Видео

Rv4h6k

22 yaşına geldim, 6 yıl önce bugün abimi kaybettiğim yaştayım. Çevremde o kadar çok insan öldü o kadar çok insanın tabutunu sırtımda taşıdım ki kötü bir olay duyduğumda sanki artık hislerimi kaybetmiş gibi normal gelmeye başladı her şey. İt gibi çalışıyorum, mesailere kalıyorum, ne para ne pul, borç zaten bitmiyor, üstüme başıma kıyafet almayı geçtim annemi sevindirebilmek için çalıştığımdan bir miktar ona veriyorum sürekli cebinde bulunsun diye. Bir kedim var, o sanki hayata bağlıyor beni. Eve geldiğimde karşımda takla atıp bana sırnaşması çoğu kızın seni düşünüyorum yalanından fazlasıyla inandırıcı geliyor. Yoruldum, yıldım, pes etmedim ama etmeyeceğim de. Çok kez intihar eşiğinden döndüm, mentalitemi yine kendi başıma kendi içimdeki savaşları kazanarak toparladım. Tek kazandığım şey kendi ayaklarımın üzerinde durabildiğim ve yaşamımı oğlunu kaybeden ailem için adamam oldu. Hayat o kadar boş ki, onca kötü şeye rağmen hâlâ gülüp hiçbir şey yokmuş gibi davranarak acılarımı gömüyorum ve illaki bunlar da geçecek diyip bi sigara yakıyorum. Uzun lafın kısası, boş dünyanın içindeki boş insanlar için kendinizi yıpratıp gururunuzu yerlere sermeyin. Kendinizi kendiniz olduğunuz için sevecek bir yanınızı bulun. Ne kadar umurunuzda olur ne kadar dinlersiniz bilmiyorum da. Belki buraya kadar bile okumamışsındır bu yazıyı. Zoruma gidiyor, her şey, herkes, bazı şeyleri yapmak zorunda olmak, zorunda olmazsan hiçbir şeyinin düzelmeyeceğini görmek. Hayat, bir saç teli gibi, bir şeyleri kesip attıkça yeniden yeniden doğuruyor. Sikt*r çek ve kendini toparlamaya çalış. Hiçbir şeyin sonunun olmadığını herkes çok iyi biliyor. Bu gün üzüldüğün o erkek-kadın için 1 yıl sonra keşke üzülmeseydim diyeceğini unutma. Kendine güzel bak...

Bu yaşımda intiharı düşünüyorum fotoğrafım biraz büyük gösterebilir 22 yaşındayım

Yaşmaq istermiyorum

Gitmek isteyene bağladığınız kırk tane kördüğümle bile engel olamazsınız ama kalmak isteyene bir saç teliniz bile yeter aslında. O yüzden boşverin, sevmemiş demek ki sizi, tamam deyip geçin, yolunuza devam edin, biliyorum böyle demek şifa olmuyor yaralarınıza ama inanın hayat üzülmek ve yas tutmak için çok kısa...

insanları öldürmek istiyorsun heralde....

Hayattan zevk almıyorum bitik bir adamım seviyoruz olmuyor , çalışıyoruz olmuyor , fedakarlık yapıyoruz yaranamıyoruz , lanetlenmişim ben elimden tutan yok. koskoca okyanusun tam ortasında o yükselen dalgaların arasında sanki tüm hayatım gözümün önünden akıp gidiyor. Bülbüller ötmüyor kırlangıçlar küsmüş kimseye güvenim kalmamış . Bilmiyorum yolumu kaybettim o gemi bir gün gelicek umuduyla kendimi yiyorum sadece "

Boşver, herkesle hayal kurulamayacağını anlamış oldun.

Bakışı tanıdık,aynı bıkmışlık,yorgun,kimse seni anlamıyor,anlatmayı bırakalı çok oldu,gözünü kapadım ve dinledim hissettim,denizde gibi kavuşuyorum sonunda,yapıyorum bu sefer,bunu yapsmayacak kadar aciz hissetmiyorum

Сильно очень сильно до глубины души тронул❤

Geçen gün bir tanıdığımız intihar ettti. 3 küçük çocuğu var. İnsanın aklı almıyor. Bir insan nasıl intihara sürüklenecek kadar çaresiz bırakılabilir. Cebinde "ölümünden şu şu suçludur" notu bulunmuş. Ne fayda sen gittikten sonra katillerinin bilinmesinin.. O çocuklar ipte sallanan annelerini hicbir zaman unutmayacak. Inanan arkadaslar yüreğiniz sıkışırsa, dünyaya sığamazsanız İnşirah suresi dinleyin. Inanmayan arkadaslar siz de dinleyin. Inanmak zorunda değilsiniz. Yorgun kalpleriniz huzur bulsun. Lütfen çabalayın, vazgeçmeyin, onların kazanmasına izin vermeyin. Kendinizden vazgeçmeyin.

Düşünüyorum, neden dış güzellik bu kadar önemli ki? Oysa bir insanın gözlerinin içine bakınca ruhunun güzelliği görülmez miydi? Canım yanıyor artık..💔

......

Bu kadar yakışıklı olsam belki bu kadar kolay vazgeçmezdi?

Çok başarılısın brom, devam.

6 sene önce bu müziği dinlerken intihar etme eşiğine gelmiştim, açıp dinlemeye korkuyordum 6 sene sonra cesaret edip açtım hala aynı fikirdeyim ama deymez

what you've written is beautiful

Nerelere gittin ben seni goremeeden

...

çok iyi geldi bir yola çıktım...

Kalay naber

yok

Nerelere götürdün be beni