گلهای جاویدان شماره ۱۴۷ دشتی ، گلپایگانی، جلیل شهناز، روشنک، شعر از صائب تبریزی
HTML-код
- Опубликовано: 6 сен 2024
- گلهای جاویدان شماره ۱۴۷ سراینده اشعار صائب تبریزی، آهنگ در دشتی از جلیل شهناز همراه با آوای دلنشین اکبر گلپایگانی، دکلمه ی اشعار از خانم روشنک.
اگر وطن به مقام رضا توانی کرد
غبار حادثه را توتیا توانی کرد
جهان نا خوش اگر صد کدورت آرد پیش
ز وقت خوش همه را با صفا توانی کرد
ز سایه ی تو زمین آفتاب پوش شود
اگر تو دیده ی دل را جلا توانی کرد
ز شاهدان زمین گر نظر فرو بندی
نظر به پردگیان سما توانی کرد
بر آستان تو نقش مراد فرش شود
بساط خود اگر از پوریا توانی کرد
ترا به هر غم ودردامتحان از آن کردند
که دردهای جهان را دوا توانی کرد
جواب آن غزل است که گفت عارف روم
تو نازنین جهانی، کجا توانی کرد
گلپایگانی با آوای دلنشینش
تاچند گرد کعبه بگردم به بوی دل ؟
تا کی به سینه سنگ زنم ز آرزوی دل ؟
افتد ز طوف کعبه و بتخانه در بدر
سرگشته ای که راه نیابد به کوی دل
ساحل ز جوش سینه دریا ست بی خبر
با زاهدان خشک مکن گفتگوی دل
در هر شکست، فتح دگر هست عشق را
پر میشود ز سنگ ملامت سبوی دل
میخانه است کاسه ی سر فیل مست را
صائب ز خود شراب بر آرد سبوی دل
صائب تبریزی
درود چی زیبا نغمه ی ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
تقدیم بشما همراه گرمی و ارجمند
بسیار عالی و با احساس افرین
به به چه روحانی و دلنواز زنده باد استاد اکبر گلپایگانی عزیزم وروح بانو روشنک شاد ایداد بیداد چه بر سر موسیقی ایرانی آمد
قطعا"باید قلبت زیبا باشد و نگاهت زیبا ببیند ولا غیر ،🙏🏽💯❤
جای این هنر مندان موسیقی ملی ایران خالیست ولی آوای دلنشین آنها هرگز خاموش نخواهد شد ❤️
@@mataparsi دقیقا " ،مهرتان جاری باد، 🌹❤👍
بسيارزيبا درودها 🙏❤️❤️❤️
افرین نشر این برنامه ا ز نماز واچبتر است
سپاس!
ادای صحیح و شفاف کلمات شعر؛ تحریرها ی منحصر به فرد تنوع در اجرای اواز ها حتی در یک دستگاه ، افتادگی ، وطن پرستی مردم دوستی و صدها ویژگی دیگر استاد گلپا را از هر خواننده ای متمایز کرده است
دروبشوما