Bram van der Vlugt - De Stoute Jongen

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 4 авг 2024
  • Lang leve Willem Wilmink, ook op pakjes-avond, Wij kozen voor De Stoute Jongen. Oorspronkelijk een lied van Aart Staartjes in de Stratemaker-op-zee-show, voor ons voorgedragen door... Bram van der Vlugt.
    -------------------
    Alle muziekminuutjes achter elkaar: bit.ly/DWDDdeMINUUT
    Alle Groot Nederlands Songbook bijdragen: bit.ly/DWDDSongbook
    Alle Trump & Hillary duetten: bit.ly/TrumpAndHillary
    -------------------
    Op ons Spotify-account vind je alle artiesten uit DWDD in één grote afspeellijst: ow.ly/VKak306GlVU
  • РазвлеченияРазвлечения

Комментарии • 5

  • @ConwayT91
    @ConwayT91 6 лет назад +1

    prachtig!

  • @royalcatwalk
    @royalcatwalk 3 года назад

    Rust zacht Bram van der Vlugt ☆

  • @hollander3402
    @hollander3402 3 года назад

    Rust in vrede sinterklaas

  • @Richard401
    @Richard401 6 лет назад

    Het is iets wat ik nogal eens hoor, gewoon, op straat, of bij mensen die ik spreek, of via de mail:
    ‘Ik ben geen racist. Maar als ik om me heen kijk, zie ik dat ze met steeds meer zijn.’
    Met ‘ze’ wordt dan meestal ‘moslims’ bedoeld, soms allochtonen in het algemeen, soms Marokkanen in het bijzonder. Het is de massa die op een bepaald moment op straat zo kan beklemmen bij Nederlanders. Bijvoorbeeld wanneer ze nog eens door de straat rijden waar ze geboren waren, om nu te zien dat er alleen nog buitenlanders wonen. Of wanneer ze op een ochtend door een straat lopen waar net de moskee uitgaat: ‘Al die baarden en soepjurken ineens! Waar komen ze vandaan?’
    Het zijn soms ook concrete opmerkingen, van Turkse of Marokkaanse jongetjes:
    ‘Wacht maar tot wij hier in de meerderheid zijn.’
    Een variant op een andere opmerking van allochtonen die je vaak hoort:
    ‘Wen er maar aan.’
    Bij dat soort opmerkingen kan ineens de schrik om het hart slaan, in de wetenschap namelijk dat het waar is wat er wordt gezegd. In de grote Nederlandse steden zijn allochtonen al meerderheden aan het vormen. Meestal nog alleen onder de jongeren, maar dat geeft de onafwendbare toekomst aan.
    Dat is de demografische schok.
    De gerust stellend bedoelde gedachte die daar telkens tegenover wordt gesteld in de media is de mythe van de integratie, waarbij de overheid wordt voorgesteld als een enorme maakbaarheidsmachine: Je gaat erin als allochtoon en je komt eruit als Nederlander. Net zo seculier. Net zo democratisch gericht. Net zo feminien. Net zo kalm.
    Dat er van die integratie niets terecht komt, ziet iedereen.
    Bij andere vertegenwoordigers van de heersende klasse wordt zelfs de mythe van de integratie al over geslagen. Geheel volgens de multiculturele mores wordt dan het Nederlanderschap terug gebracht tot het bezit van een Nederlands paspoort: Als je hier geboren bent, dan ben je Nederlander, punt. Wanneer je als ‘vluchteling’ een Nederlands paspoort hebt gekregen, ben je Nederlander, punt. Nederland als culturele identiteit, als beschavingsideaal, als geschiedenis, wordt domweg weggestreept. Of als iets negatiefs neergezet: Nederlanders zijn slavendrijvers en hebben nog steeds een Zwarte Piet.
    Wie zich daartegen verzet, wordt uitgemaakt voor ‘harteloos’, of voor ‘psychopaat’ of voor ‘racist.’ Dat is deels effectief. Mensen schrikken daarvoor terug. Niemand wil bij de ‘racisten’ horen.
    Maar wat is het argument tegen die onafwendbare demografische verandering? De aantallen zijn niet weg te redeneren.
    Welke Nederlandse ouders durven hun kind nog naar een volledig zwarte school te sturen? Ouders die even niet hadden opgelet deden dat onlangs in Amsterdam Noord. Hun kind had geen leven meer.
    Welke homo’s durven nog op de pont te stappen? Het risico halfdood geslagen te worden door ‘lichtgetinten op scooter’ is zeker niet denkbeeldig. Een van die homo’s ligt nog in het ziekenhuis.
    Schokkende voorbeelden. Maar ze worden niet als voorbeelden neergezet. Ze worden gepresenteerd als losse berichten tussen heel veel andere berichten. Of er wordt domweg helemaal niet over bericht.
    Dat zijn de wetten van de getallen. Alleen als Nederlanders de meerderheid blijven in eigen land, is dit proces nog te keren.
    Bill Clinton zei: ‘Its the economy, stupid.’
    Zeker. Maar daaronder ligt de diepere waarheid:
    Het is de demografie, dommerd.
    Wanneer de Nederlanders verdwijnen, verdwijnt Nederland. En dan hoeven we het ook niet meer te hebben over enige ‘economie.’