırıldandı.
"Sevgimiz karşılıklı Jeon Laura."
(....)
2 Yıl Sonra
Jungkook yine Laura'nın yanındaydı. Onunla konuşuyor onu duyduğunu düşünerek Hanjin'den onun başarılarından bahsediyordu.
Jk- "Bugün sınıf öğretmeni benle konuştu. Onda farklı bir ışık görmüş. Çoğu soruya arkadaşlarından çok farklı cevaplar veriyormuş. Yurtdışında bir lise varmış. Orayı önerdi bana. Hanjin için en iyisi olabilirmiş."
Jungkook birkaç saniye duraksadı. Karşısında 2 yıldır uyuyan kadının saçlarını okşadı.
Jk- "Ben sana çok aşık oldum Laura. Keşke uyansan da görsen. Tabi ben de çok geç fark ettim hislerimi. Ne zaman biliyor musun? İki yıl önce mektubunu okurken. Seni hor görüp umursamadığım aklıma gelince utanıyorum. Ama artık çok geç. Yalnızca uyuyan bedeninle konuşabiliyorum. Ama seni görmek bile bana mutluluk veriyor."
Bunları söyledikten sonra doktor odaya girdi.
Dr- "Merhaba Bay Jeon."
Jk- "Merhaba. Pek umudum yok ama o uyanacak mı?"
Doktor defalarca kez sorulan bu soruya tekrar cevap vermişti.
Dr- "Bilmiyoruz Bay Jeon. Ama umarız ki en kısa sürede gözlerini açar."
Doktor odadan çıkıp Laura'nın uyuyan bedeniyle Jungkook'u baş başa bıraktı. Jungkook uzun bir süre boyunca Laura'nın yüzünü inceledi. 1 kere bile öpmediği soluk dudaklara uzandı. Narince öpmeye başladı. Birkaç saniye sonra da ayrıldı. Tam odadan çıkacakken sanki biri ona sesleniyormuş gibi oldu. Arkasını döndüğündeyse gözü yarı açık yarı kapalı, ona gülümseyen Laura ile karşılaştı.
Jk- "Laura!?"
Hemen yatağın yanına koştu ve sımsıkı sarıldı Laura'ya. Laura soluk bir sesle konuşmaya başladı.
Laura- "Ne zamandan beri uyuyorum?"
Jk- "2 yıldır."
Laura- "Hanjin kocaman olmuştur şimdi."
Jk- "Evet, hem de bütün öğretmenlerinin en sevdiği öğrencisi."
Laura- "Sen neden buradasın? Asla gelmeyeceğini düşünürdüm."
Jk- "Karımın yanına gelmeyip de ne yapsaydım."
Laura- "Karın mı oldum şimdi?"
Jk- "Öyleydin zaten. Ama değerini çok geç anladım Laura. Meğersem sen benim hayatımmışsın. Eğer Bay Park'ı(doktor) bitkisel yaşam konusunda ikna etmeseydim yaşamayacaktın."
Laura- "Teşekkür ederim. Hanjin'i görmek için sabırsızlanıyorum."
Jk- "Seni o kadar çok özledi ki. Bu arada doktor çağıralım mı?"
Laura- "Olur."
Jungkook doktoru çağırdı. Doktor Laura'nın uyandığını görünce gözlerine inanamamıştı.
Dr- "Bayan Jeon! Uyanmışsınız!?"
Laura gülümseyerek cevap vermişti. Doktor birkaç test çıkartıp Laura'nın kan değerlerine baktı. Kanser olan bölgeyi inceledi.
Dr- "Tebrikler! Kanseri yenmişsiniz!"
Laura mutluluk gözyaşları dökmeye başladı. Jungkook da ona sarılarak kutlamıştı bu şen haberi. Bir sonraki hedef ise Hanjin'i görmekti...
Okuduğum en iyi Jungkook ile hayal et olabilir gerçekten kalemin muhteşem normalde duygusal birisi değilim ama ilk defa ağladım bir hikayede
Okyanusta geçen polisiye - gizem içerikli bts kurgusu yazıyorum. Dikkattini çekerse bir şans verir misin?
neden olmasın tabii
Normalde hayal et hic okumam, bos oldugunu dusunurum ama bu karsima cikti okuyayim dedim hayran kaldim ve agladim. Elinize saglik :)
Teşekkür ederim :)
@@dil_infinity🤍
Hikayədə çox ağlamaram adi üstündə hikaye amma bu çox gözəl və möhtəşəmdir. Mən ağladım. Əlinə sağlıq 🤍🤍🤍🤍🤍🤍
"Ardından Hanjine bir dinazor resmi çizdim, o dinozorları çok severdi"
Hiç ağlamayan biri olarak....
Uf kendi kendime ağladım ilk defa bu kadar bana dokunan bir hikaye okudum
Gozlerim yaşli agliyorum hala yeni abonenim askim bayildim sana bugun aglama krizim tutucak BISMILLAH❤
Çok iyidi ağlamaktan hikayeyi iki kere okudum
Çok güzel . Duyguyu insana yaşatıyor. Makyajım olmasaydı hüngür hüngür ağlardım ndjdhdhdhd Ellerine sağlık
Ben en son 1 yıl once okumustum youtubede bos bos gezerken karsima cikti cidden 1 sene once aglaya aglaya buğulu gözler ile okuduğum hikayeyi bugun bu saatte tekrar buğulu gozlerle bitirdim yazarcim umarim gorursun ❤
@@YarenYılmaz-c2k tabii ki görürüm çok teşekkür ederim❤️
@@dil_infinitypeki aşkım ne zaman yeni hikayeler atacaksın
Okuduklarımın en iyisiydi çok ağladım ama deydi. (Ben de yazıyorum ama kesinlikle sen daha iyisini yapıyosun)
Çok teşekkür ederim eminim sen de çok güzel hikayeler yazıyorsundur :) ❤
@@dil_infinity 😻😻
Yaaa ellerine sağlık çok güzel olmuş aglatin beni ya😢
Ota boka ağlayan bir insan bu hikaye kötü sonlu bitseydi ne hale gelirdi sizce? Kendimi zor sakinleştirdim ve yazara çok kez teşekkür ediyorum Laura ölmedi
@@darkmin1161 Ay rica ederim ne demek🎀
Bu hikayeyi galiba çok önceden yine okumuştum, yinr okudum harika olmuş 💜 ellerine sağlık
Yanii ağlıyorum çok güzel hemen abone oldum nhy
Aramıza hoşgeldinn :)) ❤
Normalde duygusal sahnelere ağlamam ben ilk kez böyle ağladım
Lütfen özel bölüm yap ceya bunun serisini yap abartısız aşırı mükemmell
Üzgünüm yapmayacağım ama istek hikayen varsa yapabilirim
ben hesabına asık oldum galıba ya bu hıkaye muhtesemdı ben bıle oturup aglıyacagımı asla dusunmemıstım ama cıddılı oturup hungur hungur agladım
Gözlerimin dolduğu tek hikaye duygusal kurgularda ağlayamıyorum ama bunda gözlerim doldu harika olmuş 💘💘
Jk oğlum sen nasıl onca yıl anlamdın hisslerini ? SEVGİYİ ANLAMAN İÇİN İLA ÖLMEMİZMİ GEREKİYOR?
Ağladım resmen ya çok güzel 2 bölüm olmaz biliyorum ama lütfen part 2 yappp
Yapmak isterdim ama hem yeterli zamanım yok(çok fazla istek hikaye var ve bu sene 8 olduğum için elime telefonu pek alamıyorum)ama yazmaya çalışırım
Bunu okurken ağlamam normal mi😭😭
Annemle beraber okuyup ağladık☹😭hikayen mükemmel
Teşekkür ederimm❤❤
Ne güzell 🧚🏻♀️💖😻
@@K-popxwq_Bangtan Onları 5 yıldır izleyip dinliyorum ve annem 1 kere bile başkaları gibi onlar kız makyaj yapıyolar erkek değiller ıyy bu nasıl şarkı demedi hatta küçük kardeşime hamileyken hep jungkooku beğenirdi izlete izlete kardeşim onu andırıyo hatta geçenlerde saçlarını kestiler aynısı dedim amcam kızdı(bu arada annemin biası JUNGKOOK) saygılar😘😘💞💞
Ben bunu bir yıl öncede okudum ağladım zırladım sonra kahkaha attım sonra sşöyle dedim ben bunu bir yıl sonra okuycam ve takrar okuyorum ama ağlamdım hiç çünkü duygusuzlaştım ama az önce okurkan sanki okudum okumadım arasında kalsamda müq tü ama ellerine sağlı sen şimdi dersin o zaman neredeydin niye yorum yapmadın lan nersin ozaman benim twlefonumda bir sıkıntı vardı o yüzden
Kız uyumadın mı sen
Ahh bu ayrilik olaylari 🚬
@@hatice_k4281mutlu son okuuuu
@@hatice_k4281 mutlu son
Çok duygulandım çok güzeldi inanılmazsın 🤍
BA-YIL-DIM ÇOK GÜZELLLLLLL AZ DAHA AĞLAYACAKTIM
Bune ya şaheser resmen müthiş olmuş ama ağlatmasaydı iyiydi❤❤❤❤❤
Okudugum en iki hikaye olabilir ❤❤❤❤❤❤❤
gozlerim doldu cok guzel olmus abone oldum:)
@@of1iwwiwi aramıza hoşgeldinn♥️♥️
@@dil_infinity hosbulduum hikaye ariyodum hesabina gircem simdii
@@of1iwwiwi :)
Gözlerimden sular akıyor normal mi?
Efsane agladim ya
Ne agladim ya😢😢
Ağlicam çok kötüyüm
Aşırı hoş olmuş ya
İlkkkk💜
O kadar güzeldi kiii
Eline saglikkk 💕
@@ToprakTutuncu Gözlerine sağlıkk💖💖(böyle diyince bi garip oldu apdkdsoxn)
@@dil_infinity udhehdjix
@@dil_infinity hdhdjdjsjjz 💗
Aşırı akıcıydı ya bayıldim
Okyanusta geçen bts kurgusu yazıyorum. Dikkattini çekerse bir şans verir misin?
İlk kez bir hikaye okutlen ağlıyorum...
Okyanusta geçen polisiye - gizem içerikli bts kurgusu yazıyorum. Dikkattini çekerse bir şans verir misin?
@@geekerellae tabikiii
@@Jeninix.4 çok teşekkürker💦
Duygulandım ve mükemmel olmuş
Bi takibi hakettinn
Aramıza hoşgeldin o zaman :) 💋
Ağlamaktan gözlerim kızardı ya
Ağlattı bir hikaye ilk defa
Okurken ağladım aşırı güzeldi
Çooook iyi olmuşş😍😍😍😍😍