Видео

Amen

Amen❤🎉🎉

Amen 🙏

🙏🙏✝️

perkulni. para figures. 44 vite nuk i kisha fal. lete. lutni. per kete nene

Amen 🙏❤

Shejtja marie nena e hyut lutu per ne mekataret 🙏

Amen 🙏

Amen 🙏

🙏😇🙏😇🙏🙏🙏🙏

Zot na bekon e na mbro!!!!Amen ❤❤❤❤

Amen🙏🙏🙏👏👏👏

Amen❤🎉🎉

LAVDIA I TAKON ZOTIT TONE JEZU KRISHTI AMEN FALEMINDERIT SHUM ZOT JEZU KRISHT AMEN 🙏🇦🇱🕊🙏🇦🇱🕊🙏🇦🇱🕊🙏🇦🇱🕊🙏🇦🇱🕊🙏🇦🇱🕊🙏🇦🇱🕊🍎🌍🌍🎂🎂

Amen

Amen o Zot 🙏❤

kam rrespekte. ndaj nenes tereze. me kan shpetu. te menqur jan kan dite. ku prekin

shqiprija. ime. coptume. 4 anet pah meshire.

O zot je qetsimi i shpirt time🎉🎉

Zoti ju bekofte

Amen 🙏

Amen 🙏

Amen 🙏

Zot na beko dhe na mbro!!!!❤❤❤❤

Amen❤🎉🎉

🙏🙏🙏🙏🙏

Amen o JezuKrisht Amen 🙏❤

Historianët, politikanët dhe propagandistët krishterë (ortodoksë-katolik sllavofil, grekofil dhe latinofil) dhe ateist militant (dikur ultra-Komunist, e sot kinse ultra-Liberal) përpiqen të portretizojnë dhe mitizojnë në mënyrë të rreme sundimin shekullor osman si sundim të një shoqërie të huaj barbare të ngjashme me një hordhi të përkohshme robëruese, por nuk arrijnë të sajojnë dhe fshehin deri në fund faktin se zgjerimi i hershëm osman në Ballkan ishte rezultat i sundimtarëve feudalë të krishterë vendas që kërkuan mbështetje për të sunduar domenet feudale të rivaleve të tyre, kështu që ata ishin të parët që pranuan me dëshirë Islamin për të mbajtur dhe avancuar privilegjet e tyre feudale, me të cilën shpejt elita sunduese osmane u bë e përbërë kryesisht nga aristokracia Ballkanike me origjinë greko-bizantine, shqiptare, serbe, boshnjake, kroate, vllehe dhe bullgare që sundonin shtetet e tyre e mëparshme mesjetare krishtere. Shembull tipik është shfaqja e parë e osmanëve në trojet Shqiptare në v. 1385 në Betejën e Savrës kur katoliku pro-venedikas Karl Thopia (i cili më parë ishte ortodoks pro-bizantin dhe pro-serb) ftoi osmanët në mbështetje kundër rivalit të tij shqiptar ortodoks pro-serb Balsha II (i cili më parë ishte katolik pro-norman dhe pro-venedikas) për të dominuar Shqipërinë feudale, me kalimin e kohës këto dy familje rivale aristokratike shqiptare sikur dhe të tjerat do të shëndërohen në klasë sunduese osmane. Në shekullin e 16-të dhe 17-të islamizimi i vullnetshëm tek shqiptarët dhe në Ballkan në përgjithsi ishte aq masiv saqë shteti osman duhej të ndërhynte për ta ngadalësuar disi atë, sepse do të ishte një dështim tatimor dhe ekonomik për perandorinë. Kur bëhet fjalë për shqiptarët, konvertimet masive në Islam janë shkaktuar nga disa faktorë që kuzhinat propagandistike të Vatikanit, Beogradit, Athinës, etj. i shmangin dhe i anashkalojnë: ▪︎Sjellja parazitare e priftërisë ndaj fshatarësisë të vobektë. ▪︎Predikimi i agjërimit, modestisë, solidaritetit, nderit, bamirësisë dhe moralit për fshatarët, por vetë klasa priftërore jetonte në kushte të kundërta nga e predikuara, gjë që për një shoqëri fisnore luftarake sikur ajo shqiptare ishte një turp dhe mosrespekt i madh. ▪︎Këmbëngulja për të predikuar formalisht liturgjitë/meshat në gjuhë të huaja për shqiptarët (sllavisht, latinisht dhe greqisht) duke krijuar kështu ndjenjën e të qenit objekt kolektiv i politikave serioze asimiluese të shteteve feudale mesjetare sunduese krishtere ku edhe vetë aristokracia/fisnikëria shqiptare i fitoi titujt feudal duke u shërbyer atyre shteteve mesjetare krishtere. ▪︎Sjellja arrogante e priftërisë krishtere duke mos marrë parasysh gjendjen ekonomike, rrethanat gjeografike, zakonet e përditshme fisnore (jo-latine, jo-greke dhe jo-sllave) dhe traditat kulturore të shqiptarëve, kështu që praktikat liturgjike/mesharike u bënë një formalitet që nuk shkaktonin asnjë ndjenjë shpirtërore te adhuruesit. ▪︎Largim edhe më tutjeshëm klasor të klerikëve nga fshatarësia (shumica) dhe afrimi i tyre klasor dhe ekonomik me feudalët (pakica), të cilët vetë ishin edhe më të tjetërsuar dhe larguar nga fshatarsia dhe në process të thellë të asimilimit (slavizimit, greqizimit dhe italizimit). ▪︎Mbështetje teologjike krishtere (“sy për sy, dhëmb për dhëmb”) për sjelljen shkatërruese të traditës shqiptare të gjakmarrjes, pa menduar për të ndalur praktikat shekullore destruktive, madje edhe shumë priftërinj krishter mirnin anën në luftëra të tilla gjakmarrjeje madje duke i bindur shqiptarët se praktikat të tilla tradicionale duhen ekzekutuar vetëm dhe vetëm mes vetë shqiptarëve dhe jo bashkësive të tjera etnike fqinje që ishin gjithashtu në konflikt me individë, familje apo fise të caktuara shqiptare, që solli rënie demografike dhe izolim shoqëror dhe politik të shqiptarëve në Mesjetë. ▪︎Priftëria krishtere u shëndërua në agjentur asimilimi të axhendave të jashtme politike (Bizantit, Bullgarisë, Serbisë, Anzhujve Franko-Norman, Napolit dhe Venedikut) në vend që të jenë udhëheqës shpirtërorë të komuniteteve fisnore shqiptare. ▪︎ Praktika sunduese tolerante osmane ku shpesh herë bënte kompromis për të lejuar autonomi edhe më tejshme për komunitetet (shqiptare, sllave, greke dhe vllehe) që donin të mbeteshin autonome dhe krishterë nën pushtimin formal dhe ceremonial të sulltanit, ku kemi raste të komuniteteve gjysëm të pavarura autonome që i nënshtroheshin vetëm formalisht guvernatorit (bejlerbeut) rajonal, të tilla janë: Bashkësia monastike Franciskane Katolike e Bosnjës, Bashkësia monastike Ortodokse e Athosit, Bajraqet e Malësorëve, Bajraku i Mirditës, Bajraku i Mijakëve, Kurveleshi, Suli, Himara, Zagori, Bejllëku i Manit, Mitropolia e Malit të Zi, Agrafa, Dervenohoria, Voskopoja, Sfakia, etj. Madje këto komunitete autonome krishtere ndërmjet v. 1757 dhe 1831, në periudhën e pashallëqeve të decentralizuara separatiste shqiptare (Pashallëku i Janinës, Beratit, Shkodrës, Gjakovës-Pejës, Tetovës, Prizrenit, Prishtinës dhe Vranjës) ishin shumë lojal ndaj Portës (pushtetit qendror osman) dhe për të mbrojtur autonominë dhe privilegjet të garantuara nga shteti osman bashkpunonin me Portën dhe kundërviheshin me luftë tentimeve për pavarsi të plotë të pashallëqeve separatiste shqiptare. ▪︎Sundimi osman lejonte praktikat e 'Kanunit' të ushtrohen dhe ekzekutohen edhe ndaj komuniteteve jo-shqiptare që ishin në konflikt me shqiptarët duke krijuar kështu avantazhe shtesë politike, ushtarake, ekonomike dhe demografike për shqiptarët në perandorinë e cila shtriheshte nga murret e Vjenës, Hungari dhe Ballkan deri në gadishullin Arabik, Jemen dhe Katar, nga Kafkazi, Ukraina jugore, Krimea dhe Azerbejxhani, deri në Egjipt, Sudan, Algjeri dhe Indonezi veri-perendimore (Aceh). ▪︎Sundimi osman u mundësoi atyre shqiptarëve të krishterë që donin të ndalonin ose shmangnin praktikat e mëtejshme të Gjakmarrjes (pa u larguar nga vendlindja dhe pa nevojë për tu asimiluar në kultura tjera fqinje që nuk jetonin në sistem fisnor) të përqafonin Islamin dhe të fillonin formacione të reja fisnore fshatare por edhe urbane pa barrë të mëparshme dhe me avantazhe shtesë brenda sistemit perandoral duke mundësuar gjithashtu zgjerim demografik, politik dhe ekonomik. ▪︎Ato fise të krishtera shqiptare që ishin thellësisht në gjakmarrje dhe në gjendje mbrojtëse (defanzive) të rrezikuara nga zhdukja totale demografike dhe gjenetike, përqafuan Islamin për të ndryshuar situatën në teren dhe për të përfituar me sukses kundër ofanzivë ndaj fisit armik, gjë që garantonte mbijetesën dhe prosperitetin e mëtejshëm. ▪︎Mundësia dhe liria e predikimit të Islamit në gjuhën amtare pa pasur kusht për "asimilim për t'u bërë besimtar i pranueshëm dhe më i mirë" për shtetin që e mbështet atë fe, të kundërtën që bënin shtetet sunduese mesjetare krishtere me shqiptarët (Bizanti, Bullgaria, Serbia, Franko-Normanët Anzhuj, Venediku dhe Napoli). ▪︎ Shumë individ katolikë dhe ortodoksë (kryesisht shqiptarë por edhe sllav, vlleh dhe grekë) iu dhanë titujt: 'vojvodë', 'bej', 'efendi', 'serdar', 'kapudan', 'aga' dhe 'pasha' dhe u bënë birokratë, përgjegjës të sigurimit dhe rendit lokal, përgjegjës të infrastrukturës ekonomike, ushtarake, rurale dhe urbane dhe zyrtarë tatimor osman pa pasur nevojë të përqafojnë fenë shtetërore, (gjë që më parë ishte e paimagjinueshme në shtete mesjetare katolike, një ortodoks të ketë tituj ose në shtet ortodoks ndonjë individ katolik të ketë tituj, e mos flasim për donjë individ mysliman në shtete të tilla të krishtera), dhe shpesh një individ dhe familje e tillë për të përparuar më tej në karrierën e tyre përqafonin Islamin me dëshirë. ▪︎Ata individ, familje ose fise që bënin pjesë (kolaboronin) në luftërat e humbura dhe kryengritjet e shtypura anti-shtetërore iu dhanë 3 mundësi: 1) të egzekutohen, 2) të dëbohen, 3) të pranojnë fenë shtetërore, në këtë rast fenë shtetërore osmane (Islamin), metodë të paqësimit rajonal që çdo shtet dhe perandori në botë nga secila fe e praktikonte deri para një shekulli. Në disa raste popullsia e mbijetuar kryengritëse pranonte vetëm formalisht fenë shtetërore mirpo vazhdonte me praktikat e fesë të mëparshme dhe me kalimin e kohës fillonte dhe të përziej praktikat, kremtimet dhe traditat nga të dy fetë përkatëse, kjo toleroheshte nga shteti osman vetëm nëse praktikohet në fshehtësi, në rastin e shqiptarëve ky fenomen është i njohur sikur: 'Laramani' (kripto-Krishterizëm dhe sinkretizëm Krishtero-Islam), komunitet Laramane gjatë periudhës së reformave të Tanzimatit dhe Hyrijetit (1839-1909) patën liri që të kthehen dhe praktikojnë fenë e të parëve edhe në publik, por vetëm një pjesë e vogël e tyre u kthyen kurse shumica vazhduan të jenë pjesë të komunitetit mysliman edhe pas tërheqjes definitive së osmanëve nga pjesa më e madhe e Ballkanit në v. 1912/13.

Amen❤

Amen

❤❤❤🎉🎉🎉

Amen o Zot 🙏❤

O. Zote. Imadhe. Ruami. Femit. Emi. Dhte. Gjithe Te. Jen. Mire❤🎉🎉🎉❤❤❤❤

AMEN🙏🇦🇱 ALELUJA 🙏🇦🇱AMEN🙏🇦🇱 ALELUJA 🙏🇦🇱AMEN 🙏🇦🇱ALELUJA 🙏🇦🇱AMEN🙏🇦🇱 ALELUJA 🙏🇦🇱AMEN🙏🇦🇱 ALELUJA 🙏🇦🇱

Amen Gesù perdona il nostri peccati dona la tua fede nel nostri Cuori e la tua pace ❤❤❤❤ Amen

Amen oo zot

🙏🙏🙏

E fali mekataret

Lutu o zoj per neve

Amen 🙏

🙏🙏🙏🙏

Zoti i madh e ruajt gjithë botën të falenddroj o Zot për të gjith të mirat që më ke dhënë

Amen 🙏❤️

Amwn❤🎉

Gezuar ✝️🙏 na MBROFT Meshire Hyjnore ❤️🙏

❤❤❤❤🙏🙏🙏🙏🙏

Amen o Zot 🙏❤

Lavdërojnë zotin amem ❤❤❤❤❤

O Zot Jezu Krisht,u bëftë vulleti Tënd,siç është në Qie,e këtu në Tokë,O Zot Jezusi Amen.

🙏🙏🙏