Tien operaties en kapotte knie: clubicoon Anita de Ridder moet na dit seizoen stoppen met korfbal

Het hoge woord is eruit: Anita de Ridder (29) stopt met korfballen. Noodgedwongen, omdat haar knie de belasting van topsport eigenlijk niet meer aankan. De afgelopen maanden werkte het clubicoon van TOP Arnemuiden keihard om nog één laatste seizoen te doen wat ze al haar hele leven het liefste doet: korfballen.
Een slechte diagnose van haar knie ligt dus aan de grondslag van haar korfbalpensioen. De Ridder heeft blijvende kraakbeenschade opgelopen en sporten op hoog niveau is met die blessure geen goed idee. "Het is echt een must om te stoppen", zegt De Ridder, die in haar loopbaan tien keer onder het mes moest vanwege blessures. "Dat begon in 2013, toen ik alles in mijn knie afscheurde", blikt De Ridder terug. Drie jaar later scheurde ze haar achillespees af. "De meniscus links, de meniscus rechts", somt ze verder op. "Zo ben ik blijven kwakkelen."
Nog één keer vlammen
In mei werd De Ridder voor het laatst geopereerd. Meteen daarna is ze begonnen aan haar revalidatie. "Ik heb er dit jaar heel veel voor moeten doen, met de onzekerheid of ik überhaupt nog kon korfballen." Na vele uren in de sportschool en meer dan duizend fietskilometers tijdens een reis door Europa is het licht op groen gegaan en kan ze nog één keer gaan vlammen tijdens het zaalseizoen. "Ik wil presteren en vooral ook genieten."
Haar fysiotherapeut én oud-teamgenoot Jeanine Marijs begeleidde De Ridder in haar revalidatie. En dus maakte zij van dichtbij mee hoe De Ridder er alles aan doet om nog één seizoen te kunnen spelen. "Ze is fitter dan ooit, alleen ze heeft kraakbeenschade en dat herstelt niet meer", analyseert Marijs. "Korfbal is een sport van draaien, wenden, keren, springen. Met haar blessure is dat geen goede sport om te beoefenen. Maar ze wil nog één keer ervoor gaan en daarvoor heeft ze alles op alles gezet."
Echte korfbalfamilie
Al heel haar leven gaan De Ridder en korfbal hand in hand. Ze groeide op in een echte korfbalfamilie. Het is dan ook lastig voor te stellen hoe een leven zonder de door haar geliefde sport eruit ziet, zegt ze. "Ik ga binnen TOP Arnemuiden het een en ander doen voor de jeugdopleiding. Ik blijf zeker betrokken, alleen het spelen zit er straks niet meer in. Het spelen in een team, de trouwe supporters. Ik ga het zeker echt heel erg missen."