ΣΚΟΤΙΑ
Με είδες να αλλάζω δέρμα
τα χρόνια στις κρυψώνες
βρες μου το φάρμακο.
Που όποτε βγαίνω έξω
βλέπω την ίδια πόλη
μα είναι όλο αδιάβατο.
Απ' όπου κι αν περάσω
ακούω "τι τρέχει ξένε"
κάποιος μου ψιθυρίζει
κάτι επιληπτικό.
Στα δόντια με κοιτάνε
στα μάτια που δακρύζουν
στον πιο βαθύ μου μέσα πόνο.
Και χρόνο το χρόνο
σε βλέπω να τρέχεις στην άκρη του διαδρόμου
να λες "Τι θέλεις ξένε, σ' αυτόν τον θάνατο".
Τα πόδια μας βαριά
τα πρόσωπα σκαμμένα
σαν βγαίναμε από δω.
Πρόβατα στη σφαγή
θηρία για την αρένα
σε κόσμο τελικό.
Τώρα όπου κι αν περάσω
σπίτια των κρεμασμένων
κι απ' έξω αναβοσβήνει
βουβό τερματικό.
Ρωτάω αν μας θυμούνται
μα στη φωτογραφία
σβήσαν τα πρόσωπά μας μόνο.
Και χρόνο το χρόνο
σε βλέπω, κρατιέσαι στην άκρη ...