Видео

Ο Γιάννης Γκιώνης πάνου σ’ άλογο και ο Μήτρος Παντελέων. Και γίνεται μια χλαγογή που πια δε ματαγίνη... Πάνου στης Μάχης τ’ άναμμα, νάσου και ροβολάνε ψηλ’ απ’ τη ράχη και τη ρεματιά του Άη Βλάση με το Θανάση Ράτη, πρώτο απ’ τα Μπίσια Καπετάνιο, ο Καπετάν Μαρτζέλος με τους Ντερβενοχωρίτες. Κι ακολουθούν από κοντά ο Αντωνάκης ο Κολοκοτρώνης ο Καπετάν Νικηταράς απ’ την Αγιά Τριάδα κι ο Παπαφλέσας σίφουνας από τον Άη Δημήτρη. Ανάβει τότε για καλά το ελληνικό ντουφέκι κι αστράφτουν και λαμποκοπάν πάλες και γιαταγάνια. Χτυπάν τους Τούρκους με σπαθιά, κουμπούρες, καριοφίλια κι όλη η Φούσια φούσκωσε με τούρκικα κεφάλια. - Τι ’ναι το κακό που γίνεται ψηλά στην Περαχώρα; Κι ένα αηδόνι χαρωπό το γλυκοκελαηδάει: Δέκ’ άγουροι λεβεντονιοί, παιδιά της Περαχώρας με το Δημήτρη το Ζερβό σα κλεφτοκαπετάνιο, φράχτη σε φράχτη σούρνοντας γοργά κρυφοδιαβαίνουν. Χυμάνε μες στη σύναξη, που είχαν οι ατλήδες και βάζουν φονική φωτιά στη μπαρούτη, στα λοτσάρια. Ντελήδες, άλογα - πεζοί σκορπάν χίλια κομμάτια. Στον τόπο μένουν ξαφνικά, κορμιά χωρίς κεφάλια. Όσοι γλιτώσαν σαν τρελοί «Αλάχ - Αλάχ!» φωνάζουν με κουτρουβάλες τρέχουνε, πηδάν στην κατηφόρα. Τους κυνηγάνε οι Γραικοί, σαν άγρια κοπάδια. Τους ρίχνουν μες στη ρεματιά κάτ’ απ’ τη Γκούρε Κούκι. Και τους στριμώγνουν μέσα κει, σα χοίρους, σα γελάδια. Μ’ από ψηλά, γέροι - γριές κατρακυλάν λιθάρια στη τέντα κάτου του Πασά και στο μπουλούκ - ασκέρι. Και όλοι τους με μια κραυγή, βροντοφωνάζουν στον Πασά: - Βάρδ’ Αλή, βάρδ’ Αλή, αλί και τρισαλί σου! Πολλοί στη Λίμνη πνίγονται ωσάν παλιοζαγάρια. Κι εκείνοι που γλιτώσανε, με την ψυχή στα δόντια μες στα καράβια μπαίνουνε, σαν άψυχα κουφάρια. Στη Κόρθο ξαναγυρνάν, βρεγμένοι, τσακισμένοι και φέρνουνε στο Δράμαλη τ’ άσχημα χαμπέρια. - Η Περαχώρα μάς ετσάκισε, χαθήκαμε οι μαύροι! Τα γένια του ο Δράμαλης μαδά, μασάει τα μουστάκια, [91] μουγγρίζει σα το κακό στοιχειό και βρίζει τους πασάδες… Πάνω στον Τουρκομαχαλά, αρχίζει μοιρολόι. Κλαίνε πατέρες για παιδιά, παιδιά για πατεράδες κλαίνε και οι χανούμισσες και σκούζουν και χτυπιούνται: - Μας φάγαν οι Γκιαούρηδες, μας πνίξανε στο αίμα! Χαθήκανε οι άντροι μας, οι μπέηδες, οι αγάδες, της Περαχώρας τα σκυλιά μάς φάγαν τα παλληκάρια! Αλή Πασά, Ντελή Αχμέτ μάς πήρτε στο λαιμό σας. Αλάχ - Αλάχ, Αλή - Ντελή, αλί και τρισαλί μας! - Τι ’ν’ το κακό που γίνηκε ψηλά στην Περαχώρα; Στις εννιά - δέκα - κι έντεκα Σεπτέμβρη του Εικοσιδύο; Ρωτάει, ρωτιέται ο Αητός απάνου απ’ την Γκούρα. Κι ένα αηδόνι χαρωπό το γλυκοκελαηδάει: - Η Περαχώρα νίκησε! Χαρείτε, να χαρούμε! Ελεύτερα κι Ελληνικά μας μείναν τα Ντερβένια! Χαρείτε κι εσείς Γραικοί, λεβέντες Περαχωρίτες! Χαρείτε κι όλοι ν’ εσείς, τρανοί Ντερβενοχωρίτες! Κι εσύ περήφανε μ’ Αητέ, στείλε τα περιστέρια να παν το μαντάτο το καλό στη Ρούμελη και στο Μοριά. Κι απ’ του Αιγαίου τα νησιά, σ’ όλη τη Ρωμιοσύνη: Είν’ του Θεού το θέλημα και διάτα του σπαθιού μας η Λευτεριά να ξαναρθεί στην αρχαία της Πατρίδα! Φάτε και πιέτε νιοι και νιες, γλεντήστε παλληκάρια τραγούδι στήστε και χορό - λάλα το αηδόνι μ’ λάλα του! - Να ζήσει το λεβέντικο, τ Νικολαος Γεωργιου εκδοση δημοτικου σχολειου Περαχωρας Μαρτιος 2019

κι όσο κι ένας ζωντανός μνήσκει Περαχωρίτης, η Περαχώρα βρε πασά Τούρκο δεν προσκυνάει! Και ο Αλής σαν τ’ άκουσε πολύ του βαρυοφάνη. Αφρούς βγάζει το στόμα του, τα μάτια του αστράφτουν. Αγάδες και ντερβίσηδες στην τέντα του συνάζει και δίνει διάτα φοβερή: «Τ’ αντρεία τέκνα του Οσμάν να σφάξουν, να ρημάξουν, να σκοτώσουν, να κρεμάσουν. Κι όλη την Περαχώρα γης Μαδιάμ σ’ ερείπια να θάψουν!» Χτυπούν τρουμπέτες, τούμπανα, τ’ άλογα χρεμετίζουν. Κι αρχίζει ένας πόλεμος, που δεν είχε ματαγίνει. Κάνουν γιουρούσι απ’ το βουνό, ντελήδες απ’ τον κάμπο. Πέφτουν τα βόλια σα βροχή, οι μπόμπες σα χαλάζι. Θεριά χτυπάν απ’ τη στεριά, θεριά απ’ του πελάγου. Με μπαταριές, με κανονιές, με φοβερές χατζάρες. - Βάστα γερά, καημένη μ’ Περαχώρα, βάστα! Να μην σου πάρουν τα κλειδιά, κι ανοίξουν τα Ντερβένια και κατεβούν απ’ την Τουρκιά μιλιούνια οι μουρτάτες. Με τον Χουρσίτη τον Πασά και τον Ομέρ Βρυώνη. Και πνίξουν στο αίμα τον Μοριά, Γραικούς, που πολεμάνε. Που μάχονται για Λευτεριά και για τη Ρωμιοσύνη! Δυο νύχτες κάνουν πόλεμο, τρεις μέρες πολεμάνε. Την τρίτη σα ξημέρωνε, κάλλιο μην είχε ξημερώσει! Για δέστε θάμα που ’γινε, να τρίβετε τα μάτια. Στο ’να ταμπούρι πολεμά η ίδια η Παναγιά. Και στο ζερβί με το σπαθί στα χέρια, οι Άγιοι Ταξιάρχες! - Εμπρός παιδιά, ωσάν Γραικοί, σαν Έλληνες πολεμήστε! Για πίστη και για λευτεριά, για τα δίκια του ανθρώπου! Να σώσετε τις εκκλησιές, τα ιερά, τα όσια. Τα σπίτια, τις φαμίλιες σας, τ’ αγαπημένο τόπο! Ρίχτε τους οχτρούς στη θάλασσα, πνίχτε τους στη Λίμνη! Πρώτος απ’ τον Ασπρόκαμπο ορμά ο Καπετάν Γιωργάκης. Και σα λιοντάρια ακολουθάν γενναία παλληκάρια. Πέφτουν απάνου στο σωρό και παίρνουνε κεφάλια. Γυναικοπαίδια πολεμάν από τα σπίτια μέσα. Παπάδες και καλόγεροι από του Μαλαγάρη. Ο Λογοθέτης πάει μπροστά κι ο καπετάν Βασίλης, ο Κώστας ο Πρωτόπαπας κι ο Νικολής ο Λέκας. [90]

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΑΧΩΡΑΣ Τι ’ναι το κακό που γίνεται ψηλά στην Περαχώρα; Τι σίφουνας είναι αυτός, τι κουρνιαχτός κι αντάρα; Ρωτάει, ρωτιέται ένας Αητός απάνου απ’ τη Γκούρα. Κι ένα αηδόνι γνωστικό πετιέται κι απαντάει: -Τούρκοι μιλιούνια πλάκωσαν, του Δράμαλη τ’ ασκέρια. Οκτώ χιλιάδες είν’ πεζοί κι άσε καβαλαρέοι. Είναι ντελήδες διαλεχτοί, σκληροί Μεχμεταλήδες κι έχουν πασάδες αρχηγούς Αλή και Ντελή Αχμέτη. Και ο Αλής βάνει φωνή, μιαν αγριοφωνάρα: - Ε! Εσείς, που αψηφάτε την Τουρκιά, ν’ εσείς Περαχωρίτες! Ανοίχτε τις στράτες του Μοριά, ανοίχτε τα Ντερβένια. Λεύτερα να περάσουμε τα τούρκικα τ’ ασκέρια. Κι εσείς να προσκυνήσετε, αν θέτε να σωθείτε! Να πάρτε γρόσια με ουρά, να ζήστε σα πασάδες! - Τι λες ωρέ παληότουρκε, τι λες παληομουρτάτη; Του λέει με βροντερή φωνή, ο καπετάν Γεωργάκης. Του Δασκαλόπουλου ο γιος, ο πρώτος καπετάνιος. Δεν είναι του Λάλα εδώ, δεν είναι Τουρκοχώρια. Εδώ είναι τα απροσκύνητα, τρανά Ντερβενοχώρια. Της κλεφτουριάς, της λεβεντιάς, της Λευτεριάς Ταμπούρι. Εδώ είναι Κάστρο δυνατό απ’ τα παλιά τα χρόνια! Ν’ εδώ ’ναι η αθάνατη, η ν’ έμορφη Περαχώρα! Εδώ ποτέ δεν πάτησε Τούρκου οχτρού ποδάρι, [89]

τι πω

συγχαρητηρια μετα απο αυτο θα στεναχωρησεις πολλους πολλους που θελουν να το παιζουν τραγουδιστες..εισαι καλλιτεχνης εισαι γνωστης ...

Γεια σου ωρέ Πανο❤

Τι έγινε?.....τελείωσε το μαγαζί του καρά και της Δόμνας και τώρα διδάσκουμε Μάκη και καρναβά και Κωνσταντίνου?.....αυτά τα θεωρούσαν μη γνήσια και γύφτικα.......άφησε τα βρε αδερφέ αυτά τα τραγούδια.....δεν έχεις ψυχή για να τα πεις .....είσαι άλλης σχολής

Δάσκαλος είσαι

!!

Καλημέρα, το νικριζ που κάνει στον θρήνο του Μάρκου ας πούμε που είναι μια πίσω από το Χιτζάζ ισχύει; Π.χ. ο Καρναβας, η ορχήστρα μπαίνει με θέμα σε Λα Χιτζάζ και μετά γυρνάει σε Σολ, αυτό είναι Νικριζ εκεί;

Τραγουδαρα. Μπράβο. Μια σχολή μόνος του ο Καζαντζίδης

Σωστος! Βιντεο με τοποθετηση στοματος στη φλογερα θα ειναι το σημαντικοτερο. Αν βγει ηχος ολα βγαινουν μετα 😊

Είσαι μεγάλο ταλέντο, Παναγιώτη! Σ ευχαριστούμε πολύ! Η Μακρακώμη σε αγαπάει κ σε περιμένει πάντα!

εισαι.ωραιως

ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΗΣ, ΦΩΝΑΡΕΣ ΕΙΧΑΝ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ 50, ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΑΛΑΝΘΑΣΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΊΔΗ!ΑΥΤΟΣ ΤΑ ΕΙΧΕ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ!

Αιντι κι μια γυρουβουλια 😄👍👍

Ωραίος

Pjos ta katallaveni apo tus elines mono i arvanites allvanofoni tis arhjeas arvanitjas mire e thua bravo te rroni te kendoni gluhene te mos haroni mbrema dhe me nate te kendoni te gezuar bravo

Καλα τα λες!

Σας γράφω ότι εγώ γνωρίζω καλά!! Δεν τις ξέρω τις τζαμαρες!

μπορειτε να μιλησετε και για την βορειοηπειρωτικη τζαμαρα που παιζεται μεσοδοντια και πολυ μεγαλο μερος του ρεπερτουριου της ειναι πεντατονικο επίσης επειδη βλεπω οτι εχετε πιασει τους αυλους της Χωρας μας και της παραπανω βαλκανικης μπορειτε να μας πειτε τι διαφορα εχει το καβάλι απο τη τζαμάρα ?

Μπράβο Παναγιώτη!!!

Μπράβο σου τί νά πο

Μπορειτε να κανετε βίντεο μαθημα το πατερα μας μεγάλωσες;

.

Έτσι φίλε μου...

Όταν λέτε "άρρωστες" νότες εννοείτε ύφεση;;; Σας ευχαριστώ!!!!

.

Πολύ σωστά αλά..

Σε συνάντησα στην Καλεντινη και σου εκανα τον Καρναβα.Εσυ και ο Φιλλιπιδης "σχισατε τα βουνα"και δεν ηθελα να φύγω,σε μια ομορφη καλοκαιρινή νύχτα με τελειο ήχο

Εξαίσιος.

Ευχαριστώ!

Λεγετος είναι ο ήχος του κομματιού.

Ο τρίτος τρόπος θυμίζει πολύ Βαρσαμά..

Σαρακατσάν'κο ν'χό !

!

Μεγαλο τραγούδι απο εναν μεγαλο δάσκαλο

Πολυ δυσκολο τραγουδι με πάρα πολλα γυρισματα,ελαχιστ μπορουν η μπορουσαν να το πουν με κορυφαίο τον Γιάννη Κωνσταντίνου

Υπερτέλειος

Να ζήσεις πατριώτη..!

.

!! ΜΠΡΑΒΟ !! ΜΠΡΑΒΟ !!

Η μνήμη!

Παναγιώτη τι μας κανείς ρε δάσκαλε;;!!!!!!

Όλα καλά, αλλά ο αγρινιοτικος τρόπος πιο ωραίος..

Καμία σχέση το γκιουρτι με το καρτσιγιαρ γκιουρτι πλα εναρμόνιος βου ζω ύφεση ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας η αλλιώς φρυγιος

Μπράβο.

Δάσκαλε, κάντε ένα βίντεο, σας παρακαλώ, βασισμένο στην δική σας εμπειρία και γνώση, για την εκπνοή του αέρα και την γενική τοποθέτηση (κεφαλιού, σαγονιού, γλώσσας κλπ.) στις πολύ ψηλές νότες. Ευχαριστώ!

!!!

!