Видео

Fon müziğinin adı ne acaba

aksamüstü trafiği ve kargaşa ve koşuşturan insanlar ve bunu dinleyen ben

diline, fikrine, sesine sağlık kardeşim. arka fonu da paylaşırsan çok memnun olurum. selametle.

Hüzün mevsiminin hazanı geldi işte payıma sadece üşümek düşer şimdi-düşünüşlerde-

En etkiliyi olan başta şiir,sonra seslendirmedir.Duyguyu ve düşünceleri arka fondaki müzikle bize aktarman mükemmel.

Ne sen dolup taşarsın ne de benden nuh olur

YANKILANDIM DA DURULDUM! vuruldun seni bir karanlığa gömdüler adını sordular söylemedim münevver üstümü aradılar yok altımı aradılar yok boynu hayli bükülmüş bir tuzaktan baktılar cesedini gösterdiler sana çok benziyordu anlamak istediler hep uzaktan baktılar nasıl yaşatıldıysan öyle öldürülmüştün çekinmedim ağladım anlamadılar ben bir sokak lambasına vurulmuşum münevver gece olunca karnım gövdemde bir ağrıdır ne anladıysam al, al hepsi senin olsun nasıl olsa mutmain bir vedayla gidiyorsun hasretinin bitmesine senin adına mutlu gülümser bir törenle kutsandı hemen yasın aklın aldığı göz yüreğin aldığı bakış çekilmiş fişlerden daha bir boşluktasın ne söylesem ancak kelimelerce kabz nere baksam ufkun ardındaki karanlık bir volta boyu sokak tenviratıdır acz uzansam tutulmaz bir nahoşluktasın çan vuruldu ezan allah dedi sen söndün böylece üç yerinden daha vurulmuş oldu sükut ölüm durdu yani dirilmenin imkanına kurşun vınlayıp sekti yağmur yağacaktı, şemsiyem kırılınca bulut tetiği çekti epeyce geçti üzerimden gökyüzü bertaraf oldu sınır ali’sini bulmuş gibi kamber herkes bir tarafa doğru ıslanır ben sana doğru ıslandım münevver yastıksa binlerce tüydür mantıksa paramparça örtüyse bundan böyle yırtık yağmur dursa da kurumam güneş çıksa da kurumam artık sebeplerin çağından geçiyoruz münevver elbette her fiyasko açığa çıkarılmamış bir cinayet korkusuyla örtülür elbet her susuş sonuçları belli sebeplerle yontulur niye sustun demiyorum ama niçin konuşmuyorsun biliyorsun münevver bile bile gırtlağın köpeği olmamışsa bu eğri harfler düşünmek akla ur olmamışsa ve o büyük gerilmenin adıyla başlamıyorsak sevişmeye dolanan kalp yorulan kandır bütün yankıların gücü adına insan sustuğu zamanlarda ne kadar da konuşkandır! söze başla ve kopar perdeleri seyirciden bak bayraklarım kırık hala bileklerimden ipi tutmuşum münevver ipi tutmuşum unuttuğum marşları ezbere biliyorlar kaybederiz korkusuyla giriyorlar savaşa biz yalnızca galipliği inkar etmekteyiz gayb ederiz ümidiyle olan biteni üç günahı üç tövbeyle hünkar etmekteyiz sen beni kim sanıyorsun allah’ın seversen üzerimde ışık kırıyorlar münevver mercek yapıyorlar kavislerimden on bin kadar göz gezdi paralelimde adını sordular söylemedim münevver kurmuşsun bağdaşını bir odağımda bakmayı en baştan unutsalar görürler ince bir körlük gerek seni çözmeye çözmekten ölmek gerek seni çözmeye o kadar eminler ki sabah olacak diye geceyi plan gibi taşıyorlar münevver hiç mi ölmek düşmez apansız dakikaya kaç saniye sonrasını yaşıyoruz haber ver sağlıklı bireyler olarak münevver sağlıklı şekillerde ölüyoruz buradan nereye ölüyorsak oramızdan tut beni ağzımdan kaçırmışım bir turna sürüsünü konuşsam gökyüzü sussam senin yüzün modernoğlu görmek istemez ölüsünü nereye susuyorsak oramıza ek beni zaman geçiyor sanki ben içinde değilim sürekli hatırlıyormuşum gibi dışarıda çarşıya çıkmışım da eve dönememişim eğer ben çarşıdaysam kim duruyor evin ortasında aklımı azaltarak bıraktım münevver bir çırpıda bıraktım bana çaktırmadılar adını sordular çevirdiler yanımı samimiyet kaptılar gözden temas yaptılar mış gibi ses verdiler diyaframlardan aldanacak bir taraf bırakmadılar aldanmadım münevver aldanacak neyim var o kadar susuzum ki su artık neye yarar insan hasretten kuduruyor kudurdum unuttum gayrı hatırlatıp da delme yokluğuna bağırdım yankılandım duruldum ben bu beklemeğe alıştım gelme! nereye gidiyorsak oradan geldik sıcaklığın kar yağarken aklımda soluğumuz dumanlı kafamız iyi ama mıh gibi çakılı duruyorsun saklımda sevdiğimi söylüyorum bir serçe sürüsü konuyor hemen sonra bir serçe sürüsünü vuruyorlar vuruyorum nasıl bir korkuysa o nefes nefese gece boyu uyumayan mezarlık mı o! insan hasretten kuduruyor münevver yaşamak ölümün sevgi duruşu soruyorlar hayatı vallahi bilmiyorum ben ölümden daha ben ölümden daha ben ölümden daha hayati bir şey bilmiyorum sözler asansöre binmek gibi bazen sözler ki bir anlamın içindeyken münevver sözler asansörden inmek gibi bazen sözler ki bir anlamın içindeyken münevver vuruldun seni bir karanlığa gömdüler adını sordular söylemedim münevver sağımı aradılar yok solumu aradılar yok boynu hayli kırık bir niyetten baktılar çocukluk resimlerin… her birini yaktılar nasıl doğurulduysalar öyle yaşıyorlardı çekinmedim anladım

senden aldıgım umutlar beni biraz daha ağırlıyor burda

furkan furkan furkaaann

Gözlerin çocukluğumun bozulmamış aktidir, gözlerin yeter ki sözlerime ilişkin olsun..

Arkadaki müziği nerden bulabilirim

Bu daha fazla görüntülenmemiş miydi

Yârin kaşları keman olsa, içimdeki yayları paramparça ederim hemen. İçime çanlar çakana inat, zehirlerim zangoçlarımı. Durur ve limanları yakılan bir kentin, gemisiz kalmasını kutsarım kıyılarımla. Dönecek bir tek yolcusu bile yoktur uğurladığım günlerin. Erken gelenleri kurşunlarım, suya sererim leşlerini. Bekleyenler kazansın istiyorum bütün dünya harplerini! Beklemek, bir mektuba başlayıp yarım bırakmak kadar asil bir niyettir. Ki bir mektuba başlamak, her şeyden sevip vazgeçmek gibi bir kifayettir!Eliiiif, miiiim ve eliiiif… Ant olsun harflerine harekeler serpeceğim. Döneceksin dönecekler döneceğim. Gecikmeyen yerlerimi vurmalısın sevgilim. Gecik ve ertelen sen de! Vaktinde gömüleceksin ne etsen de! Kalkacak dakik olanların da bir bir naaşı. Kazanmak istemiyorum hayata karşı! Karşılıksız çıksam, ümidim nasıl olsa korunmuştur cürmümden. Beni, vur! Benden, kurşunlar sapsın! Bana, çarmıhta iki odun bir haç… Bırakana kadar ıskalar çak! Bana bir ergen ölüsü miktarınca iltimas yarat! Ve bir cezme vuracak gövdemiz, çok şiddetli susarak.Beni anlama, beni anlar gibi yap! Yorulmayan gövdeni, hamlar gibi yap! Delik deşik hırkamı tamlar gibi yap! Ölünüp de yenilen gamlar gibi yap! Yağmuru yağabilen damlar gibi yap! Arabi’nin yandığı şamlar gibi yap! Allah’a yenilen ramlar gibi yap! Ya beni de al getir, ya bu guslü çöz, içime kırdığın camlar gibi yap! Eğdiği gövdelere rüzgar bırakan sendin. Ne gövdeydin, ne eğendin, ne yeldin! Güneşi mahmuzladım, gözlerine şeddeler vurdu sabah. Öğlen oldu mu kalbime müracaat edebilirdin. İkindinin ortasında bana bakman için her şey hazırdı. Ki akşama anca yetişirdi beni tamamen kabullenmen. Ol’madın, okunmayan harflerimi yok saydın hep. Sesin kısaldı, boğuldun mahreçlerde… Aramızda erken sonlandı hep cümleler!İşte bir kurdun boğazına oturmuş ötür. Birazdan gemiler kopacak beni bir tufana götür. Birazdan asalar yağacak nehirlerin Musa’sına. Ve döşümü firavun’un sevdiği bir kerem ovuşturur. Kapıları dövmekten hiç evde yoktum. Bulunmadım, çünkü muttasıl arıyordum. Bir şeylere yetişemiyor olmanın uykusunu alıyordum. Sevgilim, bu kahpe düzene bir saat kurmalıyım. Seni çok seviyorum, nereye başvurmalıyım?Kenti yıldıran bir orman sırrı bahşet bu çölden. Gerdiğim yay, oklar vurur sonsuzu. Yerdiğim yar, yoklar durur o’nsuzu. Seni sevmem hala öldürmediyse seni… Dönerken… Beni de getir yanında!

evvel zaman içinden gelen o şiir

Sen gittin ve ruhum ölmeye başladı

Sen ölmüş olsan da seni asla unutmayacağım sevgilim 🥀...

Seni seviyorum...

אני דובר עברית, הגעתי אליך במקרה מהתצלום הקסום ואז שמעתי את קולך והתמוססתי בלי להבין מילה, מצאתי באחד מהקטעים כאן את הטקסט כתוב ובעזרת גוגל תרגמתי ובכלל התאהבתי. העלתי לפייס ורבים הגיבו אל הקטע כמותי, אתה נוגע, עובר דרך השפה, דרך התרבות, דרך הפערים. תודה

yalnızlıktan kudurmuş bir çocuğun, arabaların kaportasını anahtarla çizmesi gibi ruhumun kemirilişi de hep sinsiceydi.

okumuştum şiiri, dinleyince bambaşka bir etkisi oluyor. coğrafya kader ise daha çok şiir seslendirmesi yapmanız gerekiyor.

ben seni daha cok seviyorum

seni çok seviyorum

tekrar sevdigini soyle furkan

eskisi kadar acımıyor ve de asıl bu acıtıyor

hatırlat da haziran sonlarında çocukluğumu yakalım...

unuttum gayrı hatırlatıp da delme yokluğuna bağırdım yankılandım duruldum ben bu beklemeğe alıştım gelme!..

Yaramızda çiçekler yeşerir belki. Gitme!

Bozulan şeyleri böyle düzeltmek değil de, herşeye yeniden başlamak istiyorum.

Bir hayalim var. @TugbaKarademirMavi ile sen, oturmuş benim kitabımı okuyorsunuz. Sesleriniz, okuduklarını bana ilham oluyor. Bir kitabım var, adı Sırça Serçe, o Nida oluyor, sen Alkım. Replikler sizin seslerinizle hayat buluyor kafamın içinde.

Müziği adını bilen var mı?

Buralar sensiz çok sessiz

milyon kere ayten'i senden dinlemek için nelerimi vermezdim bir bilsen

Senin pek de bir olayın yokmuş meğerse, ben asıl seni sevmemişim. Ben seninle olan anıları sevmişim o anlardaki mutluluğu arıyormuşum meğer. Seni bulmak istemiyorum seninleyken hissettiğim duyguları istiyorum... Bu şiir seni hatırlatıyor keşke gitmeseydim. Evet ben gittim özür dilerim.

bunu konuşmuştuk o masada da otururken. ölmeye başlamadı sen gidince herkes, başlamak ne kelime, o an dağıldı bütün masalar, o an yıkıldı bütün duvarlar, ve işte o an ben dahil öldü tanıdığım ve tanıyamadığım herkes. İsa'mı bekliyorum şimdi, beni diriltecek bir İsa bekliyorum. O da anca senden gelen bir sarılmak olur, o da anca gözlerinden akan bir gözyaşı olur. Öyle işte sivil melek, öyle işte. herkes öldü.

Hayatımdaki tesadüfler zinciriyle buldum seni incelikli hayta. Oturmuşluğumuz var seninle, bi şiiri başa sarıp sarıp okumuşluğun… sen hiç bilmezsin beni ama varlığın hayatımda o kadar mükemmel şeylere vesile oldu ki. Tuhaftır ki keder yüklü seslendirmelerin beni evime kavuşturdu. İyi ki varsın. Bir yıl kadar olmuş seni bulalı, belki daha fazlası. Yorumlarda gördüm eski videoların varmış, sanki hiç olmamışlar gibi davrandığın. Benim en sevdiklerim onlar, anlatılması biraz neyse. Öyle bir şiir ki varlığın anlatamadıklarımı da bilirsin, anlarsın sanki. Sesinin sessizlik kadar uzunca, kaleminin yeni milatlar ilan edilmesine vesile olacak kadar kudretli olması dileğiyle. İyi kal ayaz.

evet hakim bey bu siir

hüzün böyle bir şey, her şeyin sonunda, her sonun başlangıcının sonunda... hep çıkan yol hüzün daha çok hüzün gittikçe daha büyük hüzünler ve daha çok hüzün

Nasılda özledim seni

neredesin

içimdeki sıkıntıdan kurtulamıyorum.

içimde felaket

seni o kadar çok özlüyorum ki artık bilincim yerinde olmasın delirsem bile olur istiyorum

Evdeyim ....

Muhteşem bir şiir ya 🎉🎉❤❤

birileri bir şey yapsın.. ellerim titriyor, gözlerimi dinginleştiremiyorum..

...

...

bi istek bülent parlak 'hepsi olur belki olmaz hiçbiri' seslendirirsen bir gün sevindirirsin yani (:

gözlerin çocukluğumun bozulmamış aktidir,,

en çok her boşluğu dolduran bir keder çıkar