Видео

Ο Κινγκ είχε πει χαρακτηριστικά ότι ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με επιρρήματα. Ναι είναι δύσκολο να τα αποφύγεις αλλά όχι ακατόρθωτο. Σου βγαίνουν τόσο αβίαστα που πολλές φορές δεν τα βλέπεις κιόλας. Λες: Που στο διάολο είναι αυτό το επίρρημα τώρα. Για το χρονικό, περιθώριο είχε πει: Τελείωσε σε μια εποχή το βιβλίο σου δηλ. τρεις μήνες. Μου φαίνεται τρομερα δύσκολο καθώς είμαι θα έλεγα χαοτική... Αγαπημένη μου συμβουλή είναι το χρησιμοποίησε καθημερινούς ανθρώπους διότι κι εγώ πιστεύω ότι μας αγγίζουν πιο πολύ. Π.χ. είσαι πιο κοντά στον υδραυλικό, στον ντελιβερά, στο παιδί των ΜακΝτοναλτς απ΄ότι στον Γιάγκο Δράκο σωστά; Αν και ωραία είναι και τα success stories. Ανυπομονώ να επανεκδοθεί το Περι συγγραφής, σαν ebook δεν το χορτασα, ούτε στα αγγλικα αρχικά, ούτε στα ελληνικά αργότερα. Το επιθυμώ οσο τίποτ΄αλλο. Και ναι έχει δίκιο: Ο,τι αφήνεις σε αφήνει... Αυτό ισχύει για όλους και για τους μουσικούς και για τους καλλιτέχνες και για τους πάντες. Εχω ενα ενοχικό συναίσθημα που δε γράφω αυτη την εποχή, το απόδίδω στο ότι δεν έχω κινητρο, κάτι να με ενεργοποιήσει ή στο ότι βαριέμαι εύκολα. Οπως και να χει απολαμβάνω κάθε φορά τα βιντεό σου, είτε μου χρειαστούν είτε όχι. Πολύ ωραία αυτή η κίνηση με το μαλλί ξεράθηκα στο γέλιο. May the force be with you.

Εξαιρετική είναι και η Μανίνα Ζουμπουλάκη στο "πώς να γράφεις" όπου το λέει ξεκάθαρα ότι προσπάθησε να μεταφέρει την λογική του Κίνγκ στην ελληνόφωνη λογοτεχνία. Εκεί μέσα έχει και πολύ ωραίες ασκήσεις με παραδείγματα από την ελληνική πεζογραφία.

Ela kai ta short! Ton anania mou! 😂😂😂

Στον Οδυσσέα του Τζόυς είδα αυτόφωτα ψάρια της Αβύσσου 😁 Στο Κουτσό είδα τον Κουστώ😅

Γι αυτο δεν μπορεσα ποτε να διαβασω το Ταδε εφη Ζαρατουστρα. Εισαι η πυλη μου για τον εξω κοσμο. Τι γίνεται στο φβ;

❤

Η μουσική είναι πολύ δυνατά δεν ακούγεστε καλά

Βαγγέλη μου να μιλήσω σαν beta reader. Εννοείται πριν 4 χρόνια που ξεκίνησα με το τώρα έχω κάποια εξέλιξη. Το τελευταίο χρόνο που συνεχίζω να κάμω μπετα, δίνω τα σχόλια (με αγαπη κ σεβασμό)μου κ δεν άρεσαν. Ή άλλη περίπτωση είπα: μετά από μένα πάει σε επιμελητή. Όχι λέει θα κάμω διορθώσεις κ είναι μια χαρά. Όχι λέω θες επιμέλεια... 📚κάποιος με ρώτησε: γράφεις και εσυ; κ απανταω: ναι γιατί όχι 😁, γράφω όταν έχω να πω κάτι, να αναπνεύσω. Δεν σπυ επιβάλω πάρε το βιβλίο μου. Ποιο πολύ θα με ακούσεις να πω για βιβλία που αγαπώ πάρα για το δικό μου. Όπως έχω πει, μπορούμε και οι 10 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ελλάδα να γράψουμε, το θέμα είναι γιατί το κάνεις. Υπέροχο βίντεο, καλό καλοκαίρι και να σου πω σε θέλω για live να ξέρεις ε; 😘😘😘

Εσύ πάντως έχεις εξελιχθεί Βαγγέλη, αν κρίνω από τη Γη των Αμόλυντων, το ένα καλύτερο από το άλλο. Το τελευταίο το πάω σιγά σιγά όχι γιατί δεν έχω αγωνία αλλά επειδή το μελετάω. Προσπαθώ να αναγάγω την μυθοπλασία σου στην αληθινή ζωή. Εγώ ενα πράγμα ξέρω ότι οι μεγαλύτεροι συγγραφείς που τα έργα τους είναι διαχρονικά δεν θεωρούσαν τον εαυτό τους άξιο συγγραφέα. Ήταν ανήσυχοι, δεν επαναπαύονταν και με όποιο θέμα αν καταπιάνονταν είχαν κάτι να πουν. Ιδρωναν κι αγωνιούσαν πάνω στο χαρτί, αφηναν να φανεί το πόσο ευάλωτοι ήταν δεν κρύβονταν πίσω από το προσωπείο του επιτυχημένου, ολη τους η ζωή ήταν ένας καμβάς γεμάτος πληγές. Οσο για εμένα την κριτική την δέχομαι αν είναι καλοπροαίρετη και δεν έχει άλλες σκοπιμότητες. Πρέπει να φιλτράρεις κάθε φορά ποιος σε κρίνει και γιατί σε κρίνει. Ο πιο αυστηρός κριτής ωστόσο είναι ο εαυτός μας. Αυτός που άλλοτε μας λέει: Μπράβο ρε μεγάλε μα κάποια άλλη στιγμή γίνεται καυστικός και αδιάλλακτος: Μα τι μπούρδα είναι αυτή που έγραψες. Για αλλη μια φορά διασκέδασα με το πόσο χιούμορ μπορεί να έχει ένα ολιγόλεπτο βίντεο κι η αλήθεια είναι ότι ήθελα κι άλλο. Εύγε αγαπητέ.

Μήν κρίνετε τόσο εύκολα... Χαλαρώστε....

Είναι κάτι συγγραφομουτρα εκεί έξω... Αααχ!

Το τελευταίο παράδειγμα το έχω δει με μουσικούς περισσότερο, παρά με συγγραφείς. Έχω δει όμως το άλλο, στα social media να υπάρχει όνομα προφίλ "Συγγραφέας-Τάδε Ταδόπουλος"...

Κατι ειπες στο τριτο βιβλιο στον Νταρον, " Τα χορτα δεν ειναι για να καπνιζονται" Μου φανηκε τοσο αστειο που γελασα με την καρδιά μου😂

Βαγγέλη σε ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας είναι καλό να γίνεται αρκετά εκτενής περιγραφή των χαρακτήρων? Ποια είναι η γνώμη σου

Χε Χε... Καρδούλες, πολλές καρδούλες ❤❤. Μου έλειψες. Έχω πιάσει τα βίντεο που έχασα τόσο καιρό και τα παρακολουθώ με προσοχή και ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όπως πάντα. Σ' ευχαριστώ Βαγγέλη μου... Την αγάπη μου σου στέλνω!

Εγώ περίμενα πως εν τέλει θα έλεγες ότι το να παίζεις ντραμς είναι η συνουσία 😂

Επισης επειδη ηρθα για βραδινό μπανιο και εχω παρεα και τους αμολυντους εχω να πω το εξης: Μπορει να λατρευω το νερό και να εχει τη δική του μαγεία αλλά ολα τα στοιχεία εχουν τη γοητεία και τη μαγεία τους.

Η αλήθεια είναι οτι θα ήθελα και τρίτο βιντεο

Και κάτι δεύτερο, είσαι υπέρ αυτού του "τεμαχίσματος" των βιβλίων; π.χ. αναφέρθηκαν βιβλία της Αγκάθα Κρίστι. Τα αλλάζουν λέει για να μην προσβάλλουν ευαίσθητους αναγνώστες. Εγώ νομίζω ότι είναι ένας τύπος αισχρής λογοκρισίας, διοτί αν αλλάξεις τις λέξεις είναι σαν να αλλάζεις μια ολόκληρη εποχή. Πιστεύω ότι πρέπει να κρίνουμε κάτι με βάση το κλίμα της εποχής που γράφτηκε κι όχι με τα δικά μας μέτρα και σταθμά. Για πες την δική σου άποψη.

Βαγγέλη πώς ξεπερνάμε το συγγραφικό μπλοκάρισμα; ΄Ολα κάνουν τον κύκλο τους και τελειώνουν ή χρειαζόμαστε κάποια αλογόμυγα σαν τον Σωκράτη, κάποιο έναυσμα, ή κάποιο τυχαίο γεγονός για να μας πυροδοτήσει;

Αγαπω Mr Ριπλει. Νταρθ Βειντερ.Και all time classic Δράκουλα.

Τι θα ξαναδιαβαζα; Η αβασταχτη ελαφροτητα του ειναι. Δεν θυμαμαι τίποτα.

Φαντάζομαι πρεπει να δω το πρώτο μερος. Ειμαι εκει που εφυγαν απο το Μαρινοθ-Καλά το λέω; Και πανε τα μηνύματα στον Βορρά. Βιβλιο τριτο. Λατρεψα αυτο το "ταξίδι" στην Άβυσσο. Τι ωραια λογοτεχνική προσθήκη. Στα λεω απο δω γιατί ξερεις...αποκλεισμένη. Ο γιος μου εμαθε μονος του σκακι! Ηθελα το πω. Τι ηθελα να μαθω; Μπριτζ, τοξοβολία, γκολφ, ται τσι. Αν δεν προλάβω ισως σε μια αλλη ζωη. Δεν σκέφτηκα καποια ερωτηση. Αν σκεφτω θα σου πω.

Βαγγέλη μας, τι ωραίο βίντεο! 😊Πολύ το ευχαριστήθηκα. Ανυπομονούμε για το 2ο, κύριε «ξερόλα»!! Χαχαχα, λίγος σχετικός χαβαλές 😂😇

Ω, και λένε ότι ο κεραυνοβόλος έρωτας ειναι συνήθως επικίνδυνος. Χαίρομαι που, προφανώς, με την πάροδο του χρόνου δεν αποδείχτηκε φούσκα.

Πολύ όμορφο βίντεο, Βαγγέλη. Απλό, κατανοητό και ουσιώδες.

Ευτυχώς που έχασες 15 μόρια για το παιδαγωγικό, μέχρι κι εγώ ευχαριστώ! 😂❤ Βαγγέλη, πολύ ωραίο βίντεο. Ωραίες ερωτήσεις και ακόμα πιο ωραίες απαντήσεις. Παρατήρησα πως οι απαντήσεις σου ομόρφυναν και ζωντάνεψαν ακόμη περισσότερο τις ερωτήσεις. 🎉

Μήπως; Μήπως; ΜΗΠΩΣ; 😂

Σε ευχαριστούμε πολύ για όλα αυτά τα υπέροχα βίντεο

Δεν νομίζω πως ένας σόφρων άνθρωπος θα έφερνε την οποιαδήποτε αντίρρηση σε όσα εκθέτεις και σε τούτο αλλά και σε ένα άλλο βίντεο περί επιμέλειας βιβλίων που υπάρχει στο κανάλι σου. Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας να σου θέσω μερικά αναπάντητα ερωτήματα περί επιμέλειας βιβλίων που έχω μαζέψει μέσα στα χρόνια. Ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη για τη φλυαρία (και για τον τόνο). Τι γίνεται με τα βιβλία που έχουν περάσει από επιμέλεια, που το όνομα του επιμελητή ή της επιμελήτριας τυπώνεται, όπως και οφείλει, είτε στο εσώφυλλο είτε στον κολοφώνα, βιβλία επιτυχημένα που έχουν κάνει μάλιστα αλλεπάλληλες επανεκδόσεις . . . είναι όμως γ ε μ ά τ α από τυπογραφικά λάθη; Να δώσω δύο μόνο παραδείγματα; α) Η Κοιλάδα της Λάσπης. Διάβασα τον πρώτο τόμο από την 4η επανέκδοση του Απριλίου 2024. Στον κολοφώνα του βιβλίου υπάρχει το όνομα της επιμελήτριας. Σε 11 σελίδες του βιβλίου υπάρχουν τυπογραφικά λάθη, όπως α) στη σελ. 100, τελευταία παράγραφος: «Αποπροσανατολισμένος από τη νοσταλγία, άκουσε ξανά τα λόγια της τυφλή (sic!) επισκέπτριας [...]» και β) σελ. 132, προτελευταία παράγραφος: «Οι φωνές του διερμηνέα είχε (sic!) ερεθίσει τα βίαια ένστικτα των δύο συντρόφων του [...]». Πώς είναι δυνατόν τέτοια λάθη να μην έχουν διορθωθεί ούτε στη 2η ούτε στην 3η μα ούτε και στην 4η ανατύπωση; Κανείς δεν τα είδε; Κανείς δεν τα υπέβαλλε υπόψη του εκδοτικού οίκου; β) Λολίτα. Εντάξει, εδώ το θέμα με ξεπερνάει. Έχω στη κατοχή μου τη 12η, παρακαλώ, ανατύπωση του 2018, εννοείται πως το όνομα της επιμελήτριας αναφέρεται μέσα στο βιβλίο και όμως βάζω στοίχημα πως η Λολίτα δεν πέρασε ούτε στιγμή από επιμέλεια. Δίνω κι εδώ ένα μόνο χτυπητό παράδειγμα: σελ. 136, 13η γραμμή απ΄ το τέλος: «[...] μάλιστα μου είχε συνήθεια να μην είμαι πολύ περιποιητικός [...]». Προφανώς έχει παραληφθεί τ ο ρ ή μ α (!!) από την πρόταση : «[...] μάλιστα μου είχε [γίνει] συνήθεια [...]», όπως διαβάζουμε και στο πρωτότυπο: «[...] in fact, it had become quite a habit with me of not being too attentive [...]». Επιτρέπεται να λείπει το ρήμα μέσα σε πρόταση ενός τόσο δημοφιλούς βιβλίου και να μην ντρέπονται ο εκδοτικός οίκος, ο μεταφραστής και η επιμελήτρια ομάδι; Αντ' αυτού, τυπώνουν με καμάρι στο εξώφυλλο «ΔΩΔΕΚΑΤΗ ΕΚΔΟΣΗ»! Είχα φτιάξει ολόκληρη λίστα με τα τυπογράφικα της Λολίτας και την είχα στείλει στον εκδοτικό οίκο. Όσο απάντησαν σε σένα τόσο απάντησαν και σε μένα. Εδώ, αγαπητέ φίλε, το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό σε σχέση με όσα λες στο βίντεο, τα οποία απευθύνονται, αν έχω καταλάβει σωστά, σε νέους/νέες συγγραφείς, και πολύ καλά κάνεις που τους ενημερώνεις. Εδώ έχουμε να κάνουμε με βιβλία σταθμούς, με καταξιωμένους συγγραφείς, μεταφραστές, εκδοτικούς οίκους και παρ' όλα αυτά διαπιστώνουμε καθημερινά ένα σωρό αβλεψίες. Και εντάξει, σύμφωνοι, αλίμονο, δεν χάθηκε κι ο κόσμος για 11 αβλεψίες μέσα σε σύνολο 570 σελίδων. Αλλά όχι αυτές να παραμένουν στην 4η ανατύπωση, πόσο μάλλον στη 12η της Λολίτας. Αν έχεις κάποια ιδέα, κάποια "εσωτερική πληροφόρηση", για το πώς δουλεύει το σύστημα των διορθώσεων και γιατί άραγε τέτοια λάθη εξακολουθούν να τυπώνονται, θα χαιρόμουν πολύ να λάβω κάποια εξήγηση. Προς το παρόν, εγώ αυτά τα παραδείγματα (και να' ταν μόνο αυτά...) τα θεωρώ τσαπατσουλιά, θράσος και ασέβεια απέναντι στον αναγνώστη.

😂😂😂 ωραίο ❤

Γνωρίζω τουλάχιστον μία περίπτωση συγγραφέα που είπε σε φίλο του ότι το βιβλίο που μόλις ολοκλήρωσε (δεν είχε δηλ. ακόμη εκδοθεί) είναι/ήταν «το καλύτερο μυθιστόρημα που έχει μέχρι στιγμής γραφεί από Αμερικανό». Αναφέρομαι στον William Faulkner και στο βιβλίο του «Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ!». Το περιστατικό αυτό έχει αναφερθεί πάμπολλες φορές από τους τωρινούς μεταφραστές του Φόκνερ (π.χ. τον Παναγιώτη Κεχαγιά) και μια επιφανειακή αναζήτηση στο διαδίκτυο φαίνεται να επιβεβαιώνει το γεγονός: «When he completed "Absalom, Absalom!" in May 1936, Faulkner said, “I think it's the best novel yet written by an American” (Blotner: Faulkner: A Biography, 364). That assessment remains valid.» Συμβαίνουν κι αυτά.

Πολύ κατατοπιστικό

Πάρε το Μάικ μουρκοκ πχ.εκανε ολόκληρη κοσμογονία.

Έχω πολύ μεγάλο θέμα με τον Ντοστογιέφσκι. Διάβασα πριν από λίγο διάστημα τρία από τα μεγάλα του βιβλία (Έγκλημα και Τιμωρία, Οι Δαιμονισμένοι, Αδελφοί Καραμάζφ), για δεύτερη φορά μετά από 20 χρόνια. Απορώ πραγματικά γιατί θεωρείται τόσο σπουδαίος συγγραφέας. Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται σπουδαίος ένας συγγραφέας όταν στα έργα του συμβαίνει πάντα το εξής συμβατικό και κιτς γεγονός: οι "καλοί" χαρακτήρες πάντα θα επιβραβευθούν, ενώ οι "κακοί" είτε θα αυτοκτονήσουν (Σμερντιακόφ, Σταυρόγκιν), είτε θα τρελαθούν (ο άθεος αδελφός Ιβάν Καραμάζοφ) είτε θα πρέπει να πάνε φυλακή για να "πληρώσουν" για τις αμαρτίες τους (Ρασκόλνικοφ, Ντμίτρι Καραμάζοφ). Από την άλλη, κανέναν δεν ενοχλεί το γεγονός πως ο 18χρονος Αλιόσα Καραμάζοφ προσπαθεί να πείσει για διάφορα θεολογικά ζητήματα ένα... 13χρονο αγόρι! Για να μη μιλήσω για το τέλος των Καζαμάζοφ όπου και πάλι ο Αλιόσα πανηγυρίζει με ένα τσούρμο από προεφηβικά πιτσιρίκια για τη χαρά που προκαλεί η αναμονή της... Δευτέρας Παρουσίας! Πιο κιτς πράγμα δεν έχω ξαναδιαβάσει στη ζωή μου. Όταν το διάβαζα αισθανόμουν πως με κοροϊδεύουν και πως υποτιμούν τη νοημοσύνη μου. Ο περισσότερος κόσμος μένει στη σελ. περίπου 180 (Μεγάλος Ιεροεξεταστής) χωρίς όμως να παρακολουθεί τι συμβαίνει στις επόμενες 500. Ωστόσο, χαίρομαι που έχουν αρχίσει πλέον να υπάρχουν σοβαρές φωνές κυρίως στο ξενόγλωσσο Booktube (αγγλόφωνο και γερμανόφωνο), οι οποίες ασκούν στον Ντ. δριμύτατη κριτική με τεκμηριωμένα επιχειρήματα. Τον θεωρώ απόλυτα υπερτιμημένο και απορώ πώς σπουδαίοι άνθρωποι της λογοτεχνίας (θα μου πεις, όμως, πως άνθρωποι είναι κι αυτοί στο κάτω κάτω της γραφής) θεωρούν κάποια από τα βιβλία του σαν τα καλύτερα που έχουν ποτέ γραφεί. Παρόλο που δεν συμφωνώ με κάθε άποψη του Ναμπόκοφ για διάφορους λογοτέχνες (π.χ. δεν θεωρώ πως η Μανταμ Μποβαρί είναι τόσο αξεπέραστο έργο), συμφωνώ απόλυτα με την κριτική που έχει ασκήσει στον Ντ.

Πόσο δίκιο έχεις. Δύο φορές έχω ξεκινήσει «Το μαγικό βουνό» και μόλις φτάνω στην απίστευτα βαρετή περιγραφή μιας εταζέρας σε ένα από τα πολύ αρχικά κεφάλαια χάνω το ενδιαφέρον μου αμέσως. Κάποια στιγμή πρέπει να ξεπεράσω τον σκόπελο και να συνεχίσω... Όμως ήθελα να σε ρωτήσω, αν μου επιτρέπεις, κάτι άλλο. Το κανάλι σου είναι πολύ ενδιαφέρον· επειδή ωστόσο δεν έχω παρακολουθήσει επισταμένα την όλη φιλοσοφία του καναλιού, ίσως η ερώτηση να φανεί κάπως παράταιρη: ένας συγγραφέας που αποφεύγει με απίστευτο τρόπο όλες αυτές τις κακοτοπιές που απαριθμείς, είναι κατά τη γνώμη μου ο Καζαντζάκης. Συμφωνείς άραγε; Επίσης, μία άλλη συγγραφέας που, κατά τη γνώμη μου και πάλι, εκφράζει ό,τι θέλει να εκφράσει μέσα από το διάλογο ή τη ρέουσα και άκρως ενδιαφέρουσα αφήγηση, όπως ακριβώς και ο Καζαντζάκης, είναι η Ιωάννα Μπουραζοπούλου. Αυτή τη στιγμή διαβάζω για πρώτη φορά βιβλίο της, το πρώτο μέρος της τριλογίας της. Θα με ενδιέφερε να ακούσω την άποψή σου αν, συμπάθα με για την άγνοια, έχεις διαβάσει κάποιον από τους δύο ή ίσως και τους δύο.

Ωραίο βίντεο! Αυτονόητα μιλώντας και αιτιολογωντας.

😅😅

Δημοσιογραφος; Δικηγόρος; Εμπειρίες φιλε μου.❤ Μαρκετινγκ ομως; Δεν το περίμενα, αυτο κι αν ηταν εκπληξη!

Λογικά ο security θα μπορεί να πάρει πολλές ιδέες σε βραδινές βάρδιες αν θέλει να γράψει πχ για τρόμο, αν και σε γενικές γραμμές από παλιά που ζωγράφιζα ήμουν της απόψεις ότι τα πάντα γύρο μας μπορούν να μας εμπνεύσουν για οτιδήποτε θέλουμε να προβάλουμε αρκεί να έχουμε φαντασία ώστε να προσαρμόσουμε το "αντικείμενο" της εμπνεύσεις μας στο έργο μας με τρόπο που να ταιριάζει στο θέμα.

Πλούσιος γόνος 😅😅😅😅

"Συμβολαιο"για δύο χρόνια..για αυτοέκδοση Με .... λάθος όνομα συγγραφέα....Πω'ληση από eshop...και απο μεγαλα βιβλιοπωλεία.. Και μετά δυο χρόνια... ο εκδότης μετακο'μισε(?) εξωτερικό... 35.€...το...μονο κέρδος συγγραφέα!!!... Η πρώτη.. οδυνηρή εμπειρία......

Αγαπημένε Κάυλ, συγχαρητήρια. Τα είπες υπέροχα, ανυπομονώ να το διαβάσω <3

Ακόμα χειρότερο να ξανα-γίνει

Είμαι ακόμα στο 2ο, αλλά θα φτάσω κι εκεί! Συγχαρητήρια για την ολοκλήρωση της τετραλογίας! Ο Μάρτιν σε ζηλεύει!

Είμαι μέλος μιας τέτοιας ομάδας και σε δια(β)εβαιώνω ότι διαβάζω και μ(ο)υ αρέσει πολύ αυτ(ή) η ασχολία. (Θ)έλω και διαβάζω, Βαγγ(έ)λη. Ε(ί)μ(α)ι ευτυχισμένος.

Είσαι φοβερός Βαγγέλη!!! Χαίρομαι που γνωρίζω έναν άνθρωπο που έχει τόσο φοβερη πειθαρχεία ωστε να φτάσει μέχρι το τέλος. Σου ευχομαι ακόμα να ολοκληρώσεις ακόμα μεγαλύτερους στόχους. Είπατε κάτι στην παρουσίαση που μου έκανε φοβερη εντύπωση. Τι θα έκανες αν διαπίστωνες ότι οι κακοί της ιστορίας προέρχονται από τον τόπο σου; Μακάρι να μπορούσα να τα διαβάσω και τα δύο με ένα μαγικό χτύπημα του χεριού. Το νερό φυσικά είναι από τα πιο σπουδαία στοιχεία δίνει ζωή και εξαγνίζει, δεν μπορούμε να υπάρξουμε χωρίς το νερό. Ολα καλά!

Μπράβο Ξάδερφε!!

Χαχαχαχα! Συγχαρητήρια, Βαγγέλη μου ❤

Συγχαρητήρια, φίλε Βαγγέλη, για την ολοκλήρωση της σειράς! Εύχομαι ολόψυχα ό,τι καλύτερο, να φτάσει σε πολλά χέρια!