Υπάρχουν πράγματα για σένα που δεν τα 'χεις πει πουθενά Μέσα σου μένουν θαμένα, μυρίζουνε μοναξιά Κάνουν παρέα με θλίψη, ντροπή κι ενοχές Πληγώνουν συνέχεια το αύριο και μισούνε το χθες Συνήθως παίρνουν τη μορφή από παλιές αναμνήσεις Πρέπει να πληρώσεις για αυτές, πρέπει μελλώς να τις κρύψεις Έτσι σε βρίσκει το βράδυ μ' ένα μολύβι στο χέρι Κι απέναντι σου οι τύψεις να σου 'χουν στήσει καρτέρι Δε θέλω κανέναν κοντά μου, τέρμα τα ψεύτικα λόγια Προσποιητή η αγάπη, προσποιητή τόσα χρόνια Το ξέρω, φταίω και εγώ, κανέναν πια δε χρεώνω Για τη φθαρμένη ψυχή μου, για το χαμένο μου χρόνο Είμαι και εγώ ο εαυτός μου, μα το κατάλαβα αργά Έφτιαξα έναν κόσμο δικό μου κι έτσι περνάω καλά Έκανα τον πόνο εχθρό μου και φίλο μου τη μοναξιά Μα πολλές φορές με πληγώνει, που όλα μοιάζουν φθηνά Τώρα πια και η αγάπη πουλιέται με άτοκες δόσεις Κι άμα θες να πετύχεις, πρέπει να μπορείς να προδώσεις Τώρα που σε όλα τα αισθήματα έχουν κηρύξει εκπτώσεις Όσο φθήνια αντέχεις, τι σου έχει μείνει να δώσεις Πολλές φορές θέλω να φύγω να ζήσω κάπου μακριά Από φλώρους, τσούλες, κινητά και λεφτά Να ζω απλά έχοντας για στέγη τον καθαρό ουρανό Μα πάντα κάτι με κρατάει κολλημένο εδώ Τι κι άμα έβγαλα δίσκο, τα πάντα μείνανε ίδια Οι όροι γίναν σκληροί στης ζωής τα παιχνίδια Τόσα πάθη σαν ξυράφι την ψυχή μου έχουν χαράξει Για μάχες που έχω κερδίσει και πολέμους που έχω χάσει Μα αυτό που ακόμα νοσταλγώ, είναι η παλιά μου εικόνα Ενός παράξενου παιδιού σε λάθος τόπο και ώρα Η ζωή μου ένας δίσκος κολλημένη η βελόνα Ίδιο τραγούδι καλοκαίρι, ίδιο τραγούδι χειμώνα Ίδιο τραγούδι καλοκαίρι, ίδιο τραγούδι χειμώνα Ίδιο τραγούδι καλοκαίρι, ίδιο τραγούδι χειμώνα Σαν τις στιγμές που χωρίς λόγο απλώς κοιτάζεις τον τοίχο Ψάχνεις φως, ψάχνεις οίκτο, ίσως τον βρεις σε ένα στίχο Ίσως και πάλι χαθείς μες στης ζωής τα μπερδέματα Κι όσο λες την αλήθεια, τόσο πληθαίνουν τα ψέματα Κι επιτίθονται, τίθονται υπό περιορισμό όλα όσα είχες μάθει Για το τι θα πει σωστό και τι λάθος, σαν ορκισμένος μονομάχος Στην αρένα του κόσμου στέκεις και πάλι μονάχος με άγχος Κι έτσι γίνεται, φθείρεται από το κύμα ο βράχος, αλλάζει Μεταμορφώνεται μέσα στου χρόνου το βάθος μα προσαρμόζεται Σώζεται στην ακτή γατζωμένος, να νοιάζεται, δε χρειάζεται Μιας και είναι ταγμένος σε μια αιώνια προσπάθεια χωρίς αρχή και τέλος Κάπως έτσι νιώθω και εγώ κολλημένος μέσα στο έλος Μα τελικά κατάλαβα πως πρέπει να μας έχουν εθίσει Μέσα σε ένα φαύλο κύκλο που δεν μπορεί να σταματήσει Ναρκωτικό σκληρό βλέπεις, δεν είναι μόνο η ηρωίνη Χρειαζόμαστε όλοι τις δόσεις μας το εγώ ψηλά να μείνει Θέλουμε δόσεις εγωισμού, δόσεις φιλοδοξίας, δόσεις υλισμού Δόσεις ανταρσίας και εξουσίας Δόσεις ανδρισμού, δόσεις θηλυκότητας Δόσεις μιας στολής παιδικής ξεχασμένης αθωότητας Η ζωή μου ένας δίσκος, κολλημένη η βελόνα Ίδιο τραγούδι καλοκαίρι, ίδιο τραγούδι χειμώνα Ίδιο τραγούδι καλοκαίρι, ίδιο τραγούδι χειμώνα Ίδιο τραγούδι καλοκαίρι, ίδιο τραγούδι χειμώνα
2025 ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΑΘΟΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΑΤΙ.
Dec2024 και βαστάμε ακόμα...FFC!
2024: Και οσο λες την αλήθεια τοσο πληθαίνουν τα ψεματα..
Βυρωναρα σαγαπαω ίδιο τραγούδι καλοκαίρι ίδιο τραγούδι χειμώνα η ζωή μου ένας δίσκος κολλημένη βελόνα!!!!
Jacobson Canyon
2024 ακόμα εδώ! ✊🏻
"μα είσαι σαν το κακό κρασί,που φέρνει ζάλη το πρωί"... Πόσα τέτοια κρασιά εντός μας...
Θα έρθει η στιγμή που θα το ακούς και θα το ξαναπούμε.Στο ορκίζομαι
Μονο εγω ειμαι πιστη ακομα? ( 2024)
Το πιο δυνατό κομμάτι με τις ομορφότερες παραβολές !
2024 και ακόμα εδώ ίδιο τραγούδι κολλημένη βελόνα....
Υπάρχουν πράγματα για σένα που δεν τα 'χεις πει πουθενά Μέσα σου μένουν θαμένα, μυρίζουνε μοναξιά Κάνουν παρέα με θλίψη, ντροπή κι ενοχές Πληγώνουν συνέχεια το αύριο και μισούνε το χθες Συνήθως παίρνουν τη μορφή από παλιές αναμνήσεις Πρέπει να πληρώσεις για αυτές, πρέπει μελλώς να τις κρύψεις Έτσι σε βρίσκει το βράδυ μ' ένα μολύβι στο χέρι Κι απέναντι σου οι τύψεις να σου 'χουν στήσει καρτέρι Δε θέλω κανέναν κοντά μου, τέρμα τα ψεύτικα λόγια Προσποιητή η αγάπη, προσποιητή τόσα χρόνια Το ξέρω, φταίω και εγώ, κανέναν πια δε χρεώνω Για τη φθαρμένη ψυχή μου, για το χαμένο μου χρόνο Είμαι και εγώ ο εαυτός μου, μα το κατάλαβα αργά Έφτιαξα έναν κόσμο δικό μου κι έτσι περνάω καλά Έκανα τον πόνο εχθρό μου και φίλο μου τη μοναξιά Μα πολλές φορές με πληγώνει, που όλα μοιάζουν φθηνά Τώρα πια και η αγάπη πουλιέται με άτοκες δόσεις Κι άμα θες να πετύχεις, πρέπει να μπορείς να προδώσεις Τώρα που σε όλα τα αισθήματα έχουν κηρύξει εκπτώσεις Όσο φθήνια αντέχεις, τι σου έχει μείνει να δώσεις Πολλές φορές θέλω να φύγω να ζήσω κάπου μακριά Από φλώρους, τσούλες, κινητά και λεφτά Να ζω απλά έχοντας για στέγη τον καθαρό ουρανό Μα πάντα κάτι με κρατάει κολλημένο εδώ Τι κι άμα έβγαλα δίσκο, τα πάντα μείνανε ίδια Οι όροι γίναν σκληροί στης ζωής τα παιχνίδια Τόσα πάθη σαν ξυράφι την ψυχή μου έχουν χαράξει Για μάχες που έχω κερδίσει και πολέμους που έχω χάσει Μα αυτό που ακόμα νοσταλγώ, είναι η παλιά μου εικόνα Ενός παράξενου παιδιού σε λάθος τόπο και ώρα Η ζωή μου ένας δίσκος κολλημένη η βελόνα Ίδιο τραγούδι καλοκαίρι, ίδιο τραγούδι χειμώνα Ίδιο τραγούδι καλοκαίρι, ίδιο τραγούδι χειμώνα Ίδιο τραγούδι καλοκαίρι, ίδιο τραγούδι χειμώνα Σαν τις στιγμές που χωρίς λόγο απλώς κοιτάζεις τον τοίχο Ψάχνεις φως, ψάχνεις οίκτο, ίσως τον βρεις σε ένα στίχο Ίσως και πάλι χαθείς μες στης ζωής τα μπερδέματα Κι όσο λες την αλήθεια, τόσο πληθαίνουν τα ψέματα Κι επιτίθονται, τίθονται υπό περιορισμό όλα όσα είχες μάθει Για το τι θα πει σωστό και τι λάθος, σαν ορκισμένος μονομάχος Στην αρένα του κόσμου στέκεις και πάλι μονάχος με άγχος Κι έτσι γίνεται, φθείρεται από το κύμα ο βράχος, αλλάζει Μεταμορφώνεται μέσα στου χρόνου το βάθος μα προσαρμόζεται Σώζεται στην ακτή γατζωμένος, να νοιάζεται, δε χρειάζεται Μιας και είναι ταγμένος σε μια αιώνια προσπάθεια χωρίς αρχή και τέλος Κάπως έτσι νιώθω και εγώ κολλημένος μέσα στο έλος Μα τελικά κατάλαβα πως πρέπει να μας έχουν εθίσει Μέσα σε ένα φαύλο κύκλο που δεν μπορεί να σταματήσει Ναρκωτικό σκληρό βλέπεις, δεν είναι μόνο η ηρωίνη Χρειαζόμαστε όλοι τις δόσεις μας το εγώ ψηλά να μείνει Θέλουμε δόσεις εγωισμού, δόσεις φιλοδοξίας, δόσεις υλισμού Δόσεις ανταρσίας και εξουσίας Δόσεις ανδρισμού, δόσεις θηλυκότητας Δόσεις μιας στολής παιδικής ξεχασμένης αθωότητας Η ζωή μου ένας δίσκος, κολλημένη η βελόνα Ίδιο τραγούδι καλοκαίρι, ίδιο τραγούδι χειμώνα Ίδιο τραγούδι καλοκαίρι, ίδιο τραγούδι χειμώνα Ίδιο τραγούδι καλοκαίρι, ίδιο τραγούδι χειμώνα
2024-♾️
11/10/2007......
Θυμάμαι ήμουν 13-14 όταν πρώτο άκουσα ffc ... Πλέον 34 και ακόμα εδώ .. πουστη χρονε περνάς γρήγορα..
Παω 30 και το τελευταιο verse με ανατειχιαζει το ιδιο οπως στα 11 που ακουσα αυτό το αριστούργημα
2024 και συνεχίζουμε
Ακ2η3αυ
Πολυ μπροστα για την εποχη τους τα αλανια!!!!
25.10.2023 Σαν τα όνειρα τα εφηβικά , οι σκέψεις γυρίζουν ξανά
2023 κι ακόμα εδώ!!!
2023, 21 χρόνια μετά το πρώτο άκουσμα, κοντά 40 πλέον, καθε τόσο επιστρέφω στους FF.C ίδιο τραγούδι καλοκαίρι, ίδιο τραγούδι χειμώνα
Poso tixerei ine i genia mas p megalose me auta tora akoune light k snik ta alania ipotithete
όποιος ακουει σνικ και λαϊτ η τύχη του έχει γυρίσει την πλάτη
Η ζωή μου ένας δίσκος, κολλημένη βελόνα..
ffc για παντα.. με δακρυα στα ματια
💪💪💪🙏🙏🙏
2023..
2023 still there old is gold
.......
Μπράβο στα παιδιά! Quality
Εχουν περασει τοσα χρονια. Εγω ακομα κολλημενος εδω
2022 "ίδιο τραγούδι καλοκαίρι ίδιο τραγούδι χειμώνα"
Ακόμα 2022 εδώ.... 😇🙃
Και 2022 ακούμε άρχοντα οι πρωπατορ δε χάνονται
2022 και πάλι εδώ ειμαστε ♥️
ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ....! Η μεγαλύτερη Αρετή που μπορεί να αποκτήσει το Μικρό Μας...μυαλό!
2022 ena ap ta agapimena m twn ffc
Πόσο διαχρονικό κομμάτι αλήθεια… πόσο λείπουν οι FFC από την μουσική σκηνή του σήμερα από εμάς τουλάχιστον τους εφήβους της προηγούμενης γενιάς…
Οσο περνάνε τα χρόνια νιώθω πιο έντονα αυτούς στίχους στο πετσί μου..
Δεν θα πεθάνει ποτέ αυτο το κομματι .
2022 Μια ζωή ff
2022 κανείς ή πνιγήκαμε στον βόθρο της τραπ;
Ligo pio jsuxa adelfakia Mou.....
Αν η ζωή μου είχε κάποιο τραγούδι, θα ήταν αυτό.
πρεπει μελλως δεν υπαρχει τετοια εκφραση. επιμελλως λεει
Υμνος!!! 2022 Ακομα εδω.... ΥΜΝΟΣ
Τώρα καταλαβαίνω τους στίχους απολύτως.ειμαστε εθισμένοι σε έναν φαύλο κύκλο που δεν μπορεί να σταματήσει.
Ωραιο με νοημα!
Εδώ, και τον Οκτώβρη του 21. Βιβες!
2021 ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ