Видео

do tego systemu przerobu - najlepiej mniej-więcej teraz :)

w naszych warunkach klimatycznych większość pokrzywy zimą jest już przeroszona i włókno się rozpada na pojedyncze włókienka anatomiczne, mając zerowa wytrzymałość.

Ile ma skąć

tutaj w zasadzie są dwie opcje - etnografia pokazuje że u nas (na krótki dystans) przenoszono po prostu tlący się duży fragment owocnika (przy czym jest to przenoszenie bardziej "rytualne" niż użytkowe). natomiast przenosząc żar na większa odległość - tutaj trzeba pomyśleć o ograniczeniu dostępu powietrza tak żeby huba prawie zgasła - czyli jakiś rodzaj pojemnika.

@@archeowoodcraft36 kojemnik metalowy przeciez odetnie powietrze i huba zgasnie to logiczne.

@@archeowoodcraft36 wiec na duze odleglosci żaru sie nie przeniesie. Bo jak zamkniesz w pojemniku to jest brak tlenu i zar zaśnie.

@@zizispontan czytaj ze zrozumieniem - mówię o ograniczeniu a nie odcięciu dopływu powietrza...

@@archeowoodcraft36 no właśnie ciężko ze zrozumieniem czytać to co piszesz.

zabieram się za to - może uda się nagrać w tym roku. natomiast żadne włókno roślinne naturalnie nie będzie białe, w przypadku pokrzywy mamy do czynienia z odcieniami szaro-zielonymi.

owszem. ale nie zawsze i nie wszędzie była ona łatwo dostępna.

Dzisiaj w każdym sklepie można kupić a w dawnych czasach była ona głównym składnikiem prochu czarnego

@@67dareczek Tylko że mamy zarówno okresy (np. większość średniowiecza i wcześniej) gdzie prochu nie znano, albo obszary (jak zestaw moich ciuchów na filmie - XVIII wieczna Nowa Francja) gdzie prochu nie wytwarzano tylko dostarczano gotowy. do tego sam fakt ze znano saletrę nie świadczy o tym ze jej używano. Moszyński albo Pietkiewicz podają że na Polesiu zaczęto używać saletry przy preparowaniu hubki dopiero pod koniec XIX wieku.

Szczerze mówiąc jakiejś takiej monografii na temat krzesiw nie spotkałem. natomiast o hubkach wnioskujemy głównie ze źródeł etnograficznych - zasadniczo szansa na zachowanie się czegoś takiego w materiale archeologicznym jest niewielka.

Dzięki za odpowiedź. Przygotowuję sobie taki tradycyjny zestaw do rozpalania ognia, celuję w X-XI wiek. Mam jeszcze kilka drobnych pytań: Ile moczyłeś hubki po gotowaniu? Co dokładnie rozumiesz poprzez "rozbicie" hubek po wysuszeniu? Czy nie sprawi to, że będą się póżniej rozpadać w trakcie noszenia? I ostatnie: znalazłem w internecie informację, że historyczną metodą jest gotowanie w moczu z popiołem. Co o tym myślisz? Podobno składniki chemiczne zawarte w moczu i popiele ze sobą doskonale współdziałają po przeniknięciu do hubki. Pozdrawiam serdecznie. P.S Twoje filmiki są fenomenalne, mam nadzieję, że jeszcze będziesz nagrywał.

@@polakrobak6909 moczę około tygodnia, czasami rozbijam i mocze jeszcze raz. rozbicie powoduje ze jesteśmy w stanie ja zmechacić - bez tego jest prawie tak twarda jak drewno. rozpadać się nie powinny, ale ja i tak przenoszę nie rozbita i rozbijam bezpośrednio przed użyciem. mocz teoretycznie powinien pomóc, ale nie testowałem szczerze mówiąc.

do wykonania cięciwy potrzebujemy bardzo wytrzymałego sznurka - tutaj wydaje się że najlepsza opcja będzie albo dokładnie oczyszczona pokrzywa albo ściegna

powiem szczerze że nie wiem, na pewno są na Lubelszczyźnie.

w tym roku powinny przynajmniej 3 filmy wyjść, ale nie wiem kiedy uda mi się je dokończyc

@@archeowoodcraft36 to wspaniała wiadomość! Odkryłem Pana kanał dopiero niedawno i jestem pełen podziwu dla Pańskiej twórczości. Taka wiedza może być przydatna nie tylko dla pasjonatów. Ja interesuję się tą tematyką od dawna i brakowało mi takich filmów na polskim RUclips 🙂

jedna z moich ulubionych w tej masie (około 600g ma), wzorowana na toporkach ciesielskich z XVIII wieku

@@archeowoodcraft36 Czy ten produkt można kupić w sklepie, czy to wytwór na zamówienie?

była robiona na zamówienie

najbardziej pierwotnymi są samopsza i płaskurka - przy czym większość pszenic współcześnie uprawianych wywodzi się od tej drugiej

@@archeowoodcraft36 uwazam ze Twoj kanal jest najbardziej szczegolowy, o najwiekszej rozdzielczosci a jednoczescnie najszerzej omawiajacy zycie neolityczne. Uwazam ze powinienes zrobic angielskie suby.

@@thomasputko1080 ogólnie angielskie napisy to coś z co się zabieram od początku istnienia kanału

@@archeowoodcraft36 jesli chcesz to moge Ci pomoc... mam do Ciebie mnostwo pytan a wiadomo ze czas ma swoja wartosc. Moglbym ci przetlumaczyc jeden odcinek na przyklad.

co do pierwszej kwestii - ogólnie narzędzia tego typu nie były zbyt masywne, co z tego że mielibyśmy większą siłę na ostrzu, skoro sama krawędź tnąca jest słaba. Zwiększenie masy było możliwe dopiero przy narzędziach gładzonych. Co do tych z nowej Gwinei - samo wykonanie ostrza tutaj to minimum cały dzień - widać ze są one już gładzone a jest to metoda dość pracochłonna, daje natomiast o wiele trwalsze narzędzia. Samo ostrze to można liczyć cały dzień, rękojeść - kilka godzin, zakładając że nie jest to bardzo twarde drewno. Oplot to w zasadzie formalność - może z godzina.

@@archeowoodcraft36 nie odbieraj mnie negatywnie - nie krytykuje. Zrobilem jedynie obserwacje. Uwazam Twoje filmiki za niepowtarzalny nigdzie indziej instruktaz. Jestem fanem mowiac krotko. Bede mial mnostwo pytan. Mam nadzieje ze bedziesz mial chec odpowiedziec.

@@archeowoodcraft36 masz jakies pojecie z czego moze byc wykonany oplot?

@@thomasputko1080 nie znam tamtejszej roślinności. Ale w polskich warunkach użyłbym świerkowego korzenia :)

@@archeowoodcraft36 nie jest to rzemien?

wytrzymałość zależy od surowca - taki jak tutaj, ze świeżej trafy stanie się luźny po wyschnięciu, co mocno go osłabi. O wiele bardziej wytrzymały będzie sznurek wykonany z pokrzywy czy łyka lipowego (chociaż łyko jest mało odporne na przecieranie)

@@archeowoodcraft36 dzieki za odpowiedz. Do czego uzywano takiego sznurka z pokrzywy?

@@thomasputko1080 Zasadniczo pokrzywa w niektórych okresach zastępowała nawet len - była oczyszczana do "czystego włókna" i wykonywano z niej nawet tkaniny. Ogólnie to łyko lipowe jest mało odporne na przecieranie i nie pozwala na tworzenie bardzo cienkich nici, natomiast ma dużą odporność na butwienie w wilgotnych warunkach. Pokrzywa - pozwala tworzyć bardzo cienkie nitki o przyzwoitej wytrzymałości, lepiej znosi tarcie, ale w wodzie szybciej się rozkłada.

@@archeowoodcraft36 to oczyszczanie do czystego wlokna to jest jakis szczegolny proces? Jak specjalistyczne narzedzia sa uzywane?

@@thomasputko1080 w sezonie na włókno z pokrzywy zamierzam nagrać na ten temat film :) póki co na kanale można znaleźć jak pozyskać takie gorszej jakości. Jednak póki nie chcemy wykonywać tkanin czy cięciwy do łuku lub nici do szycia - takie mniej dokładnie oczyszczone włókno sprawdza się doskonale - dokładniejsze oczyszczenie jest bowiem dość czasochłonne (chociaż żadnych konkretnych narzędzi nie wymaga w najprostszej wersji)

krzesanie pirytem lub wszelkie metody oparte na tarciu dwóch kawałków drewna - świder/łuk/piła/pług ogniowy - z reszta wiele tych metod przetrwało pojawienie się krzesiw i przez pewien czas funkcjonowały wspólnie. O łuku ogniowym za jakiś czas zamierzam z resztą nagrać film

mam trochę planów na nowe filmy, ale niestety - brak czasu na nagranie i brak czasu na montaż tego co już mam nagrane. Ale na wiosnę można się spodziewać kilku nowych filmów

szkoda go tak wykorzystać lepiej zjeść a do tego celu wykorzystać inne metody : )