متانت عزیز من دیشب و یدیوهات رو برای اولین بار دیدم و دارم به حرف هایی که زدی فکر میکنم. به نظر من سوشیال مدیا اصرار داره به ما چیزهایی رو نشون بده که خودش میخواد . وگرنه که مجموع جوون هایی مثل ما که با خانواده زندگی میکنیم، کار میکنیم، درس میخونیم ، روابط اجتماعی خودمون رو داریم ولی اکثر اوقات فراغتمون رو همراه خانواده میگذرونیم؛ زیاده اما به نظرم چون خیلی نشون داده نمیشه فکر میکنیم بقیه افراد موفق تر هستن و این حس لوزر بودنه بوجود میاد. در صورتی که زندگی با خانواده اگرچه گاهی وقتا سخت و طاقت فرسا! میشه ولی خیلی مزیت داره. «این گروه بندی ها صرفا برای توضیح نظرم بود وگرنه که قصد جداسازی نداشتم» در کل مرسی که این حرف ها رو زدی چون گاهی وقتی حس میکنی توی احساس یک حس تنها نیستی راحتتر ازش گذر میکنی. 🤍🥰
من ایرانو ترک کردم برای تحصیل با آدمای جدید آشنا شدم محیط جدید رو دیدم ولی در نهایت بعد از مدتی ک آروم میشی میبینی هیچ چیز خانواده نمیشه و اساسا تو هیچ چیزی رو از دست ندادی ک خیلی خاص باشه یا خیلی متفاوت و صرفا از نقطه نظر تو و چیزی ک توی مدیا خیلی دارن روش مانور میدن اینطوره چون ب شدت معمولی تر از این حرفاس
Dear Metanat, I wanted to say just how much I enjoy your vlogs. I left Iran in 2009 when I was only 14 years old and have lived in the United States since. Your vlogs provide me with a small window into the lives of Iranian youth! I applaud your hard work and your desire to always improve both personally and professionally. I moved out of my parents' house when I was 22 and have been living alone for the past 7 years (for work and school)! Even though living alone gives you certain freedoms and opportunities, living with family is also very sweet and safe, especially if you have a good relationship with your parents! My mom is my best friend and in these past seven years, there has not been a day that I have not missed spending time with her. There are times that I miss out on important family events because of my schedule and the fact that I live in a different city. These are the consequences of the choices I made and I don't regret them. However, it would be so nice to be able to spend more time with my family while they are young and healthy or be present when they need me. I like to think these emotions are all parts of growing pains! Keep on doing what your are doing! You are quite amazing
My dear Metanat, happy you came back to Instagram. Just remember nothing worths more that your peace, safety and life. Don't take any risks at all and keep going smoothly. Bad things don't last and we're all optimistic. These series of your videos, are real life in another aspect. I had such a tough and difficult 4 years (past) and can totally understand how you feel. Good news is you'll be the happier version of yourself after this storm and life would taste sweeter to you, not because its actually better, but cuz you know the worth of moments better. Keep your head up, and don't bother yourself at all. No bad thing would last. ❤
عزیزم یه تجربه از منه از خودت بزرگ تر داشته باش . من متولد تهرانم ولی در همین تهران تنها زندگی میکنم .بنا به شرایطی . نه ازدواج کردم و نه چیزی . به هر حال من ۲۰ سالگی تنها زندگی کردم . و بهت میگم اگر مجبور نیستی نه مهاجرت کن و نه تنها زندگی کن . هیچ حس خوبی نداره با اینکه خانواده من در همین شهر زندگی میکنن و معمولا آخر هفته رو با خانواده بیرون میرم و غیره .... ولی اصلا حس خوبی نداره دلتنگی و خستگی از اینکه تنهایی فشار زیادی برات داره پدرت رو درمیاره . پس اصلا حس بازنده یا بی عرضه بهت دست نده . فکر نکن لوزر هستی . چون انسان خلق نشده که تنها باشه . اگر مجبور به مهاجرت هستی اول خودت رو برای معایب تنهایی و استقلال آماده کن و بعد به محاسنش چرا؟ چون چشم انسان مصیبت ها رو صد برابر بزرگ تر از خوشی ها میبینه و یادش میمونه . امیدوارم بهت کمکی کرده باشم
بنظرم زندگی با خانواده نشونه لوزر بودن نیست اینکه با خانواده زندگی کنی ولی هیچ پولی نداشته باشی و هیچ هزینه ای نکنی و همینطور فضای شخصی نداشته باشی یعنی لوزر بودن ❤
وای با کل حرفات موافقم خیلی از دوستام هستن با دو روز دور موندن از خونه دلتنگ مامان یا باباشون میشن و این خیلی سخت و اذیت کنندس و خودم بشخصه خیلی خوشحالم که از بچگی منو وابسته بار نیاوردن و همچنان از بچگیم شوق جدایی و مستقل شدن داشتم و دارم:)))
خیلی خوبه لطفا اگه تونستی یه ویدیو کامل راجب به مهاجرت و تنها زندگی کردن درست کن مثلا من ۱۷ سالمه و از همین العان و حتی پارسال دارم ب اینکه مستقل بشم و اینکه به استقلال شغلی و تنها زندگی کردن فکر میکنم خیلی کمک میکنه حرفات متانت عزیز❤❤❤
۱۳ ساله مهاجرت کردم بهترین کشور اروپایی به هر هدفی هم که می خواستم اینجا رسیدم بهترین شغل و زندگی رو دارم اما خودمم و خدای خودم با گربه ام چون تمام این سالها با کمک خدا فقط برای هدفم جنگیدم اما الان می گم به چه قیمتی اگه بر می گشتم عقب هیچوقت اینکار رو نمی کردم . خانواده بهترین هدیه خداونده که وقتی ۱۳ سال تنها با در و دیوار زندگی کنی تاره می فهمی چه اشتباهی کردی تازه اونجاس که عاشق گیر دادنشون میشی عاشق غر زدناشون عاشق یک لحظه دیدنشون هیچ وقت تنها مهاجرت نکن یا ازدواج کن یا با خانواده برو تنهایی خارج در توان همه نیست خیلی ها افسردگی های وحشتناک می گیرن و نه دوست دارن برگردن و نه دوست دارن بمونن یک بوم دو هوا می شن منم دیگه عادت کردم و اونقدر سرگرم کار هستم نمیفهمم کی شب میشه کی صبح روز و روزگارت خوش ❤
عزیزم من به سن تو بودم با توجه به مشکلات خانوادگی دیگه حاضر نشدم از دسترنج پدر و مادرم استفاده کنم امدم تهران اول کار پیدا گردم و بعد یک ارپاتمان کوچک اجاره کردم و با دو جا کار کردن استقلال خودم را بدست آوردم و خودم را ارتقا دادم به جایگاهی که لیاقت بود خواستن توانستن است بهتره برای اینکه خودت باشی یک حرکتی کنی تو زندگیت
@@azadehhp4847 بعدش دیدم ماندم تو ایران هیچ فایده ای نداره البته این داستان مربوط به ۲۶سال پیشه از ایران با مدرک قانونی و حرفه ام خارج شدم و الان بهترین زندگی را با همسر و فرزندانم را دارم اگه واقعا بخواهی باید دنبال هدفهات تو زندگی باشی خیلی راحت نبود ولی عملی شد
خیلی ولاگت خوب بود♥️♥️♥️ منم این حس رو دارم هم با خونواده بودن رو دوست دارم هم حس میکنم از یسریا که مستقل شدن و تنهایی برای هدفاشون تلاش میکنن عقب موندم، الان تنها چیزی که مانع فکر کردن به مهاجرت میشه واسم دوری از خونوادست🫠🫠 بیشتر درموردش حرف بزنیم❤
من سرکار میرفتم و مستقل بودم تا اینکه به خاطر محیط بد کار و به خاطر تزم اومدم بیرون نگم که چقدر سخت بود برام . اینکه استقلال مالیم رفت زیر سوال و اینکه فضای شخصی نداشتم. سر هر تلفن زدنم باید مثلا بگم با کی حرف میزدم. یا بیرون رفتنم هم محدودتر شد این خیلی اذیت میکرد. اما از طرفی هم اون روزایی که هیچ دوستی نداشتم وکسی که عاشقش شدم ترکم کرد و رفت هم فقط خانوادم بودن پیشم. هرچند من ماجرارو بهشون نمیگفتم ولی خب اونا بودن که با بداخلاقیام کنار اومدن . خلاصه که اره بودن با خانواده و مستقل شدن هرکدوم واقعا مزایا و معایب خودشو داره. و من موافق اینم که مستقل مالی بشیم بیرون میرون بریم ارتباطاتمون رو گسترش بدیم ولی تا وقتی تو ایرانیم و میشه از هزینه ی اجاره خونه صرف نظر کنیم و بمونیم با خانواده . خداییش غذای مامان و هم صحبتی باهاشم نعمته نمیشه ندید گرفت:)
متانت عزیز مرسی از ویدیوهای خوبت و اینکه مثل همیشه خیلی بی پرده افکار و احساساتت رو با کسانی که ویدیوهات رو میبینن هم به اشتراک میذاری. اگه بخوام به عنوان یک خواهر بزرگتر نظرم رو در مورد عنوان ولاگ امروزت بیان کنم باید بگم که اولا که ماشاء الله تو به نسبت سن ات دختر بسیار موفق و پرتلاشی هستی و همینکه تونستی تحصیلات عالیه ات رو در یکی از بهترین دانشگاههای کشور ادامه بدی و به گفته خودت چند سالی هست که از لحاظ مالی هم مستقل شدی، خودش نکته بسیار مثبت و باارزشیه که واقعا جای تقدیر داره. ثانیا توی ویدیوت اشاره کردی که علیرغم میل باطنیت حس میکنی که مجبور به مهاجرت هستی. شاید الان به نظرت اینطور بیاد و فکر کنی که شیوه زندگی و دستاوردهایی که در خارج از کشور میتونی داشته باشی، اینقدر ارزشمند و در عین حال در کشور خودمون دور از دسترس هستند که چاره ای جز مهاجرت نداری ولی تجربه نشون داده که اگر چه موفقیتها و دستاوردهای مادی خیلی مطلوب و خوبند و در زندگی به آدم امید و انگیزه برای تلاش و موفق شدن میدن اما اگه در کنارشون آدم نتونه از نظر عاطفی و روحی هم به همون‌اندازه زندگی پرمعنی و پرباری داشته باشه، عملا میشه گفت که به نوعی زندگیش رو هدر داده چون بخصوص برای کسانی که افراد عاطفی ای هستند و حضور عزیزان و دوستان در زندگی براشون از اهمیت بالایی برخورداره، حتی بالاترین موفقیتهای مادی و رسیدن به والاترین جایگاههای شغلی و اجتماعی و غیره هم هرگز نمیتونه جایگزین اون حس صمیمیت و عشق و علاقه و محبت و حمایتی بشه که آدم از عزیزانش دریافت میکنه و برای همینه که خیلی از کسانی که سالهاست در خارج از کشور زندگی میکنند و جایگاه اجتماعی بسیار خوبی هم دارند، اما اکثر اوقات از درون احساس تنهایی و تهی بودن میکنند و هرگز اون شادی و رضایتی که باید و شاید رو از زندگیشون ندارند اما از طرفی هم به دلیل معذوراتی که بعد از مهاجرت پیدا میکنند، به نوعی خودشون رو مجبور به ادامه مسیری که در اون قدم گذاشتن میبینن و به همین دلیل زندگیشون همیشه با نوعی حسرت و دلتنگی و فاقد معنی بودن همراهه و احساس میکنند که هیچوقت نتونستن به طور کامل و آنطوری که باید و شاید از زندگیشون بهره ببرند و حتی این حس در بعضیهاشون اینقدر زیاده که گاهی در سنین بالاتر مجبور میشن دلشون رو به دریا بزنن‌و همه اون چیزی رو که سالهای سال در خارج از کشور برای ساختن و به دست آوردنش زحمت کشیدن و بهترین سالهای عمر و جوانیشون رو صرف اون کردن، رها کنند و به کشور خودشون‌برگردند تا حداقل سالهای باقیمانده رو حتی الامکان در کشور خودشون و کنار عزیزانشون سپری کنند و گروهی دیگه هم ناگزیر، همچنان به زندگی با اون حسرت و حس تنهایی و تهی بودن در خارج از کشور ادامه میدن ولی به خاطر ترسی که از قضاوت شدن توسط بقیه دارند، هرگز حاضر نیستن در مورد احساسات قلبی و باطنیشون با دیگران روراست صحبت کنند و سعی میکنن تظاهر به راضی و خوشحال بودن کنند و در واقع برای مخفی کردن احساساتشون، هم خودشون رو گول میزنن و هم بقیه رو. برای همین خواهشی که ازت دارم اینه که قبل از گرفتن هر تصمیمی در مورد مهاجرت کردن یا نکردن، بدون توجه به اینکه بقیه هم سن و سالهات در این مورد چه نظری دارند و چه چیزی از نظر اونها ایده آل و مطلوبه، با خودت خلوت کن و ببین که با مهاجرت کردن، دقیقا چه چیزهایی رو به دست خواهی آورد و در قبالش چه چیزهایی رو از دست خواهی داد و در دراز مدت و بخصوص سنین بالاتر کدامیک از اونها در زندگی برات مهمتر و با ارزشتر خواهند بود؟ و بعد اگه بعد از سنجیدن همه جوانب، واقعا به این‌نتیجه رسیدی که ارزش چیزهایی که با مهاجرت کردن به دست خواهی آورد، برات بیشتر و بالاتر از چیزهایی است که در قبالش باید از آنها چشم پوشی کنی، این کارو انجام بده وگرنه حتما یک بار دیگه در مورد تصمیت فکر کن و اون رو مورد بازنگری قرار بده که یه وقت خدای نکرده صرفا به خاطر دنباله روی از چیزی که ممکنه از نظر اکثر افراد جامعه مطلوب باشه، چیزهایی رو از دست ندی که در آینده به خاطرشون دچار حسرت و پشیمانی بشی. ضمنا به نظرم باید خدا رو خیلی شکر کنی که خانواده بسیار صمیمی و مهربان و دوست داشتنی داری که حقیقتا دوستت دارند و از همه لحاظ حمایتت میکنند و قدر تک‌تک لحظاتی که با این عزیزان سپری میکنی رو بدونی چون هیچ ضمانتی وجود نداره که این عزیزان تا آخر عمر در کنار آدم باشن و آدم همیشه شانس و فرصت اینکه بتونه از وجود ارزشمندشون بهره ببره و باهاشون وقت بگذرونه دو داشته باشه. البته ان شاء الله که خدا همیشه پدر و مادر عزیز و همه اعضای خانواده دوست داشتنیت رو برات حفظ کنه و سایه شون‌همیشه مستدام باشه ولی به قول قدیمیها آدمها باید دم رو غنیمت بشمرن و قدر یکدیگر رو بدونن و سعی کنه حداکثر استفاده رو از نعمتهایی که خداوند بهشون عطا کرده ببره که قطعا یکی از بارزترین و باارزشترین شون همین داشتن خانواده و دوستان خوبه، ببرن. در هرحال امیدوارم که خدای بزرگ و مهربون خودش بهترین و روشن ترین مسیر ممکن رو پیش پات بذاره و در هر تصمیمی که میگیری، موفق و موید و از همه مهمتر راضی و خوشحال باشی. 🙏😊💚💚💚
هزا ران خط نوشتین بگین اونایی که خارجن تهی و خالی و اندوهگین. و افسردن؟ تلاشتون جالبه واقعا! رفتی از همه امار گرفتی؟مستند داری ؟ چرا فکررنمیکنی خیلیام میرن ک‌بتونن پدر مادرشون هم ازین جهنم ببرن؟
من مثل تو دانشگاه تهران فوق مدیریت گرفتم و بعد امتحان جی ار ای (جیمت هم میتونی بدی) و ایلتس گرفتم و فول فاند گذفتم از یه دانشگاه کانادایی که هزینه شهریه و زندگیمو واسه چهارسال دادن، اگه هدف از ایران رفتنه، من به جای تو بودم با خانوادم وقت میگذروندم (چون دلت تنگ میشه بعدا) پول پس انداز میکردم و زبان میخوندم. اگر دوست پسرمو خیلی دوست داشتم و صدرصد مطمئن بودم، ازدواج میکردم و دوتایی میومدم. اقامت هم وقتی همسر داری سریع تره تو کانادا. چون اون میره سرکار فول تایم، تو هم درس میخونی و فاند داری (دوتا حقوق) این تجربه من بود تو کانادا، شما خودت صلاحتو بیشتر میدونی
اگه بشه بهم ایمیل بدین تا راه ارتباطی باهاتون داشته باشم خیلی خوب میشه. فکر کنم شما پی اچ دی خوندین و میتونم برای تحقیقاتم از تجربه های شما استفاده کنم
آخ چقدرررر احساست بمن نزدیکه😢 من هم الان تنها مسیر ممکن پیش روم رو مهاجرت میدونم ولی این وابستگی به خانواده یه مانع بزرگ برامه. یعنی الان که فکر میکنم میبینم روزی که ویرا بگیرم قطعا خوشحااااال نخواهم بود و باید چه کنم از ندیدن خانوادم؟ واقعا چکار میشه کرد با این احساس؟ من شاید ۷ ۸ سال قبل اینجوری نبودم و با دوستام وقت گذروندن برام ارجحیت داشت و الان ۱۸۰ درجه فرق کرده سخته سخت😩
بزرگترین خدمت به انسان، متولد نکردنش است و مهربان ترین پدر و مادر آنهایی هستند که فرزندشان را به جهنم دنیا وارد نمیکنند، زندگی رنجیست طولانی با عاقبتی مرگبار، آنرا به به فرزندمان هدیه ندهیم. (آنتی ناتالیسم پایان همه رنجهاست)
دقیقا هر روزم داره با همین فکر میگذره، الان دانشگام یه شهره دیگس و بعد دفاع باید برگردم تهران و مجبورم کل تایمو با خانواده باشم😬خیلی دوسشون دارم اما اینکه دائم بخوام خونه باشم حس بدی میده بهم🥲
دقیقا حرفت درسته وقتی سنت میره بالاتر به شدت دل کندن از خانواده سخت تر میشه، ولی منی که تنها زندگی کردن تو تهران و انتخاب کردم ، تفکرم اینکه الان که پدر و مادرم جوونن و خیلی به من نیاز پیدا نمیکنن منم یرم و تجربه کنم و جوونی کنم که تو سن بالا حتما کنارشون باشم، نگم من عمرمو پای شما و گذاشتم. و هر روز دارم به این جمله ات فکر میکنم «من چرا مجبورم مهاجرت کنم؟» وقتی جونم واسه زادگاهم در میره
ببخشید که اینجوری میگم ولی معتقدم هیچ جا برای آدم نریدن!! یعنی به ندرت پیش میاد که وقتی به تصمیمام در گذشته فکر میکنم بگم وااای چه تجربه خوب و خفنی! در نهایت هرجا رفتم یا هرکاری کردم به این نتیجه رسیدم هیچ جا اون نقطه امنی که توش بودی نمیشه! مثلا من آخر هفته هامو قبلا دوس‌داشتم برم بیرون با دوستام، بعد دوستام دیگه یا از ایران رفتن یا دیدم هی دارن خودشونو چس میکنن دیگه پیگیر نشدم و الان با سریال دیدن تو لحاف تشکم سپری میکنم و واقعا هم بهم خوش میگذره!
عزیزم خیلی بحث جالبی بود.من ۴۰ سالمه و با خانوادم زندگی میکنم.استقلال مالی دارم اما واقعا همیشه به این فکر میکنم که هی برم جدا یا نرم.پس خانوادم چی میشن هزار تا فکرایی که میاد تووسرم.خیلی درکت میکنم و واقعا هنوز نمیدونم کدوم کار درسته
خوشحالم با تاب آوری رنج این دوران کمتر کردی عزیز دلم یه جمله قشنگ هست که میگه رنج کشیدن اجباری است اما درد کشیدن اختیار توست من بهت افتخار میکنم که خیلی قشنگ رنجت کمتر و با معنا تر کردی🩷
متانت بسه دیگههههه😭😂 یعنی دغدغه هات مدل فکرت انگار منم قشنگگگ🤭 یعنی تک تک جمله هایی که گفتییی جوریه که من فکر میکنم و دقیقا نمیدونم چه غلطی کنم😅 اصلا جامعه جوری به ما تحمیل میکنه که مهاجرت کن مهاجرت کنن!بعد چون پدرمو از دست دادم میترسم اگه مهاجرت کنم دیگه مادرم هم نتونم ببینم و میترسم از تنها شدن و نمیدونم واقعا ارزشو داره یانه!!! این کامنت و شش صبح از بیمارستان برات میزارم😁پاشم برم که مریضا صداشون بلند شده دوست دارم❤️ همیشه ولاگ بذار
وااایی متانت ج خوب ک تو ویدیو میزاری گفتی دارم پادکست گوش میدم ، الان منم میخوام برم گوش بدم . من الان ۱۸ سالمه و دوست دارم تنها زندگی کنم و ادمای مستقل هم دیدم ، اما کار ندارم ، مهارت بلد نیستم ، زبان هم بلد نیستم . و دارم با خانواده زندگی میکنم .
من از ۱۸ سالگی از خانواده جدا شدم و الان ۲۵ سالمه.. خودم تو یه شهر زندگی میکنم خانوادم یه شهر دیگه و دوست پسرم همه یه شهر دیگه😅 ولی واقعا بهترین حس دنیاست مستقل بودن، آدم خیلیییی بالغ میشه، من که شخصا راضیم ولی فکر نمیکنم اگه کسی مدل دیگه ای زندگی کنه ادم لوزریه👌
@zahranoruzi اونموقع دانشگاه قبول شدم و رفتم خوابگاه.. از اونجایی که ما تابستون هم مشغول درس خوندنیم و واحد داریم من بیشتر اوقات دور بودم و به مردر زمان و با صحبت و بحث و گاهی هم دعوا😅 کم کم خانوادم کنار اومدن بعدا هم که دیگه خونه گرفتم تو این شهر الان هم درسم تموم شده و محل کارمم همین جاست و دور از اونام.. واقعیتش اینه که برای جدا بودن ازشون به تلاش های خیلی زیادی نیازه علی الخصوص وقتی که خانواده سنتی و گیر باشن
شرايط اقتصادى در ايران استقلال زود رو بسيار سخت كرده چ بسا متاسفانه متانت جان آدم هاى متاهل به خاطر اجاره هاى سنگين به خونه پدرى برگشتن ….و نبايد استرس روى خودمون رو به خاطر اين موضوع زياد كنيم و خيلى سختش كنيم و البته استقلال ذهنى بسيار مهمه و اينكه پدر و مادر تنها تكرار ناشدنى هايى هستن كه هرگز پشيمون نميشى از با اونا بودن
متانت عزیز من دیشب و یدیوهات رو برای اولین بار دیدم و دارم به حرف هایی که زدی فکر میکنم. به نظر من سوشیال مدیا اصرار داره به ما چیزهایی رو نشون بده که خودش میخواد . وگرنه که مجموع جوون هایی مثل ما که با خانواده زندگی میکنیم، کار میکنیم، درس میخونیم ، روابط اجتماعی خودمون رو داریم ولی اکثر اوقات فراغتمون رو همراه خانواده میگذرونیم؛ زیاده اما به نظرم چون خیلی نشون داده نمیشه فکر میکنیم بقیه افراد موفق تر هستن و این حس لوزر بودنه بوجود میاد. در صورتی که زندگی با خانواده اگرچه گاهی وقتا سخت و طاقت فرسا! میشه ولی خیلی مزیت داره. «این گروه بندی ها صرفا برای توضیح نظرم بود وگرنه که قصد جداسازی نداشتم»
در کل مرسی که این حرف ها رو زدی چون گاهی وقتی حس میکنی توی احساس یک حس تنها نیستی راحتتر ازش گذر میکنی. 🤍🥰
با این حرفت چه هرچی سن بالاتر میره، دل کندن از خانواده سخت تره، خیلی موافقم
بعد از یکی دو هفته سخت
دیدین ولاگ متانت خیلی لذت‌بخش و آرامشبخشه❤🧘🏻♀️
مرسی ازت
بوس و کلی قلب❤
من ایرانو ترک کردم برای تحصیل با آدمای جدید آشنا شدم محیط جدید رو دیدم ولی در نهایت بعد از مدتی ک آروم میشی میبینی هیچ چیز خانواده نمیشه و اساسا تو هیچ چیزی رو از دست ندادی ک خیلی خاص باشه یا خیلی متفاوت و صرفا از نقطه نظر تو و چیزی ک توی مدیا خیلی دارن روش مانور میدن اینطوره چون ب شدت معمولی تر از این حرفاس
درکل همیشه از دیدنت لذت میبرم قوی بمون
Dear Metanat, I wanted to say just how much I enjoy your vlogs. I left Iran in 2009 when I was only 14 years old and have lived in the United States since. Your vlogs provide me with a small window into the lives of Iranian youth! I applaud your hard work and your desire to always improve both personally and professionally. I moved out of my parents' house when I was 22 and have been living alone for the past 7 years (for work and school)! Even though living alone gives you certain freedoms and opportunities, living with family is also very sweet and safe, especially if you have a good relationship with your parents! My mom is my best friend and in these past seven years, there has not been a day that I have not missed spending time with her. There are times that I miss out on important family events because of my schedule and the fact that I live in a different city. These are the consequences of the choices I made and I don't regret them. However, it would be so nice to be able to spend more time with my family while they are young and healthy or be present when they need me. I like to think these emotions are all parts of growing pains! Keep on doing what your are doing! You are quite amazing
My dear Metanat, happy you came back to Instagram. Just remember nothing worths more that your peace, safety and life. Don't take any risks at all and keep going smoothly. Bad things don't last and we're all optimistic. These series of your videos, are real life in another aspect. I had such a tough and difficult 4 years (past) and can totally understand how you feel. Good news is you'll be the happier version of yourself after this storm and life would taste sweeter to you, not because its actually better, but cuz you know the worth of moments better. Keep your head up, and don't bother yourself at all. No bad thing would last. ❤
دقيقا احساساتي كه داري اين روزا تجربشون ميكني رو كاملا منم دارم تجربه ميكنم و دقيقا هم ،هم سنيم
احساس ميكنم بخش زيادي از احساساتمون برميگرده به سني كه توش هستيم يك حالت كلافگي
و اينكه خيلي دوست دارم
ولاگات عالين❤
عزیزم یه تجربه از منه از خودت بزرگ تر داشته باش . من متولد تهرانم ولی در همین تهران تنها زندگی میکنم .بنا به شرایطی . نه ازدواج کردم و نه چیزی . به هر حال من ۲۰ سالگی تنها زندگی کردم . و بهت میگم اگر مجبور نیستی نه مهاجرت کن و نه تنها زندگی کن . هیچ حس خوبی نداره با اینکه خانواده من در همین شهر زندگی میکنن و معمولا آخر هفته رو با خانواده بیرون میرم و غیره .... ولی اصلا حس خوبی نداره دلتنگی و خستگی از اینکه تنهایی فشار زیادی برات داره پدرت رو درمیاره . پس اصلا حس بازنده یا بی عرضه بهت دست نده . فکر نکن لوزر هستی . چون انسان خلق نشده که تنها باشه . اگر مجبور به مهاجرت هستی اول خودت رو برای معایب تنهایی و استقلال آماده کن و بعد به محاسنش چرا؟ چون چشم انسان مصیبت ها رو صد برابر بزرگ تر از خوشی ها میبینه و یادش میمونه . امیدوارم بهت کمکی کرده باشم
کاملا بستگی به آدمش داره وگرنه من ۶ ساله تنها زندگی میکنم و خیلیم راضی و خوشحالم و آرامش دارم
امان از دست این انسانهای نادان، نا آگاه، بی رحم و بی وجدان، امیدوارم نسل این موجود دو پا از روی زمین پاک بشه 😢😢😢
و در نهایت میشه گفت پایان تاب آوری مبارک🎉خوش باشی دختر پر انرژی
چرا پیامت زرد هایلایت شده؟
@@reyhanegholipoor3535حمایت مالی کردن
چرا رو کامنت ۱۷.۹۹$ هس؟
والا توضیحش اصلا سخت نیس خب بگید این کامنت چیه؟الان کمک مالی کردی به متانت؟؟؟
@@reyhanegholipoor3535 چون هدیه فرستادم، بخاطر تشکر از محتوای خوب ، تشویق و آرزوی لحظات شادکامی
دلم واسه خانوادم تنگ میشه هروقت با خانواده بیرونی😢❤️خیلی حس خوبی داره ویدیو هات💜🥹
متانت به ولاگ هات معتاد شدم واقعا . حتی وقت هایی که ولاگ نمیزاری هم میرم ویدئو های قدیمی تر می بینم . امیدوارم روز به روز بهتر بشی
عالی مثل همیشه.متانت جان رنگ موهاتو خیلی دوست دارم میشه بگی چی هست یااینکه یه عکس واضح بزاری
بنظرم زندگی با خانواده نشونه لوزر بودن نیست اینکه با خانواده زندگی کنی ولی هیچ پولی نداشته باشی و هیچ هزینه ای نکنی و همینطور فضای شخصی نداشته باشی یعنی لوزر بودن ❤
نظرت رو بکن تو کونت
اساسا ما اراده آزاد ندارم و برای همین همیشه مجبوریم کار هایی رو انجام بدیم ، پس منم مجبورم مادرتو بگام دلخور نشو
Im so happy to find good ppl here, love u ❤
خیلی دوست داشتنی هستی😌❤️
وای با کل حرفات موافقم خیلی از دوستام هستن با دو روز دور موندن از خونه دلتنگ مامان یا باباشون میشن و این خیلی سخت و اذیت کنندس و خودم بشخصه خیلی خوشحالم که از بچگی منو وابسته بار نیاوردن و همچنان از بچگیم شوق جدایی و مستقل شدن داشتم و دارم:)))
چند وقت که نمیام یوتیوب دلم تنگ میشه و میگم چند روزه ولاگای متانت رو ندیدم و میپرم میام یوتیوب
لطفا یه ویدیو کامل بزار دغدغمه نیاز دارم بشنوم راجبش متانت خیلی خوشحالم که داری درموردش حرف میزنی🥺❤
عالی بودی عزیزم💖🌸
خیلی خوبه لطفا اگه تونستی یه ویدیو کامل راجب به مهاجرت و تنها زندگی کردن درست کن
مثلا من ۱۷ سالمه و از همین العان و حتی پارسال دارم ب اینکه مستقل بشم و اینکه به استقلال شغلی و تنها زندگی کردن فکر میکنم خیلی کمک میکنه حرفات متانت عزیز❤❤❤
۱۳ ساله مهاجرت کردم بهترین کشور اروپایی به هر هدفی هم که می خواستم اینجا رسیدم بهترین شغل و زندگی رو دارم اما خودمم و خدای خودم با گربه ام
چون تمام این سالها با کمک خدا فقط برای هدفم جنگیدم اما الان می گم به چه قیمتی
اگه بر می گشتم عقب هیچوقت اینکار رو نمی کردم .
خانواده بهترین هدیه خداونده که وقتی ۱۳ سال تنها با در و دیوار زندگی کنی تاره می فهمی چه اشتباهی کردی
تازه اونجاس که عاشق گیر دادنشون میشی
عاشق غر زدناشون
عاشق یک لحظه دیدنشون
هیچ وقت تنها مهاجرت نکن
یا ازدواج کن یا با خانواده برو
تنهایی خارج در توان همه نیست خیلی ها افسردگی های وحشتناک می گیرن و نه دوست دارن برگردن و نه دوست دارن بمونن یک بوم دو هوا می شن
منم دیگه عادت کردم و اونقدر سرگرم کار هستم نمیفهمم کی شب میشه کی صبح
روز و روزگارت خوش ❤
Thanks for being so nice and kind to your dog. it is a good gentle care to spread to be nice to animals ❤💚🙏
منو این همه خوشبختی محالههههه🎉🎉🎉❤
ویدیوووو جدید
خیلی شیرینی دختر❤️🤩
عزیزم من به سن تو بودم با توجه به مشکلات خانوادگی دیگه حاضر نشدم از دسترنج پدر و مادرم استفاده کنم امدم تهران اول کار پیدا گردم و بعد یک ارپاتمان کوچک اجاره کردم و با دو جا کار کردن استقلال خودم را بدست آوردم و خودم را ارتقا دادم به جایگاهی که لیاقت بود خواستن توانستن است بهتره برای اینکه خودت باشی یک حرکتی کنی تو زندگیت
@@azadehhp4847 بعدش دیدم ماندم تو ایران هیچ فایده ای نداره البته این داستان مربوط به ۲۶سال پیشه از ایران با مدرک قانونی و حرفه ام خارج شدم و الان بهترین زندگی را با همسر و فرزندانم را دارم اگه واقعا بخواهی باید دنبال هدفهات تو زندگی باشی خیلی راحت نبود ولی عملی شد
خوشبحال ک تونستی و ریسک کردی
خیلی ولاگت خوب بود♥️♥️♥️
منم این حس رو دارم هم با خونواده بودن رو دوست دارم هم حس میکنم از یسریا که مستقل شدن و تنهایی برای هدفاشون تلاش میکنن عقب موندم، الان تنها چیزی که مانع فکر کردن به مهاجرت میشه واسم دوری از خونوادست🫠🫠
بیشتر درموردش حرف بزنیم❤
Thank you for sharing.
کافه رو معرفی میکنی عزیزم؟👌🏻🙂
من سرکار میرفتم و مستقل بودم تا اینکه به خاطر محیط بد کار و به خاطر تزم اومدم بیرون نگم که چقدر سخت بود برام . اینکه استقلال مالیم رفت زیر سوال و اینکه فضای شخصی نداشتم. سر هر تلفن زدنم باید مثلا بگم با کی حرف میزدم. یا بیرون رفتنم هم محدودتر شد این خیلی اذیت میکرد. اما از طرفی هم اون روزایی که هیچ دوستی نداشتم وکسی که عاشقش شدم ترکم کرد و رفت هم فقط خانوادم بودن پیشم. هرچند من ماجرارو بهشون نمیگفتم ولی خب اونا بودن که با بداخلاقیام کنار اومدن . خلاصه که اره بودن با خانواده و مستقل شدن هرکدوم واقعا مزایا و معایب خودشو داره. و من موافق اینم که مستقل مالی بشیم بیرون میرون بریم ارتباطاتمون رو گسترش بدیم ولی تا وقتی تو ایرانیم و میشه از هزینه ی اجاره خونه صرف نظر کنیم و بمونیم با خانواده . خداییش غذای مامان و هم صحبتی باهاشم نعمته نمیشه ندید گرفت:)
با انگیزه خانم ❤❤
عالی بود گلم خدا مادر وپدر رو برات حفظ کنه 🥰😘💙💚
عالی❤
حس خوب دیدن ویدئو های متانت😍
مثل همیشه پر از حس خوب💚
من تنها زندگی میکنم و تجربم اینه که درسته خیلی مهارت های جدید یاد گرفتم ولی اینکه اوورولمینگ هستش برای من کاملا صدق میکنه
متاااانت قشنگم چقدر این ویدئوت حس خوبی داشت😍
خیلی دلنشین بود خیلی ❤
چقدر حالم خوب شد حال خوبتو دیدم متانت جونم❤
متانت عزیز مرسی از ویدیوهای خوبت و اینکه مثل همیشه خیلی بی پرده افکار و احساساتت رو با کسانی که ویدیوهات رو میبینن هم به اشتراک میذاری. اگه بخوام به عنوان یک خواهر بزرگتر نظرم رو در مورد عنوان ولاگ امروزت بیان کنم باید بگم که اولا که ماشاء الله تو به نسبت سن ات دختر بسیار موفق و پرتلاشی هستی و همینکه تونستی تحصیلات عالیه ات رو در یکی از بهترین دانشگاههای کشور ادامه بدی و به گفته خودت چند سالی هست که از لحاظ مالی هم مستقل شدی، خودش نکته بسیار مثبت و باارزشیه که واقعا جای تقدیر داره. ثانیا توی ویدیوت اشاره کردی که علیرغم میل باطنیت حس میکنی که مجبور به مهاجرت هستی. شاید الان به نظرت اینطور بیاد و فکر کنی که شیوه زندگی و دستاوردهایی که در خارج از کشور میتونی داشته باشی، اینقدر ارزشمند و در عین حال در کشور خودمون دور از دسترس هستند که چاره ای جز مهاجرت نداری ولی تجربه نشون داده که اگر چه موفقیتها و دستاوردهای مادی خیلی مطلوب و خوبند و در زندگی به آدم امید و انگیزه برای تلاش و موفق شدن میدن اما اگه در کنارشون آدم نتونه از نظر عاطفی و روحی هم به همون‌اندازه زندگی پرمعنی و پرباری داشته باشه، عملا میشه گفت که به نوعی زندگیش رو هدر داده چون بخصوص برای کسانی که افراد عاطفی ای هستند و حضور عزیزان و دوستان در زندگی براشون از اهمیت بالایی برخورداره، حتی بالاترین موفقیتهای مادی و رسیدن به والاترین جایگاههای شغلی و اجتماعی و غیره هم هرگز نمیتونه جایگزین اون حس صمیمیت و عشق و علاقه و محبت و حمایتی بشه که آدم از عزیزانش دریافت میکنه و برای همینه که خیلی از کسانی که سالهاست در خارج از کشور زندگی میکنند و جایگاه اجتماعی بسیار خوبی هم دارند، اما اکثر اوقات از درون احساس تنهایی و تهی بودن میکنند و هرگز اون شادی و رضایتی که باید و شاید رو از زندگیشون ندارند اما از طرفی هم به دلیل معذوراتی که بعد از مهاجرت پیدا میکنند، به نوعی خودشون رو مجبور به ادامه مسیری که در اون قدم گذاشتن میبینن و به همین دلیل زندگیشون همیشه با نوعی حسرت و دلتنگی و فاقد معنی بودن همراهه و احساس میکنند که هیچوقت نتونستن به طور کامل و آنطوری که باید و شاید از زندگیشون بهره ببرند و حتی این حس در بعضیهاشون اینقدر زیاده که گاهی در سنین بالاتر مجبور میشن دلشون رو به دریا بزنن‌و همه اون چیزی رو که سالهای سال در خارج از کشور برای ساختن و به دست آوردنش زحمت کشیدن و بهترین سالهای عمر و جوانیشون رو صرف اون کردن، رها کنند و به کشور خودشون‌برگردند تا حداقل سالهای باقیمانده رو حتی الامکان در کشور خودشون و کنار عزیزانشون سپری کنند و گروهی دیگه هم ناگزیر، همچنان به زندگی با اون حسرت و حس تنهایی و تهی بودن در خارج از کشور ادامه میدن ولی به خاطر ترسی که از قضاوت شدن توسط بقیه دارند، هرگز حاضر نیستن در مورد احساسات قلبی و باطنیشون با دیگران روراست صحبت کنند و سعی میکنن تظاهر به راضی و خوشحال بودن کنند و در واقع برای مخفی کردن احساساتشون، هم خودشون رو گول میزنن و هم بقیه رو. برای همین خواهشی که ازت دارم اینه که قبل از گرفتن هر تصمیمی در مورد مهاجرت کردن یا نکردن، بدون توجه به اینکه بقیه هم سن و سالهات در این مورد چه نظری دارند و چه چیزی از نظر اونها ایده آل و مطلوبه، با خودت خلوت کن و ببین که با مهاجرت کردن، دقیقا چه چیزهایی رو به دست خواهی آورد و در قبالش چه چیزهایی رو از دست خواهی داد و در دراز مدت و بخصوص سنین بالاتر کدامیک از اونها در زندگی برات مهمتر و با ارزشتر خواهند بود؟ و بعد اگه بعد از سنجیدن همه جوانب، واقعا به این‌نتیجه رسیدی که ارزش چیزهایی که با مهاجرت کردن به دست خواهی آورد، برات بیشتر و بالاتر از چیزهایی است که در قبالش باید از آنها چشم پوشی کنی، این کارو انجام بده وگرنه حتما یک بار دیگه در مورد تصمیت فکر کن و اون رو مورد بازنگری قرار بده که یه وقت خدای نکرده صرفا به خاطر دنباله روی از چیزی که ممکنه از نظر اکثر افراد جامعه مطلوب باشه، چیزهایی رو از دست ندی که در آینده به خاطرشون دچار حسرت و پشیمانی بشی. ضمنا به نظرم باید خدا رو خیلی شکر کنی که خانواده بسیار صمیمی و مهربان و دوست داشتنی داری که حقیقتا دوستت دارند و از همه لحاظ حمایتت میکنند و قدر تک‌تک لحظاتی که با این عزیزان سپری میکنی رو بدونی چون هیچ ضمانتی وجود نداره که این عزیزان تا آخر عمر در کنار آدم باشن و آدم همیشه شانس و فرصت اینکه بتونه از وجود ارزشمندشون بهره ببره و باهاشون وقت بگذرونه دو داشته باشه. البته ان شاء الله که خدا همیشه پدر و مادر عزیز و همه اعضای خانواده دوست داشتنیت رو برات حفظ کنه و سایه شون‌همیشه مستدام باشه ولی به قول قدیمیها آدمها باید دم رو غنیمت بشمرن و قدر یکدیگر رو بدونن و سعی کنه حداکثر استفاده رو از نعمتهایی که خداوند بهشون عطا کرده ببره که قطعا یکی از بارزترین و باارزشترین شون همین داشتن خانواده و دوستان خوبه، ببرن. در هرحال امیدوارم که خدای بزرگ و مهربون خودش بهترین و روشن ترین مسیر ممکن رو پیش پات بذاره و در هر تصمیمی که میگیری، موفق و موید و از همه مهمتر راضی و خوشحال باشی. 🙏😊💚💚💚
هزا ران خط نوشتین بگین اونایی که خارجن تهی و خالی و اندوهگین. و افسردن؟ تلاشتون جالبه واقعا! رفتی از همه امار گرفتی؟مستند داری ؟ چرا فکررنمیکنی خیلیام میرن ک‌بتونن پدر مادرشون هم ازین جهنم ببرن؟
😍🫠اخ جون ولااااگ
وقتی خوشحال میبینمت>>>🦋
من مثل تو دانشگاه تهران فوق مدیریت گرفتم و بعد امتحان جی ار ای (جیمت هم میتونی بدی) و ایلتس گرفتم و فول فاند گذفتم از یه دانشگاه کانادایی که هزینه شهریه و زندگیمو واسه چهارسال دادن، اگه هدف از ایران رفتنه، من به جای تو بودم با خانوادم وقت میگذروندم (چون دلت تنگ میشه بعدا) پول پس انداز میکردم و زبان میخوندم. اگر دوست پسرمو خیلی دوست داشتم و صدرصد مطمئن بودم، ازدواج میکردم و دوتایی میومدم. اقامت هم وقتی همسر داری سریع تره تو کانادا. چون اون میره سرکار فول تایم، تو هم درس میخونی و فاند داری (دوتا حقوق)
این تجربه من بود تو کانادا، شما خودت صلاحتو بیشتر میدونی
اگه بشه بهم ایمیل بدین تا راه ارتباطی باهاتون داشته باشم خیلی خوب میشه. فکر کنم شما پی اچ دی خوندین و میتونم برای تحقیقاتم از تجربه های شما استفاده کنم
عاشق قسمت اخر ویدیوت هستم
حس خوب فقط ولاگ هات🥰🥰
مثل همیشه انگیززززه😍💪
مرسییییی نوتیف اومد خوش حال ترین بودممم🥹🥹❤️❤️
مثل همیشه عالی❤
مرسی که قسمت تکست دادن به پارتنرتو منشن کردی من هی میگم نکنه جدا شدن🥲❤️❤️❤️❤️
خیلیییییی نازی مرسییییی از تو عشق و زندگی بهمون میدی ❤❤❤
این قهوه ها که داخل بسته بندی رو نخورید اینا فقط شیر خشک و شکر و یکم قهوه هست و خیلی مضره پودر قهوه بگیرید
تيشرت گربه اى ات خيلى بامزه اس از كجا گرفتى
عمیقا حس میکنم مودت تو این ویدیو نسبت به قبلیا خیلی بهتر بود و خوشحالم😍
آخ چقدرررر احساست بمن نزدیکه😢 من هم الان تنها مسیر ممکن پیش روم رو مهاجرت میدونم ولی این وابستگی به خانواده یه مانع بزرگ برامه. یعنی الان که فکر میکنم میبینم روزی که ویرا بگیرم قطعا خوشحااااال نخواهم بود و باید چه کنم از ندیدن خانوادم؟
واقعا چکار میشه کرد با این احساس؟ من شاید ۷ ۸ سال قبل اینجوری نبودم و با دوستام وقت گذروندن برام ارجحیت داشت و الان ۱۸۰ درجه فرق کرده
سخته سخت😩
متانت کجاییییی
خیلی دیر میزاری ولاگ😫😫😫
بزرگترین خدمت به انسان، متولد نکردنش است و مهربان ترین پدر و مادر آنهایی هستند که فرزندشان را به جهنم دنیا وارد نمیکنند، زندگی رنجیست طولانی با عاقبتی مرگبار، آنرا به به فرزندمان هدیه ندهیم. (آنتی ناتالیسم پایان همه رنجهاست)
یه ویدیو راجع به تجربه ارتودنسیت بذار لطفا 🩵
خیلی قشنگ بود حرفات 🩵🤍
عشق کردم🌷💝
متانت منم دقیقا همین مشکل دارم از وقتی خواهر زاده ام به دنیا اومده مهاجرت برام سخت تر شده و هی به خودم میگم چرا مجبورم مهاجرت کنم🙃😢
بهترین اتفاق امروز م این بود که امدی اینستاااااااا🎉🎉🎉🎉
فقط اونجا که مامان ت گفت خب بخور❤😂😂❤❤
دقیقا هر روزم داره با همین فکر میگذره، الان دانشگام یه شهره دیگس و بعد دفاع باید برگردم تهران و مجبورم کل تایمو با خانواده باشم😬خیلی دوسشون دارم اما اینکه دائم بخوام خونه باشم حس بدی میده بهم🥲
دقیقا حرفت درسته وقتی سنت میره بالاتر به شدت دل کندن از خانواده سخت تر میشه، ولی منی که تنها زندگی کردن تو تهران و انتخاب کردم ، تفکرم اینکه الان که پدر و مادرم جوونن و خیلی به من نیاز پیدا نمیکنن منم یرم و تجربه کنم و جوونی کنم که تو سن بالا حتما کنارشون باشم، نگم من عمرمو پای شما و گذاشتم. و هر روز دارم به این جمله ات فکر میکنم «من چرا مجبورم مهاجرت کنم؟» وقتی جونم واسه زادگاهم در میره
😮چرا تو هر خونه ای حداقل یه حوله روی درِ؟ مثه سینیِ پشت شیر ظرفشویی، که حتما باید باشه😁
کدوم کافه بود متانت؟
ااا متانت جون کامنت منو خوندی، چه ذوق کردم😂❤️❤️
پدر و مادر یعنی زن و مرد بیرحم و خودخواهی که علیرغم دیدن دردها، رنجها و بیعدالتیهای زندگی با آمیزش جنسی شان ما را بدنیا میآورند. 😔😔
درود عزیزم بعد از دیدن این ویدئو خیلی هوس ایران رو کردم 😢موفق باشی عزیزم 🎉🎉
ببخشید که اینجوری میگم ولی معتقدم هیچ جا برای آدم نریدن!! یعنی به ندرت پیش میاد که وقتی به تصمیمام در گذشته فکر میکنم بگم وااای چه تجربه خوب و خفنی! در نهایت هرجا رفتم یا هرکاری کردم به این نتیجه رسیدم هیچ جا اون نقطه امنی که توش بودی نمیشه! مثلا من آخر هفته هامو قبلا دوس‌داشتم برم بیرون با دوستام، بعد دوستام دیگه یا از ایران رفتن یا دیدم هی دارن خودشونو چس میکنن دیگه پیگیر نشدم و الان با سریال دیدن تو لحاف تشکم سپری میکنم و واقعا هم بهم خوش میگذره!
عزیزم خیلی بحث جالبی بود.من ۴۰ سالمه و با خانوادم زندگی میکنم.استقلال مالی دارم اما واقعا همیشه به این فکر میکنم که هی برم جدا یا نرم.پس خانوادم چی میشن هزار تا فکرایی که میاد تووسرم.خیلی درکت میکنم و واقعا هنوز نمیدونم کدوم کار درسته
کار درست ائن کاریه که موجب ارامش میشه چه ارامش خودتون و چه خانواده
متانت قشنگم ما مجبوریم برای هر تصميمي بهایی بپردازیم مهم اینه کدوم تصمیم ما رو محبور به پرداخت بهای کمتری میکنه و اینکه اولویت هامون چیه
منم این هفته رشت خونه مامانبزرگم بودم خیلی دوست داشتم ببینمت😭🩵
یعنی متانت خواب هایش نیز بامزهست. بله همینطوره❤😅
I’m crazy about your vlogsssssss❤
خوشحالم با تاب آوری رنج این دوران کمتر کردی عزیز دلم یه جمله قشنگ هست که میگه رنج کشیدن اجباری است اما درد کشیدن اختیار توست من بهت افتخار میکنم که خیلی قشنگ رنجت کمتر و با معنا تر کردی🩷
عززیز دلم❤
وایب مثبت تا ابدددددد🤌🏻💕
صدای بارون>>>>>>
وقت به خیر.نژاد جسی چیه؟
متانت من عشق میکنم با چنلت🤍
vayyyy Mirzaghasemi!
Given your capabilities and aspirations, the sooner the better.
nice video
Greattt
متانت بسه دیگههههه😭😂
یعنی دغدغه هات مدل فکرت انگار منم قشنگگگ🤭
یعنی تک تک جمله هایی که گفتییی جوریه که من فکر میکنم و دقیقا نمیدونم چه غلطی کنم😅
اصلا جامعه جوری به ما تحمیل میکنه که مهاجرت کن مهاجرت کنن!بعد چون پدرمو از دست دادم میترسم اگه مهاجرت کنم دیگه مادرم هم نتونم ببینم
و میترسم از تنها شدن و نمیدونم واقعا ارزشو داره یانه!!!
این کامنت و شش صبح از بیمارستان برات میزارم😁پاشم برم که مریضا صداشون بلند شده
دوست دارم❤️
همیشه ولاگ بذار
5:41 شاید باورت نشه ولی بوی میرزا قاسمی اومد😍🤣
حتماااااا پادکست بزار خیلی نیاز دارم
قشنگ معلومه تو پی ام اسی 😂 بلند صحبت میکردی اینسری صدات بالا میرفت یهو❤
وااایی متانت ج خوب ک تو ویدیو میزاری
گفتی دارم پادکست گوش میدم ، الان منم میخوام برم گوش بدم .
من الان ۱۸ سالمه و دوست دارم تنها زندگی کنم و ادمای مستقل هم دیدم ، اما کار ندارم ، مهارت بلد نیستم ، زبان هم بلد نیستم .
و دارم با خانواده زندگی میکنم .
چرا دیگه اون پوستر و آهنگ ثابت شروع ولاگ رو نمیذاری.من خیلی دوسش داشتم😢
وااااای خدا مردم از خنده، اونجا که میگی چرا اب جوش نمیاد😅
❤❤❤
Perfect
من از ۱۸ سالگی از خانواده جدا شدم و الان ۲۵ سالمه.. خودم تو یه شهر زندگی میکنم خانوادم یه شهر دیگه و دوست پسرم همه یه شهر دیگه😅
ولی واقعا بهترین حس دنیاست مستقل بودن، آدم خیلیییی بالغ میشه، من که شخصا راضیم ولی فکر نمیکنم اگه کسی مدل دیگه ای زندگی کنه ادم لوزریه👌
@zahranoruzi اونموقع دانشگاه قبول شدم و رفتم خوابگاه.. از اونجایی که ما تابستون هم مشغول درس خوندنیم و واحد داریم من بیشتر اوقات دور بودم و به مردر زمان و با صحبت و بحث و گاهی هم دعوا😅 کم کم خانوادم کنار اومدن بعدا هم که دیگه خونه گرفتم تو این شهر الان هم درسم تموم شده و محل کارمم همین جاست و دور از اونام.. واقعیتش اینه که برای جدا بودن ازشون به تلاش های خیلی زیادی نیازه علی الخصوص وقتی که خانواده سنتی و گیر باشن
شرايط اقتصادى در ايران استقلال زود رو بسيار سخت كرده چ بسا متاسفانه متانت جان آدم هاى متاهل به خاطر اجاره هاى سنگين به خونه پدرى برگشتن ….و نبايد استرس روى خودمون رو به خاطر اين موضوع زياد كنيم و خيلى سختش كنيم
و البته استقلال ذهنى بسيار مهمه و اينكه پدر و مادر تنها تكرار ناشدنى هايى هستن كه هرگز پشيمون نميشى از با اونا بودن
من هزینه فرصت و نفهمیدم که یعنی چی
💚💚💚💚
به به خوشگل خانم
Tamame modat dashtam fekr mikardam ke kasayi ke 25 26 saleshoneo khanevadeashon dargire dashtane ye khone an ! Talkhe
اصن چرا وقتی باهاشون شادیم جدا زندگی کنیم
مستقل بودن و از راه های دیگه هم میشه یاد گرفت بنظرم❤️