درود
درود فراوان
ابوالحسن صبا، نغمه پردازی بزرگ و‌ خوش ذوق در موسیقی کلاسیک ایران است، هر قطعه از او‌ را که بنوازید، ردپای از ملودی‌های او را در هنرمندان بعد از خودش حس می‌کنید، حتی کسانی که شاگرد صبا نبودند.
این چهارمضراب، در دوره دوم ویلن نوشته شده، و همچنین اجرایی از آن با ویلن خود آهنگساز وجود دارد. ( کمی تفاوت در اجرا و نت وجود دارد)
در اولین بار شنیدن، فرم این قطعه رنگ را گوش متبادر می‌کند، ولی تثبیت رنگ ندارد، از طرفی هم در فرم چهارمضراب هم قرار نگرفته و بی تاب است.
از انجایی که نام گذاری توسط خود آهنگساز چهارمضراب بوده پس همان چهارمضراب بودنش را بپذیریم.
در این اجرا همکار خوب ‌‌هنرمندم خانم ابوترابیان من رو همراهی کردند، امیدوارم از شنیدن آن لذت ببرید، بزودی این اثر و چند قطعه دیگر ...