Видео

ΗΜΑΡΤΟΝ τι άλλο θα ακούσουμε διανοητές μεγάλος διανοητής ο ΠΟΥΛΑΤΖΑΣ. Τραγικός άνθρωπος ο κρυμμένος κοκκινος Κυρ ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Σε ποιό βιβλίο αναφέρεστε ακριβώς παιδιά;

Πετσόκομα αλλά πανοπτικόν!

Ο αναρχισμός είναι ένα μικροαστικό ρεύμα που δεν βλέπει το προλεταριάτο, το κεφάλαιο και το εργοστάσιο. Τώρα δηλαδή αυτό ήταν η κριτική του αναρχισμού μέσα σε 30 δευτερόλεπτα;;; Φίλε συγγνώμη αλλά μάλλον έβαλες λάθος τίτλο στο βίντεο Γιατί μόνο κριτική στον αναρχισμό δεν ήταν.

οπως παντα ο Μπολσεβικος Καθηγητης αμεροληπτος.

ruclips.net/video/dgjgu1DNu1s/видео.html Ο ορισμός του αναρχισμού (από την ελληνική an-, και arke, σε αντίθεση με την εξουσία), είναι το όνομα που δίνεται σε μια αρχή ή θεωρία της ζωής και συμπεριφοράς που μια κοινωνία χωρίς κυβέρνηση αντιλαμβάνεται, στην οποία επιτυγχάνεται αρμονία, όχι με υποταγή στο νόμο, ούτε υπακοή στην εξουσία, αλλά με ελεύθερες συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ των διαφόρων ομάδων, εδαφικών και επαγγελματικών, που αποτελούνται ελεύθερα για παραγωγή και κατανάλωση, και για την ικανοποίηση της άπειρης ποικιλίας αναγκών και φιλοδοξιών ενός πολιτισμένου όντος. Σε μια κοινωνία που αναπτύχθηκε βάσει αυτών των κατευθυντήριων γραμμών, οι εθελοντικές ενώσεις που έχουν ήδη αρχίσει να καλύπτουν όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας θα αποκτήσουν μια ακόμη μεγαλύτερη επέκταση έως το σημείο αντικατάστασης του κράτους σε όλες τις λειτουργίες του. Θα αντιπροσωπεύουν ένα συνυφασμένο δίκτυο, αποτελούμενο από μια άπειρη ποικιλία ομάδων και ομοσπονδιών όλων των μεγεθών και βαθμών, τοπικών, περιφερειακών, εθνικών και διεθνών, προσωρινών ή περισσότερο ή λιγότερο μόνιμων, για όλους τους πιθανούς στόχους: παραγωγή, κατανάλωση και ανταλλαγή, επικοινωνίες , υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευση, αμοιβαία προστασία, άμυνα της επικράτειας κ.λπ. και, από την άλλη πλευρά, για την ικανοποίηση ενός αυξανόμενου αριθμού επιστημονικών, καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών και κοινωνικών αναγκών. Επιπλέον, μια τέτοια κοινωνία δεν θα προσποιείται ότι είναι αμετάβλητη. Αντιθέτως, όπως συμβαίνει σε ολόκληρη την οργανική ζωή, θα προέκυπτε από την αρμονία μιας διαρκούς και μεταβλητής προσαρμογής και αναπροσαρμογής της ισορροπίας του πλήθους των δυνάμεων και των επιρροών, και αυτή η προσαρμογή θα επιτευχθεί. Εν συντομία, εάν δεν υπήρχε δύναμη που απολάμβανε την ειδική προστασία του κράτους. Εάν η κοινωνία, σύμφωνα με αυτό, οργανώθηκε σύμφωνα με αυτές τις αρχές, οι άνθρωποι δεν θα περιοριστούν, στην ελεύθερη άσκηση της παραγωγικής τους ικανότητας, από ένα καπιταλιστικό μονοπώλιο που υποστηρίζεται από το κράτος. Ούτε κατά την άσκηση της θέλησής του λόγω φόβου τιμωρίας, ή λόγω υπακοής σε μεταφυσικές οντότητες ή άτομα που και οι δύο οδηγούν σε μειωμένη πρωτοβουλία και πνευματική εξυπηρέτηση. Το άτομο θα καθοδηγείται από τον δικό του λόγο, ο οποίος θα φέρει απαραιτήτως το σημάδι της ελεύθερης δράσης και της αντίδρασης του εαυτού του και των ηθικών αντιλήψεων του περιβάλλοντος.

ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΕΠΟΝ Ο ΔΡΌΜΟΣ ΤΩΝ ΛΑΏΝ

Γιωργάκη, τους δικούς σου δε θα προωθούσες; Αλίμονο!

… και ένας τέτοιος καραγκιόζης διδάσκει τώρα σε πανεπιστήμιο! Το βύσμα και το γλείψιμο γνωστά, τα θέματα που διδάσκονται αναμενόμενα - αριστερίστικες ανεφάρμοστες μπούρδες - και ο κάθε αυλοκόλακας περνάει εύκολα το μάθημα... άλλωστε ο ίδιος αυτά τα έμαθε κοντά στο Λούκο και στο Χατζηιωσήφ - που πέρασαν μία ζωή χαρισάμενη μέσα στον καπιταλισμό, αλλά ήθελαν-θέλουν κομμουνισμό (βγάλε άκρη!)...

❤

Μποοοοοριιιινγκ

χρόνια πολλά!

Μαρξισμός και Αναρχία (και όχι αναρχισμός) δεν μπορούν να έχουν σχέση. Κοινά σημεία υπάρχουν...Αυτό όμως δεν λέει και τίποτα. Πολλά κοινά στοιχεία έχουν οι περισσότερες ''ιδεολογίες'' μεταξύ τους, αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν και κοινούς στόχους και ο στόχος της Αναρχίας με αυτή του Μαρξισμού (και οτιδήποτε άλλο αριστερό) είναι εντελώς διαφορετικός. Όταν σκεφτούμε σε τι στοχεύει η αναρχία και σε τι η αριστερά τότε θα μας φύγουν και οι όποιες απορίες πάνω στις μεταξύ τους σχέση.

ευτυχώς ανεβάσατε αυτή τη βιβλιοπαρουσίαση και συζήτηση για να μπορούμε να τη παρακολουθούμε και μεις που βρισκόμαστε εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά. Η αιτιολόγηση του μικροαστισμού του αναρχισμού δεν με κάλυψε σε καμία περίπτωση. αν έμπαινα στο μυαλό ενός μαρξιστή η κριτική που θα ασκούσα στον αναρχισμό θα ήταν πάνω στο ζήτημα της οργάνωσης και το κενό που ενδεχομένως υπάρχει στη θεμελίωση του αναρχισμού. Αντίθετα η κριτική του αναρχισμού που μπορεί να ασκηθεί πάνω στο κομμουνισμό είναι οτι οδηγεί σε μονισμό. ο σταλινισμός δεν αποτελεί παρεκτροπή του μαρξισμού αλλά είναι αποτέλεσμά του. ο,τι δεν είναι σύμφωνο με το κόμμα είναι εν δυνάμει κάτι αντεπαναστατικό. βλ. Μαχνοφτσίνα και Κροστάνδη. Αυτά πολυ σχηματικά χωρίς να υποστηρίζω τη κρητική αυτή στο ακέραιο και με την ευχή να σταματήσουμε να φοράμε παρωπίδες.