Εύχομαι να υπήρχαν λόγια, για να εκφράσω αυτό το μεγαλείο . Αλίμονο, ακόμα και η Ελληνική γλώσσα, δεν μπορεί να εκφράσει αυτό το θεορατο έργο. Την εκτέλεση, τον στοιχουργο, την μελοποιηση
Τέλη του 1985 ο Άλκης Αλκαίος μου έστειλε τους στίχους της ''Ρόζας''. Παρότι όσες φορές τον ρώτησα για ποια το έγραψε δε θέλησε ποτέ να μου πει, είμαι σίγουρος πως το τραγούδι γράφτηκε για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Το αποδεικνύει, νομίζω, και ο συγκλονιστικός στίχος: ''πώς η ανάγκη γίνεται Ιστορία, πώς η Ιστορία γίνεται σιωπή'', ο οποίος συνοψίζει τη συγκυρία καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο στην ελληνική γλώσσα. Μετά από μερικές μέρες, κάθισα στο πιάνο κι έγραψα τη μουσική σχεδόν μονορούφι. Εκείνο τον καιρό ετοίμαζα το δίσκο ''Η αγάπη είναι ζάλη'' με τη Χαρούλα. Είχα γράψει αρκετά τραγούδια, αλλά ταυτοχρόνως την έβαζα να ακούσει και παλιότερα για να διαλέξουμε και κάποιο από αυτά. Όταν έβαλα τη μαγνητοταινία, στην οποία υπήρχε η ηχογράφηση της ''Ρόζας'', και μετά από ένα λεπτό ακρόασης, η Χαρούλα μού είπε να προχωρήσω στο επόμενο. Δέκα χρόνια αργότερα ετοιμάζω το δίσκο ''Στου αιώνα την παράγκα'' με τον Μητροπάνο. Ίδια διαδικασία. Είχα γράψει καινούρια τραγούδια για τον Δημήτρη, αλλά επίσης του έβαζα να ακούσει και παλιότερα. Ανέσυρα τη μαγνητοταινία με τη ''Ρόζα'', γιατί υπήρχαν αρκετά ανέκδοτα τραγούδια εκεί, και όταν άρχισε το τραγούδι σηκώθηκα από τη θέση μου να πατήσω το forword. Εκείνη τη στιγμή ο Μητροπάνος έπιασε με δύναμη το χέρι μου και φώναξε: ''Άσ' το!!'' Γνωρίζουμε όλοι τι έγινε και τι εξακολουθεί να γίνεται, με αυτό το τραγούδι... Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό, περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα κι εσύ μου λες μας περιμένει μπόρα και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό. Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο μα τα κελιά μας είναι χωριστά, σε πολιτεία μαγική γυρνάμε δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε, φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά. Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις σε ένα παραμύθι εφιαλτικό, φωνή εντόμου τώρα είν' η φωνή μου, φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου, με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό. Πώς η ανάγκη γίνεται Ιστορία πώς η Ιστορία γίνεται σιωπή, τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί. Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι πώς σ' έχει αλλάξει έτσι ο καιρός, περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα και 'γω μες στην ομίχλη και τη μπόρα κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός. Θάνος Μικρούτσικος Από την σελίδα Πρόσωπα Αφιέρωμα στο Θάνο Μικρούτσικο
Είμαι 11 χρόνων και ακούω Μητροπάνο Αχ ρε Μητροπάνο είσαι ο αγαπημένος μου τραγουδιστής μου αρέσουν μόνο τα δικά σου τραγούδια γιατί είναι μοναδικά! Αυτό το τραγούδι μου θυμίζει αναμνήσεις λυπητερές όλα τα τραγούδια σου είναι έτσι λίγο στενάχωρα αλλά αυτό το τραγούδι με έκανε και βουρκωσα το αφιερώνω στην γιαγιά μου που έφυγε άδικα από αρρώστια 2/7/2023🙏❤️
Τελειος στη Ροζα.... Τελειος και ο Μηλιωκας που ειπε οτι ο Μητροπανος τον εμαθε να ειναι παρων... Συνεχειστε παιδια ,με αγωνα μονο μπορει να αλλαξετε καποια πραγματα...Βοηθατε τους παντες κι ας μην το καταλαβαινουν...έχει πεσει πολυ προπαγανδα απο ολα τα ΜΜΕ...ΜΑΖΙ ΣΑΣ
Αφιερωμένο στη "Ρόζα της καρδιάς μου" όπου εν έτη 1996 -97, σε κάποιο από εκείνα τα βροχερά βράδια στο Mina's στο Cardiff στην Ουαλία γνώρισα τον πιο δυνατό έρωτα της ζωής μου...... Μπορεί να μην είμαστε μαζί, εδώ και χρόνια, αλλά είμαι σίγουρος ότι αυτό το τραγούδι όταν θα το ακούμε πάντα θα μας ενώνει!
Για αυτους που αναρωτιουνται, η Ρόζα που λέει είναι η Ρόζα Λούξεμπουργκ που έζησε και πέθανε στην Γερμανία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Διαβάστε για αυτήν
Το χορεψα πρώτη φορά στα 16-17 μου μαζί με την κολλητή μου αντικριστά. Χωρίς πρόβα, απόλυτα συντονισμένες. Χωριστηκαν οι δρόμοι μας αλλά αυτό το τραγούδι πάντα χορευω και το ζω. Αυτό χορεψα και σαν νύφη με το νυφικό μάλιστα. Έχει κάτι αυτή η μελωδία, η φωνή, οι στίχοι... επιβλητικό συναίσθημα.
I am romanian, from Bucharest, Mitropanos was PERFECT!! He die so young... I am so sorry... Your music, for me, it was best of the best, you are one of the best, in my life!!!❤❤❤
Here is the English translation of the lyrics: My lips are dry and thirsty They seek water on the asphalt Cars pass by me And you tell me the storm is waiting for us And you pull me into a damp cabaret We walk together on the same road But our cells are separate We’re turning in a magical city I don’t want to know what we’re seeking anymore As long as you give me two kisses You play me in the roulette and lose me In a nightmarish fairytale My voice is now the sound of an insect My life is a climbing plant You cut me and drop me into the void How need becomes a story How the story becomes silence Why do you look at me, Rosa, dazed? Forgive me for not understanding What the computers and numbers are saying My love, made of coal and sulfur How has the weather changed you like this? The cars pass over us And I, lost in the fog and the storm Sleep next to you, starving How need becomes a story How the story becomes silence Why do you look at me, Rosa, dazed? Forgive me for not understanding What the computers and numbers are saying.
Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα Γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό Περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα Και 'συ μου λες μας περιμένει η μπόρα Και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο Μα τα κελιά μας είναι χωριστά Σε πολιτεία μαγική γυρνάμε Δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε Φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις Σε ένα παραμύθι εφιαλτικό Φωνή εντόμου τώρα είν' η φωνή μου Φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου Με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία Πώς η ιστορία γίνεται σιωπή Τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο; Συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω Τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι Πώς σ' έχει αλλάξει έτσι ο καιρός Περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα Και 'γω μες στην ομίχλη και τη μπόρα Κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία Πώς η ιστορία γίνεται σιωπή Τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο Συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω Τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί
2025
Φωνή διαμάντι, Μητροπανος ΘΡΎΛΟΣ
2 0 2 5 🎉
2025 και δεν θα κουραστώ ποτέ να τον ακούω!!!
2025 Ακόμα εδώ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ. Μ Ή Τ Ρ Ο Π Α Ν Ο Σ !!!!! Ο. ΜΕΓΙΣΤΟΣ !!!
Gia panta 2025
Εύχομαι να υπήρχαν λόγια, για να εκφράσω αυτό το μεγαλείο . Αλίμονο, ακόμα και η Ελληνική γλώσσα, δεν μπορεί να εκφράσει αυτό το θεορατο έργο. Την εκτέλεση, τον στοιχουργο, την μελοποιηση
Souvenirs de mon Papa ❤
Τέλη του 1985 ο Άλκης Αλκαίος μου έστειλε τους στίχους της ''Ρόζας''. Παρότι όσες φορές τον ρώτησα για ποια το έγραψε δε θέλησε ποτέ να μου πει, είμαι σίγουρος πως το τραγούδι γράφτηκε για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Το αποδεικνύει, νομίζω, και ο συγκλονιστικός στίχος: ''πώς η ανάγκη γίνεται Ιστορία, πώς η Ιστορία γίνεται σιωπή'', ο οποίος συνοψίζει τη συγκυρία καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο στην ελληνική γλώσσα. Μετά από μερικές μέρες, κάθισα στο πιάνο κι έγραψα τη μουσική σχεδόν μονορούφι. Εκείνο τον καιρό ετοίμαζα το δίσκο ''Η αγάπη είναι ζάλη'' με τη Χαρούλα. Είχα γράψει αρκετά τραγούδια, αλλά ταυτοχρόνως την έβαζα να ακούσει και παλιότερα για να διαλέξουμε και κάποιο από αυτά. Όταν έβαλα τη μαγνητοταινία, στην οποία υπήρχε η ηχογράφηση της ''Ρόζας'', και μετά από ένα λεπτό ακρόασης, η Χαρούλα μού είπε να προχωρήσω στο επόμενο. Δέκα χρόνια αργότερα ετοιμάζω το δίσκο ''Στου αιώνα την παράγκα'' με τον Μητροπάνο. Ίδια διαδικασία. Είχα γράψει καινούρια τραγούδια για τον Δημήτρη, αλλά επίσης του έβαζα να ακούσει και παλιότερα. Ανέσυρα τη μαγνητοταινία με τη ''Ρόζα'', γιατί υπήρχαν αρκετά ανέκδοτα τραγούδια εκεί, και όταν άρχισε το τραγούδι σηκώθηκα από τη θέση μου να πατήσω το forword. Εκείνη τη στιγμή ο Μητροπάνος έπιασε με δύναμη το χέρι μου και φώναξε: ''Άσ' το!!'' Γνωρίζουμε όλοι τι έγινε και τι εξακολουθεί να γίνεται, με αυτό το τραγούδι... Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό, περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα κι εσύ μου λες μας περιμένει μπόρα και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό. Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο μα τα κελιά μας είναι χωριστά, σε πολιτεία μαγική γυρνάμε δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε, φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά. Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις σε ένα παραμύθι εφιαλτικό, φωνή εντόμου τώρα είν' η φωνή μου, φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου, με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό. Πώς η ανάγκη γίνεται Ιστορία πώς η Ιστορία γίνεται σιωπή, τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί. Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι πώς σ' έχει αλλάξει έτσι ο καιρός, περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα και 'γω μες στην ομίχλη και τη μπόρα κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός. Θάνος Μικρούτσικος Από την σελίδα Πρόσωπα Αφιέρωμα στο Θάνο Μικρούτσικο
❤όμορφα χρόνια αγνά τώρα τα έχουν ησοπεδωση όλα !!!!
Συγκλονιστική βραδιά
29/12/24 Ξενιτιά, επιθυμίες, λαθη, κατορθωματα..
28/12/2024
Είμαι 11 χρόνων και ακούω Μητροπάνο Αχ ρε Μητροπάνο είσαι ο αγαπημένος μου τραγουδιστής μου αρέσουν μόνο τα δικά σου τραγούδια γιατί είναι μοναδικά! Αυτό το τραγούδι μου θυμίζει αναμνήσεις λυπητερές όλα τα τραγούδια σου είναι έτσι λίγο στενάχωρα αλλά αυτό το τραγούδι με έκανε και βουρκωσα το αφιερώνω στην γιαγιά μου που έφυγε άδικα από αρρώστια 2/7/2023🙏❤️
Απο τις πιο επιβλητικές live εμφανίνεις που έχω δει. Το σκηνικό, η φωνή του... Η αύρα του. Ανατριχίλα !
Έπος
ΛΕΒΕΝΤΗΣ!!!
Πιστεύω οτι ο Μητροπανος εγγίζει την ψυχη του καθε Έλληνα που αγαπάει αυτον τον τοπο!!!!!
Θαυμάσια ερμηνεία και φωνή .Μπράβο.
Είμαι από Αλβανία Αγαπώ πολύ Μητροπανο❤
Τελειος στη Ροζα.... Τελειος και ο Μηλιωκας που ειπε οτι ο Μητροπανος τον εμαθε να ειναι παρων... Συνεχειστε παιδια ,με αγωνα μονο μπορει να αλλαξετε καποια πραγματα...Βοηθατε τους παντες κι ας μην το καταλαβαινουν...έχει πεσει πολυ προπαγανδα απο ολα τα ΜΜΕ...ΜΑΖΙ ΣΑΣ
ЧАСЪТ Е 19.19
Μέχρι και η Ακρόπολη εσένα ακούει! ❤️❤️
Κάθε χίλια χρόνια γεννιούνται τέτοιο καλυτεχνες Αθάνατος
Un. Cadavru
Ma. Cac. La. Ora. Asta. Ok
Bravo
Αφιερωμένο στη "Ρόζα της καρδιάς μου" όπου εν έτη 1996 -97, σε κάποιο από εκείνα τα βροχερά βράδια στο Mina's στο Cardiff στην Ουαλία γνώρισα τον πιο δυνατό έρωτα της ζωής μου...... Μπορεί να μην είμαστε μαζί, εδώ και χρόνια, αλλά είμαι σίγουρος ότι αυτό το τραγούδι όταν θα το ακούμε πάντα θα μας ενώνει!
Ποσο ατυχος ειμαι που δεν σε προλαβα ποτε
Για αυτους που αναρωτιουνται, η Ρόζα που λέει είναι η Ρόζα Λούξεμπουργκ που έζησε και πέθανε στην Γερμανία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Διαβάστε για αυτήν
Καταπληκτικά όλα ερμηνεία μπράβο και για το ζεϊμπέκικο αξέχαστος
❤❤❤
Μία ζωή θα τον ακούμε τον Μητροπάνο ❤
Το χορεψα πρώτη φορά στα 16-17 μου μαζί με την κολλητή μου αντικριστά. Χωρίς πρόβα, απόλυτα συντονισμένες. Χωριστηκαν οι δρόμοι μας αλλά αυτό το τραγούδι πάντα χορευω και το ζω. Αυτό χορεψα και σαν νύφη με το νυφικό μάλιστα. Έχει κάτι αυτή η μελωδία, η φωνή, οι στίχοι... επιβλητικό συναίσθημα.
Έτσι είναι ό Έλληνας!!!
Αθάνατος
I am romanian, from Bucharest, Mitropanos was PERFECT!! He die so young... I am so sorry... Your music, for me, it was best of the best, you are one of the best, in my life!!!❤❤❤
❤
Can someone beiefly explain me where the song is about. Its incredible wow. And its building to such an amazing climax.
He sings for the dystopia we are living in....
Rosa is inspired from Rosa Luxembourg. Google it
@@ALEXANDROSMPEKIARIDISno its not.
@@EvaModona it's about Rosa Luxembourg, Mitropanos have said that to Pasxalidis. If you don't know google it and see for yourself
Here is the English translation of the lyrics: My lips are dry and thirsty They seek water on the asphalt Cars pass by me And you tell me the storm is waiting for us And you pull me into a damp cabaret We walk together on the same road But our cells are separate We’re turning in a magical city I don’t want to know what we’re seeking anymore As long as you give me two kisses You play me in the roulette and lose me In a nightmarish fairytale My voice is now the sound of an insect My life is a climbing plant You cut me and drop me into the void How need becomes a story How the story becomes silence Why do you look at me, Rosa, dazed? Forgive me for not understanding What the computers and numbers are saying My love, made of coal and sulfur How has the weather changed you like this? The cars pass over us And I, lost in the fog and the storm Sleep next to you, starving How need becomes a story How the story becomes silence Why do you look at me, Rosa, dazed? Forgive me for not understanding What the computers and numbers are saying.
3:02 🎉🎉❤❤
❤❤❤❤❤❤❤❤
Αυτή η ζεμπεκια είναι θεϊκή...ο μητσαρας την χόρεψε ξέροντας πως κάνεις δεν θα τον αντιγράψει....
Αγαπώ πόλι μητροπανις
2024?
2024 Πάντα γυρνάω για να ακούσω πραγματική φωνή μουσική και τραγούδι ❤
Τέλειο
ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΤΗ ΦΩΝΗ
Ποιος snik ποιος tranos αυτοί είναι τραγουδιστές μητροπάνος καράς μαργαρίτης
Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα Γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό Περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα Και 'συ μου λες μας περιμένει η μπόρα Και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο Μα τα κελιά μας είναι χωριστά Σε πολιτεία μαγική γυρνάμε Δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε Φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις Σε ένα παραμύθι εφιαλτικό Φωνή εντόμου τώρα είν' η φωνή μου Φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου Με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία Πώς η ιστορία γίνεται σιωπή Τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο; Συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω Τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι Πώς σ' έχει αλλάξει έτσι ο καιρός Περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα Και 'γω μες στην ομίχλη και τη μπόρα Κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία Πώς η ιστορία γίνεται σιωπή Τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο Συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω Τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί
Το βλέπω και δακρύζω 😢 αθάνατοι θρύλοι τραγουδιστές που τραγούδησαν σε αυτόν τον τόπο
😢😢