Yg-hiç bir şey...jimin..jimin sadece bir ışık görmüş gibi oldu ama değilmiş Hoseok cama baktı..Şaşkınca kalmıştı.Sanki donmuştu Jk-ne var orda..çejil İleriye doğru adım attı yoongi onu tuttu Yg-bakma jeon Jk-ya bi çekil Yg-bakma...bakarsan.. Jk-yoongi hyung Yg-bakm- Jungkook onu itip camdakı kağıtları biraz aralayıp baktı.Abisi..Jun...oda...oda onlardandı. Jk-HAYIIR Kapıyı açtı. Zombiler buraya taraf koşmaya başladı Yg-APTAL ALIN ONU jungkooku zar zor içeri soktular.Kapıyı kapattılar..Abisi camdan içeriye girmeye çalışıyordu.Jungkook deli gibi ağlıyordu gözlerimden akan yaşları bende durduramadım Jk-ABİİ...AABİİİ camdan ona dokundu..Ama o artık onu abisi Jun değildi..O da artık onlardandı..bir canavardı Jk-ABİİ Hoseon ona sarıldı Hs-hey..tamam..sakin ol..belki...belki bir tedavi vardır..herkes iyileşir Jk-yok hyung...anla yok..herşeyimi kaybettim..ama kaybetmeye devam edemem Yg-o yüzden güçlü ol!Koruman gereken kızın ve karın var aptal..ağlama Yoongi onun önünde çöktü.Ona sarıldı Jk-hyung Yg-hey..ağlama dedim seni aptal 5 gün sonra Öğleydi.Öylece oturuyorduk.Aniden hoparlörden ses gelmeye başladı "DİKKAR DİKKAT..10 dakika sonra Chosan sokağına helikopter inicek..ulaşa bilenler oraya gelsinler..DİKKAT DİKKAT" Th-tanrım sonunda Jungkook elimi. Tuttu Jk-söz veriyorum..sizi sağ sağlim tutacağım. Sokağa çıktık.Yavaşça ilerliyorduk Yg-fazla zamanımız yok..acele edin Sokağa varmıştık. Th-sanırım o binanın üzerine inecek..hadi Binanın içine girdik.Her yer kandı..Ama burda zombi yok gibiydi.Çatıya çıktık. Yg-sonunda kurtuluyoruz Ar-sonunda.. Th-heey..şuna bakın..şehir tam bir cehennem gibi Hs-evet- Aniden çatıya bie zombi çıktı Yg-hey!dikkatli olun zombi bana doöru gelmeye başladı.Jungkook öne atladı.Onu dövmeye başladı.Zombi onun üzerine çıktı Ar-JEON Yoongi zombiyi demirle vurdu..Sonra zombiyi aşağı attı.Jungkook ayağa kalktı.Ona doöru gittim Ar-jeon hayatım iyimisin Jk-arya Eline baktım.ısırılmışı.Gözlerim şokla açıldı Jm-ah..kahretsin. Yg-lanet olsun Ar-h-hayır..h-hayır..iyisin.iyisin Bebeği jimine veridm.Yanına gittim.elini tuttum Ar-jeon..b-bana bak.....iyisin...tamammı...iyisin Gözleri dolu Jk-arya...değiıim Dedi titreyen sesiyle.. Ar-jeon..lütfen.. Bana sarıldı.Göz yaşlarını omzumda hiss ettim.Ona sıkıca sarıldım.. Jk-seni seviyorum Sonra aline baktı.Onu öptü Jk-hoşçakalın Ağlamaya başladım.Onu tuttum Ar-hayır jeon..hayır Göz yaşlarımı sildi.Son kez beni öptü..Sonra geri şekildi.Yüzünde damarlar belirginleştikte gözleri kızarıyordu.Burnundan kan geldi Ar-HAYIR ona doğru koşacakken Yoongi beni tuttu Ar-HAYIR OLAMAZ..GİDEMEZSİN ONLARDAN DEĞİLSİN HAYIIIR Jungkook çatının kenarına geldi. Ar-HAYIR JEON GİTME LÜTFEN BIRAKMA BENİ yazardan Jungkook onları ne kadar bırakmak istemesede bunu yapmak zorundaysı.Gözlerini kapattı.Kalbi acıyordu..Murlu anlarını hatırladı..Her saniyesine kadar.Son kez arkasını döndü.Aryaya baktı.. Jk-sizi çok seviyorum O atladığə an arya öyle bir feryat kopardıki..Sanki kalbi yerinden sökülüp atılmış gibiydi Ar-HAYIIR Evet..yıllar geçmişti..Her şey normale dönmüştü..Peki ya yarım kalan hayaller..hayatlar ne olacaktı Kim Namjoon..Kim Seokjin..Jeon Jun..Jeon Jungkook..ve daha niceleri..Herkesin arkasında bıraktıöı ailse belki çocuğu yada sevdiği ola bilirdi.. Devlet işin insanlar sadece bir rakamdır.Ama o insanların ailesi için..Rakamdan öte..umut..hayat ve herşeydi Son.
Selam ❤🎉🎉🎉🎉
Yazık ya bari jungkook kurtulsaydı off çok üzüldüm hikayen çok güzel olmuş ve duygusal
Digər bölümləri bulamadim
Yg-hiç bir şey...jimin..jimin sadece bir ışık görmüş gibi oldu ama değilmiş
Hoseok cama baktı..Şaşkınca kalmıştı.Sanki donmuştu
Jk-ne var orda..çejil
İleriye doğru adım attı yoongi onu tuttu
Yg-bakma jeon
Jk-ya bi çekil
Yg-bakma...bakarsan..
Jk-yoongi hyung
Yg-bakm-
Jungkook onu itip camdakı kağıtları biraz aralayıp baktı.Abisi..Jun...oda...oda onlardandı.
Jk-HAYIIR
Kapıyı açtı.
Zombiler buraya taraf koşmaya başladı
Yg-APTAL ALIN ONU
jungkooku zar zor içeri soktular.Kapıyı kapattılar..Abisi camdan içeriye girmeye çalışıyordu.Jungkook deli gibi ağlıyordu
gözlerimden akan yaşları bende durduramadım
Jk-ABİİ...AABİİİ
camdan ona dokundu..Ama o artık onu abisi Jun değildi..O da artık onlardandı..bir canavardı
Jk-ABİİ
Hoseon ona sarıldı
Hs-hey..tamam..sakin ol..belki...belki bir tedavi vardır..herkes iyileşir
Jk-yok hyung...anla yok..herşeyimi kaybettim..ama kaybetmeye devam edemem
Yg-o yüzden güçlü ol!Koruman gereken kızın ve karın var aptal..ağlama
Yoongi onun önünde çöktü.Ona sarıldı
Jk-hyung
Yg-hey..ağlama dedim seni aptal
5 gün sonra
Öğleydi.Öylece oturuyorduk.Aniden hoparlörden ses gelmeye başladı
"DİKKAR DİKKAT..10 dakika sonra Chosan sokağına helikopter inicek..ulaşa bilenler oraya gelsinler..DİKKAT DİKKAT"
Th-tanrım sonunda
Jungkook elimi. Tuttu
Jk-söz veriyorum..sizi sağ sağlim tutacağım.
Sokağa çıktık.Yavaşça ilerliyorduk
Yg-fazla zamanımız yok..acele edin
Sokağa varmıştık.
Th-sanırım o binanın üzerine inecek..hadi
Binanın içine girdik.Her yer kandı..Ama burda zombi yok gibiydi.Çatıya çıktık.
Yg-sonunda kurtuluyoruz
Ar-sonunda..
Th-heey..şuna bakın..şehir tam bir cehennem gibi
Hs-evet-
Aniden çatıya bie zombi çıktı
Yg-hey!dikkatli olun
zombi bana doöru gelmeye başladı.Jungkook öne atladı.Onu dövmeye başladı.Zombi onun üzerine çıktı
Ar-JEON
Yoongi zombiyi demirle vurdu..Sonra zombiyi aşağı attı.Jungkook ayağa kalktı.Ona doöru gittim
Ar-jeon hayatım iyimisin
Jk-arya
Eline baktım.ısırılmışı.Gözlerim şokla açıldı
Jm-ah..kahretsin.
Yg-lanet olsun
Ar-h-hayır..h-hayır..iyisin.iyisin
Bebeği jimine veridm.Yanına gittim.elini tuttum
Ar-jeon..b-bana bak.....iyisin...tamammı...iyisin
Gözleri dolu
Jk-arya...değiıim
Dedi titreyen sesiyle..
Ar-jeon..lütfen..
Bana sarıldı.Göz yaşlarını omzumda hiss ettim.Ona sıkıca sarıldım..
Jk-seni seviyorum
Sonra aline baktı.Onu öptü
Jk-hoşçakalın
Ağlamaya başladım.Onu tuttum
Ar-hayır jeon..hayır
Göz yaşlarımı sildi.Son kez beni öptü..Sonra geri şekildi.Yüzünde damarlar belirginleştikte gözleri kızarıyordu.Burnundan kan geldi
Ar-HAYIR
ona doğru koşacakken Yoongi beni tuttu
Ar-HAYIR OLAMAZ..GİDEMEZSİN ONLARDAN DEĞİLSİN HAYIIIR
Jungkook çatının kenarına geldi.
Ar-HAYIR JEON GİTME LÜTFEN BIRAKMA BENİ
yazardan
Jungkook onları ne kadar bırakmak istemesede bunu yapmak zorundaysı.Gözlerini kapattı.Kalbi acıyordu..Murlu anlarını hatırladı..Her saniyesine kadar.Son kez arkasını döndü.Aryaya baktı..
Jk-sizi çok seviyorum
O atladığə an arya öyle bir feryat kopardıki..Sanki kalbi yerinden sökülüp atılmış gibiydi
Ar-HAYIIR
Evet..yıllar geçmişti..Her şey normale dönmüştü..Peki ya yarım kalan hayaller..hayatlar ne olacaktı
Kim Namjoon..Kim Seokjin..Jeon Jun..Jeon Jungkook..ve daha niceleri..Herkesin arkasında bıraktıöı ailse belki çocuğu yada sevdiği ola bilirdi..
Devlet işin insanlar sadece bir rakamdır.Ama o insanların ailesi için..Rakamdan öte..umut..hayat ve herşeydi
Son.