Сөзге шешенлик.
Бир күни Харун Рашид бир түс көрди, яғный аузындағы хәмме тиси түсип қалған мыш. Азанда турып бир түс жорыушыны шақырып бул түстиң жорыуы не деп сорады. Жорыушы айтты: "Әй Әмир, сениң хәмме ағайин-тууысқанларың өледи, сеннен басқа хеш адам қалмайды".
Рашид айтты: "Мениң бетиме сондай ғам-дәрт пенен толған сөзди айтасаң ба? Егер мениң хәмме ағайинлерим өлсе, мен не ис қыламан хәм қалай күн кеширемен?"-деп жорыушыға жүз таяқ урыуды буйырды. Кейин басқа бир жорыушыны шақырды хәм түсиниң жорыуын сорады. Жорыушы айтты: "Әй, Әмир, сениң өмириң хәмме ағайинлериңниң өмиринен узақ болады" Рашид айтты: "Бәрше ақылдың жолы биреу хәм екеуиниң жорыуы бир жерден шығады. Бир...