Cahit Zarifoğlu / Zahmet Vakti

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 31 дек 2024
  • Zahmet Vakti
    Yaşamak bir sokak lambası gibi
    Bir gece evden atılmış bir çocuk sanki
    Tek bir damla tek bir ses gibi
    Aklıma düşüyor
    Artık delirir koşar şimşeklerim
    Yaşamak bu nadir ve gevşek
    Hayır bugün hiçbir kimseyi alkışlamıyorum
    Ve onların dikilip içi yumurta çürüğü kokan
    Kristal fanuslarına baka durdukları gibi bakıp durmuyorum
    Ve bazı bey alıkların dediği gibi
    Sadece yürek arılığını arı bulmuyorum
    Düşünün
    Tohumlar ekilir
    Yağmurlar başlar
    O zaman filizler bir karış boyu yükselmiştir
    Köylü davarlarını alır götürür sürer üstüne
    Başak dediğimiz rahmet ondan sonra fışkırır
    Esas ondan sonra gövdelenir
    Görmezik/ gördürürler
    Davarın yedim doydum sandığı
    Bir dalgınlık
    çünkü benden bir kahramanlık kalacak
    çünkü besmeleyle başlandı
    çünkü desturla tuttuk ne tuttuksa
    çünkü imanla çok şeylere çağrıldık gözümüz
    dağlarda kaldı eşya geride kaldı
    dünya arkada bırakıldı
    bir diş gibi ayrıldık çenemizden
    dil çağı kapandı göz bağı koptu
    bir tövbe sancağı açıldı bir zevk süreci değil
    çünkü bütün o zamanlar toptan kullanılmış oldu
    içinde zalimlerin asılma sahneleri
    içinde kan akıtanların kanlarının seli
    içinde mahzun edenlerin gözyaşı nehirleri
    çünkü tövbe edildi izin verildi besmeleyle başlandı
    sevgilinin elinden dertler hoş
    beline/ çamur çamur olarak
    tekme tekme olarak
    on gündür ve kırk gündür daha
    aç acına ayakta
    durmak
    elli gün ayakta durmak olarak kaydedildi
    sevilinin elinden bağış ve kefaret olarak
    bilindi
    kabul edildi
    razı olundu
    ağlanmadı
    peki ekmek istenmedi mi istendi
    Sadece bir parça ekmek istendi tapınmaya bedensel güç olarak
    Yalvarılmadı hiç kimseye ağlanmadı,
    razı olundu, kabul edildi, öpüp başa kondu
    ve çünkü tövbe edildi.
    bir töebe sancağı açıldı bir zevk süreci devrildi
    bir isyan kazanı devrilmedi
    itiraz isyan akmadı
    bir tevbe sancağı açıldı
    çünkü bütün zamanlar toptan kullanıldı
    içinde zalimlerin asılma sahneleri
    içinde kan akıtanların kanlarının seli
    içinde mahzun edenlerin gözyaşı nehirleri
    çünkü tövbe edildi tövbe edildi
    ağıt güzel vakitlerindendir
    estağfirullaaaaah ve işte böyle uzatarak
    kalbim aç
    etim yanık
    Dünya diz çöktüğüm yer kadardır dizimin yanında bir diz
    dizimin yanında bir diz sağdan biri iki üç
    dört beş altı yedi soldan bir iki üç
    dört beş altı yedi
    bir sana bir sana bir sana... avucunu aç avucunu kapa
    dilini tut aklını kravatın gibi çöz at
    şimdi bir damla gözyaşı bir iri yakut.
    Cahit Zarifoğlu

Комментарии • 3