Видео

Warto zobaczyć odcinek wcześniejszy: "Czemu Bóg pozwala na zło?" Tam znajdziej odpowiedź na swoje pytanie.

Przeczytaj proszę Słowo Boże a zobaczysz, że po „i” napisałeś informacje z Nim niezgodnie ❤️ Z Panem Bogiem! 😊

Mam pytanie, jak Pan sobie wyobraża to zadośćuczynienie wobec młodzieży, która kupowała narkotyki na dyskotekach? Co praktycznie pan Tomasz powinien zrobić? Dać do gazet ogłoszenie z prośbą do osób, które 20 lat temu brały narkotyki, żeby zgłaszały się do niego po zwrot pieniędzy? Ciekawy jestem Pana pomysłu, bo jak widać ma Pan wiedzę większą niż inni, gdyż wie, co przeszło lub nie przez myśl panu Tomaszowi. No chyba, że Pan go zna osobiście. Wracając do skrzywdzonej młodzieży to, co może teraz zrobić pan Tomasz to przestrzegać młode osoby przed takim życiem, jakie sam miał i - jak widać - to czyni będąc świadomy, że ryzykuje takie nienawistne komentarze jak Pana. Mógłby siedzieć cicho, ale chce przestrzec innych przed pułapką alkoholu, narkotyków i życia przestępczego. Co więcej pokazuje tym, którzy już w tym tkwią, że jest wyjście. Wyszedł z dna i daje pieniądze na organizacje, które pomagają między innymi dzieciom w ciężkiej sytuacji. Mając świadomość swojej tragicznej przeszłości chce uczciwie budować przyszłość innych, Pan natomiast przeświadczony o swojej moralnej wyższości, swoim komentarzem chce rujnować innych, życząc innym, „gorszym” od Pana, bycia ofiarą gwałtu. Proszę się zastanowić, kto tu rzeczywiście jest zdegenerowany i potrzebuje nawrócenia.

No właśnie o tym mowie, skoro pieniędzy mogło nagle zabraknąć, to znaczy, że zostały wydane w ilości większej niż możliwości - a to już zwykle naciąganie osoby wykonującej usługę. O ile dobrze rozumiem waszego Boga i waszą Księgę, to raczej nie nagradza On za grzechy, z których jednym jest "głupota" [Mk 7,22], bo tak sobie myślę, że to ona jest przyczyną tej nader niezręczniej sytuacji, tylko za nie karze. Dlatego taka interwencja nie mogłaby zostać podjęta ze względu na dłużnika, który stał się dłużnikiem, bo wydał pieniądze, których nie ma, albo których mu zabrakło po tym, jak summa summarum, nienależnie skorzystał z cudzego dobra. Owszem, tym razem, zapewne ku radości niedoszłego wierzyciela, sprawa zakończyła się wesołym oberkiem, bo płatność wpłynęła na czas, ale chyba nie macie w swojej Księdze zagwarantowane, że zawsze tak będzie? Stad konieczność od czasu do czasu używania w sprawach finansowych mózgu, w który wasz Bóg w swej hojności was wyposażył.

@@Alex_TrojanPieniedzy moze zabraknac z przyczyn losowych, niezaleznych od nas. Zatem, nie musza stac za tym grzeszne motywy. Bo dluznikiem mozna zostac nie tylko wylacznie z glupoty, ale z przyczyn niezawinionych... Ewangelia: "On zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni. Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas na własną drogę zboczył, a Pan jego dotknął karą za winę nas wszystkich. Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust." (Proroctwo Izajasza 53 - VIII wiek p.n.e.) "Jeżeli ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia." (Rzymian 10:9-10) Pozdrawiam

Czy kiedy bierze Pan kredyt lub pożyczkę, to od razu ma Pan w kieszeni drugie tyle, żeby być na 100% pewnym stałej wypłacalności? Tak, zakładana jest wypłacalność, analizując swoje stałe wpływy pieniężne, ale sytuacja może się zawsze zmienić, niekoniecznie nawet z własnej winy. A proszę zauważyć, że użyte jest słowo 'spłata', co raczej sugeruje właśnie pożyczkę, a nie opóźnioną opłatę za usługę. Naprawdę, wydaje się Pan szukać czegokolwiek byle tylko napisać coś negatywnego.

@@elkondo57 Ze wzięciem kredytu wszystko jest OK i nie przeczy, to zasadzie z waszej Księgi - "nikomu nic winni nie bądźcie poza miłością wzajemna...". Dopóki spłacam umówione, raty nie jestem dłużnikiem, tylko stroną umowy, z której obie strony czerpią korzyści. Stają się zaś dłużnikiem, a jeżeli dłużnikiem intencjonalnym, to zwykłym naciągaczem, jeżeli przestaję spłacać raty i nie ma znaczenia, czy zobowiązanie rośnie wobec banku, usługodawcy, czy osoby prywatnej. Beztroska prelegenta przypomina tych zj@bów ze Stanów, waszych ziomków notabene, którzy mimo zalecań lekarskich nie podali synowi insuliny, uznając takie działanie za akt niewiary, czy jakoś tak... Otóż, należy dołożyć wszelkich starań, aby swoje zobowiązania finansowe spłacać na czas, a gdy w wyjątkowej sytuacji pieniędzy zabraknie, to należy uderzyć się w pierś i przeprosić, a nie wołać Alleluja jak zj@by ze Stanów, gdyż sytuacja taka jest naganna niezależnie od tego, czy waszym osobistym zdaniem, Bóg okazał grzesznikowi miłosierdzie i sprawił cud, czy nie. Qrwa przecież fakt, że Bóg "dając dowód swej miłości ku nam" okazuje grzesznikowi miłosierdzie, nie oznacza, że przez ten Boży akt, ma on moralne prawo, aby chlubić się swoim grzechem.

@@Alex_Trojan Ale proszę zobaczyć ile od razu Pan zakłada - że beztroska, że dłużnik intencjonalny, że na pewno pastor nie znalazłby innego wyjścia (np. założenie własnych pieniędzy)... I od razu, słysząc minutowy skrót historii, bez zastanowienia oskarża Pan o grzech, jakby znał wszystkie szczegóły i wiedział najlepiej co ludzie mają w sercach. Śmiem powiedzieć, drzazga w oku brata, więc może warto poszukać też belki. Bóg stawia nas w różnych sytuacjach, z różnych przyczyn, zależnych lub niezależnych, by ostatecznie użyć ich do pokazania swojej chwały. Czy nawrócony alkoholik ma całe życie tylko przepraszać za swoje dawne winy, czy raczej isć so przodu, budować nowe życie i wychwalać Boga, który go uratował? Czy Nebukadnesar, którego ze względu na pychę Bóg pozbawił nawet rozumu, miał potem nie wychwalać Pana za to jak go uratował z tego stanu? Bóg dał nam zbawiciela i posłał nas, byśmy głosili właśnie tę dobrą nowinę. Przyjęcie dobrej nowiny, przynajmniej wśród protestantów, naturalnie wiąże się z przyjęciem złej, o naszym upadłym stanie i grzeszności. My to wszyscy wiemy i nie musimy w kółko, za każdym razem biczować się przed oddaniem Bogu chwały, albo opowiedzeniem krótkiego świadectwa.

@@elkondo57 No ale chyba nie polega rzecz na tym, że jak prelegent korzystając ze swojej wolnej woli, mówi to, co chce powiedzieć, i uznaje za najwłaściwsze, to ja mam obowiązek interpretować jego słowa ja jakiejś wyroczni delfickiej i odgadywać okoliczności towarzyszące wystąpieniu - czy ma biegunkę, czy okres, czy jest w ciąży. Uważam, że jeżeli takowe uznałby za ważne, to będąc człowiekiem myślącym, reprezentującym i odpowiedzialnym z racji swojego urzędu za grupę ludzi, oczywiście by o nich powiedział. W wywodzie zabrakło jednego słowa ekspiacji o zaistniałej sytuacji, więc samo to, świadczy już o pewnym założonym toku myślenia, zgoła nieprawidłowym i stąd moja reakcja. Jakie tu znaczenie, gdzie Bóg was "stawia", w jakiej ekonomicznej, czy społecznej strukturze? Jakbym się urodził 2K lat temu, to mógłbym być niewolnicą w rzymskim burdelu i nawet w takiej sytuacji, jako chrześcijanin, byłbym zobowiązany oddawać Bogu chwałę... Wasi "wodzowie" natomiast będąc we względnie komfortowej sytuacji, przynajmniej z tego, co słyszałem, mają problem nie tyle z obowiązującą chrześcijan etyką, co ze zwykłą przyzwoitością będącą standardem nawet wśród pogan. Inny przykład, który również mnie wqurwia.. W I zborze Gdańsku natchnionym głosem wołają, choćby w ostatnim kazaniu, jak to Jezus zmarł za wszystkich ludzi i odkupił grzechy całego świata, a kilka ulic dalej pastor Robert Miksa głosi, że Jezus umarł za małą grupę [Mt 7,14] ludzi uprzednio predestynowanych do zbawienia, a cała reszta już od założenia świata niezależnie od ich woli skazana jest na potępienie. Skoro nie potraficie we własnym grajdołku porozumieć się co do tego, za kogo właściwie Jezus zmarł ma Krzyżu, to czy istnieją jakieś inne ważniejsze kwestie, co do których jesteście zgodni?

​@@Alex_Trojan Ale jednak zrobił Pan to, zinterpretował po swojemu, tylko zakładając od razu jak najbardziej negatywne zachowania. Nie myśląc, że może nie zna wszystkich faktów sytuacji zboru do którego należy i do którego mówi prelegent. Dlaczego? Czy może dla własnej satysfakcji, by poczuć się lepiej wytykając innym ich złe zachowanie? Chrześcijanie są Chrześcijanami, bo właśnie zdają sobie sprawę z głębi grzechu, własnej słabości, swojego upadku i potrzeby zbawiciela. Nie dlatego, że uważają, że są lepsi od innych, wręcz przeciwnie. Pastor nie jest, a przynajmniej nie powinien być traktowany jako lepszy czy wyższy od reszty zboru (a na pewno nie powinien być nazywany 'wodzem', jak to Pan sarkastycznie ujął) - jest to brat który akurat ma akurat odpowiednie dary, choćby dar nauczania. Tylko znowu, nawet wtedy, jesteśmy wszyscy świadomi swojej skończoności i rozumiemy, że każdy z nas może się mylić i pewne rzeczy rozumieć błędnie. Dlatego każdy z nas ma obowiązek czytać Pismo, studiować, słuchać i z pomocą Ducha Świętego dochodzić do własnych wniosków. I tak jak ja osobiście akurat zgodziłbym się z tym, co głosi pastor Miksa, to nadal każdego, kto wierzy w Trójcę, kto wyznaje zbawienną wiarę (przez którą z łaski jesteśmy zbawieni), kto stał się nowym stworzeniem, nazwę bratem. Bratem, z którym chętnie usiądę do stołu i zagłębię się w dyskusji i analizie Słowa Bożego, by zrozumieć dlaczego niektóre rzeczy interpretujemy inaczej, z nadzieją, że oboje wyjdziemy z tej dyskusji z lepszym zrozumieniem tego, co chce przekazać nam Bóg.

depresja jest takim stanem, gdzie nawet jeśli się chce Bożą wolę sprawować, to nie da się oderwać od tego cienia beznadziei uwolnić. Kiedyś wielki maż Boży po wielki triumfie uciekł zniechęcony i przygnębiony, położył się pod krzaczkiem, a Bóg powiedział mu idź spać. Depresja nie ma nic wspólnego z egoizmem, tym czy patrzymy na siebie, na innych, czy na Boga. Ona staję się naszą tożsamością, czy tego chcemy czy nie. Nie bez powodu nazywa się ją chorobą. Jednak najpierw trzeba by spędzić z takimi ludźmi trochę czasu żeby to wiedzieć.

@@urbin7 osobiście uważam że nadużyciem jest sytuację Eliasza dokładać do psychologicznej depresji bo biblia takiego stanu człowieka nie opisuje ,nie ma tam z tego co się orientuję takiego wyrazu . Wiem z czego moja " depresja" wynikala , w środku jest człowiek, nie Chrystus. Miałam dużo z tym doświadczeń i styczności również z takimi osobami. Motyw jest bardzo podobny. Nie określam tutaj intencji , czy ktoś doświadczył realnej krzywdy czy za pokrzywdzonego się uważa ale tam wyraźnie brak Chrystusa tak jak trzeba. ...

​@@TheNadi16 Życzę dużo zdrowia i jak najwięcej Chrystusa. Nie wiem w takim razie skąd w Tobie dalej tyle myślenia "czy ktoś doświadczył realnej krzywdy czy za pokrzywdzonego się uważa" Wiem że ja swoje walki musiałem odbyć, mimo że nie miałem do nikogo pretensji, nie uważam się za pokrzywdzonego i oddałbym wszystko żeby stawać się bliższy Chrystusowi. Nie uważam też i chyba nigdzie nie napisałem że Eliasz miał depresję, chodzi mi tylko o to że nawet taki maż Boży i używany przez Boga człowiek, może mieć się gorzej. Wiemy z Biblii i historii że wierzący także chorowali, na takie choroby czy inne. Więc czemu wierzący nie mieli by mieć depresji. Jeśli ktoś myśli tylko w kategoriach Ja, to do jakiego by budynku nie chodził nie jest zrodzonym na nowo wierzącym.

@@urbin7dziękuję za życzenia. :) nie jestem w depresji , Pan Bóg mnie wyciągnął z tego ale nie rozumiem jak może być normalne być całe lata na usługach psychoterapeutów, psychiatrów, antydepresantami i tak rok dwa a k dziesięć i piętnaście i zero wolności w Chrystusie, tylko ciągle ja ja ja i co mnie zrobiono i co ja zrobiłam. To nie jest prawdziwa wolność, to nie są owoce ducha, to jest zniewolenie i poleganie na człowieku. Nie bronie komuś czasu żałoby, przeżywania emocji, poradzenia sobie z trudną sytuacją i potrzeba szukania wsparcia ale częścią wspólną kogokolwiek bym nie spotkała z "depresją" jest jego nieukrzyzowane ego. Nie żyje tam Chrystus tylko człowiek i jego zadowalanie siebie, rozpamiętywanie krzywd, nie ufanie na sto procent. Często niewybaczenie, często zgorzkniałość , często żal że życie potoczyło się nie tak jakby ktoś chciał, i trzymanie się tego jak rzepa u ogona, często jest to jęczenie i niechęć do zmiany a jednoczesne użalanie na los dla samego gadania i przykuwania uwagi, często to stawianie swoich pragnień , marzeń i założeń w centrum co powoduje że człowiek nigdy nie jest zadowolony bo i ciężko go zadowolić i zmienić jego punkt widzenia, dopiero jak odkrywa że służba Chrystusowi i innym jest błogosławieństwem to wychodzi prawdziwie z tego kotła swojego JA. I nie patrzy na innych, na życie ,na okoliczności bo jego fundamentem i codzienna radością jest Chrystus. Nie potępiam , alemówię że to nie jest choroba a grzech, i trzeba nazwać to po imieniu a i łatwiej z tego wyjść. Czy Pan Bóg nie jest mocny ,nie jest silny ? A znam siostry co całe lata z tabletkami chodzą i to są psychotropy i depresję leczą. Żadna depresja. Ego i grzech. I brak prawdziwej więzi z Bogiem. Może myślą że się nawróciły ale nie , utknęły na jakimś etapie j wierzący zamiast im to powiedziec i ratować ich dusze to wysyłają do psychologów.... I to trwa i trwa bo grzebią w podświadomości zamiast ukrzyżować i zaprzeć siebie. A co jak przyjdą ogromne prześladowania i krzywdy ,to kto im tabletki wypisze i na terapię weźmie ? W Biblii podstawa skuteczności jest Pan Bóg i zdrowa relacja w zborze i wsparcie braci i sióstr w modlitwie nawzajem .nie ludzie ze swiata i ich metody. Polecam kanal Tomka - normalnie czyli jak jak.

Werset wyrwany z kontekstu. J 20:21- Jezus mówi "Jak Ojciec mnie posłał, tak Ja was posyłam". Czy gdzieś indziej jest powiedziane po co uczniowie byli posłani? Pojawienie się Jezusa z Jana 20:19 jest też opisane w Marka 16:14, a tam Jego słowa przytoczone są dużo jaśniej: "Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony." Dzieje 10:42-43 - Piotr mówi: "On [Jezus] nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów." Więc rozkaz jaki otrzymali, to nie odpuszczanie grzechów (nie wprost), a głoszenie dobrej nowiny. Piotr nie mówi, że na mocy mu nadanej da im rozgrzeszenie, ale że każdy wierzący otrzymuje odpuszczenie grzechów. Od Boga. Bez żadnego namiestnika czy pośrednika. Tak więc J 20:23 to pewnego rodzaju skrót myślowy. Uczniowie, jak i my wszyscy, zostali posłani by głosić dobrą nowinę. Ta dobra nowina ma moc - informuje ludzi, że jest ratunek. Mówi ludziom o Chrystusie, w którego mogą uwierzyć. Ta wiara sprawia, że ich grzechy są odpuszczone. Więc w pewnym sensie, mocno upraszczając, odpuszczenie grzechów zależy od nas wszystkich - od tego, czy podzielimy się z kimś Ewangelią, czy nie. Poza tym my nie mówimy o odpuszczeniu grzechów tu i teraz. Nie wierzymy w takie coś, że ktoś 'ma grzech', idzie się wyspowiadać, i jest czysty teraz, ale zaraz już nie bo znowu coś przeskrobie. Odpuszczenie grzechów jest ponadczasowe. Wszyscy ciągle grzeszymy, ale przez prawdziwą wiarę wiemy, że są one nam odpuszczone. Niezależnie kiedy przyjdzie nam umrzeć, to od razu, bez żadnych czyśćców czy odpustów, będziemy mogli stanąć przed Panem, ubrani w sprawiedliwość Chrystusa. Oczywiście to nie znaczy, że możemy sobie świadomie grzeszyć bo ee, i tak to nie ma znaczenia, ale to jest temat na trochę dłuższą rozmowę.

@@elkondo57 Bez sensu. Jeżeli ktoś jest grzesznikiem (a każdy z nas nim jest) to jak grzesznik ma wejść do Nieba? Skoro wykluczacie istnienie miłosiernego czyśćca to wszyscy idą do piekła bo któż z grzechami jest godny Nieba? W Kościele Katolickim są "odusty" i wtedy można uzyskać "czystą kartę" na nowo. Jezus obiecał, że będzie respektować co Kościół ustanowił więc należy uznać, że uznaje te odpusty, a tylko Kościół katolicki ma zachowany pełny depozyt wiary i pełną sukcesję apostolską począwszy od św. Piotra.

​@@Wigilijny_fish_studio Efezjan 2:8 "Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił." - zbawienie jest przez wiarę, która jest darem od Boga, danym nam z Jego łaski. Rzymian 5:1 "Dostąpiwszy więc usprawiedliwienia przez wiarę, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa" - dzięki wierze jesteśmy usprawiedliwieni i mamy pokój z Bogiem. Rzymian 5:9 "Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni." - Już jesteśmy usprawiedliwieni, Chrystus przyjął na siebie naszą karę. Rzymian 4:5-8 (cytat z Ps 32) "Temu jednak, który nie wykonuje pracy, a wierzy w Tego, co usprawiedliwia grzesznika, wiarę jego poczytuje się za tytuł do usprawiedliwienia, zgodnie z pochwałą, jaką Dawid wypowiada o człowieku, którego Bóg usprawiedliwia niezależnie od uczynków: Błogosławieni ci, których nieprawości zostały odpuszczone i których grzechy zostały zakryte. Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczyta grzechu." - dzięki wierze w Chrystusa, który usprawiedliwia grzesznika, wiemy, że nasze grzechy są odpuszczone i Pan nie poczyta ich nam. Jesteśmy usprawiedliwieni niezależnie od uczynków. Zbawienie jest przez wiarę z łaski. Jeśli ktoś ma wiarę (prawdziwą, zbawienną) - jest już zbawiony, usprawiedliwiony, a jego grzechy są mu odpuszczone i nie będą mu poczytane. Nie przez odpusty (coś, co robimy), spowiedzi (coś, co robimy), czy jakiś depozyt wiary/łaski (o którym nie wiem, gdzie Pismo mówi, ale jestem otwarty na informację). Serdecznie polecam przeczytać, ale tak dokładnie, list do Rzymian. Potrafi mocno otworzyć oczy.

@@elkondo57 Diabeł i inne demony też wierzą w Boga. Oni też będą zbawieni? Jak się czyta Pismo Święte a je trzeba czytać CAŁOŚCIOWO a nie fragmentami, to są 4 warunki zbawienia: 1. Chrzest Święty - "Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego" Jana 3:3-8, 2. Eucharystia - " Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym." J 6,53-59 3. Wiara w Chrystusa - "Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie*. 10 Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia." Rz 10,9-10 4. Życie z zgodzie z przykazaniami Bożymi - "Nie każdy, który Mi mówi: "Panie, Panie!", wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie." Mt 7,21-27

​@@Wigilijny_fish_studioO tym, że demony też wierzą, mówione jest w kontekście tego jaka jest ta wiara. Dlatego piszę o "prawdziwej" wierze, darze od Boga, której dowodami są owoce jakie przynosi (Jakuba 2,19-20). Nie 'wierze' jako świadomości, że Bóg istnienie, ale 'wierze' jako zaufaniu mu, wiara w Jego obietnice. Całościowe czytanie. Jana 3:3-8 nie uważam, że mówi o Chrzcie, a używa wody jako przenośni. W J 7,38-39 choćby nazywa Ducha wodą, co miałoby tu sens, choć zwykle staram się nie sugerować, że późniejszy tekst ma tłumaczyć wcześniejszy. Łotr na krzyżu był bez chrztu wodnego. W Starym Testamencie chrztu wodnego nie było, a wiemy, że choćby Abraham był zbawiony. W jaki sposób? Rzymian 4,17-25 - wiara, ufność Bogu. Której to wiary dowodem były jego uczynki (Jakuba 2,21-24). Oczywiście nie zaprzeczam, że Chrzest jest ważny, ale wszędzie w Piśmie chrzest wodny następował po świadomym wyznaniu wiary, nie przed, i na pewno nie tuż po narodzinach (chyba, że tuż po nowonarodzeniu). Chrzest jest wynikiem, dowodem wiary, która to wiara zbawia. Sugerowanie, że Jezus mówił o dosłownym, cielesnym jedzeniu swojego prawdziwego ciała i krwi jest dość nierozsądne. Jezus mówił też, że jest źródłem wody żywej, i że mamy pić z niego. To co mamy pić - krew czy wodę? Tutaj autor tłumaczy nam, że mówił w przenośni - o Duchu (J 7,38-39). Czy wobec tego Ducha pijemy dosłownie i regularnie? Jezus w J 6 mówi wielokrotnie, że ten Chleb nie jest jak ten, który jedli przodkowie. Nie jest to chleb, który napełnia brzuch, który zaspokaja cielesny głód. Sugerowanie więc, że mówi on o regularnie powtarzalnym rytuale, w którym zwykły chleb zamienia się, ale tylko w swojej esencji, w Jego dosłowne ciało, i mamy je dosłownie zjadać (a więc napełniać brzuch), jest co najmniej niestosowne. Z resztą oczywiście się zgadzam, ale zgadzam się też z czytaniem całościowym. Zbawieni jesteśmy z łaski przez wiarę. Dowodem prawdziwej, zbawiennej wiary, są uczynki z niej płynące. Ale te uczynki nie zbawiają same w sobie ('aby się nikt nie chlubił').