Το 1350 αναρριχήθηκε στον βράχο μια παράτολμη ασκητική μορφή, ο ασκητής Βαρλαάμ, από τον οποίο πήρε την ονομασία του το μοναστήρι. Αυτός έκτισε τρεις ναούς, ένα μικρό κελί και μια δεξαμενή για νερό. Μετά την κοίμησή του ο βράχος μένει για 200 χρόνια περίπου έρημος μέχρι το 1517/1518 που ανέβηκαν οι δύο κτήτορες της μονής , οι αδελφοί ιερομόναχοι Θεοφάνης και Νεκτάριος οι Αψαράδες.
Ανακαινίζουν το εκκλησάκι των Τριών Ιεραρχών και ανεγείρουν τον πύργο. Κτίζουν (1541/1542) επίσης τον κεντρικό ναό του μοναστηριού (καθολικό), που τιμάται στη μνήμη των Αγίων Πάντων. Στις μέρες μας δημιουργήθηκε περίτεχνος προνάρθηκας στο καθολικό της μονής, που είναι ακόμα σε εξέλιξη η πλήρης ΑΓΙΟΓΡΆΦΗΣΗ του.
Απ...