Видео

Nie zgadzam się z tym wszystkim co Pani opowiada bylam swiadkiem jak corka bila swoja matke jak psa kopala itd doczego to dochodzi

Cenne!

WOW

Dziękuję Marto, to bylo mocne, tyle lez sie wylalo, zalu, zlości. Dziękuję Ci♥️

Dziękuję za calego serca!

Niezwykle wazne treści ♥️♥️♥️

Dziękuję ❤️ Cudowny przekaz

Tak to prawda U mnie była moja ciocia przez pewien czas hazard. Klamstwa, wyludzanie pieniedzy Podrabianie podpisu Branie pieniedzy na czlonkow rodziny Wspaniały Material uswiadamiajacy Dziękuję serdecznie ❤ Pozdrawiam serdecznie Monika ❤️

Bardzo mądrakobieta. Niestety myślę, że mało takich świetnych babek jak Ty 🌹

Jesteś bardzo mądrą kobietą 🌹

Wiadomo ojciec ,facet najgorszy wy jako kobiety nieskazitelne

Będąc dzieckiem nie wolno złościć się nam na rodzicow, gdyż od nich zależy nasze życie. Dzisiaj jesteśmy już samodzielni, ale nadal nie umiem uwolniły tych emocji w stosunku do przeszłości.

2:24 nie no, gdzie. Niemcy to na pewno rodzin nie mają, sowieci też. 😂 Czekamy az oni sie "złamią" pierwsi, bo przez ostatnich kilka stuleci to oni non stop nas w Polsce atakują, zbrojnie, militarnie, wywiadowczo, itd. no i - ekonomicznie. Przeciez to Niemcy kradli nasze monety, oryginalne, i w zamian wprowadzali monety o znacznie nizszej zawartosci w nich srebra czy zlota... W Polsce mamy karmę do przerobienia raczej nie - wybaczania, ale - dbania o swoje interesy, nie uleganiu odruchom SERCA wlasnie, co potem kończy się często FATALNIE. Uwaga ! Jeżeli dajesz - to tylko tyle ile ktos moze oddac. Jezeli dasz znacznie za duzo, to ktos czuje sie upokorzony po czasie, i wróci - a jakże - by oddać za te swoje negatywne emocje😮👎🏻 tak to dziala. Niestety. Dobre chceci to nie wszystko. Jest tez rachunek karmiczny. Jezeli nie chcesz miec kłopotów - w dawaniu bądź umiarkowany po prostu. Dodatkowo, jest tez bardzo mozliwe że "sasiedzi" lubia nas atakowac czesto i gęsto - jest możliwe że mimowolnie - dawalismy im wcześniej zbyt dużo 😮 nikogo wina, ale jak ktos wyprzedza swoich sasiadow o kilka długości (zwlaszcza mowie o dytuacjach dużo wcześniejszych) - to potem musi miec potężna armie do obrony, bo "przyjaciele" lubią wracać z siekierka w plecy😮 🤷🏻 Nie, nie chodzi, że sa jacys ulomni. Oni po prostu to pamietaj dobrze🤧🏴‍☠️

W ostatnich 5 latach było i jest wielu policjantów, którzy na nowo przeżywają ten problem. Są zmuszani do działania w imię jakiejś posranej idei lub interesu politycznego. Moja ciocia zmarła w więzieniu w 1950 r. Podobno popełniła samobójstwo, ale czy to prawda to nikt nie dojdzie. Dlatego mnie to rusza.

Filmik jest naprawdę cenny!❤

Patrząc na pieniądze przypomnialy mi się rodzinne historie kradzieży kosztowności życia oraz nawet morderstwo w przypadku wygrania dużej gotowki. Jak mogę to przepracować?

Starszyzna jest przydatna jeśli przekazuje zdrowe wzorce. niestety wiele naszych babek przekazywało córkom prawdy o konieczności bycia uległą wobec mężczyzny, załatwiania spraw po kryjomu przed mężem, nie mówienia wszystkiego chłopu, kłamstw, i konieczności utrzymania męża/partnera poprzez gwałcenie siebie, a mianowicie zmuszania się do seksu, żeby nie poszedł na miasto. Przekazy pokoleniowe były bardzo kłamliwe, przekazujące toksyczne wzorce.

bardzo ciekawy cały odcinek. "patrzysz a nie widzisz" całe życie. te całe kolejki starych ludzi, i te narzekania. kompletnie nigdy tego nie powiązałem z ich zaprogramowaniem, najpewniej w dzieciństwie... i nie tylko to. i te presje społeczne...

jestem pod ogromnym wrażeniem tego nagrania. nie wiem jak to działa, ale jakoś wyraźnie działa. i to tego ta doskonała intuicja Prowadzącej całość. to mi się świetnie zazębia z Jungiem, i innymi rzeczami. intryguje mnie ta metoda, plus intuicja co najmniej tej jednej osoby, która koordynuje i ustawia całość. myslę. myślę. myślę. nad tym. "nie myśl"

Jestem ogromnie wdzięczna Pani Marto ♥️ Od niedawna biorę udział w ustawieniach. Pani filmy pomagają mi w integrowaniu swoich cząstek, oświetlają drogę i dają nadzieję. Mòj tata również był nieobecny w moim życiu z powodu choroby. Jako dziecko byłam zaangażowana w opiekę nad nim. Umarł za wcześnie. Podczas medytacji wyobraziłam sobie jak miłość wpływa do jego ciała poprzez kroplówkę. Jego odżywione ciało usiadło na brzegu łóżka. Mogłam usiąść obok mojego taty, przytulić się i porozmawiać. Jestem wzruszona Dziękuję Serdecznie pozdrawiam Ewa ♥️

Aż sam nie wiem. Jednak jak od razu "wywalilo mi" konkretne sytuacje, to na pewno jest coś na rzeczy😔 to jest cała seria, schematy na schematach. Ale nad każdym trzeba nisko pochylić, i nim zaopiekować. Porozrzucane kawałki mnie, odrzucone jako będące za bardzo, za mocno- 😢 dysocjowanie takich bardzo naenergetyzowanych cząstek. Bardzo drobne kawałki krysztalow. Drobny pył. Ale wszędzie. I myśl czy może mi wybuchnąć w twarz😮 teraz widzę ze jestem w odpornym grubym ubraniu, jak wspolczesni saperzy badajacy pakunki tajemnicze😅 to jest nic. glownej części nawet nie widzę w zarysie😮 strach ktory chroni przed śmiercią. I widzę malego kolorowego ptaszka. Zrywa się i leci nad drzewami. O tak. Funkcja: przetrwanie za każdą cenę. Zadanie: zadawanie sobie pytań, poprzez wydarzenia, by usłyszeć konkretne odpowiedzi.

Pięknie Pani mówi ! O tak trudnych sprawach ...

Mam trochę takich historii o duchach w rodzinie i u siebie samej. Ojciec mojej mamy stracił nogę w wypadku kolejowym. Zmarł niestety nie od tego,ale na tężec,w szpitalu. Potem,po śmierci-pokazywał się najczęściej w stajni,przy swoim koniu,ale nie wiem jak długo. Dzięki Twojej instrukcji,wypowiedziałam tę formułę o kompletnym ciele i przepływie-teraz,choć mieszkam w innym mieście,ale energia nie zna przeszkód ani czasu,więc nic nie jest za późno! Od ciotecznej babki z kolei słyszałam historię śmierci jej matki,kiedy zmarła podczas porodu czwartego dziecka- dziewczynki- w 1920 r.i śmierci tego noworodka. Babcia tej malutkiej strasznie uzyskiwała nad dzieckiem,że będzie musiała się nią zajmować a w domu jeszcze wnuk i dwie wnuczki starsze!- a tu nowa gęba do wykarmienia! Moja babcia miala wtedy 6 lat,a cioteczna babka chyba 11. No i po kilku dniach cioteczną babkę obudziły jakieś szmery,zobaczyła swoją św.pam.matkę,jak pochyla się nad kołyską, bierze malutką na ręce i odchodzi w stronę okna. Rano wszystkich obudził krzyk babki,która zobaczyła, że dziecko nie żyje. Wszyscy w rodzinie uznali,że matka zabrała dziecko przez te narzekania babki maleństwa. Też zapaliłam świecie za tę moją prababcię Julię i jej córeczkę, ktorej imienia nawet nie znam. Kolejna historia jest moja: jako nastolatka,słyszałam w nocy dziwne głosy,jakby z komina od pieca,w pokoju,w którym spałam. Był to dla mnie taki dyskomfort, że zamieniłam się pokojami z siostrą. W drugim pokoju tego nie było. Po latach,kiedy zamieszkałam już ze swoją rodziną w tym samym domu,ale na parterze,moja córeczka któregoś razu przyszła do mnie z wiadomością, że jak była na strychu ze swoim kotem, to w szczelinie pod skosem- widziała dużo lalek z oderwanymi rękami,nogami i głowami. Kiedy weszłam z nią na ten strych,przypomniała mi się historia opowiadana przez mamę,że w tym pokoju,gdzie kiedyś spałam, mieszkał radiolog,który dokonywał nielegalnych aborcji. Rodzice mieszkali w pokoju obok i słyszeli te jęki kobiet,które poddawały się aborcjom. Powiedziałam córci wtedy,że widziała dzieci nieurodzone,którym nie pozwolono się urodzić. Pomodliliśmy się wtedy razem za te dzieciątka a kilka lat temu zrobiłam rytuał uszanowania losu tych dzieci i odprowadzenia ich dusz do Światła. Skoro dawały o sobie znać mnie-poprzez głosy a mojej córeczce wizualnie,to znaczy,że potrzebowały zostać dostrzeżone, uszanowane, przytulone do serca z miłością i odprowadzone. W naszych sercach jest dla nich miejsce i pamięć. Kolejna historia jest z 4.08.br. : moją mamę,która śpi teraz w tym pokoju,gdzie były te aborcje-wybudził w nocy męski głos:,,Dzień dobry mamo." Poczuła przy tym niesamowity chłód i ciarki po całym ciele! Nie wiem,co był za byt,ale rano zrobiłam też rytuał odprowadzenia i mamy już nic nie straszy. Przypomniała mi się jeszcze historia mojego kolegi z dawnych czasów, który był ateistą. Opowiedział mi,że pewnej nocy zobaczył rycerza w zbroi,który stał nad nim i patrzył. Ten ze strachu przykrył się kołdrą,ale to nie pomogło, bo rycerz stuknął go tak mocno w głowę, że aż fizycznie go zabolało! Wtedy się tak wnerwił, że kopnął nogą na oślep tego rycerza i wtedy postać znikła. Kolega nie mógł tego kompletnie zrozumieć, jako człowiek niewierzący w takie paranormalne zjawiska. Słyszałam też w latach osiemdziesiątych o dziwnej postaci mężczyzny,chyba w jakimś kapeluszu,który ukazywał się wielu osobom w moim mieście!- i to po kilka razy. Ale potem ten temat ucichł. Od innego kolegi z kolei,jako nastolatka jeszcze, słyszałam, że duch jego mamy zmarłej na raka,chodzi po domu nocami. Jak długo to trwało, to nie wiem,bo potem moi dziadkowie po mieczu przenieśli się do mojego miasta i przestałam jeździć do tamtej miejscowości, gdzie kolega nadal mieszkał. Dziękuję Ci Marta za ten filmik,za możliwość podzielenia się własnymi historiami!✨️💖✨️

Słuchając kilku ostanich filmików, zadziało się we mnie coś takiego,że nie byłam w stanie ani dokończyć słuchania, ani napisać komantarza do żadnego z nich! Czułam chyba jakieś odcięcie w głowie.Dopiero teraz jakoś to w sobie poukładałam i mogę się wypowiedzieć. Kiedy miałam ok.5-6 lat,okazało się, ze moja mlodsza siostra prawie nie widzi na jedno oko. Mama bardzo to przeżywała i mnie uczulała na to,co skutkowało tym,że matkowałam jej,pomimo tego,że rodzina była pełna + babcia do mojego 9 r.ż.,póki się nie wyprowadziła. Ta nadopiekuńczość mamy wobec siostry, skutkowa tym,że jako nastolatka robiła co chciała a ja byłam tą,która miała być zawsze ok,żeby nie przyczyniać się do denerwowania taty,któremu nie podobała się ta sytuacja. Potem matkowałam przez lata synowi mojej siostry,ktora urodzila go ledwo po liceum. Znowu musiałam być tą,która wspiera,pomaga a właściwie wyręcza. Wtedy uważam to za swoją powinność,bo takie mialam programy. Kiedy sytuacja powtórzyła się z jej nowym dzieckiem,z drugim mężem- nie wytrzymałam nerwowo,bo mały zaczął mówić do mnie: mama i wtedy mając już czwórkę swoich dzieci,zbuntowałam się i kazałam dziecko zabrać! Rodzice i siostra obrazili się na mnie,gdzie wcześniej chętnie narzekali na nią,ale też nie słuchali moich uwag i próśb. To był bardzo trudny czas w moim życiu, zapłacilam za to zdrowiem psychicznym i fizycznym. Po 10 latach tej sytuacji,kiedy tato zmarł, stosunki z siostrą jakoś się unormowały. Ale wtedy mama wpadła w depresję i zaczęła zachowywać się jak moje dziecko. Siostra chętnie mamę wykorzystywała do wszelkich prac przydomowych i domowych u siebie,ale wsparcia przy mamie nie miałam żadnego od niej. Tu też byla moja wina,ponieważ nie potrafiłam stawiać granic,tylko się złościłam na siebie,mamę i siostrę. Dopiero po ok.7 latach,kiedy moja świadomość zaczęła się zmieniać,odcięłam się od pomocy siostrze i powiedzialam,że jak chce coś od mamy,to ma sama po nią przyjeżdżać, bo ja wozić jej do niej już nie będę! Przez dwa lata chorowałam tak bardzo fizycznie, w tym procesie zdrowienia psychicznego,że ledwo uniknęłam operacji i znowu stanęłam na nogach. Teraz z kolei mama jest juz w takim stanie,że od rana do wieczora wymaga opieki i siostra odmówiła mi wspólopieki nad nią,motywując to tym,że mam bliżej, bo mieszkam w tym samym domu(ona ma 10 min.autem) Mogłabym oczywiście załatwić sprawę poprzez zgłoszenie tego gdzieś oficjalnie,ale do końca roku się wstrzymam. Potem mam plan na kilka wariantów i zrealizuję go,bo dłużej sama też psychicznie raczej nie wytrzymam. Szkoda mi mamy,ale powiedziałam jej,że to,iż siostra wpada do niej na kilka minut tylko w odwiedziny, od wielkiego dzwona!- to efekt tego,jak ją wychowała. Cały żal mamy do niej,tęsknota, znowu odbija się na mnie,w postaci złośliwości,narzekania,itp. Rozumiem te mechanizmy,ale znosić to, jest mi trudno. Dlatego każdego dnia szukam choćby czegoś drobnego dla siebie,żeby wytrwać. Na jednej z ostatnich sesji uslyszałam: ,,Mama sobie Ciebie wzięła za matkę" i nawet zdziwiona nie byłam. Pojechałam na tę sesję z intencją wykasowania negatywnego programu,który się ukaże,żeby zakończyć go u siebie i aby nie przeszedł na moją córkę! Myślę, że pomimo tych trudów,które przeszłam i przechodzę nadal- mam się z czego cieszyć! Wiele się dowiedziałam,nauczyłam,wiele rozumiem i na pewno jeszcze wiele zmienię na pozytywy! Dziękuję za Twoją pracę Marta!🌹💖 Słucham, uczę się z tego,wyciągam wnioski i idę dzięki temu do przodu,z coraz lepszymi jakościami!🙂

❤️🍀

.

Najważniejsze żeby kochać i być kochanym wzajemnąscją.

Ciężkie ależ jak ujmujące....❤

To przykład mojego domu, zimne relacje, choć miejscami histeryczne od strony mamy i agresywno-kontrolujące ze strony ojca. Przeszedłem przez swój narcyzm i schizofrenię, obecnie mam wrażenie jakbym przekraczał samego siebie, swoją psychikę, a jednocześnie narodził się na nowo. Chociaż jest wiele niepokoju, który trzyma mnie w impasie, ale mówię sobie, niech ten ogień płonie we mnie. Jestem ogniem. Byłem martwy przynajmniej 17 lat, czuję się jak niemowlę, ale też jak doświadczony starzec. Jeśli chodzi o więź, to nie czuję więzi z nikim albo dałem sobie to wmówić, bo przestałem czuć tak bardzo jak czułem i zamroziłem się na innych, zaczynam sam ze sobą mieć relację, pokochałem siebie. 😍 Dziękuję za ten film. Życzę wszystkiego dobrego, Pani Marto i Wam Oglądający. 🧡💛💚💙

Ciekawi mnie temat spopielania zwłok i jak to wpływa na dynamikę odejścia i pozostających tu jeszcze.

Bo ten ,,gad,,jest naszym osobistym nauczycielem .

Mnie przeszły ciarki, choć mój tato już nie żyje .

Ja mam problemy w relacjach z ludźmi, bo matka i ojciec źle mnie traktowali. Ludzie mnie traktują strasznie. Ludzie mnie odczłowieczają. Nie mam godności w kontaktach z ludźmi. Moja matka często mnie traktowała jak swego pachołka i ojciec też mnie tak traktował.

Bardzo uświadamiające nagrania i wiedza niech pani nagrywa jak najwięcej super kanał uwielbiam panią słuchać super odbiór na tym nagraniu wizualny dziękuję za to co pani robi ❤❤❤

Bardzo dziękuję ❤

Pracowałam w korporacji i mam podobne doświadczenia. Absolutnie z wszystkim się zgadzam. U mnie zmiana stanowiska, zakresu czynności itp. była co pół roku. Sama się zwolniłam, a to były początki tego wieku i korporacyjnego szaleństwa. Dziękuję, że tak dobitnie to ponazywałaś.

To o mnie 😢 Dziękuję 🙏

Ta końcówka, którą urwało i naprawdę nie wiem dlaczego, to były naprawdę ostatnie dwa zdania. Tak więc to wszystko co chciałam przekazać, to się nagrało <3

Bardzo ciekawe, szkoda ze tak sie urwalo w polowie zdania. Mam nadzieje na drugą czesc.❤

Typowe zagrywki psychopatycznych manipulantek. Jak się już wie o tym, to można rozpoznać już po samym tonie głosu. I wcale nie są to rzadkie przypadki.

20:00 no tak. potrzeba świadomych obu stron. krótko mówiąc. przynajmniej do pewnego stopnia świadomi

Oj coś się na końcu urwało

niesamowite, to na końcu naprawianie ustawień rodu. rewelacyjna wiedza. a to, że ludzie są ze sobą i nie ma tam miłości, a potem nie ma do czego dołączyć dziecko, które przychodzi... jest coraz lepiej👍

Wspaniałe spostrzeżenia💐

Gustaw Flaubert pięknie opisał to w książce "Madame Bovary"

Dziękuję ❤.

Słysząc Twoje słowa poczułam, że mówisz o mojej mamie 😢 Od ponad 51 lat jej życie wygląda zupełnie inaczej niż o tym marzyła 😥 A ja i jej pozostałe dzieci, mamy matkę, która zajmowała się nami z obowiązku a nie z miłości 😥 Nie pamiętam aby mnie kiedykolwiek przytulała 😥 Nie pamiętam, aby mówiła, że mnie kocha 😥 Nie pamiętam, aby okazywała miłość swojemu mężowi 😥 Nie pamiętam, aby kiedykolwiek była naprawdę szczęśliwa 😥😥😥 Ona nie imprezuje, jak kobieta, o której mówiłaś, ale żyje nie swoim życiem 😥 Żyje jakby "za karę" 😥 A jej mnóstwo chorób świadczy o tym, jak bardzo jest nieszczęśliwa 😥😥😥

To są nauki demoniczne nie prowadzą do prawidłowej wolności ani do życia wiecznego.

Moze to jest proste .. Dzieci byly na nia wściekle, bo ona byla wsciekla na soebie czy swiat, bo nie poszla za sobs, za sercem. Serce peklo. W ustawieniach brak milosci miedzy parnerami odbija sie pozniej dlugo na dzieciach, byc moze dopoki wrescie ktores nie pojdzie za tym/kim kogo kocha.

Wooooo mocne to bardzo! Dziękuję, za podzielenie się! Przypomniało mi się, jak Moja Mama opowiadała jakie to miała wizje i jakie życie, po czym kończyła, „a potem to przyszły dzieci i skończyło się wszystko, trzeba było się dzieciami zajmować” … Słuchając nagrania poczułam, jak ja jakoś czułam się winna i miałam jakieś poczucie długu wobec niej. Sama byłam mistrzem w realizacji planów i założeń, do momentu, aż ciało i różne choroby mnie nie zatrzymały… patrząc wstecz widzę, że niby tyle rzeczy zrobiłam, osiągnęłam, a też jakby mnie tam w ogóle nie było… paradoksalnie dużo więcej czuję i jest mnie więcej w czasie tych chorobach perypetii i zatrzymania w działaniu … P.S. z innej beczki, ja tam lubię jesień i przedwiośnie na wsi, zimę i lato też. Ale jesień jest super, te szare i szybko ciemne dni są dla mnie bardzo ok. może to też przez to, że za dziecka jesień oznaczało ciut mniejszy zapieprz w polu. 😉