Видео

18 yaşında biri olarak bu farkındalığa varman çok özel. Sen, sen olduğun için değerlisin, olmadığın biri gibi olmak ya da sürüye uyum sağlamak zorunda değilsin. Bu yolda seninle olmak isteyenler seni sen olduğun için sevmeli eğer problem olarak görüyorlarsa senin hayatından çıkıp gitmeleri senin için bir kayıp değil kazançtır. Bende uzun süredir "ölmeden önce gerçekleştir" diye bir defter tutuyorum tamamen içimden geldi ve kendim uydurdum. Defterde maddeler halinde kendimi motive edecek ve benligime saygı duymami saglayacak cümleler yazıyorum ve her gün bıkmadan okuyorum, kafamı olması gerekenle doldurmam gerekiyor ve bu benim cok uzun yıllarımı aldı. Bu kadar genç yaşta fark etmiş olman bu yüzden çok değerli. Kendini eksinle artınla sev kimse mükemmel değil ve kimse seni yargılama hakkına sahip değil sen bile.

Gerçekten meditasyon + nefes egzersizlerinin işe yaradığını söyleyebilirim. Şans verin sadece

İnsanın kendine yapabileceği en kotu şeylerden biridir belki de kendi oz degerini disarda aramak kotudur cunku sadece diger insanlarin sizin hakkınızdaki goruslerine baglidir fakat bir kişinin sizin hakkınızda dusundukleri sizi cokta dogru yanstimayabilir cunku size sadece kendi perspektifinden bakiyordur bu yuzden gercekci bir degerlendirme olmaz sizin bu degeri disarda aramanizin kotu yanida insanlarin sizin hakkınızdaki degisken fikirleri yuzunden bir benlik bilincine sahip olamamaniz aslinda ornegin biriyle konusuyorsunuz ve sizi dunyanin en yuce varligi olarak goruyor bu yuzden egonuz oksaniyor kendinize bakis aciniz yukseliyor fakat bu disardan gelen bir tepki dolayisiyla olusuyor siz oyle duundugunuz icin degil bi yuzden de bu yuksek benlik bilinci çokta saglam temellere oturmuyor ertesi gun yine birileri geliyor sizi sevmeyen birileri hatta ve sizinle alay ediyor ne kadar beceriksiz olduğunuzdan bahsediyor bu durumda da kendi benlik bilincine sahip olmadiginiz icin kendinizi bu sefer en dibe koyuyorsunuz ve bunlarin arasinda git gel yaparak omur geciyor iste bu yuzden kisinin kendinin farkinda olmasi cok önemlidir disardan gelen bu tepkiler bizi etkilesede kendimize karsi olan bakis acımızı sirf birileri öyle soyledigi icin degistirmemiz gerekiyor bunu hem iyi hemde kotu dusunebilirsinz cunku kendinizi asiri iyi bir yere koydugunuz bu sefer bu algi yaniltici olabilir ve beklentiniz gerceklesmediginde cokusunuzde daha hizli olabilir bu yuzden onun yerine daha gercekci olmak hepimiz icin daha iyidir

Once bunlara layik olmadigini dusunmekle baslar. Kendine verdigin deger o kadae dusuktur ki iyi bir sey yaptiginda bile senin onu yaptigina inanamazsin daha sonrasinda da kendini sabote etmekle devam eder Ve en zoru da budur sanırım kendini sabote etme sistemine sahipken kendin adına iyi bir seyler yapmaya calismak sen icten ice istersin cok istersin hatta ama icindeki o ses bunlara layik olmadigini dusundugu icin her seyi daha da kotulestirir hatta hayatinda iyi hiçbir sey olmasını istemez gerek senin basarin gerek iliskilerin hepsini mahveder iste düşüncenin gucunu kanıtlamak icin en ufak orneklerden biridir bu

4:30 girrl benden bahsediyormussun gibi hissettim bu his o kadar kotu ki anlatamam, surekli birilerine yuk oluyormus hissi

4:30 girrrll

Yemin ederim beni anlattın şuan.

Gerçekten çok sevdim bu videoyu, samimi konuşmanı. İyi ki böyle bir karar vermissin💖

Ve sunu asla unutmayin, bu dunyadaki herkes, HERKES, kotu dusuncelere maruz kalmistir. Kotu dusuncelerinizin olmasi sizin mental olarak hasta oldugunuz anlamina gelmez. Bunu bilmek cok onemli diye dusunuyorum.

hedeflediğin bir bölüm, universite var mı, senle ayni üniversitede olmak isterdim..

Bu yașta ne alkolu kız.?Uyușturucu sakın.Bir girersen ișin biter dönüșü zor.

Tespitin çok dogru canim sana gölge kimlik ve içimizdeki çocuk çalısmalarini yapmani bu iki konuyu arastirip uygulamani tavsiye ederim aslinda kendine sefkat gosterirken içimizdeki çocuk uygulamasini bir nebze yapmişsin geçmis travmalarda bu şekilde düzeliyo herkesin yapmasi gereken bir çalışma

İnsanın kendisiyle verdiği iç savaşı çok zor

amerikada ünivesite mi okuyosun?

18 yaşında içki,sigara ne amk

Çok akıcı ve anlamlı konuşuyorsun gerçekten bende bu süreçlerden geçtim ve seni çok iyi anlıyorum.. bu video tam ihtiyacım olduğu zaman karşıma çıktı teşekkürler.❤‍🩹

Ben Seyyit Onbasi gibi surekli her isimi kendi halletmeye calisiyodum kimseden yardim istemeyi bilmiyodum. Ya rahatsizlik felan verirsem diye. Bu beni cok yordu. Hic yardim istememek beni degerli yapmadi aksine insanlar somuren insanlari seviyor 😕 keske ben de somurseydim onlari. Onlarin istedigi ufacik biseye yok deyince en kotu ben oldum . Hakkimi helal etmiyorum

Mutlaka İzzet güllünün kitaplarını okumanı tavsiye ederim

Ben de toksik bir insanım. Hayatımda sorun yokken sorun yaratıyorum. O kadar alışmışım ki hayatla didişmeye.

İç sesimle olan konuşmalarımı nasıl duydun ve yt videosuna çevirdin nasıl bu kadar aynı olabilir

ben mesela alkolle ilgili anlattığın aniya cok benzer bisi yaşadım ve ben de utandım ama sarhoşluk ve yerlerde surunme halim beni utandırdı,çok aptalca geldi.ayrica aptal olma durumu çok triggerlandigim bisi, aptalca bisi söylediğimde, ozguvensiz Bi şekilde konustugumda kendimi.kotu hissettim ve burdan vurdum hep kendimi.sebebini bilmiyorum ama konuşmak bazı anlarda çok korkunç geliyor

Bazen öyle bir geliyorlar ki kafamın içine tüm başarımı tüm potansiyelimi emip tüketiyorlar lakin ben ilaç kullanmak yerine kendim alt etmeyi seçiyorum doğru mu yanlış mı bilemem😶

Beyin doğası gereği daha çok pesimist (kötü) düşüncelere yönelir çünkü amacı insanı hayatta tutmaya çalışmaktır. E haliyle beyin kötü durumu obesesif olarak daha çok düşünürsem çözerim algısına girerek gün içerisinde sürekli o düşünceyle bizi özdeşleştirir. Yani kısaca obesesif düşünceleri normal karşılayıp beynin hayatta kalmak amaçlı bunu yaptığını anlamak biraz da olsa içimize su serper. Sevgiler 🍃

Cok tesekkur ederim. Kendi toksikligumfen kurtulma adina bu donem karsima beni eskisknden cok daha yenilige tasiyacak cok sey cikiyor. Ve suannniyet ediyorum ki senin su sozlerin ve imanim bu yolumun temeli olsun. Bundan sonraki yol ayrimimin temeli olsun. Hayatima dokundugun icin dokunmaktan üşenmediğin için sana cok tesekkur ederim. Allah ile yakinlik kutmayi ve allahin esmalarini gunluk hayatinda soylemeyi de ben sana tavsiye ederim. Mucizeler yaratacak❤

Burcun ne acsba merak ettim de

İyi bir psikolog olabilirsin

Çok akıllısın

Berry, teşekkür ederim.

Algoritmanın karşısına çıkardıklarından birisi de benim. Neden hepimiz bu videoyu çok beğendik? Çünkü video başlığı bile çok isabetli seçilmiş. Kendisiyle bu şekilde dürüst ve sevgiyle ilgilenmeyen kimse "kendi toxicliğini" değiştirmekle ilgilenmez. Bu yüzden video çekeni de, altındaki yorumları da kendimle kolaylıkla özdeşleştirdim. ❤

Merhaba öncelikle sanırım kanalınız yeni , hayırlı olsun umarım insanlara seslenmekten , tecrübelerinizi anlatmaktan vazgeçmezsiniz hayatınız da başarılar dilerim . Bu videonun altına kendi hikayemden bir kaç şey anlatmak isterim 25 yaşımdayım yaklaşık 6 yıldır eve kapandım ilk zamanlar şehir değişikliği sebebiyle yalnız kaldığım içindi fakat sonrasında alışkanlık olmaya başladı ve istesem de dışarı çıkamamaya başladım çok mecbur kalmadıkça aile zoruyla misafirler düğünler vs çıkmıyorum anlayacağınız. Okul zamanlarım bomboş geçti ders çalışmaktan okuldan nefret ederdim hayalim hep polis asker veya sporcu olmaktı . Arkadaşlarım herşeyimdi onlar için çok şeyler yaptım ama büyüdükçe anlıyorum ki o kadar boş bir gençlik geçirmişim ki ders çalış demekten başka bir alana yönlendiren de olmadı ben kendimde düşünemedim ve elimde herhangi bir başarı olmamasının veya potansiyelimin nerede olduğunu bulamamanın bedelini yıllardır ödüyorum. Eve , dört duvar arasına kapandıkça çok fazla düşünmeye , geceleri uyuyamamaya başladım üniversite okumak istemiyordum ama ailem diplomasız olmaz diye diye 2 defa sınava çalıştırdı beceremedim yeri geldi çalıştım olmadı yeri geldi yarı yolda bıraktım ama başaramadım 2 yıllık bir üniye bir dönem gitmiştim insan içine girdikçe yine kaptırıyordum kendimi arkadaşlıklara vs yine mutsuzluklar başladı diye okulu bırakıp geldim kısa bir dönemdi zaten tekrar hazırlandım bu sefer açıktan okuyacağım evden çıkmayacağım dedim ve okudum da yine 2 yıllık kıçı kırık bir web tasarımdı ama olsun şimdi hiçbir işime yaramayan o diplomam elimdeydi... Kendi alanım ilgimi çekse de birşeyler eksikti sevmeye zorluyordum sadece kendimi ve dil yetersizliği , gelişen kendini sürekli güncelleyen teknolojiyi vs düşündükçe bıraktım bu alandan birşeyler yapmayı denemeyi kpss hazırlan dediler sınava 4 ay falan kala herkes bir tavsiye verir bilirsiniz istemeye istemeye ya ekonomik özgürlüğüm olsun hayallerimi sonra bulurum bir şekilde dedim zaman kısa olmasına rağmen elimden geleni yapıyordum ama abim evlendi uzak şehirlerden akrabalar geldi etti düğün süreci tam 1ayımı aldı ders çalışamadım doğru düzgün bahane değil gerçekten planlarımı mahvetmişti zaten az zamanım vardı her neyse p sınav da olmadı düşük puan aldım... Tabi tüm bunları yaparken gizli bir depresyonun da içindeyim ve başarısızlıklarım arttıkça kendime öfkem de arttı birşeyler yapmak başarmak zorunda hissediyordum iyi bir hayat için ama zaman geçtikçe takatimi yaşama hevesimi kaybetmeye ve sorgulamaya başladım ben ne istiyorum neye potansiyelim var gerçekten birşey başarmak zorunda mıyım başarı nedir ki kime göre neye göre ben neden yaşıyorum yaşarsam yaşama amacım ne olmalı hayatın anlamı nedir vs vs kendimi değiştirme gücünü artık eyleme geçirebilmem için sağlam bir neden arıyordum hala arıyorum ve bulamadım kendime hep sert çıktım yapamıyorsun edemiyorsun bunalımlara girdim herşeyi salıp dizilerle oyunla düşüncelerimden kaçmaya çalıştım ama hep vicdan azabı çektim bunun yerine geleceğime hayatıma fayda sağlayacak birşeyler yapmam gerektiğini biliyordum düşüp düşüp tekrar ayağa kalkıyor başarısız olup dursam da hep denemeye devam ettim bunu ne zaman söylesem aynı yolu deneyip farklı sonuç beklemek aptallıktır sözü aklıma geliyor ama yinede kendimle gurur duyduğumu sandığım tek şey bu çok düştüm ama asla birkez daha denemekten vazgeçmedim sonra düşüncelerimi değişmeyi denedim olumsuz düşünüp durmayacak hep bardağa dolu tarafından bakmaya çalışacaktım ama bunu siz deneseniz de çevreniz iziin vermiyor yinede olması gereken gerçekten buydu evrene ne yollarsam oda bana geri yolluyor sanki olumlu düşünüp durmayı henüz tam başaramadım ama deniyorum farklı bir yol deneyeyim dedim işe girmek zorundayım artık daha fazla erteleyemem bunu aileme de yük oluyorum kendi ihtiyaçlarımdan sürekli fedakarlık yapmak zorunda kalıyorum devir gittikçe kötüleşiyor kira artıyor geçim zorlaşıyor para gerçekten lazım git çalış fabrika da markette evet canın çıkacak evet kendini değişmeye ayıracak zamanın belki çok çok az kalacak ama birde bunu dene ya ne kaybedersin ki belkide dışarı atılmak sana iyi gelecek evdeki psikolojik değil dışarıdaki bedenen zorluk çekmek seni kendine getirecek vs diye iş arayıp durdum yüzlerce ilana başvurdum biri dönüş yaptı sadece ve ona da ailem göndermedi... Hem çalış artık diyorlar hem de çok ağır iş diye kıyamadıklarını söylüyorlar içimdeki ses bu sefer kimseyi dinleme tüm cesaretini toplamışken kendi bildiğini yap dedi ama yapamadım gözümü öyle bir korkuttular ki hayatım daha fazla mahvolacak diye endişe ettim görüşmeyi iptal ettim belki bu bir hataydı belki bir hayr vardı inanın hiçbirşey bilmiyorum ama çok yorgunum gerçekten hala cevaplar bulmaya çalışsam da eski enerjim kalmadı kendi potansiyelini bulmaya zorlamak yerine bazen sürüyü takip etmek mi daha iyi acaba diye bile düşünüyorum ama sonra ben bunun için yaratılmş olamam diyip tekrar kırılmaz döngü içine giriyorum bilmiyorum ben yolumu bulamadım hayatıma zar zor devam ediyorum pozitif olayım sevgi saçayım etrafa her an dan keyif almaya bakayım endişe etmeyi bırakayım dedikçe çevren buna engel oluyor hiç evlenmeden ailemle kalayım onları yalnız bırakmayayım bile dedim ama aile de olsa yük oluyorsun bilmiyorum aile de olsa ayrılmak zorunda hissediyorsun sanki hayatın kuralı buymuş gibi çünkü anlaşamıyorsunuz çoğu zaman ve kendine şefkat vermenin fazlası beni daha çok boşvermişliğe ittiğini gördüm herşey dengedeyken güzel baskı da şefkat de. Bu da benim hikayemden bölümdü işte sonum nereye varacak hiçbir fikrim yok iş aramaya ve kendimi değiştirmeye çalışmakla devam şimdilik evde durmanın verdiği zararların yanında illaki yararları da oldu ama kimseye 4 duvar arasına kapanmayı tavsiye etmiyorum heleki öz disiplininiz ve zaman yönetiminiz yoksa. Umarım hepimiz hiçbir pişmanlığım yok diyebilecek hayatlar yaşarız..

7.30 şu düşünceye katılmıyorum: küçüklükten beri hatalarımızı gizlemeyi öğremişiz ve hatasız olmalıyım hata yaparsam insanlar beni sevmez diye düşünüyoruz ama aslında öyle değil" düşüncesine katılmıyorum. Neden? Çünkü herkesin çevresindeki insanlar aynı değil. Herkesin büyüdüğü ortam ve yetiştirilme tarzı aynı değil. Ben mesela fark ediyorum ki sürekli baskılandığım ve eleştirildiğim hata yapmanın kötü olduğunun öğretildiği bir ortamda büyümüşüm ve hala da öyle. Bana hissettirilen şey ben genelde hata yaparım, benim düşüncelerim olgunlaşmamıştır, doğru değildir, hareketlerim, kararlarım mantıklı değildir vs vs. Ben ailem tarafından bu tarz bir davranışa maruz kaldığımı fark ettim ve anladım ki sorun bende değil. Ben yetersiz değilim. Çevremdeki insanlar, büyüğüm ortamdaki insanlar bana nasıl davranırsa ben o şekilde evriliyorum. Bu yüzden hata yapmak kötü bir şeydir diye sana dayatılıyorsa bazen altından kalkamazsın ve bulunduğun ortamda herkes nası davranıyosa sen de öyle davranmak zorunda kalırsın. Hatta fark etmezsin bile öyle bir insan olduğunu. Karakterine yapışır, kimliğin olur. Seni oluşturan şeyler oluverirler. Maalsef her zaman aykırı davranmak, tersi yöne gitmek o kadar basit olmuyor.

8 yıldır çabalıyorum derken ben de gerçek bir çabaya şahir olacağım sandım ama insan 10 yaşındayken kendini farkında bile olmuyor bu tür kişisel farkımdalıklarının 10 yaşından beri olması mantıklı gelmiyor biraz hani show yapmışsın demek istemiyorum tabi güzel hoş anlatıyosun bazı şeyler bana farkındalık katıyo ama 8 yıldır uğraşıyorum diyince ben sen seni biraz daha yaşça büyük sanmıştım yani 10 yaşında çocukken ne disiplini biraz inandırıcı değil o yaşta insanın kendini ve çabasını farkına varması bence. Tabi sen eğer gerçekten 10 yaşında başladıysan yüksek bi zekan var demekki. Bilemiycem.

Tam da bu durumdan muzdarip olduğum bir zamanda keşfetime çıkması🥲

Teşekkür ederim, çok yardımcı oldu ❤

Bende senin gibi 18 yaşındayım. Ve yine senin gibi kamerayı açıp bazen saatler süren konuşmalar yapıyorum kendimle. Kimi zaman kamera karşısında düşüncelerimin tamamını söylemiyorum, söyleyemiyorum. Zaten kendimle konuştuğum için bazen söyleme gerek duymuyorum konuştuğum kişi de bensem eğer düşünceleri sözle ifade etmeye gerek de kalmıyo bi bütünlük hali hakim oluyor ve daha sonra izlediğimde o düşüncelerim bi kısmı artık zihnimde eskisi kadar keskin ve belirgin beklemediği için çektiğim videolar anlamsal kopukluklar ile dolu olabiliyor yine de sonradan izlediğimde o bütünlük halini görebiliyosam mutlu oluyorum kimi zamansa kamera ben ve düşüncelerim yalnız kalsak bile anlatma ihtiyacımı gidermek veya çözüm bulma ihtiyacımdan kaynaklı açmış olsamda o kamerayı bazı duyguları bazı hissleri bazı olaylarda kendimi konumlandırdığım yeri kendimle rahat konuşamıyorum aslında içsel bi şekilde karşımda biri bunu eleştirecekmiş gibi hissediyorum Evet kendimden çekiniyorum... Genellikle eleştiren, insanları zihnimi deşarj edicek birer bulmaca , zihnimin önüne attığım birer avmış gibi çözümleme analiz etme tutarlı ve tutarsız davranışlarını zihin süzgecimden geçirme tahminler çıkarımlar yapma ve bu çıkarımların doğru çıkışıyla duyulan haz çerçevesinde bi şeye kendimi odaklamışım. Bunlar insanlar hakkında tecrübe edinmeme ,empati duygumun gelişmesine katkı sağlasada kendimi düşünmemden kaçma yöntemimmiş. Düşünsene kendinden bi parçaya bile bakamazken başka birinin detaylarla dolu portresi çizmeye çabalamak. Dediğim gibi eleştirel bi insanım ve eleştirilerimi yalnızca çevreme karşı yaptığımı düşünmek aptallık olur. Asıl eleştirdiğim kişi kendimim. Kendimizle ilgili bi şeyi eleştiriken bunu realist birazda şefkat ile yumuşatılmış bi tarftan yapmamız dileğiyle.

💝🌱💕🍀

Psikolog izzet güllü izle lütfen beni anlayacaksin

Sohbet için teşekkür ederim bana birşeyler kattı uzun zamandır çıkmaz daydim şuan birşeyler yerine oturdu

Yemek yiyordum...

18 yaşında bu kadar farkındalık ve sevgi dolu olman çok hoş tebrik ediyorum umarim başarırsın ❤️⭐

Bunu 18 yaşında başarabilmen müthiş bir şey zira ben 23 yaşında hala kendisiyle çabalayan bir insanım.

2:28 düşünceleri ve duyguları cok bir dereye benzetiyordu sevdigim bir Psikolog. Gelip geçicii. Bence de oyle kesinlikle

Videon, videoda bahsettiklerin... Hepsi o kadar cok kıymetli ki. Bana gerçekten bir bakış açısı kazandırdın özellikle 10. dakikadan sonra söylediklerin beni cok etkiledi.

Aydınlanmışsın diye yorumladım❤

Bu video için teşekkür ederim✨️

Aynı sekilde bu özdeğer ihtiyacıni başka insanlardan bekleyip bir süre bu görevi askıya almak da hiç yardımcı olmuyor

Z kuşağınu bu yüzden seviyorum. Go girl! 🎉

"Bir insanın hayattaki başarısı kendisiyle olan ilişkisinin kalitesiyle doğru orantılıdır."❤ Ben de 18 yaaindayim ve son 5 yıldır aynı sorunları yasiyordum sebebini buldum , aydınlattın beni teşekkürler 💗Hani sanki hiçbir şeye degmezmisim gibi davranıyordum flan

bakıs acın cok guzel, bu güzel düşünceleri bizle paylastığın için tesekkürler. bana da bakış açısı kattı <3

Abla nolur bırakma youtube yi iyi ki kanal açmışsın çok teşekkür ederim