Πριν μια εβδομάδα έφυγε από τη ζωή ένας θείος μου. Ήταν αγαπημένο του τραγούδι. Το τραγουδουσε κιόλας όμορφα. Πάντα θα το χορεύω και θα είναι πλάι μου.
Η ιστορία του τραγουδιού «Παπαλάμπραινα» Ο πάπα-Λάμπρος Ζέρβας ήταν εφημέριος στο χωριό το 1860. Ένας συγχωριανός του, που λεγόταν Σταύρος Φιτσάλος, σκέφτηκε να συνεργαστεί με μία συμμορία για να τον ληστέψουν. Ο Φιτσάλος συνεννοήθηκε μαζί τους, προκειμένου να έρθουν στο Ρωμύρι και να κλέψουν την περιουσία του πάπα-Λάμπρου. Δύο από τους κλέφτες πήγαν στο σπίτι του με το πρόσχημα ότι ενδιαφέρονταν να αγοράσουν ένα βόδι που πουλούσε ο παπάς, ο οποίος, όμως, έλειπε στην Πύλο, όπου είχε πάει για να φέρει το παιδί του που πήγαινε σχολείο εκεί. Ο παπάς γύρισε αργά στο Ρωμύρι χωρίς το παιδί, που έμεινε στην Πύλο Μεσσηνίας. Έτσι οι ξένοι φιλοξενήθηκαν στο σπίτι του τη νύχτα. Το βράδυ, όταν η οικογένεια είχε κοιμηθεί, οι δύο κλέφτες ειδοποίησαν και τους υπόλοιπους, που είχαν κρυφτεί την ημέρα έξω από το χωριό, και μπήκαν όλοι αθόρυβα στο σπίτι του παπά, οπότε άρχισαν να αρπάζουν ό,τι έβρισκαν. Χρήματα, όμως, δε βρήκαν, οπότε άρχισαν να βασανίζουν τον παπά, προκειμένου να τους πει πού τα είχε κρύψει. Μια από τις κόρες του πάπα-Λάμπρου, η Παναγιώτα, κατάφερε να κατέβει κρυφά στο κατώι και από ένα φεγγίτη άρχισε να φωνάζει, καλώντας σε βοήθεια. Το χωριό ξύπνησε και οι άντρες ανήσυχοι πήραν τα τουφέκια και άρχισαν να ρίχνουν, με αποτέλεσμα να φοβηθούν οι κλέφτες και να το βάλουν στα πόδια. Δύο από αυτούς, όμως, τραυματίστηκαν και, μάλιστα, ο ένας θανάσιμα. Εξαιτίας του θανάτου του κλέφτη έγινε μεγάλος ντόρος σε ολόκληρη την Πυλία και ένας χωριάτης «έφτιαξε» το τραγούδι, που «ζει» μέχρι τις ημέρες μας, με παραλλαγές στους στίχους σε ορισμένες περιπτώσεις. Αυτό είναι το γεγονός στο οποίο αναφέρεται η χιλιοτραγουδισμένη «Παπαλάμπραινα», ωστόσο η ιστορία έχει και συνέχεια. Το παιδί που πήγαινε σχολείο στην Πύλο Μεσσηνίας , ο Νικολάκης, μετά το δραματικό περιστατικό πήγε στην Αθήνα και έμεινε στο σπίτι του δημάρχου Μπενάκη. Εκεί σπούδασε και, όταν τελείωσε, ζήτησε να γίνει αστυνομικός διοικητής της επαρχίας Πυλίας Μεσσηνίας. Ίσως στο μυαλό του υπήρχε η σκέψη της εκδίκησης του Φιτσάλου, ο οποίος είχε πλέον γεράσει, αλλά φοβόταν μήπως οι Παπαλάμπροι κάνουν κακό στο γιο του. Ο Φιτσάλος, αφού τον παρακίνησε και ένας Μανιάτης, αποφάσισε να πάει στον Νικολάκη Παπαλάμπρο να του ζητήσει συγγνώμη και να του φιλήσει τα πόδια. Εκείνος, όμως, του είπε: «Φύγε βρωμόσκυλο, πήγες να μας ξεκληρίσεις και τώρα ζητάς συγγνώμη;». Μετά, όμως, το παιδί του Φιτσάλου απέκτησε το δικό του παιδί και κάλεσε τον Νικολάκη να το βαφτίσει. Έτσι έσβησε αυτή η βεντέτα… Τάσου Βασιλείου Αγγελόπουλου ,απο Μεσοχώρι Πύλου Μεσσηνίας .
Η γιαγιά μου πέθανε πριν περίπου ένα χρόνο αυτό ήταν το αγαπημένο της τραγουδι. Όποτε το ακούω κλαίω και θυμάμαι τις ωραίες στιγμές που ζήσαμε μαζί
Πριν μια εβδομάδα έφυγε από τη ζωή ένας θείος μου. Ήταν αγαπημένο του τραγούδι. Το τραγουδουσε κιόλας όμορφα. Πάντα θα το χορεύω και θα είναι πλάι μου.
Η ιστορία του τραγουδιού «Παπαλάμπραινα»
Ο πάπα-Λάμπρος Ζέρβας ήταν εφημέριος στο χωριό το 1860. Ένας συγχωριανός του, που λεγόταν Σταύρος Φιτσάλος, σκέφτηκε να συνεργαστεί με μία συμμορία για να τον ληστέψουν. Ο Φιτσάλος συνεννοήθηκε μαζί τους, προκειμένου να έρθουν στο Ρωμύρι και να κλέψουν την περιουσία του πάπα-Λάμπρου.
Δύο από τους κλέφτες πήγαν στο σπίτι του με το πρόσχημα ότι ενδιαφέρονταν να αγοράσουν ένα βόδι που πουλούσε ο παπάς, ο οποίος, όμως, έλειπε στην Πύλο, όπου είχε πάει για να φέρει το παιδί του που πήγαινε σχολείο εκεί. Ο παπάς γύρισε αργά στο Ρωμύρι χωρίς το παιδί, που έμεινε στην Πύλο Μεσσηνίας. Έτσι οι ξένοι φιλοξενήθηκαν στο σπίτι του τη νύχτα.
Το βράδυ, όταν η οικογένεια είχε κοιμηθεί, οι δύο κλέφτες ειδοποίησαν και τους υπόλοιπους, που είχαν κρυφτεί την ημέρα έξω από το χωριό, και μπήκαν όλοι αθόρυβα στο σπίτι του παπά, οπότε άρχισαν να αρπάζουν ό,τι έβρισκαν. Χρήματα, όμως, δε βρήκαν, οπότε άρχισαν να βασανίζουν τον παπά, προκειμένου να τους πει πού τα είχε κρύψει. Μια από τις κόρες του πάπα-Λάμπρου, η Παναγιώτα, κατάφερε να κατέβει κρυφά στο κατώι και από ένα φεγγίτη άρχισε να φωνάζει, καλώντας σε βοήθεια.
Το χωριό ξύπνησε και οι άντρες ανήσυχοι πήραν τα τουφέκια και άρχισαν να ρίχνουν, με αποτέλεσμα να φοβηθούν οι κλέφτες και να το βάλουν στα πόδια. Δύο από αυτούς, όμως, τραυματίστηκαν και, μάλιστα, ο ένας θανάσιμα. Εξαιτίας του θανάτου του κλέφτη έγινε μεγάλος ντόρος σε ολόκληρη την Πυλία και ένας χωριάτης «έφτιαξε» το τραγούδι, που «ζει» μέχρι τις ημέρες μας, με παραλλαγές στους στίχους σε ορισμένες περιπτώσεις.
Αυτό είναι το γεγονός στο οποίο αναφέρεται η χιλιοτραγουδισμένη «Παπαλάμπραινα», ωστόσο η ιστορία έχει και συνέχεια. Το παιδί που πήγαινε σχολείο στην Πύλο Μεσσηνίας , ο Νικολάκης, μετά το δραματικό περιστατικό πήγε στην Αθήνα και έμεινε στο σπίτι του δημάρχου Μπενάκη.
Εκεί σπούδασε και, όταν τελείωσε, ζήτησε να γίνει αστυνομικός διοικητής της επαρχίας Πυλίας Μεσσηνίας. Ίσως στο μυαλό του υπήρχε η σκέψη της εκδίκησης του Φιτσάλου, ο οποίος είχε πλέον γεράσει, αλλά φοβόταν μήπως οι Παπαλάμπροι κάνουν κακό στο γιο του.
Ο Φιτσάλος, αφού τον παρακίνησε και ένας Μανιάτης, αποφάσισε να πάει στον Νικολάκη Παπαλάμπρο να του ζητήσει συγγνώμη και να του φιλήσει τα πόδια. Εκείνος, όμως, του είπε: «Φύγε βρωμόσκυλο, πήγες να μας ξεκληρίσεις και τώρα ζητάς συγγνώμη;». Μετά, όμως, το παιδί του Φιτσάλου απέκτησε το δικό του παιδί και κάλεσε τον Νικολάκη να το βαφτίσει. Έτσι έσβησε αυτή η βεντέτα… Τάσου Βασιλείου Αγγελόπουλου ,απο Μεσοχώρι Πύλου Μεσσηνίας .
ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΤΑΣΟΣ τελειο
Σας ευχαριστούμε πολύ για την ιστορία του τραγουδιού!
Ευχαριστούμε πολύ για την ιστορία ...δεν την ξεραμε
Β
Ευχαριστούμε πολύ-πολύ, κε Τάσο.Να είστε πάντα καλά!!!
Α ΡΕ ΕΛΛΑΔΑΡΑΑΑΑ.ΜΟΥΥΥΥΥ🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΑΠΛΑ🇬🇷
Τέλειο!!!!!
Αυτά είναι 🎉
Αγαλλίαση!
Ο Περπινιάδης το τραγουδάει αυτό
πάρα πολλοί το ερμήνευσαν & ο Περπινιάδης
Ναι ο Περπινιάδης
Καλημέρα ξυπνησατε
Ποιός να κανε dislike
Παππού ξηπνυσες
Ωραίο τραγούδι κακή εκτέλεση
παλιά εγγραφή είναι Πάνο ...
Πας καλά
@@ΣέβηΚαζαντζίδου τυχαίνει να είμαι 12 χρόνια στον τομέα της μουσικής εκπαίδευσης άρα κάτι ξέρω κοπελιά
@@basilief ε δεν φταίει μόνο αυτό φίλε.
OpA KAlO. Ero Ka POlios Oera