Περί Έρωτος - Το Συμπόσιον του Πλάτωνα, το έργο του Ι. Συκουτρή και ο ερωτικός βίος
HTML-код
- Опубликовано: 10 сен 2024
- Με αφορμή το Συμπόσιον του Πλάτωνα και το έργο του Ιωάννη Συκουτρή, ασχολούμαι με την ιδέα του ερωτικού βίου τότε και σήμερα με οδηγό το Σωκρατικόν δαιμόνιον.
----------------------------------------------------------------------
-Για το "Γορτύνιον" εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο: gortynion.com/
-Βιβλία: payhip.com/Ste...
-Κεράστε καφέ: www.buymeacoff...
-Instagram: www.instagram....
Spotify: ΠΕΡΙ ΖΩΗΣ
---------------------------------------------------------------------
Είχα την εντύπωση ότι "φιλία μόνο μεταξύ ίσων μπορεί να υπάρχει" το είχε πει ο Αριστοτέλης. Μπράβο για για άλλο ένα μάθημα φιλοσοφίας, πραγματικά και υπάρχουν άτομα που βγάζουν πολλά λεφτά πουλώντας video "αυτοβελτίωσης" και "λαιφ κοουτσινγκ" είναι να γελάει κανείς.
Είναι βασικό κομμάτι της φιλοσοφίας του Νίτσε, ίσως το είπε και ο Αριστοτέλης πρώτος..
Ευχαριστώ πολύ, δεν ξέρω πόσα βγάζουν και αν νιώθουν εντάξει με τον εαυτό τους, αλλά ο καθένας μας έχει την κρίση του και πορεύεται με αυτήν.
"Λάιφ Κοουτσινγκ" υπήρχε και στην αρχαία Ελλάδα.
Το θέμα είναι εάν γίνεται σωστά με σκοπό την απόκτηση αρετής ή απλά εξαπατούν κόσμο με σοφιστείες .
Ναι και οι δύο,έτσι κι αλλιώς σχεδόν ταυτίζονται στα περισσοτερα🎉
'Φιλιά υπάρχει μόνο μεταξύ ισων',εδώ είμαι αριστοτελικη,το ίδιο και ο Ερωτας
Ευχαριστουμε Στελιο! Πολυ ωραιο.
🙏
Εύγε , σε ακολουθώ και σε ακούω συχνά. Χαιρομαι που μοιράζεσαι την αντίληψη σου και την Σοφία και έχεις πάθος για μια καλύτερη κοινωνία , μέσο της προσωπικής εξέλιξης . Συνέχισε την υπέροχη δουλειά που κανείς !!
Σ'ευχαριστώ Γεράσιμε, χαίρομαι που σου αρέσει το περιεχόμενο!
Πραγματικα ποσο σοφος μπορει να ειναι καποιος τοσο νεος! Καπως ετσι θα ελεγε ο Σωκρατης, οπως ακριβως ειπε και για τον αγαθωνα, που σε τοσο νεαρη ηλικια, κερδισε στους δραματικους αγωνες το πρωτο βραβειο με το πρωτο κιολας εργο του.
Ετσι και εμεις, σαν αλλοι ¨αγαθωνες¨ θεωρουμε οτι με το πρωτο διάβασμα του Συμποσιου του Πλατων οτι οχι μονο εχουμε κατανοηση το κειμενο, αλλα και αναρωτιομαστε και για πιον λογο εγραψε ο Πλατων το συμποσιο! (Πραγματικα πολλοι το κανουν αυτο, και ειδικα οι ειδημονες περι φιλοσοφιας, δεν μπορεσα ποτε να καταλαβω μεχρι την ηλικια που ειμαι τωρα, 57 ετων, πως το κανουν αυτο. Ειναι σαν να ρωτας τον Πατερα και την Μητερα σου, γιατι σε γεννησε..?) Ενω εχουν την ευκαιρια, αν θελουν να βαζουν ερωτησεις στον εαυτο τους ( και πραγματικα αυτο ειναι πλατωνικη διαλεκτικη οταν γινεται με λογικη το ερωτημα!) να ρωτησουν παραδειγμα : Γιατι εχουν τοσο μεγαλη διαφορα οι γνωμες, αποψεις, διανοηματα, ολων σχεδον των μαθητων του Σωκρατη, με τον ιδιο τον Σωκρατη? Που αγγιζουν οχι σχεδον, αλλα ολοκληρωτικα την εκφραση «εκτος θεματος» ειναι ολοι οι ομιλουντες περι του θεου Ερωτα με την ομιλια του Σωκρατη για το δαιμονιο, και οχι θεο Ερωτα οπως του αποκαλύπτει η Διοτιμα, και του λεει τοσο υπεροχα το τι ακριβως ειναι Ερωτας : το μεσον ανάμεσα στην δημιουργια ωστε το συμπαν να ειναι τελειο ολοκληρωμενο, και ετσι με αυτον τον τροπο να εχουν επικοινωνια οι Θεοι με τους ανθρωπους. Απο εκει ερχεται η εμπνευση για την μουσικη την μηχανικη γενικα για ολες τις επιστημες, απο τις Μουσες. Αυτες πρεπει να υμνουν οι ανθρωποι, και οχι μονον τους ΅εκλεκτους-χαρισματικους¨ στους ανθρωπους, που εχουν αγγιξει με την χαρη τους οι Θεοι! Αυτα τους λεει ο Σωκρατης, αυτα που του διδαξε η μεγαλη ιερια Διοτιμα, η Δασκαλα του στα ερωτικα, και οχι την γνωμη την δικια του που ηταν το ιδιο ¨εκτος θεματος¨ με τους συμποτες του. Πριν λοιπον τοσο γρηγορα, σε τοσο μικρη ηλικια εκφραζουμε τοση σιγουρια με την διανοια μας, καλο θα ειναι να εχουμε υποψην το εξης : ( ειναι γνωστο, του πνευματος η οραση αρχιζει να γινεται οξυδερκεστερη, οταν η οραση των ματιων, παρακμαζει) και εσυ απεχεις πολυ απο αυτο.. απαντάει ο Σωκρατης στον αλκιβιαβη..
Η συνεση ειναι μια απο τις συμβουλες του. Με αυτον τον τροπο πλησιαζει καποιος την Φιλοσοφια!
Ηλία πρώτα απ'όλα σ' ευχαριστώ για όλα σου τα σχόλια, εκτιμώ την συμμετοχή σου στο κανάλι και ειλικρινά όλα είναι εύστοχα και ακριβώς στο θέμα. Μόνο να σου πω ότι μόνο σοφός δεν είμαι, απλά περίεργος θα έλεγα.
Τώρα όσον αφορά το Συμπόσιον, έχω να πω ότι μέχρι στιγμής είναι το αγαπημένο μου έργο του Πλάτωνα. Τα σχόλια σου μου θυμίζουν και όσα γράφει ο Συκουτρής για το θέμα και ιδιαίτερα η περίπτωση του Αλκιβιάδη, ο οποίος είναι ένας χαρακτήρας που "προβληματίζει" κάθε σκεπτόμενο ερευνητή της αλήθειας ανά τους αιώνες. Σύνεση όπως είπες και σωφροσύνη όπως θα πρόσθετα και εγώ, τα οποία στον Αλκιβιάδη (κατά τον Συκουτρή) εκλίπουν. Αυτός οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια προς την καταστροφή του όταν αφήνει τον δάσκαλο Σωκράτη και παρασύρεται από τον Αθηναικό δήμο και τις επεφημίες του όχλου. Κατά μία έννοια είναι τραγική φιγούρα και ζει ένα δράμα (ο Συκουτρής το περιγράφει με θαυμάσιο τρόπο στο κεφάλαιο όπου αναλύει το φαινόμενο ¨Αλκιβιάδης" στην Εισαγωγή).
@@SteliosPapagrigoriou Στελιο καλησπερα, πρωτα απ`ολα η συμμετοχή στο καναλι σου , οταν ασχολείσαι εσυ η οποιος αλλος, με τετοια ζητηματα, για εμενα ειναι υποχρεωση και ευχαρίστηση. Ευχαριστως ακολουθω οποιον νεο, η μεγαλυτερο, μιλαει η γραφει για την φιλοσοφια. Και για να το πω λιγο πιο ομορφα..αναγκαστικα θα χρησιμοποιησω τον Φαιδρο τον φιλο μας, οταν συναντηθηκε με τον Σωκρατη λίγο εξω από την πολη κρατωντας στο ρουχο του κρυμμένο τον λογο του Λυσια, (ερωτικο το θεμα) , και αφου εχει προηγηθει μεταξυ τους μια πολλη ομορφη ¨αψιμαχια¨ για το αν πρεπει να του αποκαλυψει ο φαιδρος την συναντηση του με τον σπουδαιο ρητορα Λυσια, του λεει ο Σωκρατης:
Ας ερθουμε τωρα στο θεμα μας, πολυ χαίρομαι αφου το θεωρεις, το αγαπημενο σου μεχρι τωρα γραπτο του Πλατων, τη μεταφραση και τα σχολια του σπουδαιου Ι. Συκουτρη.
Οταν το πρωτοδιαβασα, και ετυχε να βρω αυτη την μεταφραση , δεν μπορουσα να σταματησω μεχρι να τελειωσει. Νομιζα, οταν αρχισε ο Σωκρατης το εγκωμιο του στον ερωτα οτι ημουν εκει. Τελειωνω την αναγνωση , και μετα ξαναγυρναω , ξανα και ξανα, στην συνομιλια της Διοτιμας με τον μαθητη Σωκρατη. Το βιβλιο καποιες φορες φευγει απο τα χερια μου απο την, πως να βρω λεξη, αφου δεν υπαρχει.. χαρα..? Τελος παντων ,αυτο που αισθανεται κανεις, ισως δεν περιγραφεται με λεξεις.
Θα ηθελα ομως μια περιηγηση, καπως παραξενη η διαφορετικη απο οτι εχεις συνηθηση μεχρι τωρα.
Ειναι τοσο δυσκολο για τετοια θεματα, τουλαχιστον για εμενα, να μην παρεξηγηθη καποιος απο τις αλλοκοτες η αντιθετες τελειως, απο τις συνηθησμενες στον πολυ κοσμο αποψεις.
Θα το καταλαβεις, αν μου επιτρεπεις, στα παρακατω. ( παρενθεση, αν γινομαι κουραστικος η για οποιαδηποτε αλλο λογο, μου το λες, και σταματαω, ετσι κ αλλιως, αν μου ανοιξεις το στομα για τον Πλατων δεν σταματαω..).
Λοιπόν, ας ξεκινήσω, οταν ξεκινησα ¨να ψαχνω¨ ( και βαζω μπροστα την διαδρομη μου, οχι γιατι ειναι κατι ιδιαιτερο, αλλα για να φανει αυτο που θελω να πω) , παρατηρησα οτι καθε συγραφεας-μεταφραστης φιλολογος εχει την δικια του οπτικη γνωμη, (και ειναι απολυτα φυσικο αυτο) οταν μεταφραζει ειδικα ελληνικη φιλοσοφια, Πλατων Πλωτινο Προκλο. (Το ιδιο πραγμα, αυτο που θα πω παρακατω, εχω παρατηρηση και σε αλλους συγγραφεις σύγχρονους διανοουμενους λογοτεχνες ποιητες κτλ.) Καθε βιβλιο λοιπον, π.χ οι διαλογοι του Πλατων στην αρχη τους, οταν ανοιγουμε το κειμενο, στις πρωτες σελιδες, εχουμε τα σχολια, την αποψη και τελικα την κριση του μεταφραστή συγγραφεα, για τον διαλογο του Πλατων που ακολουθεί. Εδω θελω να σταθουμε λιγο. Αρχιζω λοιπον οπως ειναι φυσικο, (πριν μπω κατευθειαν στον διαλογο, ειτε προκειται για το συμποσιο η για την πολιτεια η για τον φαιδων) να εχω μπροστα μου μια ηδη εμπεριστατωμένη, σιγουρη ως προς την αληθεια της γνωμη ,για το τι προκειται να δω λιγο μετα..!
Ως εδω καλα, αλλα παρατηρησα μπαινωντας στο κυριως κειμενο, οτι, οτι ειχα διαβασει πιο πριν στα σχολια του μεταφραστη-συγραφεα, ηταν τελειως διαφορετικα απο την δικη μου ματια. Και παλι ως εδω καλα! Ο καθενας εχει την δικη του ματια.
(Ολα αυτα που λεω, στην περιπτωση του Συκουτρη και μονον, δεν ισχυουν!) Αλλα ακομα και γιαυτον, οταν αρχισα διαφορετικη μεθοδο διαβασματος( δηλ πρωτα κατευθειαν στον διαλογο και αφου το επεξεργασθω οσο χρονο μου χρειαζόταν), μετα ειδα οτι δεν ηθελα καν να διαβασω τα σχολια. Οχι για τους λογους που μπορει να φανταζεται κανεις..η ευγωμοσυνη που πρεπει να εχουμε ολοι ως προς τους εκδοτες συγγραφείς, πρεπει να ειναι ειλικρινής και αληθηνα μεγαλη, γιατι χωρις αυτους με τις μεταφρασεις τους, δεν θα ειχαμε προσβαση στον Θεικο Πλατων και την φιλοσοφια, γιατι πολυ απλα θα επρεπε να μαθουμε να διαβαζουμε αρχαια ελληνικα. Ποσοι απο εμας θα το εκαναν? Αρα τους χρωσταμε ευγωμοσυνη. Ετσι λοιπον εβαλα τον εαυτο μου, αντιμέτωπο κατευθειαν με το κειμενο.
Και ειδικα με το Συμποσιο, Ω Θεοι, οπως θα ελεγαν και οι συμποτες μας..για περιπου 6 μηνες ειχα στο κεφαλι μου ολη την συνομιλια Διοτιμας-Σωκρατη, και το εγκωμιο του αλκιβιαδη, οχι προς τον ερωτα ως οφειλε, αφου και αυτος ειχε πιει, αλλα σε αυτον που μισουσε, και ταυτοχρονα υπεραγαπουσε, οταν για πρωτη φορα στην ζωη του, εκφραζει την Αληθεια, πλέκοντας τοσο αριστοτεχνικα, το εγκωμιο στο «υπεροχο αυτο θεικο πλασμα» οπως ο ιδιος λεει, στον Σωκρατη. Αυτο που θελω να πω τελικα, με δυο λογια , ειναι : Κατευθειαν το ιδιο το κειμενο, πριν βαλεις στο κεφαλι σου μια ηδη κατασταλαγμενη αποψη ( που θα ειναι ξενη, οχι δικια σου!) Αφηνουμε στην ακρη ολες τις αποψεις, αδειάζουμε το μυαλο μας, και μπαινουμε πιο αναλαφροι στον τροπο που σκέπτεται ο Σωκρατης. Εμπιστεψου τον. Δεν θα χασεις.
Θα ηθελα να σταθω και λιγο ακομα στην απαντηση σου, σε οτι αφορα τον αλκιβιαδη βρισκοντας ευκαιρια, για να πω τα εξης:
Τι παραξενο πραγμα που εχει αυτος ο τυπος και οι πολλοι ομοιοι του ( ο κοσμος αλλωτε ειναι γεματος απο δαυτους) ωστε οι περισσοτεροι διανοούμενοι, πανεπιστημιακοί δασκαλοι να ασχολουνται με αυτον. Το τι εχει γραφει για αυτον στην παγκοσμια βιβλιογραφια, δεν λεγεται. Φαινεται οι ανθρωποι, εχουμε μια περιεργη ελξη προς τετοιους, και τετοιες συμπεριφορες, χαρακτηρες, και τροπους ζωης..! Ας το προσεξουμε αυτο, δεν μου φαινεται και τοσο καλο..
Ενα αλλο πραγμα που πρεπει να δωσουμε περισσοτερη προσοχη, ειναι οτι, μερικα απο τα στοιχεια του χαρακτηρα του, μπορει να τα εχουμε ολοι! (Και το εννοω αυτο, χωρις αποσιωπητικα), εξου και η ελξη..γιαυτο νομιζω, οταν κρινουμε αρνητικα οποιονδηποτε, αν για λιγο κοιταξουμε μεσα μας, θα ξανασκευθουμε πιο καλα την κριτικη μας.
Το εγκωμιο που επλεξε στον Σωκρατη, για εμενα , εξιλεώνεται καπως , μπροστα σε ολους.. νομιζω. Πραγματικα εχω διαβασει για αυτον, τον Σωκρατη, πολλα κειμενα, ξεκινωντας απο τον Πλουταρχο, και φθάνοντας μεχρι σημερα, ειλικρινα δεν εχω δει καλυτερη και πιο ακριβης, αποκαλυπτικη( με την εννοια της λεξης) αξιολογηση αυτου του μοναδικου Σωκρατη. Θα πει καποιος, μα ειναι μεθυσμενος! Πως μπορει η γνωμη του να εχει αξια? ( εχω δει πολλους νηφαλιους ειδικους, που μακαρι η διανοια τους να ειχε λιγο απο την αληθεια του αλκιβιαβη ως προς τον Σωκρατη) Αυτη την αληθεια λοιπον,αποκαλυπτει σε ολους μας, στο παγκοσμιο κοινο, το τι ηταν αυτο το Θεικο Ον.
Και ακριβως για αυτο μπορει και η γνωμη του να ειναι πιο αντικειμενική (λογο της μεθης) και της χρόνιας φιλιας και μαθητειας κοντα του, και της ανυπακοης, σε οτι τον παρότρυνε.
Η κριτικη του, το εγκωμιο του, δεν εχει συναισθημα, εχει λογικη
Ας παρατηρησουμε προσεκτικα τι λεει!
Ο τροπος που μιλαει- απολυτη, καθαρη αληθεια!
Αν ετσι ηταν και οι πραξεις και τα λογια του στην υπολοιπη ζωη του, θα ηταν ενας φιλοσοφος!
Πολυ ομορφο
Το Συμπόσιο του Συκουτρη,παίζει να είναι της ίδιας αξίας με αυτό του Πλάτωνα.Ισως,ο μόνος που τον κατάλαβε,καλύτερα και από τον εαυτό του
Και το έργο του Παπανούτσου αξίζει!