✍️:Alice 🫥:Jeon Jungkook (23) (jk) Choi Karin (20) (krn) 🎵:Manu Chao;Me Gustas Tu 🏛️:10/02/23 🕰️:18.45 Küfür var,sm/ut arıyorsan başka kapıya. “Mafya sevgilin sana kaçırılma şakası yapar.” - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~Karin’den Sıkıntıyla sevgilimin yüzüne bakıyorum.Jeon bir bebek gibi ısrar ediyordu. Jk:”Ya güzelim lütfen?” “Jeon anlamıyor musun bugün çok meşgulüm.3 tane ameliyata girmem lazım.Beni zor duruma soktuğunun farkında mısın?” Jk:”Allah Allah?Benimde imzalamam gereken tonlarca dosya var.Aramızdaki fark ne??” Ellerimi oflayarak önlüğümün üzerinde gezdirdim.Çok gereksiz bir inadı vardı.Sırf telefonlarını açmıyorum diye çalıştığım hastaneye kadar gelmişti.Benimle vakit geçirmek istemesini anlıyordum,ama işim vardı. “Aramızdaki fark ne mi?Sen insanları öldürmek için mesai yapıyorsun,bense kurtarmak için,anladın mı?” Jk:”Karin,ileri gidiyorsun!” “Ne,yalan mı?Bunları söylemek için iş yerime kadar gelmişsin.” Sıkıntılı bir nefes alıp,masamın önündeki koltuğa oturdu.Ortamı yumuşatmak için dudağına minik bir öpücük kondurdum. Jk:”Sadece seninle vakit geçirmek istiyorum.Nolur sanki bugün başkası girse?” “Tamam,tamam.Sen arabaya git,ben ayarlayıp geliyorum.” Gülümsedi.Bu gülümseme için her şeyi yapacağımı biliyordu.Ayaklanıp burnunu burnuma sürttü.Göz kırpıp kapıdan çıktı.Ayak seslerinin uzaklaşmasıyla,derin bir nefes aldım.Önlüğümü çıkarıp,yere doğru fırlattım.Halledeceğimi söylemiştim,ama nasıl yapacağımı bilmiyordum. “Of Jeon,of!Ne var sanki bugün olmasaydı?Tutturdun restauranta gidelim diye.” Kafamı stresle geriye attım.Normalde bu kadar ısrar etmezdi.Söylenerek çantamı askılıktan aldım ve soyunma odasına doğru adımladım. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~Jungkook’dan Arabanın sürücü koltuğunda sıkıntı içinde bekliyorum.Ayağımla kendimi,daha doğrusu vicdanımı rahatlatmak amacıyla ritim tutuyorum. Karin’e bu kadar ısrar ettim,çünkü bizim gerizekalıların ortaya attığı “şaka”yı yapacağız.Karin annesini ve babasını böyle kaybetmişti,bu yüzden kabul etmem çok zor oldu. Biraz nefes almak için camı açtığımda,bağırarak telefonla konuşan sevgilimi gördüm.Büyük ihtimalle ameliyatları ayarlamaya çalışıyordu.Onu zor durumda bıraktığımın farkındayım ama bütün hazırlıklar tamamdı. Krn:”Anlıyorum,anlıyorum ancak koca hastanedeki tek cerrah ben değilimki?Başka biri bakamaz mı?” Siniri yüzünden belliydi.Hışımla kapıyı açıp yanıma oturdu.Kemerini bağlayıp,arkasına yaslandı. Krn:”Lylia sen neden benim asistanımsın?Aramaların sana gelmesi gerekmiyor mu?İşim var bugün benim,daha aramasınlar.” Telefonu kapatıp arka koltuğa fırlattı.Elleriyle şakaklarını ovdu.Onu böyle görmekten nefret ediyorum. “İyi misin bebeğim?” Yorgun bir şekilde kafasını bana doğru çevirdi.Gülmeye çalışıyordu,ama bu bile canını yakıyormuş gibiydi. Krn:”Çalışıyorum,hayatım.Koca hastanede doktor yok gibi beni istiyorlar ameliyat için.” Saçlarını öptükten sonra arabayı çalıştırdım.Bir süre sonra Karin uykuya dalmıştı.Kendimi suçlu hissediyordum.Benim için,beraberlik vakit geçirmek için işlerini ertelemişti. (…) Geldiğimizde hafifçe sarsarak uyandırdım Karin’i.Ellerini yumruk yapıp gözlerini ovuşturdu.Hafifçe gülümsedim. “Güzelim,geldik.Kalk artık..” Anlayamadığım mırıltılar çıkarıp oflaya puflaya arabadan inip kıyafetini düzeltti. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~Karin’den Jeon’un işaret etmesiyle koluna girdim.Bizim için ayrılan masaya ilerledik.Jungkook arkama geçti.Sandalyemi çekip,karşıma oturdu. (Garson:G) G:”Buyrun efendim,ne istersiniz?” Jk:”Biz iki tane biftek alalım.” G:”Tabii.Hemen geliyor.” Garson yanımızdan ayrıldığında,Jeon ellerimi tuttu.Stresli gibiydi.Bir şeyin olmasını beklermiş gibi. “Hayatım,iyi misin?Bir sıkıntı mı var?” Kafasını bile kaldırmadı.Duymamıştı herhalde diye düşündüm.Kafasını kurcalayan bir şey vardı. “Jeon?Sevgilim?Bana sorun neyse anlatır mısın lütfen?” Dalgın bakan gözlerini bana çevirdi. Jk:”Üzgünüm güzelim,bir şey mi dedin?” Cevap vermeme fırsat kalmadan duyduğum silah sesleriyle nefesim kesildi.Ellerimle kulaklarımı kapattım.Jeon ise hemen yanıma gelip bana sarıldı. Jk:”Sakın korkma güzelim,ben buradayım,tamam mı?” Gözlerim dolmuştu.Hemen masanın altına saklandık.Sesim titriyordu. “J-jeon çok k-korkuyorum..” Kafamı kendine çekip göğsüne yasladı.Adım sesleri oldukça yaklaşıyordu. Bir el,masanın üzerindeki örtüyü tek bir hareketiyle çekip attı.Masanın üzerindeki vazo,çatallar ve bıçaklar yere düşüp kırıldılar.Çıkan sesler çığlık atmamı sağladı. Jeon,kollarını bana iyice sarmaladı.Yaşlarım sel gibi akıyordu. Masanın altından iki el,vücuduma dolanan kolları gevşetti.Başka bir el ise,yakamdan beni tutup,havaya kaldırdı. Jungkook yerde,hareket etmesini engelleyen adamlardan kurtulmaya çalışırken,ben havada boğazımı sıkan ellerden kurtulmaya çalışıyordum. ?:”Götürün şunları.İkisinide ayrı odalara koyun,görüştürmeyin.” Duyduğum şeylerle korku katsayım artarken,nefes alamamaktan gözlerim yavaş yavaş karardı. (..) - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~Jungkook’dan “Niye sıktınız kızın boğazını o kadar?!” Yoongi:”Sakin ol,yan odada şuan ve gayet iyi.” “Yapmasa mıydık ya?Çok kötü bağırıyor.” Tae:”Seni soruyor işte.Yalvarırım ona bir şey yapmayın,falan filan.” Krn:”YALVARIRIM BIRAKIN JEON’U!ONSUZ YAŞAYAMAM BEN!NE İSTERSENİZ YAPARIM YEMİN EDİYORUM!” Jm:”Al işte,daha fazla acı çekmeden bağlayan Jungkook’u da,götürelim.” Namjoon,arkamdan yaklaşıp ellerimi bağladı.Karin sadece onu tanımıyordu.Bu yüzden maske takmasına gerek yoktu. Diğerlerine “sus”işareti yapıp,kapıyı açtı.Attığım her adımda,Karin’in yalvarışları dahada net duyuluyor,kendime lanet okumama neden oluyordu. Kapı açıldı,bende sanki arkadan itilmişim gibi kendimi yere attım. Krn:”JEON?!İYİSİN DEĞİL Mİ?!” Sayıklar gibi konuşuyordu.Gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. (Namjoon:Nj) Nj:”Şuan iyi,ama yakında olmayacak.” Karin’in gözleri faltaşı gibi açıldı.Yalvarıyordu,bana dokunmamaları için yalvarıyordu. Canı acıyordu,yardım edememekten dolayı.Korkuyordu,gözlerinden belliydi. Kafamda hissettiğim soğuk namluyla irkildim.Gerçekçi olması için özellikle seçmiştik. Namjoon tetiği çekti ve patlama sesi küçük odada yankılandı.Bundan sonrası oyunculuğuma kalmıştı.Başka biri,Karin’in ellerini çözdü,bizi baş başa bıraktılar. Hemen ayağa kalkıp yanıma çöktü.Titreyen elleriyle,kafamı kaldırıp dizine koydu. Krn:”Bırakmayacaksın beni değil mi?Annemle babam gibi,gitmeyeceksin sende?” Gözyaşları yüzüme damlıyordu.Alnını alnıma yasladı.Odayı hıçkırıklarının sesi doldurmuştu. Elini yumruk yapıp kafasının yanına vurmaya başladı. Krn:”Benim yüzümden,benim yüzümden..Kabul etmeyecektim,etmemem lazımdı işte.” Vuruşları gittikçe hızlanıyordu.Bir süre sonra yanağından kanlar süzülmeye başladı.Ayağa kalkıp pencereyi kırdı.Ellerinden dökülen kırmızı sıvıyı umursamayarak yerden bir cam parçası alıp boğazına hizaladı. Krn:”Sensiz yaşayamam ben..Yanına geleceğim sevgilim..” Kendine zarar verecekti,engel olmam lazımdı.(bi zahmet aşkım🤓) Hızla ayağa kalkıp beline sarıldım.Ağlıyordu,ağlıyordum. Kollarımdan kurtulmaya çalışıyordu. Krn:”BIRAK!ONSUZ YAŞAYAMAM BEN!BIRAK DEDİM!” “Karin,güzelim,benim..” Elindeki cam parçası kayıp yere düştü.Yavaşça kafasını geriye doğru çevirdi.Kollarımdan sıyrılıp yere düştü. Yere çöküp sırtını duvara dayadı.Konuşmuyordu.Sadece ağlıyordu.Yanına oturup onu kucağıma aldım. Yaşlarla ıslanmış saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdım.Tüm vücudu titriyordu. “Özür dilerim..özür dilerim.Benim hatam.” Krn:”Eve gitmek istiyorum..” Yanağını okşayarak onu onayladım.Kucağımdan indirmeden kapıyı çaldım. Jm:”Noldu?Jun-Karin,iyi misin?” Kafamla çekilmesini söyleyip arabaya yürüdüm.Ön koltukta şoför oturuyordu.Karin’le arkaya geçtik.Hâlâ titriyordu,ama soğuktan değil,korkudan. “Sakin ol..Geçti bak,ben buradayım,yanındayım,hayattayım..” Krn:”Git.” “Ne?” Krn:”Bırak diyorum.İndir beni kucağından.” “A-ama sevgilim..” Krn:”Sus.Dediğimi yap.” Kollarımı genişlettim.Kalkabilmesi için.Yol boyunca hiç konuşmadık,kırgındı.Halkıydı da.Yıllar önce yaşadığı bir olayı tekrar hatırlamıştı.Eve geldiğimizde beni beklemeden arabadan indi ve kapıya doğru adımladı. Kilidi açtığımda yanımdan geçip salona geçti.Kendimi affettirmem lazımdı. Arkasından yürüyüp yanına oturdum.Kafası ellerinin arasındaydı.Ağzından hâlâ boğuk hıçkırıklar çıkıyordu. Krn:”Kendimi öldürecektim.” “Farkındayım..Üzgünüm,çok özür dilerim..Bizimkilere kandım..” Krn:”YA BEN NE YAŞADIM FARKINDA MISIN SEN?!ÇOK KORKTUM,SENİ KAYBEDECEĞİM DİYE ÇOK KORKTUM!BENİM YÜZÜMDEN DİYE DÜŞÜNDÜM JEON,BENİM YÜZÜMDEN!BEN ANNEMİ BABAMI NASIL KAYBETTİM BİLMİYOR MUSUN SANKİ?!” “Biliyorum,b-bilmez olur muyum hiç?Ama yemin ederim benim f-fikrim değildi..Çok,çok özür dilerim..” Krn:”Sus!Kendini savunma sakın!” Bir sonraki yorum
Ayağa kalkıp üst kata,odamıza çıktı.Derin bir nefes aldım.Kızmakta sonuna kadar haklıydı,canını yakmıştım. Kapı kapandıktan sonra ağır ağır arkasından çıktım. Ama hemen açamadım,biraz oturdum eşikte.Ne diyeceğimi düşünmek için.Yarım saat kadar bekledim herhalde.Yavaşça ayağa kalktım.Kapıyı aralamamla beraber,geçen yarım saatin boşa olduğunu anladım. Karin çoktan yatakta kıvrılmış yatıyordu. Üzerini bile değiştirmemişti.Gülümseyip dolaptan pijamalarını aldım. Uyanmaması için dikkatli bir şekilde üzerini giydirdim. Kendimde giyindikten sonra yanına yattım.Kollarımla belini sarıp bedenini kendime yaklaştırdım.Çok güzel kokuyordu,burnumu açıkta kalan ensesine yasladım. Krn:”Jeon..?” “Benim meleğim..Konuşma,uykun açılmasın.” Krn:”Hâlâ kızgınım sana..” “Tamam,tamam güzelim..Yarın kızarsın,uyu şimdi..” - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~The End Umarım beğenmişsinizdirr
Hikaye çok güzel çok beğendim ama jeon' un karin' in ne yaşadığını bilmesine rağmen böyle bir şeyi kabul etmesi çok kötü bir sey ve üyelerin de bilmeseler bile böyle birşeyi sırf eğlence için yapmaları da iğrenç.
Sana yemin ediyorum bak hayatımda okuduğum en güzel yn ile hayal et videosuydu hiçbiri bunu geçemezz Aaaaa aaaa salya sümük ağladım 2 paket peçete bittii
~Hayal et yazan ve okuyanlar Oppacı olmuyor ~ Üyeleri kötülemiyorum ~ Eğer rahatsız oluyorsan çıkabilirsin ~Hikayelerimi (ç)almayınız ~Hikaye fikri de verebilirmisiniz ~İstek hikayede yazıyorum 🎶 Şarkı ismi: copines - speed up Şarkı ile okuyunuz bu kadar emek var 💕 İyi okumalar 🤍 JJK ile hayal et - Mafya eşinin seni aldattığını düşünürsün 🤍Jeon Jungkook 💗Min Amon Amon'dan Evet sonunda işim bitmişti ve eve gidicektim çok yorulmuştum. Eşim Jeon da bugün işte olucağını söylemişti. O yüzden yine evde akşama kadar yalnız olucaktım. Arabama binip eve doğru yol almıştım. Eve geldiğimde anahtar ile kapıyı açıp içeri girdip. Salona ilerlediyimde yerde kıyafetler vardı ve burda hem Jeon'un hemde bir kadın kıyafeti vardı ama bu bana ait bile değildi. Biraz bekledikten sonra odaya çıkmıştım ki inl£em€ sesleri gelmişti. Gözlerim hemen dolmuştu kapıyı açmaya korkuyordum. Yoksa Jon beni aldatıyormuydu diye düşünürken inl£m£ sesleri daha da çoğalmıştı. Hemen kapıyı açıp içeri girmiştim. Girer girmez gözlerim dolmuştu bir kız vardı yanında, Jeon'da ona arkadan sarılıyordu. Benim geldiğimi anlayınca Jeon hemen ayağa kalktı. Amon: NE OLUYOR BURDA JEON!? JK: B-bak açıklaya bili- Amon: NEYi AÇIKLAYACAKSIN YA! JK: Bak aşkım- Amon: BANA AŞKIM DEME! BU KİM?! HANGİ SÜRTÜK BU HA!? Demiş Jeon'u göğüslerinde vurmaya başlamıştım ama ellerimden tutmaya başlamıştı. Amon: YA YETER BIRAK BENİ! BU SÜRTÜK NEDEN HÂLÂ YATIYOR!? Diyip kızın üstüne atlamıştım ve saçını yoşuyordum. Amon: SEN KİMSİN BE SÜRTÜK? SENİ ELLERİMLE ÖLDÜRÜRÜM ANLADIN MI BEYİN YOKSULU. JK: aşkım yapma- ARKAMI DÖNÜP PARMAĞIMLA UYARI YAPMIŞTIM Amon: SUS SEN! BİZ DİYE BİRŞEY YOK ARTIK! ANLADIN MI!!!? Tekrar geri dönüp kızın saçını yolmaya başladım ama kızın saçı elime gelmişti. Amon: PERUK MU LAN BU? diyip yorganı açmıştım kızın başından. Amon: JİMİN!? JK: Ahh kafamı kırdın be Amon: Siz ne yapıyorsunuz burda? Jm: Seviş- Amon: Ne? JK: aynen karıcım sevişiyorduk seni Jiminle aldattım. Amon: Offf ya (hıck) beni aldattım sandım... JK: Tamam aşkım ağlama biz Jiminle sadece şaka yapmak istemiştik. Amon: Aşkım deme bana Jeon! (hıck) Seni de sonra geberticem Jimin ama şuan hiç iyi değilim. Jm: a-aaa benim ne suçum var ya (!) ... Akşam olmuştu film seyrediyordum birden jk geldi ve yanıma oturub bana sarıldı. Amon: Bırak beni... küsüm ben sana JK: Yaa ama bebeğim şakaydı~ Amon: ... JK: Hadi affet şu yakışıklı kocanı~ hmm? Diyip yanağımı öptü Amon: Benden 1 hafta trip yiyeceksin canım kocacım şimdiden afiyet olsun ;) Diyip kalkmıştım ki beni kolumdan tutup kucağına oturtmuştu. Amon: Bırak beni uyumaya gidicem. JK: hayır~ hem bir hafta çok değil mi? Amon: Değil. Hadi şimdi bırak beni. Demiştim ve beni bırakmıştı. Odaya çıkıp pijamalarımı giydikten sonra yatağa girmiştim ve bir kaç dakika sonra JK de gelmişti ve o da pijamalarını giydikten sonra yanıma yattı. Ve belimden sarılıp kendine çekti. Arkam ona dönük olduğu için uyuduğumu sanıyordu. JK: İyi ki salonda uyu demedin ha yoksa sensiz nasıl uyurdum. Amon: Salonda uyu Jungkook JK: Ne? Ama nasıl ya off keşke söylemeseydim. Yastığını alarak kapıdan şunları söyledi JK: Bari bugün yatsam yanında ha? Demişti küçük çocuklar gibi bu hâli çok tatlıydı. Tabi ki 1 hafta trip atmaycakdım ama biraz burnu sürtünsün. Amon: İyi geceler Jungkook JK: offf İyi geceler Amon: kkkk ᴛʜᴇ ᴇɴᴅ Evettt sonunda hikaye yazma isteğim birazda olsa geldi. Kısa oldu ama artık bu kadar yaza bildim jsbxjz neyse Nasıl olmuş sizce yorumlara yazın. 💗
@@Mr.jeonjkj ✍️:Alice 🫥:Jeon Jungkook (23) (jk) Choi Karin (20) (krn) 🎵:Manu Chao;Me Gustas Tu 🏛️:10/02/23 🕰️:18.45 Küfür var,sm/ut arıyorsan başka kapıya. “Mafya sevgilin sana kaçırılma şakası yapar.” - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~Karin’den Sıkıntıyla sevgilimin yüzüne bakıyorum.Jeon bir bebek gibi ısrar ediyordu. Jk:”Ya güzelim lütfen?” “Jeon anlamıyor musun bugün çok meşgulüm.3 tane ameliyata girmem lazım.Beni zor duruma soktuğunun farkında mısın?” Jk:”Allah Allah?Benimde imzalamam gereken tonlarca dosya var.Aramızdaki fark ne??” Ellerimi oflayarak önlüğümün üzerinde gezdirdim.Çok gereksiz bir inadı vardı.Sırf telefonlarını açmıyorum diye çalıştığım hastaneye kadar gelmişti.Benimle vakit geçirmek istemesini anlıyordum,ama işim vardı. “Aramızdaki fark ne mi?Sen insanları öldürmek için mesai yapıyorsun,bense kurtarmak için,anladın mı?” Jk:”Karin,ileri gidiyorsun!” “Ne,yalan mı?Bunları söylemek için iş yerime kadar gelmişsin.” Sıkıntılı bir nefes alıp,masamın önündeki koltuğa oturdu.Ortamı yumuşatmak için dudağına minik bir öpücük kondurdum. Jk:”Sadece seninle vakit geçirmek istiyorum.Nolur sanki bugün başkası girse?” “Tamam,tamam.Sen arabaya git,ben ayarlayıp geliyorum.” Gülümsedi.Bu gülümseme için her şeyi yapacağımı biliyordu.Ayaklanıp burnunu burnuma sürttü.Göz kırpıp kapıdan çıktı.Ayak seslerinin uzaklaşmasıyla,derin bir nefes aldım.Önlüğümü çıkarıp,yere doğru fırlattım.Halledeceğimi söylemiştim,ama nasıl yapacağımı bilmiyordum. “Of Jeon,of!Ne var sanki bugün olmasaydı?Tutturdun restauranta gidelim diye.” Kafamı stresle geriye attım.Normalde bu kadar ısrar etmezdi.Söylenerek çantamı askılıktan aldım ve soyunma odasına doğru adımladım. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~Jungkook’dan Arabanın sürücü koltuğunda sıkıntı içinde bekliyorum.Ayağımla kendimi,daha doğrusu vicdanımı rahatlatmak amacıyla ritim tutuyorum. Karin’e bu kadar ısrar ettim,çünkü bizim gerizekalıların ortaya attığı “şaka”yı yapacağız.Karin annesini ve babasını böyle kaybetmişti,bu yüzden kabul etmem çok zor oldu. Biraz nefes almak için camı açtığımda,bağırarak telefonla konuşan sevgilimi gördüm.Büyük ihtimalle ameliyatları ayarlamaya çalışıyordu.Onu zor durumda bıraktığımın farkındayım ama bütün hazırlıklar tamamdı. Krn:”Anlıyorum,anlıyorum ancak koca hastanedeki tek cerrah ben değilimki?Başka biri bakamaz mı?” Siniri yüzünden belliydi.Hışımla kapıyı açıp yanıma oturdu.Kemerini bağlayıp,arkasına yaslandı. Krn:”Lylia sen neden benim asistanımsın?Aramaların sana gelmesi gerekmiyor mu?İşim var bugün benim,daha aramasınlar.” Telefonu kapatıp arka koltuğa fırlattı.Elleriyle şakaklarını ovdu.Onu böyle görmekten nefret ediyorum. “İyi misin bebeğim?” Yorgun bir şekilde kafasını bana doğru çevirdi.Gülmeye çalışıyordu,ama bu bile canını yakıyormuş gibiydi. Krn:”Çalışıyorum,hayatım.Koca hastanede doktor yok gibi beni istiyorlar ameliyat için.” Saçlarını öptükten sonra arabayı çalıştırdım.Bir süre sonra Karin uykuya dalmıştı.Kendimi suçlu hissediyordum.Benim için,beraberlik vakit geçirmek için işlerini ertelemişti. (…) Geldiğimizde hafifçe sarsarak uyandırdım Karin’i.Ellerini yumruk yapıp gözlerini ovuşturdu.Hafifçe gülümsedim. “Güzelim,geldik.Kalk artık..” Anlayamadığım mırıltılar çıkarıp oflaya puflaya arabadan inip kıyafetini düzeltti. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~Karin’den Jeon’un işaret etmesiyle koluna girdim.Bizim için ayrılan masaya ilerledik.Jungkook arkama geçti.Sandalyemi çekip,karşıma oturdu. (Garson:G) G:”Buyrun efendim,ne istersiniz?” Jk:”Biz iki tane biftek alalım.” G:”Tabii.Hemen geliyor.” Garson yanımızdan ayrıldığında,Jeon ellerimi tuttu.Stresli gibiydi.Bir şeyin olmasını beklermiş gibi. “Hayatım,iyi misin?Bir sıkıntı mı var?” Kafasını bile kaldırmadı.Duymamıştı herhalde diye düşündüm.Kafasını kurcalayan bir şey vardı. “Jeon?Sevgilim?Bana sorun neyse anlatır mısın lütfen?” Dalgın bakan gözlerini bana çevirdi. Jk:”Üzgünüm güzelim,bir şey mi dedin?” Cevap vermeme fırsat kalmadan duyduğum silah sesleriyle nefesim kesildi.Ellerimle kulaklarımı kapattım.Jeon ise hemen yanıma gelip bana sarıldı. Jk:”Sakın korkma güzelim,ben buradayım,tamam mı?” Gözlerim dolmuştu.Hemen masanın altına saklandık.Sesim titriyordu. “J-jeon çok k-korkuyorum..” Kafamı kendine çekip göğsüne yasladı.Adım sesleri oldukça yaklaşıyordu. Bir el,masanın üzerindeki örtüyü tek bir hareketiyle çekip attı.Masanın üzerindeki vazo,çatallar ve bıçaklar yere düşüp kırıldılar.Çıkan sesler çığlık atmamı sağladı. Jeon,kollarını bana iyice sarmaladı.Yaşlarım sel gibi akıyordu. Masanın altından iki el,vücuduma dolanan kolları gevşetti.Başka bir el ise,yakamdan beni tutup,havaya kaldırdı. Jungkook yerde,hareket etmesini engelleyen adamlardan kurtulmaya çalışırken,ben havada boğazımı sıkan ellerden kurtulmaya çalışıyordum. ?:”Götürün şunları.İkisinide ayrı odalara koyun,görüştürmeyin.” Duyduğum şeylerle korku katsayım artarken,nefes alamamaktan gözlerim yavaş yavaş karardı. (..) - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~Jungkook’dan “Niye sıktınız kızın boğazını o kadar?!” Yoongi:”Sakin ol,yan odada şuan ve gayet iyi.” “Yapmasa mıydık ya?Çok kötü bağırıyor.” Tae:”Seni soruyor işte.Yalvarırım ona bir şey yapmayın,falan filan.” Krn:”YALVARIRIM BIRAKIN JEON’U!ONSUZ YAŞAYAMAM BEN!NE İSTERSENİZ YAPARIM YEMİN EDİYORUM!” Jm:”Al işte,daha fazla acı çekmeden bağlayan Jungkook’u da,götürelim.” Namjoon,arkamdan yaklaşıp ellerimi bağladı.Karin sadece onu tanımıyordu.Bu yüzden maske takmasına gerek yoktu. Diğerlerine “sus”işareti yapıp,kapıyı açtı.Attığım her adımda,Karin’in yalvarışları dahada net duyuluyor,kendime lanet okumama neden oluyordu. Kapı açıldı,bende sanki arkadan itilmişim gibi kendimi yere attım. Krn:”JEON?!İYİSİN DEĞİL Mİ?!” Sayıklar gibi konuşuyordu.Gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. (Namjoon:Nj) Nj:”Şuan iyi,ama yakında olmayacak.” Karin’in gözleri faltaşı gibi açıldı.Yalvarıyordu,bana dokunmamaları için yalvarıyordu. Canı acıyordu,yardım edememekten dolayı.Korkuyordu,gözlerinden belliydi. Kafamda hissettiğim soğuk namluyla irkildim.Gerçekçi olması için özellikle seçmiştik. Namjoon tetiği çekti ve patlama sesi küçük odada yankılandı.Bundan sonrası oyunculuğuma kalmıştı.Başka biri,Karin’in ellerini çözdü,bizi baş başa bıraktılar. Hemen ayağa kalkıp yanıma çöktü.Titreyen elleriyle,kafamı kaldırıp dizine koydu. Krn:”Bırakmayacaksın beni değil mi?Annemle babam gibi,gitmeyeceksin sende?” Gözyaşları yüzüme damlıyordu.Alnını alnıma yasladı.Odayı hıçkırıklarının sesi doldurmuştu. Elini yumruk yapıp kafasının yanına vurmaya başladı. Krn:”Benim yüzümden,benim yüzümden..Kabul etmeyecektim,etmemem lazımdı işte.” Vuruşları gittikçe hızlanıyordu.Bir süre sonra yanağından kanlar süzülmeye başladı.Ayağa kalkıp pencereyi kırdı.Ellerinden dökülen kırmızı sıvıyı umursamayarak yerden bir cam parçası alıp boğazına hizaladı. Krn:”Sensiz yaşayamam ben..Yanına geleceğim sevgilim..” Kendine zarar verecekti,engel olmam lazımdı.(bi zahmet aşkım🤓) Hızla ayağa kalkıp beline sarıldım.Ağlıyordu,ağlıyordum. Kollarımdan kurtulmaya çalışıyordu. Krn:”BIRAK!ONSUZ YAŞAYAMAM BEN!BIRAK DEDİM!” “Karin,güzelim,benim..” Elindeki cam parçası kayıp yere düştü.Yavaşça kafasını geriye doğru çevirdi.Kollarımdan sıyrılıp yere düştü. Yere çöküp sırtını duvara dayadı.Konuşmuyordu.Sadece ağlıyordu.Yanına oturup onu kucağıma aldım. Yaşlarla ıslanmış saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdım.Tüm vücudu titriyordu. “Özür dilerim..özür dilerim.Benim hatam.” Krn:”Eve gitmek istiyorum..” Yanağını okşayarak onu onayladım.Kucağımdan indirmeden kapıyı çaldım. Jm:”Noldu?Jun-Karin,iyi misin?” Kafamla çekilmesini söyleyip arabaya yürüdüm.Ön koltukta şoför oturuyordu.Karin’le arkaya geçtik.Hâlâ titriyordu,ama soğuktan değil,korkudan. “Sakin ol..Geçti bak,ben buradayım,yanındayım,hayattayım..” Krn:”Git.” “Ne?” Krn:”Bırak diyorum.İndir beni kucağından.” “A-ama sevgilim..” Krn:”Sus.Dediğimi yap.” Kollarımı genişlettim.Kalkabilmesi için.Yol boyunca hiç konuşmadık,kırgındı.Halkıydı da.Yıllar önce yaşadığı bir olayı tekrar hatırlamıştı.Eve geldiğimizde beni beklemeden arabadan indi ve kapıya doğru adımladı. Kilidi açtığımda yanımdan geçip salona geçti.Kendimi affettirmem lazımdı. Arkasından yürüyüp yanına oturdum.Kafası ellerinin arasındaydı.Ağzından hâlâ boğuk hıçkırıklar çıkıyordu. Krn:”Kendimi öldürecektim.” “Farkındayım..Üzgünüm,çok özür dilerim..Bizimkilere kandım..” Krn:”YA BEN NE YAŞADIM FARKINDA MISIN SEN?!ÇOK KORKTUM,SENİ KAYBEDECEĞİM DİYE ÇOK KORKTUM!BENİM YÜZÜMDEN DİYE DÜŞÜNDÜM JEON,BENİM YÜZÜMDEN!BEN ANNEMİ BABAMI NASIL KAYBETTİM BİLMİYOR MUSUN SANKİ?!” “Biliyorum,b-bilmez olur muyum hiç?Ama yemin ederim benim f-fikrim değildi..Çok,çok özür dilerim..” Krn:”Sus!Kendini savunma sakın!” Bir sonraki yorum
Ayağa kalkıp üst kata,odamıza çıktı.Derin bir nefes aldım.Kızmakta sonuna kadar haklıydı,canını yakmıştım. Kapı kapandıktan sonra ağır ağır arkasından çıktım. Ama hemen açamadım,biraz oturdum eşikte.Ne diyeceğimi düşünmek için.Yarım saat kadar bekledim herhalde.Yavaşça ayağa kalktım.Kapıyı aralamamla beraber,geçen yarım saatin boşa olduğunu anladım. Karin çoktan yatakta kıvrılmış yatıyordu. Üzerini bile değiştirmemişti.Gülümseyip dolaptan pijamalarını aldım. Uyanmaması için dikkatli bir şekilde üzerini giydirdim. Kendimde giyindikten sonra yanına yattım.Kollarımla belini sarıp bedenini kendime yaklaştırdım.Çok güzel kokuyordu,burnumu açıkta kalan ensesine yasladım. Krn:”Jeon..?” “Benim meleğim..Konuşma,uykun açılmasın.” Krn:”Hâlâ kızgınım sana..” “Tamam,tamam güzelim..Yarın kızarsın,uyu şimdi..” - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~The End Umarım beğenmişsinizdirr
✍️:Alice
🫥:Jeon Jungkook (23) (jk)
Choi Karin (20) (krn)
🎵:Manu Chao;Me Gustas Tu
🏛️:10/02/23
🕰️:18.45
Küfür var,sm/ut arıyorsan başka kapıya.
“Mafya sevgilin sana kaçırılma şakası yapar.”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
~Karin’den
Sıkıntıyla sevgilimin yüzüne bakıyorum.Jeon bir bebek gibi ısrar ediyordu.
Jk:”Ya güzelim lütfen?”
“Jeon anlamıyor musun bugün çok meşgulüm.3 tane ameliyata girmem lazım.Beni zor duruma soktuğunun farkında mısın?”
Jk:”Allah Allah?Benimde imzalamam gereken tonlarca dosya var.Aramızdaki fark ne??”
Ellerimi oflayarak önlüğümün üzerinde gezdirdim.Çok gereksiz bir inadı vardı.Sırf telefonlarını açmıyorum diye çalıştığım hastaneye kadar gelmişti.Benimle vakit geçirmek istemesini anlıyordum,ama işim vardı.
“Aramızdaki fark ne mi?Sen insanları öldürmek için mesai yapıyorsun,bense kurtarmak için,anladın mı?”
Jk:”Karin,ileri gidiyorsun!”
“Ne,yalan mı?Bunları söylemek için iş yerime kadar gelmişsin.”
Sıkıntılı bir nefes alıp,masamın önündeki koltuğa oturdu.Ortamı yumuşatmak için dudağına minik bir öpücük kondurdum.
Jk:”Sadece seninle vakit geçirmek istiyorum.Nolur sanki bugün başkası girse?”
“Tamam,tamam.Sen arabaya git,ben ayarlayıp geliyorum.”
Gülümsedi.Bu gülümseme için her şeyi
yapacağımı biliyordu.Ayaklanıp burnunu burnuma sürttü.Göz kırpıp kapıdan çıktı.Ayak seslerinin uzaklaşmasıyla,derin bir nefes aldım.Önlüğümü çıkarıp,yere doğru fırlattım.Halledeceğimi söylemiştim,ama nasıl yapacağımı bilmiyordum.
“Of Jeon,of!Ne var sanki bugün olmasaydı?Tutturdun restauranta gidelim diye.”
Kafamı stresle geriye attım.Normalde bu kadar ısrar etmezdi.Söylenerek çantamı askılıktan aldım ve soyunma odasına doğru adımladım.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
~Jungkook’dan
Arabanın sürücü koltuğunda sıkıntı içinde bekliyorum.Ayağımla kendimi,daha doğrusu vicdanımı rahatlatmak amacıyla ritim tutuyorum.
Karin’e bu kadar ısrar ettim,çünkü bizim gerizekalıların ortaya attığı “şaka”yı yapacağız.Karin annesini ve babasını böyle kaybetmişti,bu yüzden kabul etmem çok zor oldu.
Biraz nefes almak için camı açtığımda,bağırarak telefonla konuşan sevgilimi gördüm.Büyük ihtimalle ameliyatları ayarlamaya çalışıyordu.Onu zor durumda bıraktığımın farkındayım ama bütün hazırlıklar tamamdı.
Krn:”Anlıyorum,anlıyorum ancak koca hastanedeki tek cerrah ben değilimki?Başka biri bakamaz mı?”
Siniri yüzünden belliydi.Hışımla kapıyı açıp yanıma oturdu.Kemerini bağlayıp,arkasına yaslandı.
Krn:”Lylia sen neden benim asistanımsın?Aramaların sana gelmesi gerekmiyor mu?İşim var bugün benim,daha aramasınlar.”
Telefonu kapatıp arka koltuğa fırlattı.Elleriyle şakaklarını ovdu.Onu böyle görmekten nefret ediyorum.
“İyi misin bebeğim?”
Yorgun bir şekilde kafasını bana doğru çevirdi.Gülmeye çalışıyordu,ama bu bile canını yakıyormuş gibiydi.
Krn:”Çalışıyorum,hayatım.Koca hastanede doktor yok gibi beni istiyorlar ameliyat için.”
Saçlarını öptükten sonra arabayı çalıştırdım.Bir süre sonra Karin uykuya dalmıştı.Kendimi suçlu hissediyordum.Benim için,beraberlik vakit geçirmek için işlerini ertelemişti.
(…)
Geldiğimizde hafifçe sarsarak uyandırdım Karin’i.Ellerini yumruk yapıp gözlerini ovuşturdu.Hafifçe gülümsedim.
“Güzelim,geldik.Kalk artık..”
Anlayamadığım mırıltılar çıkarıp oflaya puflaya arabadan inip kıyafetini düzeltti.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
~Karin’den
Jeon’un işaret etmesiyle koluna girdim.Bizim için ayrılan masaya ilerledik.Jungkook arkama geçti.Sandalyemi çekip,karşıma oturdu.
(Garson:G)
G:”Buyrun efendim,ne istersiniz?”
Jk:”Biz iki tane biftek alalım.”
G:”Tabii.Hemen geliyor.”
Garson yanımızdan ayrıldığında,Jeon ellerimi tuttu.Stresli gibiydi.Bir şeyin olmasını beklermiş gibi.
“Hayatım,iyi misin?Bir sıkıntı mı var?”
Kafasını bile kaldırmadı.Duymamıştı herhalde diye düşündüm.Kafasını kurcalayan bir şey vardı.
“Jeon?Sevgilim?Bana sorun neyse anlatır mısın lütfen?”
Dalgın bakan gözlerini bana çevirdi.
Jk:”Üzgünüm güzelim,bir şey mi dedin?”
Cevap vermeme fırsat kalmadan duyduğum silah sesleriyle nefesim kesildi.Ellerimle kulaklarımı kapattım.Jeon ise hemen yanıma gelip bana sarıldı.
Jk:”Sakın korkma güzelim,ben buradayım,tamam mı?”
Gözlerim dolmuştu.Hemen masanın altına saklandık.Sesim titriyordu.
“J-jeon çok k-korkuyorum..”
Kafamı kendine çekip göğsüne yasladı.Adım sesleri oldukça yaklaşıyordu.
Bir el,masanın üzerindeki örtüyü tek bir hareketiyle çekip attı.Masanın üzerindeki vazo,çatallar ve bıçaklar yere düşüp kırıldılar.Çıkan sesler çığlık atmamı sağladı.
Jeon,kollarını bana iyice sarmaladı.Yaşlarım sel gibi akıyordu.
Masanın altından iki el,vücuduma dolanan kolları gevşetti.Başka bir el ise,yakamdan beni tutup,havaya kaldırdı.
Jungkook yerde,hareket etmesini engelleyen adamlardan kurtulmaya çalışırken,ben havada boğazımı sıkan ellerden kurtulmaya çalışıyordum.
?:”Götürün şunları.İkisinide ayrı odalara koyun,görüştürmeyin.”
Duyduğum şeylerle korku katsayım artarken,nefes alamamaktan gözlerim yavaş yavaş karardı.
(..)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
~Jungkook’dan
“Niye sıktınız kızın boğazını o kadar?!”
Yoongi:”Sakin ol,yan odada şuan ve gayet iyi.”
“Yapmasa mıydık ya?Çok kötü bağırıyor.”
Tae:”Seni soruyor işte.Yalvarırım ona bir şey yapmayın,falan filan.”
Krn:”YALVARIRIM BIRAKIN JEON’U!ONSUZ YAŞAYAMAM BEN!NE İSTERSENİZ YAPARIM YEMİN EDİYORUM!”
Jm:”Al işte,daha fazla acı çekmeden bağlayan Jungkook’u da,götürelim.”
Namjoon,arkamdan yaklaşıp ellerimi bağladı.Karin sadece onu tanımıyordu.Bu yüzden maske takmasına gerek yoktu.
Diğerlerine “sus”işareti yapıp,kapıyı açtı.Attığım her adımda,Karin’in yalvarışları dahada net duyuluyor,kendime lanet okumama neden oluyordu.
Kapı açıldı,bende sanki arkadan itilmişim gibi kendimi yere attım.
Krn:”JEON?!İYİSİN DEĞİL Mİ?!”
Sayıklar gibi konuşuyordu.Gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu.
(Namjoon:Nj)
Nj:”Şuan iyi,ama yakında olmayacak.”
Karin’in gözleri faltaşı gibi açıldı.Yalvarıyordu,bana dokunmamaları için yalvarıyordu.
Canı acıyordu,yardım edememekten dolayı.Korkuyordu,gözlerinden belliydi.
Kafamda hissettiğim soğuk namluyla irkildim.Gerçekçi olması için özellikle seçmiştik.
Namjoon tetiği çekti ve patlama sesi küçük odada yankılandı.Bundan sonrası oyunculuğuma kalmıştı.Başka biri,Karin’in ellerini çözdü,bizi baş başa bıraktılar.
Hemen ayağa kalkıp yanıma çöktü.Titreyen elleriyle,kafamı kaldırıp dizine koydu.
Krn:”Bırakmayacaksın beni değil mi?Annemle babam gibi,gitmeyeceksin sende?”
Gözyaşları yüzüme damlıyordu.Alnını alnıma yasladı.Odayı hıçkırıklarının sesi doldurmuştu.
Elini yumruk yapıp kafasının yanına vurmaya başladı.
Krn:”Benim yüzümden,benim yüzümden..Kabul etmeyecektim,etmemem lazımdı işte.”
Vuruşları gittikçe hızlanıyordu.Bir süre sonra yanağından kanlar süzülmeye başladı.Ayağa kalkıp pencereyi kırdı.Ellerinden dökülen kırmızı sıvıyı umursamayarak yerden bir cam parçası alıp boğazına hizaladı.
Krn:”Sensiz yaşayamam ben..Yanına geleceğim sevgilim..”
Kendine zarar verecekti,engel olmam lazımdı.(bi zahmet aşkım🤓)
Hızla ayağa kalkıp beline sarıldım.Ağlıyordu,ağlıyordum.
Kollarımdan kurtulmaya çalışıyordu.
Krn:”BIRAK!ONSUZ YAŞAYAMAM BEN!BIRAK DEDİM!”
“Karin,güzelim,benim..”
Elindeki cam parçası kayıp yere düştü.Yavaşça kafasını geriye doğru çevirdi.Kollarımdan sıyrılıp yere düştü.
Yere çöküp sırtını duvara dayadı.Konuşmuyordu.Sadece ağlıyordu.Yanına oturup onu kucağıma aldım.
Yaşlarla ıslanmış saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdım.Tüm vücudu titriyordu.
“Özür dilerim..özür dilerim.Benim hatam.”
Krn:”Eve gitmek istiyorum..”
Yanağını okşayarak onu onayladım.Kucağımdan indirmeden kapıyı çaldım.
Jm:”Noldu?Jun-Karin,iyi misin?”
Kafamla çekilmesini söyleyip arabaya yürüdüm.Ön koltukta şoför oturuyordu.Karin’le arkaya geçtik.Hâlâ titriyordu,ama soğuktan değil,korkudan.
“Sakin ol..Geçti bak,ben buradayım,yanındayım,hayattayım..”
Krn:”Git.”
“Ne?”
Krn:”Bırak diyorum.İndir beni kucağından.”
“A-ama sevgilim..”
Krn:”Sus.Dediğimi yap.”
Kollarımı genişlettim.Kalkabilmesi için.Yol boyunca hiç konuşmadık,kırgındı.Halkıydı da.Yıllar önce yaşadığı bir olayı tekrar hatırlamıştı.Eve geldiğimizde beni beklemeden arabadan indi ve kapıya doğru adımladı.
Kilidi açtığımda yanımdan geçip salona geçti.Kendimi affettirmem lazımdı.
Arkasından yürüyüp yanına oturdum.Kafası ellerinin arasındaydı.Ağzından hâlâ boğuk hıçkırıklar çıkıyordu.
Krn:”Kendimi öldürecektim.”
“Farkındayım..Üzgünüm,çok özür dilerim..Bizimkilere kandım..”
Krn:”YA BEN NE YAŞADIM FARKINDA MISIN SEN?!ÇOK KORKTUM,SENİ KAYBEDECEĞİM DİYE ÇOK KORKTUM!BENİM YÜZÜMDEN DİYE DÜŞÜNDÜM JEON,BENİM YÜZÜMDEN!BEN ANNEMİ BABAMI NASIL KAYBETTİM BİLMİYOR MUSUN SANKİ?!”
“Biliyorum,b-bilmez olur muyum hiç?Ama yemin ederim benim f-fikrim değildi..Çok,çok özür dilerim..”
Krn:”Sus!Kendini savunma sakın!”
Bir sonraki yorum
Ayağa kalkıp üst kata,odamıza çıktı.Derin bir nefes aldım.Kızmakta sonuna kadar haklıydı,canını yakmıştım.
Kapı kapandıktan sonra ağır ağır arkasından çıktım.
Ama hemen açamadım,biraz oturdum eşikte.Ne diyeceğimi düşünmek için.Yarım saat kadar bekledim herhalde.Yavaşça ayağa kalktım.Kapıyı aralamamla beraber,geçen yarım saatin boşa olduğunu anladım.
Karin çoktan yatakta kıvrılmış yatıyordu.
Üzerini bile değiştirmemişti.Gülümseyip dolaptan pijamalarını aldım.
Uyanmaması için dikkatli bir şekilde üzerini giydirdim.
Kendimde giyindikten sonra yanına yattım.Kollarımla belini sarıp bedenini kendime yaklaştırdım.Çok güzel kokuyordu,burnumu açıkta kalan ensesine yasladım.
Krn:”Jeon..?”
“Benim meleğim..Konuşma,uykun açılmasın.”
Krn:”Hâlâ kızgınım sana..”
“Tamam,tamam güzelim..Yarın kızarsın,uyu şimdi..”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
~The End
Umarım beğenmişsinizdirr
Dedimli jungkookum yapmaz! Ama jungkookun yaptı Mesude
@@eliforucc 🤣🤣🤣🤣🤣 kız Allah canını almasın sayende gülme krizine girdim 🤣🤣🤣🤣🤣
@@eliforucc KDLDLFLELFLF
Lan gülmekten evi yedim 😂😂😂😂 evsiz kaldık
Arkadaşlarımın "kanka ne abarttın" dedikleri şaka:
SMSSÖSNSJSKSNJSKSMSND
*Jungkook yaptı
Jungkook'm yapmaz
*Yn!Jungkook yaptı
Jungkook yapmaz😊
Haberler:Ünlü mafya Jungkook eşşek şakası yaptı
Jk:Ben yaptım yn
Yn:Dur pəncərədən çıx çölə
20 yaşında Cerrah olan koca yürekli Karin LJHFSAASFGHJ
Harbi AQ KSMWOZMWSKMWSL
Yani bi zahmet affetmesin böyle şaka mı olur
Yani bi zahmet affetmesin
Hikaye çok güzel çok beğendim ama jeon' un karin' in ne yaşadığını bilmesine rağmen böyle bir şeyi kabul etmesi çok kötü bir sey ve üyelerin de bilmeseler bile böyle birşeyi sırf eğlence için yapmaları da iğrenç.
Serefsizler iste asko
@@alicelyykarizmatik serefsizler demek istedin heralde asko
Nasil tağk diye burdayim saniyedehg yeahgggg
Kemal'im yapmaz ayol
Önceki seride aşırı şok olmuştum bu da mükemmel olmuş
Sana yemin ediyorum bak hayatımda okuduğum en güzel yn ile hayal et videosuydu hiçbiri bunu geçemezz Aaaaa aaaa salya sümük ağladım 2 paket peçete bittii
~Hayal et yazan ve okuyanlar Oppacı olmuyor
~ Üyeleri kötülemiyorum
~ Eğer rahatsız oluyorsan çıkabilirsin
~Hikayelerimi (ç)almayınız
~Hikaye fikri de verebilirmisiniz
~İstek hikayede yazıyorum
🎶 Şarkı ismi: copines - speed up
Şarkı ile okuyunuz bu kadar emek var 💕
İyi okumalar 🤍
JJK ile hayal et - Mafya eşinin seni aldattığını düşünürsün
🤍Jeon Jungkook
💗Min Amon
Amon'dan
Evet sonunda işim bitmişti ve eve gidicektim çok yorulmuştum. Eşim Jeon da bugün işte olucağını söylemişti. O yüzden yine evde akşama kadar yalnız olucaktım.
Arabama binip eve doğru yol almıştım. Eve geldiğimde anahtar ile kapıyı açıp içeri girdip. Salona ilerlediyimde yerde kıyafetler vardı ve burda hem Jeon'un hemde bir kadın kıyafeti vardı ama bu bana ait bile değildi. Biraz bekledikten sonra odaya çıkmıştım ki inl£em€ sesleri gelmişti. Gözlerim hemen dolmuştu kapıyı açmaya korkuyordum. Yoksa Jon beni aldatıyormuydu diye düşünürken inl£m£ sesleri daha da çoğalmıştı. Hemen kapıyı açıp içeri girmiştim.
Girer girmez gözlerim dolmuştu bir kız vardı yanında, Jeon'da ona arkadan sarılıyordu. Benim geldiğimi anlayınca Jeon hemen ayağa kalktı.
Amon: NE OLUYOR BURDA JEON!?
JK: B-bak açıklaya bili-
Amon: NEYi AÇIKLAYACAKSIN YA!
JK: Bak aşkım-
Amon: BANA AŞKIM DEME! BU KİM?! HANGİ SÜRTÜK BU HA!?
Demiş Jeon'u göğüslerinde vurmaya başlamıştım ama ellerimden tutmaya başlamıştı.
Amon: YA YETER BIRAK BENİ! BU SÜRTÜK NEDEN HÂLÂ YATIYOR!?
Diyip kızın üstüne atlamıştım ve saçını yoşuyordum.
Amon: SEN KİMSİN BE SÜRTÜK? SENİ ELLERİMLE ÖLDÜRÜRÜM ANLADIN MI BEYİN YOKSULU.
JK: aşkım yapma-
ARKAMI DÖNÜP PARMAĞIMLA UYARI YAPMIŞTIM
Amon: SUS SEN! BİZ DİYE BİRŞEY YOK ARTIK! ANLADIN MI!!!?
Tekrar geri dönüp kızın saçını yolmaya başladım ama kızın saçı elime gelmişti.
Amon: PERUK MU LAN BU?
diyip yorganı açmıştım kızın başından.
Amon: JİMİN!?
JK: Ahh kafamı kırdın be
Amon: Siz ne yapıyorsunuz burda?
Jm: Seviş-
Amon: Ne?
JK: aynen karıcım sevişiyorduk seni Jiminle aldattım.
Amon: Offf ya (hıck) beni aldattım sandım...
JK: Tamam aşkım ağlama biz Jiminle sadece şaka yapmak istemiştik.
Amon: Aşkım deme bana Jeon! (hıck) Seni de sonra geberticem Jimin ama şuan hiç iyi değilim.
Jm: a-aaa benim ne suçum var ya (!)
...
Akşam olmuştu film seyrediyordum birden jk geldi ve yanıma oturub bana sarıldı.
Amon: Bırak beni... küsüm ben sana
JK: Yaa ama bebeğim şakaydı~
Amon: ...
JK: Hadi affet şu yakışıklı kocanı~ hmm?
Diyip yanağımı öptü
Amon: Benden 1 hafta trip yiyeceksin canım kocacım şimdiden afiyet olsun ;)
Diyip kalkmıştım ki beni kolumdan tutup kucağına oturtmuştu.
Amon: Bırak beni uyumaya gidicem.
JK: hayır~ hem bir hafta çok değil mi?
Amon: Değil. Hadi şimdi bırak beni.
Demiştim ve beni bırakmıştı.
Odaya çıkıp pijamalarımı giydikten sonra yatağa girmiştim ve bir kaç dakika sonra JK de gelmişti ve o da pijamalarını giydikten sonra yanıma yattı. Ve belimden sarılıp kendine çekti. Arkam ona dönük olduğu için uyuduğumu sanıyordu.
JK: İyi ki salonda uyu demedin ha yoksa sensiz nasıl uyurdum.
Amon: Salonda uyu Jungkook
JK: Ne? Ama nasıl ya off keşke söylemeseydim.
Yastığını alarak kapıdan şunları söyledi
JK: Bari bugün yatsam yanında ha?
Demişti küçük çocuklar gibi bu hâli çok tatlıydı. Tabi ki 1 hafta trip atmaycakdım ama biraz burnu sürtünsün.
Amon: İyi geceler Jungkook
JK: offf İyi geceler
Amon: kkkk
ᴛʜᴇ ᴇɴᴅ
Evettt sonunda hikaye yazma isteğim birazda olsa geldi. Kısa oldu ama artık bu kadar yaza bildim jsbxjz neyse Nasıl olmuş sizce yorumlara yazın. 💗
Çook güzel olmuş bebişimm. Ellerine sağlııık💗💗
müqq olmuş özel bölümde yaparmısın? karin üyelerlede konussun lütfennnnnnn
Yapabilirim belkiii
Kaçırılması çok saçma ya yani konu ama güzel olmus
Okumadım ama kesin müqtürrr
Hemen nasılda burdayim ama tağğkk diye
Ellerine saglik cok guzel olmuş
Saoll
Arkadaşlarımın bana yaptıkları max şaka;
Gece maratonu 03:30
Bu arada assiri iyi olmus askm 💛
Kanka abartma birşey yapamadkk dedği şaka
Part 2 gelse fena olmaz bence
Part 2 yap baya bir trip felan atsın
Üyeler gelsin özür felan dilesin
Nerede??
Sabitte
Atabilrim tekrar istersen
@@alicelyy teşekkür ederim bebeğimmm.
@@Mr.jeonjkj ✍️:Alice
🫥:Jeon Jungkook (23) (jk)
Choi Karin (20) (krn)
🎵:Manu Chao;Me Gustas Tu
🏛️:10/02/23
🕰️:18.45
Küfür var,sm/ut arıyorsan başka kapıya.
“Mafya sevgilin sana kaçırılma şakası yapar.”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
~Karin’den
Sıkıntıyla sevgilimin yüzüne bakıyorum.Jeon bir bebek gibi ısrar ediyordu.
Jk:”Ya güzelim lütfen?”
“Jeon anlamıyor musun bugün çok meşgulüm.3 tane ameliyata girmem lazım.Beni zor duruma soktuğunun farkında mısın?”
Jk:”Allah Allah?Benimde imzalamam gereken tonlarca dosya var.Aramızdaki fark ne??”
Ellerimi oflayarak önlüğümün üzerinde gezdirdim.Çok gereksiz bir inadı vardı.Sırf telefonlarını açmıyorum diye çalıştığım hastaneye kadar gelmişti.Benimle vakit geçirmek istemesini anlıyordum,ama işim vardı.
“Aramızdaki fark ne mi?Sen insanları öldürmek için mesai yapıyorsun,bense kurtarmak için,anladın mı?”
Jk:”Karin,ileri gidiyorsun!”
“Ne,yalan mı?Bunları söylemek için iş yerime kadar gelmişsin.”
Sıkıntılı bir nefes alıp,masamın önündeki koltuğa oturdu.Ortamı yumuşatmak için dudağına minik bir öpücük kondurdum.
Jk:”Sadece seninle vakit geçirmek istiyorum.Nolur sanki bugün başkası girse?”
“Tamam,tamam.Sen arabaya git,ben ayarlayıp geliyorum.”
Gülümsedi.Bu gülümseme için her şeyi
yapacağımı biliyordu.Ayaklanıp burnunu burnuma sürttü.Göz kırpıp kapıdan çıktı.Ayak seslerinin uzaklaşmasıyla,derin bir nefes aldım.Önlüğümü çıkarıp,yere doğru fırlattım.Halledeceğimi söylemiştim,ama nasıl yapacağımı bilmiyordum.
“Of Jeon,of!Ne var sanki bugün olmasaydı?Tutturdun restauranta gidelim diye.”
Kafamı stresle geriye attım.Normalde bu kadar ısrar etmezdi.Söylenerek çantamı askılıktan aldım ve soyunma odasına doğru adımladım.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
~Jungkook’dan
Arabanın sürücü koltuğunda sıkıntı içinde bekliyorum.Ayağımla kendimi,daha doğrusu vicdanımı rahatlatmak amacıyla ritim tutuyorum.
Karin’e bu kadar ısrar ettim,çünkü bizim gerizekalıların ortaya attığı “şaka”yı yapacağız.Karin annesini ve babasını böyle kaybetmişti,bu yüzden kabul etmem çok zor oldu.
Biraz nefes almak için camı açtığımda,bağırarak telefonla konuşan sevgilimi gördüm.Büyük ihtimalle ameliyatları ayarlamaya çalışıyordu.Onu zor durumda bıraktığımın farkındayım ama bütün hazırlıklar tamamdı.
Krn:”Anlıyorum,anlıyorum ancak koca hastanedeki tek cerrah ben değilimki?Başka biri bakamaz mı?”
Siniri yüzünden belliydi.Hışımla kapıyı açıp yanıma oturdu.Kemerini bağlayıp,arkasına yaslandı.
Krn:”Lylia sen neden benim asistanımsın?Aramaların sana gelmesi gerekmiyor mu?İşim var bugün benim,daha aramasınlar.”
Telefonu kapatıp arka koltuğa fırlattı.Elleriyle şakaklarını ovdu.Onu böyle görmekten nefret ediyorum.
“İyi misin bebeğim?”
Yorgun bir şekilde kafasını bana doğru çevirdi.Gülmeye çalışıyordu,ama bu bile canını yakıyormuş gibiydi.
Krn:”Çalışıyorum,hayatım.Koca hastanede doktor yok gibi beni istiyorlar ameliyat için.”
Saçlarını öptükten sonra arabayı çalıştırdım.Bir süre sonra Karin uykuya dalmıştı.Kendimi suçlu hissediyordum.Benim için,beraberlik vakit geçirmek için işlerini ertelemişti.
(…)
Geldiğimizde hafifçe sarsarak uyandırdım Karin’i.Ellerini yumruk yapıp gözlerini ovuşturdu.Hafifçe gülümsedim.
“Güzelim,geldik.Kalk artık..”
Anlayamadığım mırıltılar çıkarıp oflaya puflaya arabadan inip kıyafetini düzeltti.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
~Karin’den
Jeon’un işaret etmesiyle koluna girdim.Bizim için ayrılan masaya ilerledik.Jungkook arkama geçti.Sandalyemi çekip,karşıma oturdu.
(Garson:G)
G:”Buyrun efendim,ne istersiniz?”
Jk:”Biz iki tane biftek alalım.”
G:”Tabii.Hemen geliyor.”
Garson yanımızdan ayrıldığında,Jeon ellerimi tuttu.Stresli gibiydi.Bir şeyin olmasını beklermiş gibi.
“Hayatım,iyi misin?Bir sıkıntı mı var?”
Kafasını bile kaldırmadı.Duymamıştı herhalde diye düşündüm.Kafasını kurcalayan bir şey vardı.
“Jeon?Sevgilim?Bana sorun neyse anlatır mısın lütfen?”
Dalgın bakan gözlerini bana çevirdi.
Jk:”Üzgünüm güzelim,bir şey mi dedin?”
Cevap vermeme fırsat kalmadan duyduğum silah sesleriyle nefesim kesildi.Ellerimle kulaklarımı kapattım.Jeon ise hemen yanıma gelip bana sarıldı.
Jk:”Sakın korkma güzelim,ben buradayım,tamam mı?”
Gözlerim dolmuştu.Hemen masanın altına saklandık.Sesim titriyordu.
“J-jeon çok k-korkuyorum..”
Kafamı kendine çekip göğsüne yasladı.Adım sesleri oldukça yaklaşıyordu.
Bir el,masanın üzerindeki örtüyü tek bir hareketiyle çekip attı.Masanın üzerindeki vazo,çatallar ve bıçaklar yere düşüp kırıldılar.Çıkan sesler çığlık atmamı sağladı.
Jeon,kollarını bana iyice sarmaladı.Yaşlarım sel gibi akıyordu.
Masanın altından iki el,vücuduma dolanan kolları gevşetti.Başka bir el ise,yakamdan beni tutup,havaya kaldırdı.
Jungkook yerde,hareket etmesini engelleyen adamlardan kurtulmaya çalışırken,ben havada boğazımı sıkan ellerden kurtulmaya çalışıyordum.
?:”Götürün şunları.İkisinide ayrı odalara koyun,görüştürmeyin.”
Duyduğum şeylerle korku katsayım artarken,nefes alamamaktan gözlerim yavaş yavaş karardı.
(..)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
~Jungkook’dan
“Niye sıktınız kızın boğazını o kadar?!”
Yoongi:”Sakin ol,yan odada şuan ve gayet iyi.”
“Yapmasa mıydık ya?Çok kötü bağırıyor.”
Tae:”Seni soruyor işte.Yalvarırım ona bir şey yapmayın,falan filan.”
Krn:”YALVARIRIM BIRAKIN JEON’U!ONSUZ YAŞAYAMAM BEN!NE İSTERSENİZ YAPARIM YEMİN EDİYORUM!”
Jm:”Al işte,daha fazla acı çekmeden bağlayan Jungkook’u da,götürelim.”
Namjoon,arkamdan yaklaşıp ellerimi bağladı.Karin sadece onu tanımıyordu.Bu yüzden maske takmasına gerek yoktu.
Diğerlerine “sus”işareti yapıp,kapıyı açtı.Attığım her adımda,Karin’in yalvarışları dahada net duyuluyor,kendime lanet okumama neden oluyordu.
Kapı açıldı,bende sanki arkadan itilmişim gibi kendimi yere attım.
Krn:”JEON?!İYİSİN DEĞİL Mİ?!”
Sayıklar gibi konuşuyordu.Gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu.
(Namjoon:Nj)
Nj:”Şuan iyi,ama yakında olmayacak.”
Karin’in gözleri faltaşı gibi açıldı.Yalvarıyordu,bana dokunmamaları için yalvarıyordu.
Canı acıyordu,yardım edememekten dolayı.Korkuyordu,gözlerinden belliydi.
Kafamda hissettiğim soğuk namluyla irkildim.Gerçekçi olması için özellikle seçmiştik.
Namjoon tetiği çekti ve patlama sesi küçük odada yankılandı.Bundan sonrası oyunculuğuma kalmıştı.Başka biri,Karin’in ellerini çözdü,bizi baş başa bıraktılar.
Hemen ayağa kalkıp yanıma çöktü.Titreyen elleriyle,kafamı kaldırıp dizine koydu.
Krn:”Bırakmayacaksın beni değil mi?Annemle babam gibi,gitmeyeceksin sende?”
Gözyaşları yüzüme damlıyordu.Alnını alnıma yasladı.Odayı hıçkırıklarının sesi doldurmuştu.
Elini yumruk yapıp kafasının yanına vurmaya başladı.
Krn:”Benim yüzümden,benim yüzümden..Kabul etmeyecektim,etmemem lazımdı işte.”
Vuruşları gittikçe hızlanıyordu.Bir süre sonra yanağından kanlar süzülmeye başladı.Ayağa kalkıp pencereyi kırdı.Ellerinden dökülen kırmızı sıvıyı umursamayarak yerden bir cam parçası alıp boğazına hizaladı.
Krn:”Sensiz yaşayamam ben..Yanına geleceğim sevgilim..”
Kendine zarar verecekti,engel olmam lazımdı.(bi zahmet aşkım🤓)
Hızla ayağa kalkıp beline sarıldım.Ağlıyordu,ağlıyordum.
Kollarımdan kurtulmaya çalışıyordu.
Krn:”BIRAK!ONSUZ YAŞAYAMAM BEN!BIRAK DEDİM!”
“Karin,güzelim,benim..”
Elindeki cam parçası kayıp yere düştü.Yavaşça kafasını geriye doğru çevirdi.Kollarımdan sıyrılıp yere düştü.
Yere çöküp sırtını duvara dayadı.Konuşmuyordu.Sadece ağlıyordu.Yanına oturup onu kucağıma aldım.
Yaşlarla ıslanmış saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdım.Tüm vücudu titriyordu.
“Özür dilerim..özür dilerim.Benim hatam.”
Krn:”Eve gitmek istiyorum..”
Yanağını okşayarak onu onayladım.Kucağımdan indirmeden kapıyı çaldım.
Jm:”Noldu?Jun-Karin,iyi misin?”
Kafamla çekilmesini söyleyip arabaya yürüdüm.Ön koltukta şoför oturuyordu.Karin’le arkaya geçtik.Hâlâ titriyordu,ama soğuktan değil,korkudan.
“Sakin ol..Geçti bak,ben buradayım,yanındayım,hayattayım..”
Krn:”Git.”
“Ne?”
Krn:”Bırak diyorum.İndir beni kucağından.”
“A-ama sevgilim..”
Krn:”Sus.Dediğimi yap.”
Kollarımı genişlettim.Kalkabilmesi için.Yol boyunca hiç konuşmadık,kırgındı.Halkıydı da.Yıllar önce yaşadığı bir olayı tekrar hatırlamıştı.Eve geldiğimizde beni beklemeden arabadan indi ve kapıya doğru adımladı.
Kilidi açtığımda yanımdan geçip salona geçti.Kendimi affettirmem lazımdı.
Arkasından yürüyüp yanına oturdum.Kafası ellerinin arasındaydı.Ağzından hâlâ boğuk hıçkırıklar çıkıyordu.
Krn:”Kendimi öldürecektim.”
“Farkındayım..Üzgünüm,çok özür dilerim..Bizimkilere kandım..”
Krn:”YA BEN NE YAŞADIM FARKINDA MISIN SEN?!ÇOK KORKTUM,SENİ KAYBEDECEĞİM DİYE ÇOK KORKTUM!BENİM YÜZÜMDEN DİYE DÜŞÜNDÜM JEON,BENİM YÜZÜMDEN!BEN ANNEMİ BABAMI NASIL KAYBETTİM BİLMİYOR MUSUN SANKİ?!”
“Biliyorum,b-bilmez olur muyum hiç?Ama yemin ederim benim f-fikrim değildi..Çok,çok özür dilerim..”
Krn:”Sus!Kendini savunma sakın!”
Bir sonraki yorum
Ayağa kalkıp üst kata,odamıza çıktı.Derin bir nefes aldım.Kızmakta sonuna kadar haklıydı,canını yakmıştım.
Kapı kapandıktan sonra ağır ağır arkasından çıktım.
Ama hemen açamadım,biraz oturdum eşikte.Ne diyeceğimi düşünmek için.Yarım saat kadar bekledim herhalde.Yavaşça ayağa kalktım.Kapıyı aralamamla beraber,geçen yarım saatin boşa olduğunu anladım.
Karin çoktan yatakta kıvrılmış yatıyordu.
Üzerini bile değiştirmemişti.Gülümseyip dolaptan pijamalarını aldım.
Uyanmaması için dikkatli bir şekilde üzerini giydirdim.
Kendimde giyindikten sonra yanına yattım.Kollarımla belini sarıp bedenini kendime yaklaştırdım.Çok güzel kokuyordu,burnumu açıkta kalan ensesine yasladım.
Krn:”Jeon..?”
“Benim meleğim..Konuşma,uykun açılmasın.”
Krn:”Hâlâ kızgınım sana..”
“Tamam,tamam güzelim..Yarın kızarsın,uyu şimdi..”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
~The End
Umarım beğenmişsinizdirr
Şarkı adı nedir
Me gustas tu