Видео

Przecież nie będę udawać, że wbiegłam tam bez grama zadyszki...ale mogłam przy nagrywaniu wyrównywać ten oddech:) Ale poszło tak:)

Też mnie to zdziwiło i dlatego sięgnęłam po telefon, aby ją nagrać. A potem zobaczyłam na filmiku, że osa zaczęła skubać ten liść a to przecież beniaminek (fikus) z mleczkiem, może to mleczko ma dla niej właściwości uspokajające...choć jest dla nas trujące...

To gniazdo jest w sezonie zawsze z bocianią rodziną:) Teraz wykorzystują je inne ptaki, lubię ten czas kiedy z wizytą przylatuje sójka, sroki czy wróble:) Pozdrawiam Ciebie serdecznie i dziękuję za odwiedziny:)

Ten chrząszcz jest bardzo pożytecznym owadem:) Dziękuję za Twój obszerny opis, masz dużą wiedzę o przyrodzie:)

Masz rację, nie powinno wykonywać się gwałtownych ruchów, osa przyleci, pokręci się i wyleci:) O tej porze roku często wlatują do domów.

Ja też zawsze mam reakcję - uciekać:) Ale wiem, że nie powinno się wykonywać gwałtownych ruchów, sama odleci:)

Ajć...zabolało z samego przeczytania:)

No właśnie, ciekawa byłam czy w innych rejonach kraju też są...u mnie pchają się do mieszkania nawet nie wiem skąd bo mam siatki w oknach...

Oj tak, lubią słodkie:) Zawsze ze współczuciem patrzyłam na ekspedientki, przy których mnóstwo os lata np. w cukierni.

Dzięki Grzegorzu za tę obserwację, ciekawe to.

Dzięki za odwiedziny:) Wybierz się, jesienią musi tam być bardzo ładnie:)

@@Olimpia_nature to chyba będzie w ten weekend nawet

Taaak! Świergotek:) Podczas całej trasy mi towarzyszyły a na Diablaku mimo tłumów jak wróbelek pomiędzy ludźmi:) Nad szczytem kołowały kruki, duża grupa, super to brzmiało z ich charakterystycznymi głosami:)

@@Olimpia_nature Świergotek, świergotek... czyli zapewne siwerniak vel świergotek górski 🙂 Co ciekawe, spotykam go nawet i ja u siebie na niżu, ale tylko podczas wiosennych/jesiennych migracji.

@@birdwatcherlubuski Tak, tak siwerniak:) On lubi pasmo Babiej:)

Il s'agit d'un nid de cigognes alimenté en direct. J'aime bien regarder cette émission :) Chaleureuses salutations à toi Anna :)

@@Olimpia_nature Merci beaucoup pour l'explication, et je me demande comment on peut le publier soi même. 😃

Cieszę się, że przypominają się Tobie miłe chwile z kiedyś:) Czy byłaś kiedyś na wschodzie słońca na Babiej?:)

​@@Olimpia_nature Nie, na wschodzie słońca nie byłam, a wyobrażam sobie, jaki to piękny widok :)

Ja również Ciebie pozdrawiam:)

A ja dziękuję za miłe Twe towarzystwo! Cieszę się, że i Ty na niej byłaś:) Pogodę miałam obiecaną bo to był szczególny dla mnie dzień:)

Czasami, gdy może sił już brak, doświadczamy czegoś dzięki drugiej osobie, cieszę się, że byłaś tam ze mną:)

@@Olimpia_nature no i teraz to się poryczałam! Umiesz ubrać uczucia w słowa ☺️

Dziękuję za Twoje towarzystwo:) Oj tak! Gdy ławeczka w zakresie wzroku to od razu przychodzisz mi na myśl:)

Opowiedz coś więcej:) Ja od strony Zawoi:)

Dziękuję za miłe słowa, za Twoje towarzystwo:) Czasami coś zwiedzamy przez doświadczenie drugiej osoby…

Masz rację:) Nagrał się taki bystrzak!

Ptasi azyl…słyszałam z daleka a przecież to śródmieście:)

Ale zauważyłam, że od jakiego czasu jakby lepiej jest z przekazem:)

A ja dziękuję Tobie Saha za tak miłe słowa:) Ja tez wrócę do tych widoków, zieloności i ciepła:)

To była chwila wyjątkowa i cieszę się, że na nią trafiłam:)

I brawo:) Każdy coś słyszy, czasami swoje wspomnienia:) Ps. Czyli te wichury mu nie zaszkodziły:)

​@@Olimpia_natureOgrodowi nie, natomiast Łazienkom bardzo

Można poczuć się jak w filmie hihi faktycznie:)

Powiem Ci, że ja bardzo lubię i bezbociani czas:) Często przylatują do gniazda inne równie piękne ptaki...sójki, sroki, wróble, pliszki siwe i inne:)

@@Olimpia_nature Wszak natura nie znosi próżni ;)

No jak nie?:) Przecież pozdrawiam Ciebie nawet w tym filmiku:) 7:30:) A i jezioro powinnaś rozpoznać:)

@@Olimpia_nature Witaj OLI jestes cała i zdrowa, bo slysze ze was zalewa -pozdrawiam prosze odezwij sie

@@teresakowalska4578Tak, tylko lekkie zamoczenie ścian. Ale dookoła nie wygląda to dobrze…Dziękuję za troskę, miej dobry dzień:)

@@Olimpia_nature dziekuje Oli od wtroku juz lepiej bedzie trzymaj sie

Chociaż dla jednego takiego wspomnienia warto było sklecić ten filmik:) Dziękuję:) Zabrzmiałeś jakby to było wieki temu a przecież to ledwie wczoraj:) Co do Zwardonia jako wsi górskiej...oj mocno mnie zawiodła, wszystko w centrum odrapane, pozamykane, niektóre budynki walące się wręcz, budynek dworca z tabliczką "do wynajęcia"...dobrze, że góry wokół piękne:) Hale przejścia granicznego puste, wielkie, szpecące... A! A wczoraj taki jeden młody człowiek, zapewne w oczekiwaniu na autobus, spał sobie na trawniku przy budynku dworca, walizka, plecak koło niego. Kręcił się też wiejski pieseł, był spokojny i towarzyski dla wszystkich czekających na transport. Gdy zauważył śpiącego podszedł do niego i jak się nie rozszczeka hihi trwało to i trwało...chłopak obudził się, miał słuchawki na uszach, pies szczekał dalej, jakby chciał go stamtąd przegnać, jakby był stróżem porządku we wsi:) Przestał dopiero gdy ten ustawił się z resztą czekających:) A może...chciał go obudzić?:)

@@Olimpia_nature Dla mnie wieki, rok 2010. 😊

@@Olimpia_nature Chyba pilnował, żeby chłopak nie zaspał na autobus/pociąg, poczciwa psinka. 😂

Ja też w tym wieku hihi

To spryciulka jest:) Ciekawe czy np. sroka wywęszy:)

Żołędzia:) Wszak to ich ulubione danie:)

Siedziałeś kiedyś na tym krześle?:) Dzięki za odwiedziny:)

@@Olimpia_nature No pewnie ;)

Zjeżdżając z głównej drogi na polną, dojeżdża się po wertepach do miejsca, gdzie na najwyższym wzniesieniu stoją dwa wielkie krzesła, a pomiędzy nimi znajduje się ogromny stół. Obok rosną dwie lipy, a pomiędzy nimi stoi krzyż z wizerunkiem Jezusa. To miejsce leży na odludziu, co sprawia, że zastanawiam się, dlaczego ktoś postawił tam takie meble. Może to miejsce wiąże się z jakąś historią, której nie znam. To może dorobimy historię do tego miejsca? Wiele lat temu, na tym odludnym wzniesieniu, żyło małżeństwo - Jan i Anna. Byli znani w okolicy ze swojej mądrości i wielkiego serca. Zawsze otwarci na innych, lubili spędzać czas, rozmawiając z sąsiadami o życiu, pomagając radą i dzieląc się swoją skromną gościnnością. Gdy starość zaczęła dawać się im we znaki, zaczęli unikać hałaśliwego życia na wsi, przenosząc swoje spotkania na wzgórze, gdzie postawili dwa duże krzesła i stół. To był ich azyl - miejsce, w którym mogli rozmawiać godzinami, cieszyć się ciszą i przyrodą. Krzyż, który stoi między lipami, Jan sam postawił jako symbol ich wierności i wzajemnego oddania. Lipy zasadziła Anna, wierząc, że drzewa będą rosły razem z ich miłością i będą chronić to miejsce. Krzesła ustawione naprzeciw siebie miały przypominać o ich wspólnej drodze przez życie - zawsze razem, ale jednocześnie indywidualni, każdy na swoim miejscu. Legenda głosi, że po ich śmierci wzgórze zostało opustoszałe, ale ci, którzy odważyli się usiąść na tych krzesłach, mogli poczuć obecność Jana i Anny. Miejscowi mówią, że w chwilach największych życiowych rozterek wystarczy tam pojechać, usiąść na jednym z krzeseł, a odpowiedzi pojawią się same. Krzesła, choć teraz puste, wciąż czekają na tych, którzy poszukują mądrości i pokoju.

@@PERUN-44 To był ich azyl, miejsce mocy, nie bez przyczyny właśnie tam, na tym wzgórzu, oni to wiedzieli, czuli... Anna i Jan oddawali się medytacjom czerpiąc z tego miejsca spokój ale i energię, dane im było dożyć sędziwego wieku. Teraz, ten kto szuka takich miejsc z pewnością trafi tutaj. Mądrość i pokój, jak piszesz Perunie, ale i energia, która stąd emanuje co jakiś czas przywołuje, przyciąga...Ciekawą utkałeś opowieść...

@@Olimpia_nature Pięknie Olimpia :)

A jakże, bociany z Twojego breloka ze mną już będą wędrować:)

Ojej ale miłe słowa:) Bardzo dziękuję:) A ja lubię Twoje towarzystwo:)

@@Olimpia_nature ❤️

Sama się uśmiechnęłam, gdy zobaczyłam, że pewna kupka idzie:) Taka ich natura:)