Ξεκίνησα να διαβάζω το "Αστέρια στην άμμο" με ενθουσιασμό. Το γεγονός ότι για ακόμη μια φορά συνάντησα στις πρώτες σελίδες του βιβλίου ένα μικρό απόσπασμα αυτού με έκανε να χαμογελάσω. Η κυρία Ρώσση ξέρει πολύ καλά πως να κινεί το ενδιαφέρον μας. Από πολύ νωρίς μπήκα ξανά στο πνεύμα της γραφής της πολυαγαπημένης μου συγγραφέα καθώς απείχα για πολύ καιρό από την ανάγνωση βιβλίων. Διαβάζοντας το "Αστέρια στην άμμο" και γνωρίζοντας ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία προβληματίστηκα αρκετά. Είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι με τόσο δυνατές ιστορίες ζωής; Δε γνωρίζω αν όλο το βιβλίο αναφέρεται στην πραγματική ιστορία ή αν έχουν παρθεί κομμάτια αυτής. Ωστόσο, την αγάπησα αληθινά. Ταξίδεψα μαζί με την Αλεξία στην Ύδρα, στον Πηραιά, στην Πάτρα, στη Βαρκελώνη, στη Ρώμη, στην Κύπρο και σε άλλες ακόμη περιοχές και ένιωσα μια πληθώρα συναισθημάτων μαζί τους. Αγάπη, πόνο, συγκίνηση, αγανάκτηση, λύπη, στενοχώρια, απογοήτευση... όλα τα βίωσα μαζί την Αγαθονίκη, τον Μάξιμο, τον Ίωνα και τον αγαπημένο μου Ανδρέα. Θύμωσα με τις επιλογές της Αλεξίας, εκνευρίστηκα με τη συμπεριφορά του Μάξιμου, ερωτεύτηκα τον χαρακτήρα του Ανδρέα και εξεπλάγην με τον κύριο Ιάκωβο. Ο καθένας έβαλε το δικό του ληθαράκι στην όλη ιστορία και επηρέασε σημαντικά την όλη υπόθεση. Το βιβλίο περιείχε πολλές μαγευτικές περιγραφές, ζωντανές αφηγήσεις και καλούς διαλόγους. Η ηθογράφηση των ηρώων όμως δεν ήταν εύκολη. Ο αναγνώστης γινόταν κριτής των πράξεων των ηρώων του. Διότι, δεν είναι ιδιαίτερο εύκολο να μείνεις αντικειμενικός σε όλα όσα διαβάζεις. Πισμώνεις, θυμώνεις, προβληματίζεσαι. Το καλύτερο όμως είναι να βάζεις τον εαυτό σου στη θέση των ηρώων και να προσπαθείς να τους καταλάβεις, να δικαιολογήσεις τη συμπεριφορά τους, τις βαρυσήμαντες πράξεις τους και όλα εκείνα τα λάθη που πλήρωσε ακριβά το κάθε πρόσωπο αυτής της ιστορίας. Κυρίως δύο πράγματα με δυσαρέστησαν για ακόμη μια φορά στο βιβλίο της κυρίας Ρένας. Η μεγάλη έκταση του βιβλίου και η επιμονή της στην δημιουργία ηρώων ξανθών γαλανομάτιδων. Όσον αφορά το πρώτο, θα προτιμούσα το βιβλίο να είχε λιγότερες σελίδες αποφεύγοντας σε κάποια σημεία τον πλατιασμό και τις επαναλήψεις. Όσον αφορά το δεύτερο, περίμενα ότι αυτό το βιβλίο ίσως να υπήρχαν ήρωες διαφορετικοί από αυτούς που έχουμε συναντήσει σε άλλες ιστορίες της συγγραφέως αν αναλογιστεί κανείς ότι οι περισσότεροι ήρωες της κυρίας Ρένας στα βιβλία της είναι σχεδόν ίδιοι εμφανισιακά. Διαβάζοντας την τελευταία πρόταση αυτού του βιβλίου και κλείνοντάς το θα ήθελα να είχα μπροστά μου τον ηλικιωμένο εκείνο κύριο που αφηγήθηκε την ιστορία της ζωής του στη Ρένα μας. Για να αντικρίσω από κοντά τη συγκίνησή του και όλα εκείνα τα συναισθήματα που του προκαλεί το παρελθόν του. Κατά βάθος όμως τον ευχαριστώ γι' αυτή του την εξομολόγηση στη Ρένα μας. Διότι χάρη σε αυτόν ταξίδεψα σε μέρη μαγικά και βίωσα συναισθήματα πρωτόγνωρα για μένα. Το "Αστέρια στην άμμο" είναι ένα δυνατό βιβλίο που υμνεί την αγάπη σε όλες τις μορφές της. Προβάλλει τα όρια του ανθρώπου, εξυμνεί την μητρική αγάπη και προτάσσει τη φιλία ως υπέρτατο αγαθό του ανθρώπου. Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί χίλιες φορές. Ξανά και ξανά. Μέχρι να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι όλα τα αστέρια του ουρανού είναι για όλους...
Ξεκίνησα να διαβάζω το "Αστέρια στην άμμο" με ενθουσιασμό. Το γεγονός ότι για ακόμη μια φορά συνάντησα στις πρώτες σελίδες του βιβλίου ένα μικρό απόσπασμα αυτού με έκανε να χαμογελάσω. Η κυρία Ρώσση ξέρει πολύ καλά πως να κινεί το ενδιαφέρον μας. Από πολύ νωρίς μπήκα ξανά στο πνεύμα της γραφής της πολυαγαπημένης μου συγγραφέα καθώς απείχα για πολύ καιρό από την ανάγνωση βιβλίων.
Διαβάζοντας το "Αστέρια στην άμμο" και γνωρίζοντας ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία προβληματίστηκα αρκετά. Είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι με τόσο δυνατές ιστορίες ζωής; Δε γνωρίζω αν όλο το βιβλίο αναφέρεται στην πραγματική ιστορία ή αν έχουν παρθεί κομμάτια αυτής. Ωστόσο, την αγάπησα αληθινά. Ταξίδεψα μαζί με την Αλεξία στην Ύδρα, στον Πηραιά, στην Πάτρα, στη Βαρκελώνη, στη Ρώμη, στην Κύπρο και σε άλλες ακόμη περιοχές και ένιωσα μια πληθώρα συναισθημάτων μαζί τους. Αγάπη, πόνο, συγκίνηση, αγανάκτηση, λύπη, στενοχώρια, απογοήτευση... όλα τα βίωσα μαζί την Αγαθονίκη, τον Μάξιμο, τον Ίωνα και τον αγαπημένο μου Ανδρέα. Θύμωσα με τις επιλογές της Αλεξίας, εκνευρίστηκα με τη συμπεριφορά του Μάξιμου, ερωτεύτηκα τον χαρακτήρα του Ανδρέα και εξεπλάγην με τον κύριο Ιάκωβο. Ο καθένας έβαλε το δικό του ληθαράκι στην όλη ιστορία και επηρέασε σημαντικά την όλη υπόθεση.
Το βιβλίο περιείχε πολλές μαγευτικές περιγραφές, ζωντανές αφηγήσεις και καλούς διαλόγους. Η ηθογράφηση των ηρώων όμως δεν ήταν εύκολη. Ο αναγνώστης γινόταν κριτής των πράξεων των ηρώων του. Διότι, δεν είναι ιδιαίτερο εύκολο να μείνεις αντικειμενικός σε όλα όσα διαβάζεις. Πισμώνεις, θυμώνεις, προβληματίζεσαι. Το καλύτερο όμως είναι να βάζεις τον εαυτό σου στη θέση των ηρώων και να προσπαθείς να τους καταλάβεις, να δικαιολογήσεις τη συμπεριφορά τους, τις βαρυσήμαντες πράξεις τους και όλα εκείνα τα λάθη που πλήρωσε ακριβά το κάθε πρόσωπο αυτής της ιστορίας.
Κυρίως δύο πράγματα με δυσαρέστησαν για ακόμη μια φορά στο βιβλίο της κυρίας Ρένας. Η μεγάλη έκταση του βιβλίου και η επιμονή της στην δημιουργία ηρώων ξανθών γαλανομάτιδων. Όσον αφορά το πρώτο, θα προτιμούσα το βιβλίο να είχε λιγότερες σελίδες αποφεύγοντας σε κάποια σημεία τον πλατιασμό και τις επαναλήψεις. Όσον αφορά το δεύτερο, περίμενα ότι αυτό το βιβλίο ίσως να υπήρχαν ήρωες διαφορετικοί από αυτούς που έχουμε συναντήσει σε άλλες ιστορίες της συγγραφέως αν αναλογιστεί κανείς ότι οι περισσότεροι ήρωες της κυρίας Ρένας στα βιβλία της είναι σχεδόν ίδιοι εμφανισιακά.
Διαβάζοντας την τελευταία πρόταση αυτού του βιβλίου και κλείνοντάς το θα ήθελα να είχα μπροστά μου τον ηλικιωμένο εκείνο κύριο που αφηγήθηκε την ιστορία της ζωής του στη Ρένα μας. Για να αντικρίσω από κοντά τη συγκίνησή του και όλα εκείνα τα συναισθήματα που του προκαλεί το παρελθόν του. Κατά βάθος όμως τον ευχαριστώ γι' αυτή του την εξομολόγηση στη Ρένα μας. Διότι χάρη σε αυτόν ταξίδεψα σε μέρη μαγικά και βίωσα συναισθήματα πρωτόγνωρα για μένα.
Το "Αστέρια στην άμμο" είναι ένα δυνατό βιβλίο που υμνεί την αγάπη σε όλες τις μορφές της. Προβάλλει τα όρια του ανθρώπου, εξυμνεί την μητρική αγάπη και προτάσσει τη φιλία ως υπέρτατο αγαθό του ανθρώπου. Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί χίλιες φορές. Ξανά και ξανά. Μέχρι να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι όλα τα αστέρια του ουρανού είναι για όλους...
Ο.ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΈΝΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ ΕΊΝΑΙ ΛΙΓΟ.... ΦΟΒΕΡΗ ΑΠΛΑ....♥♥♥♥♥ ΤΗΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΣΎΝΤΟΜΑ.....