ስነ ጹሑፍ በደራሲ አልያም በገጣሚ ከፍ ስልም ብእርን በመጠቀም ቃላትን የሚያዋዙ አዋቂ ፈላስፎች የቀመር ውጤት ብቻ አይደለችም። የማህበረሰቡ አንድ የኑሮ ብልጭታ ጭምር እንጂ ። ሁለት ሰው ቤተሰብን ፣ ቤተሰብ ሀገርን ፣ ሀገር አህጉርን አንደሚገነባ ሁሉ ...የማህበረሰብ ሀዘን፣ደሰታ ፣ ብሶት ፣ቁጭት ብሎም እድገት እና ውድቀት ለስነ ጸሑፍ ግንባታ የመኖር ህልውና ናቸው ። ምክንያቱም ያልተኖረ ፣አልያም ያልታሰበ ብሎም ያልተሰማ ወይም ያልተነገረ እና የልታቀደ ነገረ ሀሳብ ሆኖ መልዕክት መሆን አይችልምና....ስለዚህ እንደገጣሚ ቃል በዜማ፣ እንደ ደራሲ ሀሳብ በምእናብ ፣እንደፈላስፋ በቅዠት እርእዬተ አለም ውስጥ እንደሚዋዝቅ ሰው ፤ የማህበረሰቡን የኑሮ ገድል በኪነት መዝገብ ውስት ከትቦ(ጽፎ) ማስቀመጥ ተገቢ ነው።

Literature is not just the result of a formula by a writer or a poet who writes words using a pen. But also a living spark of the community. Two people who build a family, a family, a country, a country and a continent... society's sadness, happiness, growth and failure are the existence of living for the construction of literature. Because it cannot be a message that has not been lived, or has not been thought of, heard, or spoken, and has not been planned. It is appropriate to write down the struggles of the community.