Видео

Çok özledim onu ama bir şeyde yapamiyorum

Senden nefret ediyorum

Farkındamısınız neredeyse tüm yorumların mutlaka beğenisi var tamda böyle yorumlardaki tüm insanlar aynı duygulara sahipler ve hepsi çok iyi anlaşabilirler fakat hayat hiç birini denk getirmemiş

S… 😢

S… 😢

boşver be anlatmama gerek yok o şimdi mutlu bir hayat yaşıyordur umarım ahh keşke 6 sene geriye gitsem

Olucakmı bilmiyorum ama olması lazım

Безумные в храбрых превращаются , Покой других не нарушая Они жизнями своими прощаются Чтобы мир на земле все время существовала Чтобы жили мы с вами и любили И мечтали сложно как маленькие дети Безумные в храбрых перерастаете Чтобы в памяти мы о них до конца своей жизни помнили Мы улетаем , дождь капает прямо в сердце Я плачу навзрыд, держа рот своими руками Безумные на небе уже забываются Лишь дождь и ветер наполняет нас их слезами Я стану вашим тенью , молю я вас Боже Храни наших ребят , где бы они не были Безумные героями не рождаются Безумные с улыбкой на лице с нами прощаются . Храбрость и мудрость, с самого рождения Безумство и героизм до конца жизни Не терять себя и не бояться сильных Ведь сильными они сами давно давно решили становиться .

Keske ne düşündüyümü deye bilsem....

Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin. Su olsan kimse içmez, Yol olsan kimse geçmez, Elin adamı ne anlar senden? Çıkarsın bir dağ başına, Bir ağaç bulursun Tellersin pullarsın Gelin eylersin. Bir de bulutları görürsün, bir de bulutları görürsün, bir de bulutları görürsün. Köpürmüş gelen bulutları. Başka ne gelir elden? Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde şu dünyanın ıssızlığı. Tanrı kimsenin başına vermesin böyle bir yalnızlığı!

Thank you. I've been searching for this

bir zamanlar onu gördügümde kalbim yerinden çıkacakmış gibi oluyordu. şuan baktıgım zaman bomboş hiçbirşey yok. o zaman anlıyorsun..

Bu yazıyı aglarken yazıyorum.. Hani derler ya erkekler aglamaz bunun sebebi erkekler acısını, üzüntüsünü, kimsesizligini kimseyeteye yansıtamaz da o yüzden. Öyle zamanlar yasadım ki çocukluğum güzel geçmedi,aile denen kavramım hic olmadı. Babamla bir kere dertlesemedim hangi cocuk istemez babasıyla oturup dertlesmeyi elinden tutmasını istemeyi? Kendimleyim her zaman sevenim olmadı annem dısında hep istemisimdir sevdigim bir kadın olsun elimden tutsun manevi sekilde yanım da olsun o da olmadı. Arkadas dost dediğim kimse olmadı gündüzleri güleç akşamları ise aglayan biri oldum. İşin kötü yanı ise güldügünüz icin insanlar sizi mutlu sanar ama tam tersine içiniz kan ağlar heh işte tam o kişi benim maalesef. Umarm sizin hayatınız güzel geçer arkadaşlar saglıcakla kalın...

War,fear,tears,anger,losing friends at war and coming back home after war and trying to live normal(my fathers life)he is my hero.after irans war he traveled to another country for 8 years to work hard and come back.he is a real man and i love him he is my batman.

The song has a real last of us vibe

Days pass, hours pass, minutes pass and she is still inside my head 🖤

Allah’a daha fazlasını taşıyamayacağımı göstermek istedim, diğer çocuklar için… Hoşçakal anne…

bu müziğin her anlamda farklı yönleri var.Hem mutlu anılarınızı,Hem mutsuz anılarınızı,hem şimdiki halinizi,hemde nasıl kurtulabileceğinizi size düşündürüyor.Belkide ben gidersem ne olur diye.Yada kalsam ne olur diye düşündürüyor.Ve bunları düşündükten sonra bir karar veriyoruz.Ya bu müziği bir daha dinleyip düşünmeyi,ya bu müziği unutup yeni başlangıçlara karar vermeyi, yada kendimize kıyıp bütün dertleri yok etmeyi.Benim önerim yeni başlangıç ama olması imkansız.

Cooked . . .

12.07.2024 03.43 23 yıllık hayatımın en mutlu anındayım şuan. çok fazla yaşamayacağım eğer benimle gelecek hakkında beklentin varsa senden özür dilerim. ama ben 23 yıllık hikayemi daha fazla uzatmayacağım. şuan yanımdasın, çok güzelsin fakat her an sana ya zarar verirsem, ya kaybedersem diye düşünmekten çok yoruldum. çevremdeki herkese zarar veriyorum artık bunu sonlandırmak istiyorum. çok yakında görüşmek üzere Mehmet Pişkin…

Evet en fazla ne kadar acıtır ki sandığımız gülün dikeni en çokta acıtdı bizi en fazla ne kadar yakar ki dediyimiz güneş yaktı bizi en fazla ne kadar kör olurum ki dediyimiz zaman aşık olduk .Hepsi en fazladan geldi ve bizden en fazla ihtiyacımız olanı aldı götürdü.Nereye bende bilmiyorum.. belkide pişmanlıklar ülkesine.. kimisi için zalimlik kimisi için başarı kimisi için acınacaklar ülkesine...Gerçek olan neydi biliyomusunuz göz yaşlarımız deyil bağlanmamız deyil ya da yaptığımız her hangi hata deyil ben başarırım ya deyip inanmamız .Kime mi kendimize .Zaten acıdığımız ağlayıp göz yaşı döktümüz de bu ya .Neden inandım neden onun beni sevmesine inandım bu hatayı yaparken düzelteceğime inandım neden neden neden.İnanmak yanlış zamanlarda verilen yanlış tercih olunca bir Acıdan başka bir şey deyildir.O yüzden neye inandığınıza dikkat edin...

Bi tanem efsunum.. ❤❤

Hayatımda biri vardı. Öyle çok sevdim ki onu, böyle bir sevgi olmadı hayatımda... Hani insan bazı güzel şeyleri sonsuza dek sürecek zanneder ya, işte öyle sevdim onu... Sonra mı? Sonrasi iste ayrıldık... ilk iki gün o kadar acımadı, alışırım sandım Sonra batmaya basladı bazı şeyler. Bir hafta sonra öyle bir sanci yerleşti ki; Allah'ım, böyle bir acı olamaz! Sonra anladim içim kan ağlıyormuş. Sona düzelmeye çalıştım, üstelik kabahatim bile yokken... Ama bir daha hiçbir şey düzelmedi... içimdeki acıdan uyuyamadım, gülmeyi unuttum, evden sıkamadım, kimseyle konuşmadım, ağlamaktan tükendim Belki dedim, belki arar, sorar. Ama aramadı...

When the time comes for me to die. I wish to remember the mountains cold wind on my face. The sight of the coniferouse trees decorated in ice and snow. The faces of those I hiked with. And the morning on my camping tent. The cool river water upon my feet. The bracing cold lakes in which I swam. The people I met. And within the forest I ran. The times I tripped and slid down dunes of sand. The campfire smoke of which fresh fish was cooked. The friends I drank with.

Bazen diyorum ki neden çoğu şey için neden veya keşke ben bu dünyayı anlamdiramiyorum neden buradayız neden yaşıyoruz yaşamın boşluğunda kayboldum bulamıyorum kendimi hiç bir yerde yaşamin sebepsizliginde belki de umutsuzlugunda kayboldum anlatmak istediklerim ama anlatamadiklarimla bu sözsüz şarkı bana yoldas oldu sanki içimdeki haykırış belkide bı melodiden daha fazlasi

Kinda crazy, what music can do to your emotions! Memory reboot!

.

Öyle günler gördüm ki, aydın gökler kararıp Bahtım bir bulut gibi üstüme çöker oldu, Her gözümü yumunca tanıdık yüzler görüp, Hayaller alev alev beynimi yakar oldu. Ümitsizlik, gariplik dört tarafımı sarıp Yüzüm sırıtsa bile, içim yaş döker oldu. Her sabah ilk ışiklar gözlerimi oyardı, Uyanan taş duvarlar iniltimi duyardı.

very nice

The world will never be fair to me

Dedim eyy qaşları şəmşir ölürəm bilməlisən dedi bəh-bəh əcəb oldu elə sən ölməlisən

Bazen yok olmak ister insan bazen ruh olmak ister Bazen ise su bazen ise unutmak ister insan ama en zoru budur insan yaşadıklarını anılarını korkularını acılarını ve insanları unutamaz...

Fusunum affet benni...

Hayatta en çok istediğim şeyi başardım, bir hevesle onu arayıp başardım be demek istedim ama yapamadım. insanın yanında sevdikleri olmayınca başarıları bile anlamsız kalıyor. bugün değil ama belki bir gün

At the end everything is temporary so do what you really must do to live, die and remember your life so proud of it and in peace with your conscience. And if you don't know what you must do so you have a reason to live yet and a mission to star for but don't die with fear, doubts or even crying if you took the right path cause you wont never forget it.

bu neden üzüyorr🤫

Üstünden aylar hatta yıllar geçti ama ben beklemekten vazgeçmedim. Bekledim, bekledim, bekledim. Ama onlardan hiçbiri gelmedi gelmeyecekte. Bunları bırakıp geleceğe odaklanmaya çalışsam da başaramıyorum. Lütfen hiçbiriniz kendinizi üzmeyin değmez. Kaç kere intih@r etmeyi denedim ama yine de hayata tutunacak bir sebep bulmaya çalıştım. İlerdeki çocuklarım için yaşayacaktım amacım onları iyi bir şekilde yetiştirip, hiçbir acı çekmeden dimdik durmaları ve geleceğe birer doğru düzgün insan yetiştirmek için yaşıyorum. Bunları düşünmek için yaşım erken ve önümde daha kocaman bir yol var. Ama ben hedefimi belirledim bile çünkü benim yaşama tutunma şeklim bu. Geçen sene troitlerimin çalışmadığını öğrendim ve eğer şuan regl olmazsam ilerde hiçbir zaman çocuğumun olmayacağını söylediler. Ben kendime yaşama tutunma sözü verdikten aylar sonra bu sözleri duymak çok ağrıma gitti. O sözleri duyduğum gün hayatım yerle bir olmuştu. Ben senelerce bir erkeğin peşinden koştum ama hiç bir değmedi. Ben tüm bu çektiklerimle ve daha anlatmadığım tonlarca şey yüzünden intih@ra kalkıştım. Yok ama yapamadım beceremedim. Hayatıma bir gün bir çocuk girdi. Ben sadece ondan hoşlanıyordum ve hani çocuğun beni tekrardan ayağa kaldıracağını tahmin bile etmedim. O hayatıma girdi ve ben toparlandım dimdik oldum. O şuan hayatımdan çıkalı 3 hafta oldu ve ben alışamıyorum. Artık ne yediğim yemeğin ne de aldığım nefesin bir anlamı var benim için. O hayatımdan çıktı ben tekrardan başa döndüm dik durmaya çalıştım yapamadım. Yemeden içmeden kesildim ve bu yüzden hastalandım. 1 hafta hasta yattım gece ateşimden dolayı titremekten vücudum artık kast katı kesilmişti. Onun adını sayıklamaktan başka bir şey yapmıyordum. Delirmiş haldeydim ama bir şekil düzelmeliydim. Affetmesi için ona mesaj yazdım tersledi. Aslında yaşadığımız tartışmada ben haklı olmama rağmen özür diledim. Dayanamadım çünkü beceremedim onsuz yaşamayı. Hayatıma Ömer diye biri girdi ve bana çıkma teklifi etti. Kabul edip etmemek arasında kararsız kaldım çünkü daha önceden hapishaneye girmiş. Ve yaşayacağımız ilişki uzak mesafe ilişkisi ve hani ayrılmak istesem başıma bela alırım. Bana bu cuma günü çıkma teklifi etti. Ben kabul eder gibi yazdım flört gibiydik yani. Cumartesi yani dün yazdım dediklerime bir iki cevap verdi sonra daha yazmadı. Dün saat akşam 9'dan beri onun yazmasını bekliyorum. Uyumadım bütün gece bomboş o ekrana baktım. Yazmasını nasıl bekliyorum ama anlatamam. Belki de kaderimde vardı dönmeyeceğini bile bile beklemek. Dedemi senelerce bekledim ama beklemekten de yorulmadım. Faruk, Deniz, Ahmet, Sergen, Emir, Umut, Abdülkadir ve daha birçok adını anmak istemediğim kişi. Ben beklemekten sıkıldım ve yoruldum. Artık sizi beklemeyeceğim ama yine de içimde çok azda olsa gelmenize dair bir umut var. Boş verin gelmeseniz de olur. Yokluğunuzda buldum ben sizi daha fazlasına gerek yok. Dedeciğim, sana layık bir torun olamadım affet. Bir gün yanına geleceğim biliyorum ama utanıyorum. Yaşadığım hayattan utanıyorum. Cennete yanına gelemeyeceğim çünkü oralar ben oralara layık değilim. Son kez olsun rüyama gel sarıl bana. En son öldüğün günün gecesi rüyamda gördüm seni. Torunlarına nasihat veriyordun ama en çokta bana. Ben seni dinlemedim yapmadım dediklerini çok pişmanım dede. Beni de götür buralardan herkesten uzak bir yere, bilinmezliğe. Eğer buraya kadar okuduysan şunu unutma. *Onca güzelliğin arasında tek bir şeyin peşinden koşma. Kendine değer ver ve kendin için yaşa, mutlu ol. Çünkü hayat çok kısa ne zaman öleceğimiz belli değil. Her zaman anın tanını çıkar bir insan için hiçbir şeyinden vazgeçme. Eğer seni sevecekse sen olduğun için sevecek. Unutma hepimiz kendimiz için varız onlar için değil.* -Betül 05.05.2024 12.10

Zelişim seni çok özledim umarım bir gün yolun buraya düşer ve çok geç olmadan her şeyi düzeltiriz

Yalniz gozumuzu kapadigimizda kilipi oluwan bir warki

I really love that mate!

Do not be sad because this world is short

Bazen de yol insanı terbiye eder.

Yine bir karanlık gece. Gözlerimi kapatmış iyi şeyler düşünmeye çalışıyorum. Zor olduğunu bildiğim halde. Bir söz vardı "İnsan oğlunu ümit ettiği ama sonunda o ümit ışığı bir mum gibi sönüp ümitsizliğe kapıldığında, anlar hayatının nasil bittiğini". İşte her şey geleceğe karşı olan ümidimizle başlar. Sondada hayatımızın elimizden kayıp gittigini görürüz. O ümit küllerinin içinde toprağa gömülürüz.

Cidden bakiyorum hayata amacimiz yok buraya gelip eline sigara alip içmek kadar kötü bir şey yok sigaradan nefret eden insanlar başliyorsa s*kiy*im böyle hayatı.

A person starts dying when they stop dreaming.

18 April 00:59

"No one is sad because of your sadness"

Delibal:))))💔💔💔

Herşey düzeldi sanarken yine gelen o çöküs hissi ve yine herkesin dalga gecip seni anlamamasını sadece güzel çoçukluğu olanlar anlar çünki o zamanlar eskide kaldı bazıları degişdi bazıları ise öldü... "Dönmüyecek o zamanlar birdaha.."

Bu memleketin en ücra köşesindeyim Manzaraya yakın ama ses yok dalgaların ve kuşların Sesi yok insanların Kasvetli değil hava fakat boğulur içim bu günlerde Ben en çok bugünler de gitmek isterim müptelası olduğun bu şehirden Kalmakla yola çıkmak arasında yaşadığım bu ikilemi saymasak kararlıyımdır esasında Nasıl oluyor bilmiyorum Başım eğik çıktığım yolda bile sevebiliyorum bu manzarayı Puslu bir hava da sessizlik içinde dinliyorum bu diyarı Acımam yok mu kendime bir de İçime içime işleyen bu deniz Kıyısına vurduğu her dalgada gitme dermişcesine kuduruyor Ben mi kendi mi kandırıyorum Bu deniz belki de hiç mavi değildi öyle mi Giderken mi yüzleşeceğim bununla diye söylenip duruyorum Yolun ortasındayım Engeller aşılmış Yolum düzlüğe çıkmış Şen şakrak bir ses geliyor ileriden Niye devam edemiyorum ben Arkama baktıran güç ne bilmiyorum İleride denizlerin en mavisi var Dalgaların en seslisi Ama ben kalmak istiyorum galiba Bu ücra köşenin tam ortasında İzlemek istiyorum bu gördüğüm masmavi denizin nasıl karardığını Arkamda kuraklık bırakmak istemiyorum Adımlarım geriye gidiyor geriye gittikçe her yer yeşillenmiş fark ediyorum Ben bu ücranın insanıyım anladım fakat bu memleketin insanı değilim Ben gittikçe benimle nasır tutmuş o duvar çiçekleniyor Şimdi ilerisi de yok benim için Ben nerenin insanıyım bilmiyorum Bu ruhun mayası hangi memlekette yoğruluyor