ای همه خوبی تورا
پس تو که رایی که را
ای گل در باغ ما
پس تو کجایی کجا
سوسن با صد زبان
از تو نشانم نداد
گفت رو از من مجو
غیر دعا و ثنا
سرو اگر سر کشید
در قد تو کی رسید
نرگس اگر چشم داشت
هیچ ندید او تورا
هر طرفی صف زده
مردم و دیو و دده
لیک دراین میکده پای ندارند پا
از کرمت من بناز
مینگرم در بقا
کی به فریبت شها
دولت فانی مرا
بیست هزار آرزو
بود مرا پیش از این
در هوس خود نماند
هیچ امانی مرا
ای که به هنگام درد
راحت جانی مرا
ای که به تلخی فقر
گنج روانی مرا
سجده کنم من به جان
روی نهم من به خاک
گویم از اینها همه
عشق فلانی مرا
هر نفس آواز عشق
میرسد از چپ و راست
ما به فلک میرویم
عزم تماشا که راست
ما به فلک بوده ایم
یا ملک بوده ایم
باز همانجا رویم
جمله که آن شهر ماست
گوهر پاک از کجا
عالم خاک از کجا
برچه فرود آمدید
بار کنید اینچه جاست
بخت…