محسن قاضیمرادی بازیگر ایرانی محسن قاضیمرادی (۱۱ شهریور ۱۳۲۰ - ۲۵ فروردین ۱۴۰۰) بازیگر اهل ایران بود. او فارغالتحصیل مدرسه عالی مدیریت تهران بود و بازی در سینما را از سال ۱۳۵۱ با فیلم حسن سیاه (بدون ذکر در شناسنامه فیلم) به کارگردانی پرویز اصانلو آغاز کرد. او همسر مهوش وقاری بود.[۱] محسن قاضیمرادی محسن قاضیمرادی و همسرش مهوش وقاری زادهٔ۱۱ شهریور ۱۳۲۰ تهران، ایران درگذشت۲۵ فروردین ۱۴۰۰ (۷۹ سال) تهران، ایران پیشه بازیگرسالهای فعالیت۱۳۵۱-۱۳۹۸همسر(ها)مهوش وقاری قاضیمرادی در ۲۵ فروردین ۱۴۰۰ در سن ۷۹ سالگی، در منزل شخصی خود بر اثر بیماری پارکینسون درگذشت.[۱] بیماری و درگذشت محسن قاضی مرادی چندین سال بود که از بیماری پارکینسون و مشکلات ناشی از آن رنج میبرد. او سرانجام در شامگاه ۲۵ فروردین ۱۴۰۰، بر اثر عوارض این بیماری در منزل شخصی خود در تهران درگذشت.[۲] اگرچه قاضیمرادی در بیش از صد فیلم و سریال ایفای نقش کردهبود، اما تا زمان مرگ مشمول دریافت درجه هنری نشد و بههمین دلیل در ایام بیماری نتوانست از حمایتهای هنرمندان پیشکسوت استفاده کند.[۳] فیلمشناسی ویرایش سینماویرایش نهنگ عنبر ۲ (۱۳۹۵) خانه کاغذی (۱۳۹۵) پیتزا مخلوط (۱۳۸۹) همه چی آرومه (۱۳۸۹) چراغ قرمز (۱۳۸۸) شیر و عسل (۱۳۸۸) یک جیب پر پول (۱۳۸۸) آقای هفترنگ (آقای دزد) (۱۳۸۷) پسر آدم، دختر حوا (۱۳۸۷) یکوجب از آسمان (۱۳۸۷) خواب لیلا (۱۳۸۶) دایره زنگی (۱۳۸۶) بیوفا (۱۳۸۵) سوغات فرنگ (۱۳۸۵) قاعده بازی (۱۳۸۵) مادرزن سلام (۱۳۸۵) تقاطع (۱۳۸۴) اسپاگتی در هشت دقیقه (۱۳۸۳) در به درها (۱۳۸۳) ما همه خوبیم (۱۳۸۳) الهه زیگورات (۱۳۸۲) بابا عزیز (۱۳۸۲) برگ برنده (۱۳۸۲) صبحانهای برای دو نفر (۱۳۸۲) رسم عاشقکشی (۱۳۸۱) غوغا (۱۳۸۱) خانهای روی آب (۱۳۸۰) نگین (۱۳۸۰) زیر پوست شهر (۱۳۷۹) سگکشی (۱۳۷۹) قطعه ناتمام (۱۳۷۹) مسافر ری (۱۳۷۹) مرد بارانی (۱۳۷۸) غزال (۱۳۷۴) اوینار (۱۳۷۰) یکبار برای همیشه (۱۳۷۰) دختر شیرینی فروش نار و نی (۱۳۶۷) و تعدادی برنامه تلویزیونی
روحش همیشه در آرامش باشد یادش زنده است
روحش شاد
ان شاالله قسمت سید علی بشه
به قول عادل فردوسی پور
روحش شاد
و
یادش گرامی
روحش شاد
اخی خدا بیامیرزش بازیگر خوبی بود
خدابیامرزه...بیچاره عمرش تلف شد تو بازی در فیلمهای بی ارزش سینمای اسلامی
محسن قاضیمرادی
بازیگر ایرانی
محسن قاضیمرادی (۱۱ شهریور ۱۳۲۰ - ۲۵ فروردین ۱۴۰۰) بازیگر اهل ایران بود. او فارغالتحصیل مدرسه عالی مدیریت تهران بود و بازی در سینما را از سال ۱۳۵۱ با فیلم حسن سیاه (بدون ذکر در شناسنامه فیلم) به کارگردانی پرویز اصانلو آغاز کرد. او همسر مهوش وقاری بود.[۱]
محسن قاضیمرادی
محسن قاضیمرادی و همسرش مهوش وقاری
زادهٔ۱۱ شهریور ۱۳۲۰
تهران، ایران درگذشت۲۵ فروردین ۱۴۰۰ (۷۹ سال)
تهران، ایران پیشه بازیگرسالهای فعالیت۱۳۵۱-۱۳۹۸همسر(ها)مهوش وقاری
قاضیمرادی در ۲۵ فروردین ۱۴۰۰ در سن ۷۹ سالگی، در منزل شخصی خود بر اثر بیماری پارکینسون درگذشت.[۱]
بیماری و درگذشت
محسن قاضی مرادی چندین سال بود که از بیماری پارکینسون و مشکلات ناشی از آن رنج میبرد. او سرانجام در شامگاه ۲۵ فروردین ۱۴۰۰، بر اثر عوارض این بیماری در منزل شخصی خود در تهران درگذشت.[۲]
اگرچه قاضیمرادی در بیش از صد فیلم و سریال ایفای نقش کردهبود، اما تا زمان مرگ مشمول دریافت درجه هنری نشد و بههمین دلیل در ایام بیماری نتوانست از حمایتهای هنرمندان پیشکسوت استفاده کند.[۳]
فیلمشناسی ویرایش
سینماویرایش
نهنگ عنبر ۲ (۱۳۹۵)
خانه کاغذی (۱۳۹۵)
پیتزا مخلوط (۱۳۸۹)
همه چی آرومه (۱۳۸۹)
چراغ قرمز (۱۳۸۸)
شیر و عسل (۱۳۸۸)
یک جیب پر پول (۱۳۸۸)
آقای هفترنگ (آقای دزد) (۱۳۸۷)
پسر آدم، دختر حوا (۱۳۸۷)
یکوجب از آسمان (۱۳۸۷)
خواب لیلا (۱۳۸۶)
دایره زنگی (۱۳۸۶)
بیوفا (۱۳۸۵)
سوغات فرنگ (۱۳۸۵)
قاعده بازی (۱۳۸۵)
مادرزن سلام (۱۳۸۵)
تقاطع (۱۳۸۴)
اسپاگتی در هشت دقیقه (۱۳۸۳)
در به درها (۱۳۸۳)
ما همه خوبیم (۱۳۸۳)
الهه زیگورات (۱۳۸۲)
بابا عزیز (۱۳۸۲)
برگ برنده (۱۳۸۲)
صبحانهای برای دو نفر (۱۳۸۲)
رسم عاشقکشی (۱۳۸۱)
غوغا (۱۳۸۱)
خانهای روی آب (۱۳۸۰)
نگین (۱۳۸۰)
زیر پوست شهر (۱۳۷۹)
سگکشی (۱۳۷۹)
قطعه ناتمام (۱۳۷۹)
مسافر ری (۱۳۷۹)
مرد بارانی (۱۳۷۸)
غزال (۱۳۷۴)
اوینار (۱۳۷۰)
یکبار برای همیشه (۱۳۷۰)
دختر شیرینی فروش
نار و نی (۱۳۶۷)
و تعدادی برنامه تلویزیونی