Aşk, ilimden üstündür, onsuz iman taş misali kurudur. Aşk ikilikten kurtarır, fanilikten çıkarır, tevhidi gerçekleştirir. Aşk bilineni unutturur, boşaltıp yeniden doldurur. Âşıklar ölesi değildir ve aşk edebîdir. Menfiyi müspete, kötüyü iyiye çeviren yine aşktır. Kuru ağacı yeşerten bir dinamizm kaynağıdır. Aşk menfaatsiz ve şuurlu bir kulluğa yöneltir, güzel ahlakı gerçekleştirir. İlahî aşk gözü ile bakılınca bütün kötüler iyi olur; cümle eksikler biter. Dost'un dostu sevilir; dost olunca en aciz kul için bile menfaatler terkedilir. Sevgi, gaye edinilir, herkes ve her şey sevilir. Herkesle barışık olunur. Her muhtaca yardım edilir.
Futuhatı Mekkiyenin 8. Cildini 110-111-112-113-114 bölümleri bu konuyu nasıl da güzel şerh eder... hamdolsun duyurana/tattırana/buluşturana. ( Ahmed Şahin Uçar üstad okuyor, RUclips da kendi kanslı ve Erhan Kılıç kanalında)
Aşk Makâmı Aşk makâmı evliyâullahın Resûlullah Hazretleri’nin rûhuna nazar edip ona âşık oldukları makâmdır. Resûlullah’ın mübârek rûhunu gören âşık aşkının galebesinden yüce makâmlardan (cem) dem vurup parlak ve apaçık (garrâ) sözler söyleyebilir. Evliyâullah, rûh-ı Muhammediye’yi o güzellik (hüsn) içinde görüp kendisinden geçebilir. Onların o güzelliği “zülf ü hâl” (vs.) kelâmlarıyla anlatmaları bundandır. Yani onların sözlerinde zikri geçen zülf ü hâl Muhammedî rûhu bir güzel (hüsn) sûretinde müşâhede etmelerindendir. Eğer âlem halkı o güzelin nûrundan azıcık bir parıltı görecek olsaydı hepsi helâk olurdu. Evliyâullahtan bazısı bu makamda (aşk makamında) zâhirde tecellî eden sûret güzelliğiyle yani güzel yüzlülerle (sûret-i hüsn ile) de alâkadâr olur. Hak dostlarının riyâsızca yaşadıkları hakiki aşk budur. Aşk makamındaki Hak dostu nereye bakarsa baksın her an o sûretten Resûlullah’ın mânâsına nazar eder, göreceğini görür, müşâhid olur. Aşkın galebesinden “Rûh-ı Muhammediyye”ye lâubâli (senli benli) olur. Bu sırada o mahcûbdur. Gözüne o suretlerden bir nesne zâhir olursa da gördüğü o surette de rûh-ı Muhammedî’nin eseri vardır. Âşık her ne kadar görünüşte sevgili ile dost ise de kendisinin de görünürde ne kadar mükemmel şekilde olduğunu bilmez. Sadece gönül bağı olan velîler buna mazhar olduklarını bilirler. Onun için o sûretten âşıkmış gibi görünür, Nâz u niyâz ortaya çıkar. Bazı evliyâullah, zâhir güzele (suret güzelliğine) bakmazlar. Dâimûn ise zâhirî sûretten de o mübârek rûha (mâşûka) nazar edip hayrân olur. Aşk makâmı denilen bu makâmda çok dururlar. Hak dostları Hak’tan inâyet gelip dîdârı müşâhede edinceye kadar Resûlullah’ın mübârek rûhuna bakmaktan kendilerini alıkoyamazlar. Ne zaman ki ilâhî cezbeye mazhar olup kendilerinden geçerler, o zaman Hakk’ın müşâhadesi gerçekleşir. Zira Resûlullah’ın mübârek rûhu Hakk’ın zâtına ayna olduğundan evliyâullah bu makâmda yani mâşûkun müşâhadesi makamında zevk alıp çok kalırlar. Bu makâmdaki evliyânın salât sırasında kıyâmda uzun kalmalarına sebep budur. Ayrıca Mecnûn ve Ferhâd gibi dünya sevgililerine âşık olanlar bile mâşuklarına hayrândırlar ki meşhûrdurlar. O mâşûk ki bütün sultânların sultânı, sevgililerin sevgilisidir; âlemde görünen bütün güzellikler o dost nûrunun bir parıltısıdır. Görünen bütün güzellik onun güzelliğidir. Yûsuf’un hüsnü de başka bir güzelin güzelliği de Hazret-i Nûr-ı Muhammedî’nin hüsnüdür. Her güzelin güzelliğinin aslı odur. Resûlullah’ın aslı da Zât-ı İlahî’dir. Yûsuf’un, Leylâ’nın yahut Şîrîn’in güzelliğinin kaynağı nûr-ı Muhammedî’dir. Bütün güzellikler onun bir yansısı ve yankısıdır. Onun gibi bir güzelliğe hayrân olmak yeni bir şey değildir. O Hudâ’nın sevgilisi ve bütün âlemin şefâatçisidir. Sevilen rûh-ı Muhammediyye, âşık da Hak taâlâ olsun işte orada hayrân olmak Hak adına farzdır ve aşk ve mâşûka hayranlık Hak dostlarının sünnetidir. O makâm, binlerce Hak dostunun ne yapacağını bilmez hâlde kaldıkları makâmdır. Evliyâullah bu makamda Resûlullah’ın mübârek rûhlarına nazar ettikleri için onlara “cemâl ehli” demişlerdir. Fakat şu var ki aşk makâmında âşıklar zâta müşâhid olmazlar, yalnızca Resûlullah’ın mübârek rûhuna müşâhid oldukları için evliyâullah bu makâma “aşk makâmı” buyurmuştur. Kendileri de bu makâmdadır. Bazı evliyâ bu makamda aşkın galebesinden ötürü havsalasını (düşünce yetisi) yitirir, kendilerini helâk ederler. Yine bunlardan bazıları Mansûr gibi parlak (garrâ) sözler söylerler. Aslında bu sözleri söylemek kendilerinin hakkı değildir. Bunlar şerîat-ı Muhammediye’ye uygun sözler değildir. Resûlullah’ın rûhundan edeb etmezse, mübârek rûhu o sâliki şerîat kılıcıyla helâk eder. Sonuçta Hallâc gibi şehîdlik mertebelerine erip şehîd olurlar. Âşıklar mânevî hâl ve makâmları geçip -nefislerini katledip- kemâle ererek temkîn bulurlar, “aşk şehîdi” denilen kişiler bunlardır; bir zamân sonra Hak’tan inâyet olup ömürleri de vefâ ederse (yarı kılarsa) nasip olur. Şehîdlik makamındaki bu velîler, Resûlullah’ın nûrundan zâta müşâhid olur, kemâle ulaşıp dîdâr ehli olurlar. Aşk makâmı evliyâullah katında yüce bir makâmdır. Bu makâm kâmillerin makâmıdır. Aşk makâmının ne olduğu anlatıldı. Hamd âlemlerin rabbi olan Allah içindir. AKŞEMSEDDİN/Mustafa Tatcı
![Dudağa Gelmiş Can Seni Görmek Dileğinde - Hafızı Şirazi [ks]](http://i.ytimg.com/vi/dqbcjGY4u5k/mqdefault.jpg)
![Dudağa Gelmiş Can Seni Görmek Dileğinde - Hafızı Şirazi [ks]](/img/tr.png)
''Ey bilge kişi! Aşk sevdasını inkâr etmemekle arif olduğunu göster.
Çünkü yaratılış varlığının gayesi bu sevdadır.''
Fuzuli
Ali Savaş Şahbaz çok güzel paylaşımlarınız var takipteyim
❤❤❤
İlim tahsil ederek yüksek mevki elde etmek, ancak olmayacak bir hayal imiş.
Alemde her varsa aşk imiş; ilim, sadece kuru laftan ibaretmiş.
Fuzuli
❤❤❤❤❤❤❤
Aşk, en güzel hal , ilim en yüce mertebedir .
Aşk, ilimden üstündür, onsuz iman taş misali kurudur. Aşk ikilikten kurtarır, fanilikten
çıkarır, tevhidi gerçekleştirir. Aşk bilineni unutturur, boşaltıp yeniden doldurur.
Âşıklar ölesi değildir ve aşk edebîdir. Menfiyi müspete, kötüyü iyiye çeviren yine aşktır.
Kuru ağacı yeşerten bir dinamizm kaynağıdır. Aşk menfaatsiz ve şuurlu bir kulluğa yöneltir,
güzel ahlakı gerçekleştirir. İlahî aşk gözü ile bakılınca bütün kötüler iyi olur; cümle
eksikler biter. Dost'un dostu sevilir; dost olunca en aciz kul için bile menfaatler terkedilir.
Sevgi, gaye edinilir, herkes ve her şey sevilir. Herkesle barışık olunur. Her muhtaca
yardım edilir.
☀️
Futuhatı Mekkiyenin 8. Cildini 110-111-112-113-114 bölümleri bu konuyu nasıl da güzel şerh eder... hamdolsun duyurana/tattırana/buluşturana. ( Ahmed Şahin Uçar üstad okuyor, RUclips da kendi kanslı ve Erhan Kılıç kanalında)
🥰💯❤
♥️
Aşk Makâmı
Aşk makâmı evliyâullahın Resûlullah Hazretleri’nin rûhuna nazar edip ona âşık oldukları makâmdır.
Resûlullah’ın mübârek rûhunu gören âşık aşkının galebesinden yüce makâmlardan (cem) dem vurup parlak ve apaçık (garrâ) sözler söyleyebilir.
Evliyâullah, rûh-ı Muhammediye’yi o güzellik (hüsn) içinde görüp kendisinden geçebilir.
Onların o güzelliği “zülf ü hâl” (vs.) kelâmlarıyla anlatmaları bundandır.
Yani onların sözlerinde zikri geçen zülf ü hâl Muhammedî rûhu bir güzel (hüsn) sûretinde müşâhede etmelerindendir.
Eğer âlem halkı o güzelin nûrundan azıcık bir parıltı görecek olsaydı hepsi helâk olurdu.
Evliyâullahtan bazısı bu makamda (aşk makamında) zâhirde tecellî eden sûret güzelliğiyle yani güzel yüzlülerle (sûret-i hüsn ile) de alâkadâr olur.
Hak dostlarının riyâsızca yaşadıkları hakiki aşk budur.
Aşk makamındaki Hak dostu nereye bakarsa baksın her an o sûretten Resûlullah’ın mânâsına nazar eder, göreceğini görür, müşâhid olur.
Aşkın galebesinden “Rûh-ı Muhammediyye”ye lâubâli (senli benli) olur.
Bu sırada o mahcûbdur.
Gözüne o suretlerden bir nesne zâhir olursa da gördüğü o surette de rûh-ı Muhammedî’nin eseri vardır.
Âşık her ne kadar görünüşte sevgili ile dost ise de kendisinin de görünürde ne kadar mükemmel şekilde olduğunu bilmez.
Sadece gönül bağı olan velîler buna mazhar olduklarını bilirler.
Onun için o sûretten âşıkmış gibi görünür, Nâz u niyâz ortaya çıkar.
Bazı evliyâullah, zâhir güzele (suret güzelliğine) bakmazlar.
Dâimûn ise zâhirî sûretten de o mübârek rûha (mâşûka) nazar edip hayrân olur.
Aşk makâmı denilen bu makâmda çok dururlar.
Hak dostları Hak’tan inâyet gelip dîdârı müşâhede edinceye kadar Resûlullah’ın mübârek rûhuna bakmaktan kendilerini alıkoyamazlar.
Ne zaman ki ilâhî cezbeye mazhar olup kendilerinden geçerler, o zaman Hakk’ın müşâhadesi gerçekleşir.
Zira Resûlullah’ın mübârek rûhu Hakk’ın zâtına ayna olduğundan evliyâullah bu makâmda yani mâşûkun müşâhadesi makamında zevk alıp çok kalırlar.
Bu makâmdaki evliyânın salât sırasında kıyâmda uzun kalmalarına sebep budur.
Ayrıca Mecnûn ve Ferhâd gibi dünya sevgililerine âşık olanlar bile mâşuklarına hayrândırlar ki meşhûrdurlar.
O mâşûk ki bütün sultânların sultânı, sevgililerin sevgilisidir; âlemde görünen bütün güzellikler o dost nûrunun bir parıltısıdır.
Görünen bütün güzellik onun güzelliğidir.
Yûsuf’un hüsnü de başka bir güzelin güzelliği de Hazret-i Nûr-ı Muhammedî’nin hüsnüdür.
Her güzelin güzelliğinin aslı odur.
Resûlullah’ın aslı da Zât-ı İlahî’dir.
Yûsuf’un, Leylâ’nın yahut Şîrîn’in güzelliğinin kaynağı nûr-ı Muhammedî’dir.
Bütün güzellikler onun bir yansısı ve yankısıdır.
Onun gibi bir güzelliğe hayrân olmak yeni bir şey değildir.
O Hudâ’nın sevgilisi ve bütün âlemin şefâatçisidir.
Sevilen rûh-ı Muhammediyye, âşık da Hak taâlâ olsun işte orada hayrân olmak Hak adına farzdır ve aşk ve mâşûka hayranlık Hak dostlarının sünnetidir.
O makâm, binlerce Hak dostunun ne yapacağını bilmez hâlde kaldıkları makâmdır.
Evliyâullah bu makamda Resûlullah’ın mübârek rûhlarına nazar ettikleri için onlara “cemâl ehli” demişlerdir.
Fakat şu var ki aşk makâmında âşıklar zâta müşâhid olmazlar, yalnızca Resûlullah’ın mübârek rûhuna müşâhid oldukları için evliyâullah bu makâma “aşk makâmı” buyurmuştur.
Kendileri de bu makâmdadır.
Bazı evliyâ bu makamda aşkın galebesinden ötürü havsalasını (düşünce yetisi) yitirir, kendilerini helâk ederler.
Yine bunlardan bazıları Mansûr gibi parlak (garrâ) sözler söylerler.
Aslında bu sözleri söylemek kendilerinin hakkı değildir.
Bunlar şerîat-ı Muhammediye’ye uygun sözler değildir.
Resûlullah’ın rûhundan edeb etmezse, mübârek rûhu o sâliki şerîat kılıcıyla helâk eder.
Sonuçta Hallâc gibi şehîdlik mertebelerine erip şehîd olurlar.
Âşıklar mânevî hâl ve makâmları geçip -nefislerini katledip- kemâle ererek temkîn bulurlar, “aşk şehîdi” denilen kişiler bunlardır; bir zamân sonra Hak’tan inâyet olup ömürleri de vefâ ederse (yarı kılarsa) nasip olur.
Şehîdlik makamındaki bu velîler, Resûlullah’ın nûrundan zâta müşâhid olur, kemâle ulaşıp dîdâr ehli olurlar.
Aşk makâmı evliyâullah katında yüce bir makâmdır.
Bu makâm kâmillerin makâmıdır.
Aşk makâmının ne olduğu anlatıldı.
Hamd âlemlerin rabbi olan Allah içindir.
AKŞEMSEDDİN/Mustafa Tatcı
❤HUUUUUUUUUU ❤İLLA HUUUUUUUUUU ❤
❤❤❤❤❤