- Видео 3
- Просмотров 46 306
Βασίλης Νικολαίδης
Добавлен 1 янв 2015
Βασίλης Νικολαΐδης, Στο λίκνισμά σου.
Από το άλμπουμ "Η νύχτα ήταν πάλι κάπου αλλού," Σείριος 1989. Βιολί και φωνητικά, η Μπάρμπαρα Σάουτερ. Ο Χάρης Καβαλλιεράτος στην δεύτερη κιθάρα, κι' έγραψε και τη γραμμή του βιολιού .
Η φωτό, Μύκονος 1965, του Λουκά Μπενάκη, Αρχείο Μουσείου Μπενάκη, από εδώ: photo.php?
Η φωτό, Μύκονος 1965, του Λουκά Μπενάκη, Αρχείο Μουσείου Μπενάκη, από εδώ: photo.php?
Просмотров: 45 140
Видео
Η χορεύτρια και ο ποιητής. Δεύτερο κομμάτι.
Просмотров 4477 лет назад
Μια τραγουδιστή ιστορία σε τέσσερα ποιήματα του Γιώργου Σαραντάρη Φταίνε του Κούβελα οι φραστικές κουράδες πως οι ποιητές ειν’ όλοι τους λαπάδες που ζυγίζουνε κοντά τριάντα οκάδες όσα γυλιός και όπλο όλα μαζί Κι’ αν κάποιος δύσπιστος να με ρωτήσει θέλει που τα ξέρω αυτά και ποιος τα καταγγέλλει του ανθυπολοχαγού του Αλεπουδέλλη να διαβάσει τ’ Ανοιχτά Χαρτιά Φταίει το σύστημα και η στρατολογία τ...
Η χορεύτρια και ο ποιητής, Πρώτο κομμάτι
Просмотров 7267 лет назад
Μία τραγουδιστή ιστορία του Βασίλη Νικολαΐδη, σε τέσσερα ποιήματα του Γιώργου Σαραντάρη. I Τρέχει το τραίνο και βγάζει καπνό Πάει Σαλονίκη κι’ αγκομαχά Τρέχει το τραίνο και φέρνει στη μνήμη Σταθμούς και σταθμάρχες ως το πουθενά Μα τρέχω κι’ εγώ, ο χρόνος πιέζει Ο πόλεμος θάρθει ένα χρόνο μετά Να τον προλάβει η Ελλάδα παίζει Τραγούδια του Μεταξά Τρέχει το τραίνο και ξαπλωμένη Στο σεπαρέ ενός βαγ...
ποτέ δε βαρέθηκα να το ακούω
❤️
Ξέρετε αν υπάρχει το τραγούδι στο spotify?
Δεν υπάρχει 😒
💜
Χρόνια - κεράκια που σβήνουνε στο λίκνισμά σου τίποτα πριν κι άλλο τίποτα ύστερα είναι μονάχα το καλοκαίρι μ’ αφήνεις να ρθώ όλο και πιο κοντά σου και γελάς. Το ξέρω ο χειμώνας που θα `ρθει δε θα `ναι καλύτερος δε θα γίνουν αυτά που περίμενες να γίνουν πέρσι ίδιος με φέτος μονάχα που θα `ναι μακρύτερος έχει αρχίσει πολύ η κατάσταση αυτή να μ’ αρέσει. Καλοκαιράκια που σβήνουνε στο λίκνισμά σου τίποτα πριν κι άλλο τίποτα ύστερα, πάθος μονάχα να λέω ιστορίες, ιστορίες στ’ αλήθεια τα ψέματα πάνε και γελάς. Τα τραγούδια που θα `ναι στη μόδα δε θα `ναι καλύτερα, τα’ όνειρό τους δεν ξέρεις μια μέρα μπορεί και να γίνει στο Αιγαίο να σκάσει μια μπόμπα ή κάπου μακρύτερα «εγώ κι εσύ μόνοι πάνω στη γη» να `χουμε μείνει. Υποσχέσεις «του χρόνου» που σβήνουνε στο λίκνισμά σου κανένα «ίσως» κανένα «πιο ύστερα», πέτρες μονάχα τις γλύφει το κύμα, το πίνουν, μεθάνε και κλαιν στην υγειά σου και γελάς. Οι φίλοι που θα `ρθουν το ξέρω δε θα `ρθουν καλύτεροι κι ας ήμασταν όλοι χωρίς εξαιρέσεις κρετίνοι ολονών μας οι δρόμοι έχουν γίνει στενοί και μακρύτεροι δε χωράμε δυο-δυο να περνάμε κι αυτό μου τη δίνει… Χρόνια-κεράκια που σβήνουνε στο λίκνισμά σου…
Δεληβοριάς και Νικολαηδης τέτοιο ταίριασμα...ακούγοντας τον Φοίβο ανακάλυψα τον Νικολαηδη! Σας ευχαριστώ !
<3 Ευχαριστώ για όλα
Παλι καλα που υπαρχουν μεγαλοι καλλιτεχνες σαν τον Δεληβορια και τον Παυλιδη και μας εφεραν σε επαφη με τα υπεροχα τραγουδια του Νικολαιδη!