Δεν υπήρξε στην γενιά μου καλύτερος ντράμερ από τον Γιώργο Τρανταλίδη. Επίσης είναι απίστευτο πόσο λίγο τον έχει αλλάξει ο χρόνος. Υπήρξε δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής, απλά γιατί είναι κορυφαίος. Ο άνθρωπος "δεν υπάρχει" όπως λένε οι νέοι σήμερα. Σύμφωνα πάντα με την ταπεινή μου γνώμη, όταν ένας ντράμερ παίζει σε επίπεδο μάστερ μουσική τζαζ, δεν είναι απλά μουσικός. Είναι δημιουργός. Υπήρξαν δύο ντράμερ ινδάλματα μου και role-models μου. Ο Γιώργος Τρανταλίδης και ο Charlie Watts. Σαν ντράμερ λοιπόν μπορώ να δηλώσω ότι στην μουσική ΔΕΝ κάνουν τα εργαλεία τον μάστορα. Το λέω αυτό γιατί κατά δήλωση αυτού που μου την είχε πουλήσει, η δεύτερη μου ντραμς ήταν μία παλιά ντραμς του Γιώργου Τρανταλίδη, όπου στα δικά μου χέρια δεν έλεγε τα ίδια τραγούδια :D Ενδεχομένως να ήταν η Sonor του, αλλά δεν μπορώ να πω 100% οτι ήταν αυτή. By the way, αυτή την drums μου την έκανε κομμάτια ένας παρανοικός αιώνιος φαντάρος στο Κ. Νευροκόπι που υπηρετούσα και την είχα πάρει για να παίξω στην χοροεσπερίδα των Χριστουγέννων των αξιωματικών για να πάρω τιμητική άδεια, και είχε λυσσάξει να παίξει και δεν τον είχα αφήσει γιατί ήδη μου είχε σπάσει μια μπαγκέτα. Παραλίγο να πάει στο χώμα και γω στην φυλακή, αλλά μπήκε στην μέση ο Λοχαγός μου που υπεραγαπούσα και με σταμάτησε. Τι θυμήθηκα τώρα.. Έστω και εάν και εγώ ήμουν στα βήματα του με ροκ και τζαζ, και με κοινή ομολογία ήμουν αρκετά καλός και σεβόμουν τον ρόλο μου, Τρανταλίδης ΔΕΝ υπήρξα. Θυμάμαι πως είχα παράπονα γιατί είχα πολύ γερή μπότα (ήμουν αθλητής τότε) και σε συναυλίες μας οι πρώτες σειρές παραπονιόντουσαν πως τους ερχόταν αναγούλα κάθε φορά που χτύπαγε η γκραν κάσα. :D :D Πανέμορφος άνθρωπος. Και πόσο σπάνιος. Συγχαρητήρια για την συνέντευξη και για το κανάλι σας εδώ στο RUclips.
The legend..
Εξαιρετικό!!!!
Εύγε!
Έμπνευση συγκίνηση ομορφιά συγχαρητήρια!!!!!
Ευχαριστώ πολύ Στέλιο!
Nice! Bravo!
Να σαι καλά Δημήτρη!
Mπράβο Bill! Καλή αρχή!
Δεν υπήρξε στην γενιά μου καλύτερος ντράμερ από τον Γιώργο Τρανταλίδη. Επίσης είναι απίστευτο πόσο λίγο τον έχει αλλάξει ο χρόνος. Υπήρξε δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής, απλά γιατί είναι κορυφαίος. Ο άνθρωπος "δεν υπάρχει" όπως λένε οι νέοι σήμερα. Σύμφωνα πάντα με την ταπεινή μου γνώμη, όταν ένας ντράμερ παίζει σε επίπεδο μάστερ μουσική τζαζ, δεν είναι απλά μουσικός. Είναι δημιουργός.
Υπήρξαν δύο ντράμερ ινδάλματα μου και role-models μου. Ο Γιώργος Τρανταλίδης και ο Charlie Watts.
Σαν ντράμερ λοιπόν μπορώ να δηλώσω ότι στην μουσική ΔΕΝ κάνουν τα εργαλεία τον μάστορα. Το λέω αυτό γιατί κατά δήλωση αυτού που μου την είχε πουλήσει, η δεύτερη μου ντραμς ήταν μία παλιά ντραμς του Γιώργου Τρανταλίδη, όπου στα δικά μου χέρια δεν έλεγε τα ίδια τραγούδια :D
Ενδεχομένως να ήταν η Sonor του, αλλά δεν μπορώ να πω 100% οτι ήταν αυτή.
By the way, αυτή την drums μου την έκανε κομμάτια ένας παρανοικός αιώνιος φαντάρος στο Κ. Νευροκόπι που υπηρετούσα και την είχα πάρει για να παίξω στην χοροεσπερίδα των Χριστουγέννων των αξιωματικών για να πάρω τιμητική άδεια, και είχε λυσσάξει να παίξει και δεν τον είχα αφήσει γιατί ήδη μου είχε σπάσει μια μπαγκέτα.
Παραλίγο να πάει στο χώμα και γω στην φυλακή, αλλά μπήκε στην μέση ο Λοχαγός μου που υπεραγαπούσα και με σταμάτησε.
Τι θυμήθηκα τώρα..
Έστω και εάν και εγώ ήμουν στα βήματα του με ροκ και τζαζ, και με κοινή ομολογία ήμουν αρκετά καλός και σεβόμουν τον ρόλο μου, Τρανταλίδης ΔΕΝ υπήρξα.
Θυμάμαι πως είχα παράπονα γιατί είχα πολύ γερή μπότα (ήμουν αθλητής τότε) και σε συναυλίες μας οι πρώτες σειρές παραπονιόντουσαν πως τους ερχόταν αναγούλα κάθε φορά που χτύπαγε η γκραν κάσα. :D :D
Πανέμορφος άνθρωπος. Και πόσο σπάνιος.
Συγχαρητήρια για την συνέντευξη και για το κανάλι σας εδώ στο RUclips.
Αααα ρε Γιώργο.....Η ευχή και η κατάρα σου ήταν ότι γεννήθηκες Έλληνας και έπρεπε να αποδείξεις σε αυτή την χώρα ότι δεν είσαι ελέφαντας.....