Obnoxious Kas - Σκυλίσιο απόγευμα (Prod.Nast, Some1)
HTML-код
- Опубликовано: 4 май 2020
- #ObnoxiousKas #Skylisioapogeyma #Nast #Some1 #ΟιπροβληματικεςμερεςτουObnoxiousKas
Stream full album now on Spotify: open.spotify.com/album/6jUmTh...
02.Obnoxious Kas - Σκυλίσιο απόγευμα (Prod. Nast, Some1)
FOLLOW OBNOXIOUS KAS:
/ obnoxious_kas
FOLLOW NAST:
/ panos_nast
FOLLOW SOME1:
/ some1_beats
FOLLOW LOOPATIC:
/ loopatic_official
/ loopatic1
Σκυλίσιο απόγευμα
Στίχοι / Ερμηνεία - Obnoxious Kas
Παραγωγή - Nast & Some1
Προγραμματισμός - Loopatic
Μίξη / Mastering - Loopatic @ Irish Rocks Studio
Artwork - Dimi Purple
Irish Rocks 2020
‘’Αποκλειστικά για τον φίλο μου τον Kas, που δίνει φωνή σε κάθε ασυμβίβαστη αγριόγατα του δρόμου. Απευθείας μέσα από το υπόγειο παράρτημα των φυλακών Κορυδαλλού, είμαι ο Κωνσταντίνος Γιαγτζόγλου. Από γειτονιά σε γειτονιά, οπλίστε τις επιθυμίες σας, εξεγερθείτε για την ελευθερία’’.
[Chorus]
Αυτό το απόγευμα η οργή είναι μαζί μου
τους παίρνουνε ελικόπτερα από το Μαξίμου
αυτό το απόγευμα ζητάνε το θάνατό μου
ενώ κρατάω τη χώρα όμηρο μέσα στο τετράδιό μου
ανακοίνωσα σ’ όλους το χάος από ένα δελτίο έκτακτο
μέσα απ’ το κατειλημμένο ραδιομέγαρο
αυτό το απόγευμα ζητάνε το θάνατό μου
κρατάω όλη τη χώρα όμηρο μέσα στο τετράδιό μου
[Verse 1]
Λέγαν ‘’θα γίνεις μπελάς κι απ' τους mcs της χρονιάς’’
κι έγινα απλά η βρωμιά του κόσμου απλωμένη στα drums
με ρώταγαν ‘’στο θεό πιστεύεις ρε Kas;’’
και τους ρώτησα αν πιστεύουν πως εκείνος πιστεύει σ’ εμάς
λένε έχω tracks λογοτεχνικής αξίας
μα είμαι απλά ένας περιφερόμενος αλκοολικός, γοητευμένος απ’ την αίγλη της παρανομίας
διαποτισμένος με τ’ όραμα διάχυσης της ουτοπίας
που φωτογραφίζει ευκρινώς τη σαπίλα κάθε εξουσίας
γι’ αυτό σαφώς κι ο αστικός λυρισμός μου ζέχνει
δεν πείθω εναλλακτικούς ρομαντικούς, με εξωραϊσμούς για τέχνη
όταν μ’ εγκωμιάσουν οι κριτικοί και μου ζητάν συνεντεύξεις οι αστοί
θα είμαι ο ακίνδυνος μαλάκας που θα ονομάσουνε καλλιτέχνη
οι βολεμένοι κουλτουριάρηδες, οι βασιλιάδες των μετρίων
οι πολιτικάντηδες κι οι καθοδηγητές προλετάριων
δε θέλω απονομές βραβείων, μόνο τον Billa κάπου περήφανο
ν’ αφηγηθεί τις ιστορίες μας στους αγίους των Εξαρχείων
τα τσεκούρια της μοναξιάς μας ακονισμένα εναντίον
του εθνικού κορμού μιας γενεαλογίας αθλίων
ενωπίον της αφρόκρεμας των υπογείων απ’ τη γενιά των τετρακοσίων
οι κόψεις τους είναι οι απαρχές 100 μαύρων Δεκεμβρίων
πάνω κάτω η Πατησίων, αυτοί οι δρόμοι φυγαδεύουν
τις στιγμές μας που δραπετεύουν απ’ τις ζωές που μας κλέβουν
είμαστε παιδιά απ’ τη σκάρτη σοδιά όσων διοικούν κι απαγορεύουν
αν στα μυαλά μας είναι ο στόχος θα βαρεθούνε να στοχεύουν
[Verse 2]
Συνεννοούμαστε με σύμβολα σε δρομίσιες παντομίμες
στο θέατρο των υπολόγων για σκυλίσιες κομπίνες
η αυλαία μας πέφτει άδοξα χωρίς επίσημες κουρτίνες
γύρω από άδεια πάρκα, σκουπιδιάρες και περιπτερίσιες Βεργίνες
κι εισπράττω κλήσεις μ’ αποκρύψεις απ’ τον Κορυδαλλό
ν’ ακούσω τον αδερφό με ακόμα μήνες 8 ως το μικτό ορκωτό
το ρίσκο ήταν γνωστό σ’ όλους το σενάριο πιθανό
‘’μπορεί να ‘σουνα εσύ ρε Kas, αυτή τη φορά ήμουν εγώ’’
και του απαντώ μέσα σε στιγμές διαυγούς παραφροσύνης
πως θα διεκδικήσουμε με αίμα εκείνη τη γαλήνη της λύτρωσης
αφού η δική μας δε θα χορτάσει με τα ψίχουλα ελεημοσύνης
απ’ την Αγία Τράπεζα της νομιμοφροσύνης
ούτε με τις πομπές εθνικοφροσύνης
θα παίξουμε ώσπου να χάσουμε τα πάντα, εξαγοράζοντάς μας δόσεις αδρεναλίνης
μες στην απάθεια των νικητών που εκτελούν από εδώλια
φοράμε ανατριχιαστικά χαμόγελα μπροστά στην καρμανιόλα
τα όνειρά μου είναι κόντρα σ’ όλα, όταν κοιμάμαι αποκομμένος
μα στους εφιάλτες ο Άσιμος μου φωνάζει «Venceremos!» (Πάμε!)
ξυπνάω μετά βαριά ιδρωμένος και θυμάμαι
πώς στήσαμε το σχέδιο στη γιάφκα κάτω από την Ούλοφ Πάλμε
αν αυτή η οργή είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας
μόλις σπάσει θα φέρει στην κοινωνία της ευυποληψίας δύο αιώνες κακοτυχίας
τα θραύσματά του θα τρυπάνε τους λαιμούς τους
ενώ θα αντανακλάνε αντεστραμμένα σύμβολα εξουσίας
αδερφές, πρεζάκια κι Άραβες θα μοιράζουν τη λεία
και τα tabloid που την εξέθρεψαν θα καταδικάζουν τη βία
τα glock θα καλωσορίζουν στη μυσταγωγία το κοινό
κι οι τράπεζες θα δουν 100 σαν τη συμμορία του Bonnot
θα θάψω τα πάντα στο βουνό, φωτιά στο jeep με την ερπύστρια
οι μέρες της αφθονίας τους πνέουν τα λοίσθια
πριν οι μπάτσοι κυκλώσουν τα Ιλίσια, οι νοικοκυραίοι βγουν στα μπαλκόνια
κι η γλυκιά συμμορία πεθάνει με την κάνη στο στόμα 
Видеоклипы
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΝΤΙΝΟ ΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ.
ΖΗΤΩ Η ΜΑΥΡΗ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΔΏΣΟΥΜΕ.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ Η ΟΡΓΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ
Kas μαλακα νιωθω πολυ περιεργα οταν ακουω κομματια σου
respect και σε loopatic
Reast in Peace στον μπίλα το αλάνι ! Ότι χρώμα μπλούζα και αν φοράτε άπειρο respect
Απ την γενιά των FFC, TCX των Active Member υποκλίνομαι στα skills του να πατάς στο μέτρο αλλά και στη πένα σου..
Αν στο μυαλό μας είναι ο στόχος θα βαρεθούνε να στοχεύουν!!
Αυτό το ρίγος που είχα καιρό να νιώσω ακούγωντας ραπ με διαπέρασε ίσαμε δέκα φορές στο κομμάτι... Σέβας μόνο
ΣΤΙΧΟΙ:
«Αποκλειστικά για τον φίλο μου τον Kas, που δίνει φωνή σε κάθε ασυμβίβαστη αγριόγατα του δρόμου. Απευθείας μέσα από το υπόγειο παράρτημα των φυλακών Κορυδαλλού, είμαι ο Κωνσταντίνος Γιαγτζόγλου. Από γειτονιά σε γειτονιά, οπλίστε τις επιθυμίες σας, εξεγερθείτε για την ελευθερία».
Αυτό το απόγευμα η οργή είναι μαζί μου, τους παίρνουνε ελικόπτερα από το Μαξίμου,
Αυτό το απόγευμα ζητάνε το θάνατό μου, ενώ κρατάω τη χώρα όμηρο μέσα στο τετράδιό μου,
Ανακοίνωσα σ’ όλους το χάος από ένα δελτίο έκτακτο, μέσα απ’ το κατειλημμένο ραδιομέγαρο,
Αυτό το απόγευμα ζητάνε το θάνατό μου, κρατάω όλη τη χώρα όμηρο μέσα στο τετράδιό μου,
[Verse 1]
Μου λέγαν «θα γίνεις μπελάς κι απ' τους mcs της χρονιάς» κι έγινα απλά η βρωμιά του κόσμου απλωμένη στα drums,
Με ρώταγαν «στο θεό πιστεύεις, ρε Kas;» και τους ρώτησα αν πιστεύουν πως εκείνος πιστεύει σ’ εμάς,
Λένε έχω tracks λογοτεχνικής αξίας, μα είμαι απλά ένας περιφερόμενος αλκοολικός γοητευμένος από την αίγλη της παρανομίας, διαποτισμένος με τ’ όραμα διάχυσης της ουτοπίας, που φωτογραφίζει ευκρινώς τη σαπίλα κάθε εξουσίας,
Γι’ αυτό σαφώς κι ο αστικός λυρισμός μου ζέχνει, δεν πείθω εναλλακτικούς ρομαντικούς με εξωραϊσμούς για τέχνη,
Όταν θα μ’ εγκωμιάσουν οι κριτικοί και μου ζητάν συνεντεύξεις οι αστοί, θα είμαι ο ακίνδυνος μαλάκας που θα ονομάσουνε καλλιτέχνη, οι βολεμένοι κουλτουριάρηδες, οι βασιλιάδες των μετρίων, οι πολιτικάντηδες κι οι καθοδηγητές προλετάριων,
Δε θέλω απονομές βραβείων, μόνο το Billa κάπου περήφανο, ν’ αφηγηθεί τις ιστορίες μας στους αγίους των Εξαρχείων,
Τα τσεκούρια της μοναξιάς μας ακονισμένα εναντίον του εθνικού κορμού μιας γενεολογίας αθλίων,
Ενώπιον της αφρόκρεμας των υπογείων, απ’ τη γενιά των 400
Οι κόψεις τους είναι οι απαρχές εκατό Μαύρων Δεκεμβρίων,
Πάνω κάτω η Πατησίων, αυτοί οι δρόμοι φυγαδεύουν τις στιγμές μας που δραπετεύουν απ’ τις ζωές που μας κλέβουν, είμαστε παιδιά απ’ τη σκάρτη σοδιά όσων διοικούν κι απαγορεύουν,
Αν στα μυαλά μας είναι ο στόχος, θα βαρεθούνε να στοχεύουν.
[Chorus]
Αυτό το απόγευμα η οργή είναι μαζί μου, τους παίρνουνε ελικόπτερα από το Μαξίμου,
Αυτό το απόγευμα ζητάνε το θάνατό μου, ενώ κρατάω τη χώρα όμηρο μέσα στο τετράδιό μου,
Ανακοίνωσα σ’ όλους το χάος από ένα δελτίο έκτακτο, μέσα απ’ το κατειλημμένο ραδιομέγαρο,
Αυτό το απόγευμα ζητάνε το θάνατό μου, κρατάω όλη τη χώρα όμηρο μέσα στο τετράδιό μου,
[Verse 2]
Συνεννοούμαστε με σύμβολα σε δρομίσιες παντομίμες, στο θέατρο των υπολόγων για σκυλίσιες κομπίνες, η αυλαία μας πέφτει άδοξα, χωρίς επίσημες κουρτίνες, γύρω από άδεια πάρκα, σκουπιδιάρες και περιπτερίσιες Βεργίνες,
Κι εισπράττω κλήσεις μ’ αποκρύψεις απ’ τον Κορυδαλλό, ν’ ακούσω τον αδερφό, μα ακόμα μήνες οκτώ ως το μικτό ορκωτό, το ρίσκο ήταν γνωστό σ’ όλους, το σενάριο πιθανό, «μπορεί να’ σουνα εσύ, ρε Kas, αυτή τη φορά ήμουν εγώ»,
Και του απαντώ, μέσα σε στιγμές διαυγούς παραφροσύνης πως θα διεκδικήσουμε με αίμα εκείνη τη γαλήνη της λύτρωσης, που η δική μας δε θα χορτάσει με τα ψίχουλα ελεημοσύνης από την Αγία Τράπεζα της νομιμοφροσύνης,
ούτε με τις πομπές εθνικοφροσύνης, θα παίξουμε ώσπου να χάσουμε τα πάντα, εξαγοράζοντάς μας δόσεις αδρεναλίνης,
μες στην απάθεια των νικητών που εκτελούν από εδώλια, φοράμε ανατριχιαστικά χαμόγελα μπροστά στην καρμανιόλα, τα όνειρά μου είναι κόντρα σ’ όλα, όταν κοιμάμαι αποκομμένος μα στους εφιάλτες ο Άσιμος μου φωνάζει «Venceremos!», ξυπνάω μετά βαριά ιδρωμένος και θυμάμαι πώς στήσαμε το σχέδιο στη γιάφκα, κάτω από την Ούλωφ Πάλμε,
Αν αυτή η οργή είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας, μόλις σπάσει θα φέρει στην κοινωνία της ευυποληψίας δύο αιώνες κακοτυχίας, τα θραύσματά του θα τρυπάνε τους λαιμούς τους, ενώ θα αντανακλάνε αντεστραμμένα σύμβολα εξουσίας,
Αδερφές, πρεζάκια κι Άραβες θα μοιράζουν τη λεία και τα tabloid που την εξέθρεψαν θα καταδικάζουν τη βία, τα γκλοκ θα καλωσορίζουν στη μυσταγωγία το κοινό, κι οι τράπεζες θα δουν 100, σαν τη συμμορία του Μπονό,
Θα θάψω τα πάντα στο βουνό, φωτιά στο τζιπ με την ερπίστρια, οι μέρες της αφθονίας τους πνέουν τα λοίσθια, πριν οι μπάτσοι κυκλώσουν τα Ιλίσια, οι νοικοκυραίοι βγουν στα μπαλκόνια, κι η γλυκιά συμμορία πεθάνει με την κάνη στο στόμα.
[Chorus]
Αυτό το απόγευμα η οργή είναι μαζί μου, τους παίρνουνε ελικόπτερα από το Μαξίμου,
Αυτό το απόγευμα ζητάνε το θάνατό μου, ενώ κρατάω τη χώρα όμηρο μέσα στο τετράδιό μου,
Ανακοίνωσα σ’ όλους το χάος από ένα δελτίο έκτακτο, μέσα απ’ το κατειλημμένο ραδιομέγαρο,
Αυτό το απόγευμα ζητάνε το θάνατό μου, κρατάω όλη τη χώρα όμηρο μέσα στο τετράδιό μου.
Αν το μυαλό ειναι ο στόχος θα βαρεθουν να σημαδεύουν
Τα σέβη μου
Άξιος λόγου πάντα
Mono ton Billa kapou perhfano!
ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ. ΦΟΒΕΡΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ BEAT.
οι αναφορές που κάνεις σε αυτό το κομμάτι, τρελέ, είναι το κάτι άλλο, ειδικά στο τελείωμα με "Γλυκια Συμμορία" του Ν. Νικολαΐδη
‘’Αποκλειστικά για τον φίλο μου τον Kas, που δίνει φωνή σε κάθε ασυμβίβαστη αγριόγατα του δρόμου. Απευθείας μέσα από το υπόγειο παράρτημα των φυλακών Κορυδαλλού, είμαι ο Κωνσταντίνος Γιαγτζόγλου. Από γειτονιά σε γειτονιά, οπλίστε τις επιθυμίες σας, εξεγερθείτε για την ελευθερία’’.
[Chorus]
Αυτό το απόγευμα η οργή είναι μαζί μου
τους παίρνουνε ελικόπτερα από το Μαξίμου
αυτό το απόγευμα ζητάνε το θάνατό μου
ενώ κρατάω τη χώρα όμηρο μέσα στο τετράδιό μου
ανακοίνωσα σ’ όλους το χάος από ένα δελτίο έκτακτο
μέσα απ’ το κατειλημμένο ραδιομέγαρο
αυτό το απόγευμα ζητάνε το θάνατό μου
κρατάω όλη τη χώρα όμηρο μέσα στο τετράδιό μου
[Verse 1]
Λέγαν ‘’θα γίνεις μπελάς κι απ' τους mcs της χρονιάς’’
κι έγινα απλά η βρωμιά του κόσμου απλωμένη στα drums
με ρώταγαν ‘’στο θεό πιστεύεις ρε Kas;’’
και τους ρώτησα αν πιστεύουν πως εκείνος πιστεύει σ’ εμάς
λένε έχω tracks λογοτεχνικής αξίας
μα είμαι απλά ένας περιφερόμενος αλκοολικός, γοητευμένος απ’ την αίγλη της παρανομίας
διαποτισμένος με τ’ όραμα διάχυσης της ουτοπίας
που φωτογραφίζει ευκρινώς τη σαπίλα κάθε εξουσίας
γι’ αυτό σαφώς κι ο αστικός λυρισμός μου ζέχνει
δεν πείθω εναλλακτικούς ρομαντικούς, με εξωραϊσμούς για τέχνη
όταν μ’ εγκωμιάσουν οι κριτικοί και μου ζητάν συνεντεύξεις οι αστοί
θα είμαι ο ακίνδυνος μαλάκας που θα ονομάσουνε καλλιτέχνη
οι βολεμένοι κουλτουριάρηδες, οι βασιλιάδες των μετρίων
οι πολιτικάντηδες κι οι καθοδηγητές προλετάριων
δε θέλω απονομές βραβείων, μόνο τον Billa κάπου περήφανο
ν’ αφηγηθεί τις ιστορίες μας στους αγίους των Εξαρχείων
τα τσεκούρια της μοναξιάς μας ακονισμένα εναντίον
του εθνικού κορμού μιας γενεαλογίας αθλίων
ενωπίον της αφρόκρεμας των υπογείων απ’ τη γενιά των τετρακοσίων
οι κόψεις τους είναι οι απαρχές 100 μαύρων Δεκεμβρίων
πάνω κάτω η Πατησίων, αυτοί οι δρόμοι φυγαδεύουν
τις στιγμές μας που δραπετεύουν απ’ τις ζωές που μας κλέβουν
είμαστε παιδιά απ’ τη σκάρτη σοδιά όσων διοικούν κι απαγορεύουν
αν στα μυαλά μας είναι ο στόχος θα βαρεθούνε να στοχεύουν
[Verse 2]
Συνεννοούμαστε με σύμβολα σε δρομίσιες παντομίμες
στο θέατρο των υπολόγων για σκυλίσιες κομπίνες
η αυλαία μας πέφτει άδοξα χωρίς επίσημες κουρτίνες
γύρω από άδεια πάρκα, σκουπιδιάρες και περιπτερίσιες Βεργίνες
κι εισπράττω κλήσεις μ’ αποκρύψεις απ’ τον Κορυδαλλό
ν’ ακούσω τον αδερφό με ακόμα μήνες 8 ως το μικτό ορκωτό
το ρίσκο ήταν γνωστό σ’ όλους το σενάριο πιθανό
‘’μπορεί να ‘σουνα εσύ ρε Kas, αυτή τη φορά ήμουν εγώ’’
και του απαντώ μέσα σε στιγμές διαυγούς παραφροσύνης
πως θα διεκδικήσουμε με αίμα εκείνη τη γαλήνη της λύτρωσης
αφού η δική μας δε θα χορτάσει με τα ψίχουλα ελεημοσύνης
απ’ την Αγία Τράπεζα της νομιμοφροσύνης
ούτε με τις πομπές εθνικοφροσύνης
θα παίξουμε ώσπου να χάσουμε τα πάντα, εξαγοράζοντάς μας δόσεις αδρεναλίνης
μες στην απάθεια των νικητών που εκτελούν από εδώλια
φοράμε ανατριχιαστικά χαμόγελα μπροστά στην καρμανιόλα
τα όνειρά μου είναι κόντρα σ’ όλα, όταν κοιμάμαι αποκομμένος
μα στους εφιάλτες ο Άσιμος μου φωνάζει «Venceremos!» (Πάμε!)
ξυπνάω μετά βαριά ιδρωμένος και θυμάμαι
πώς στήσαμε το σχέδιο στη γιάφκα κάτω από την Ούλοφ Πάλμε
αν αυτή η οργή είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας
μόλις σπάσει θα φέρει στην κοινωνία της ευυποληψίας δύο αιώνες κακοτυχίας
τα θραύσματά του θα τρυπάνε τους λαιμούς τους
ενώ θα αντανακλάνε αντεστραμμένα σύμβολα εξουσίας
αδερφές, πρεζάκια κι Άραβες θα μοιράζουν τη λεία
και τα tabloid που την εξέθρεψαν θα καταδικάζουν τη βία
τα glock θα καλωσορίζουν στη μυσταγωγία το κοινό
κι οι τράπεζες θα δουν 100 σαν τη συμμορία του Bonnot
θα θάψω τα πάντα στο βουνό, φωτιά στο jeep με την ερπύστρια
οι μέρες της αφθονίας τους πνέουν τα λοίσθια
πριν οι μπάτσοι κυκλώσουν τα Ιλίσια, οι νοικοκυραίοι βγουν στα μπαλκόνια
κι η γλυκιά συμμορία πεθάνει με την κάνη στο στόμα
💣💣💣
🔥✊🔥
Θα βαρεθούνε να στοχεύουν!
Δωσεεεε!
🔥🤜🏼✌🏼
🖤🙏
🔝
THE INFAMOUS
OBNOXIOUS KAS
Τι έγραψες ρε Kas...Σεβασμός
respect.(Ⓐ)
Βιβες!!!!!!
Σε ό,τι δεν σου μοιάζει είσαι έτοιμος για επίθεση ενώ δηλώνεις Αντιφα
Μα δεν μπορείς να δεις την αντίφαση?
τι dopes γραφει ρ..!!
Περιμενω τον Ρανταπλαν για στοιχους!
το beat βαραει πιο αγρια και απο γκλοπ ΜΑΤΑ
Listen to Green eyes (feat. Nast) by Anty Beats on #SoundCloud
soundcloud.com/anty-tekehouse/green-eyes-feat-nast είναι η παλιά μίξη βέβαια και έχουμε προσθέσει 5 6 πραγματάκια έξτρα αλλά το κύριο μπιτ αυτό είναι
Mad respect, thanks. Το χρειαζόμουν.
Respect
Αυτοί η δρόμοι φυγαδεύουν τής στιγμές μάς που δραπετεύουν.
Τρελο κομματι
ο δισκος αυτος να μας κραταει συντροφια
εως οτου δικαιωθουμε και ερθει η λευτερια...
text style: The infamous... MD
Απο ποια ταινια ειναι η εικονα;
Dog Day Afternoon 1975
vives apo larisa alaniaaa
Δυναμίτης
Τι έφτυσες πάλι ρε kas!!!
Λυρικα δεν σε κοντραρει κανεις Kas.
Ντόπα
Rip Bila. Κανονι Κας
Πείτε μου ότι σκάει δίσκος να καυλωσουμε;
Σκάει αδερφέ.Κομματι-κομματι.Το έχει αναφέρει σε φβ,δεν ξέρω αν έχει πει κατι στο ινστα
@@kostas3750 ωραία γαμάτη φάση . Ομπνοξιους πολύ υποτιμημένος
@@WS-xj7eg den nomizw ton akoune autoi prepei na ton akoune isws polu ligo underrated alla se genikes grammes oxi,apo to na ton akousei h maza pou den tha katalavei kan to 20-15 % kalutera etsi, borei mono se merikous na dwsei trofh gia skepsh alla prepei na douleuei idi to gamhmeno fainomeno pou spanizei :p
@@F4CKC0PS ρε φίλε κάποια κομμάτια που λένε αλήθεια πρέπει να ακούγονται και να μην προωθούνται μόνο οι παπαριές
@@WS-xj7eg kai sou ksanalew pws ginetai na dwseis trofh gia skepsh se mia maza pou den borei na thn aksiopoihsei(to megalutero pososto)
Τι ειμαστε netflix(;) Θα ανεβαζω ολον τον Μαιο τσουτσουνακι μου.
o laos apaitei 2 pragmata
1. vgale olo to disko oxi kommati kommati
2. kane kommati me lex na tinaksete ta petala