Видео

Bravo 👏

12-րդ դարի հայոց կաթողիկոս Գրիգոր Գ Պահլավունու (1093-1166) «Ո՜վ զարմանալի» շարականն է, որ երգվում է ջրօրհնեքի ժամանկ: Երգում է Նունե Սարգսյանը։ Գրիգոր Պահլավունին ծնվել է 1093 թվականին Կիլիկիայի Հայկական թագավորության Տլուք գավառի Ծովք դղյակում: Ավագ եղբայրն է Ներսես Շնորհալու, որը ավելի ուշ հաջորդեց նրան կաթողիկոսական գահին: Նրանց հայրը եղել է իշխան Ապիրատ Պահլավունին: Հետաքրքիր հանգամանքների բերումով Գրիգոր Գ Պահլավունին հայրապետական աթոռին է բազմել դեռահասության տարիներից: Գրիգոր Բ Վկայասեր կաթողիկոսը 1081 թվականին կաթողիկոս էր ձեռնադրել իր և Ապիրատ Պահլավունու քրոջ որդուն՝ Բարսեղ Ա Վկայասերին, որը, ըստ կարգի, Վկայասերի օրինական աթոռակիցն էր: Վերջինս նաև կտակել էր, որ Բարսեղ Ա-ի մահից հետո հայրապետական աթոռին պետք է բազմի Ապիրատ իշխանի ավագ որդին՝ Գրիգորը: Աթոռակալելով 1105 թվականին, որոշ ժամանակ անց Բարսեղ Ա Անեցին եպիսկոպոս ձեռնադրեց Գրիգոր Պահլավունուն՝ այդպիսով առավել մեծ ուժ հաղորդելով կտակին: Բայց ոչ մեկի մտքով չէր անցնում, որ 1113 թվականին Բարսեղ Ա-ի անսպասելի մահով Գրիգոր Պահլավունին հայրապետական աթոռին կբազմեր այդքան փոքր տարիքում. նա ընդամենը քսան տարեկան էր, իսկ պատմիչ Սամվել Անեցու հաղորդմամբ՝ նույնիսկ տասնհինգ: Եվ չնայած դրան, Կիլիկիայում ոչ ոք չընդդիմացավ, քանի որ նախ հասարակության մեջ խորապես ընդունված էր հայրապետական աթոռի ժառանգաբար փոխանցման գաղափարը, և երկրորդ՝ կողմ էին նաև ժամանակի ազդեցիկ իշխանները՝ Գող Վասիլը և Թորոս Ռուբինյանը: Այդպես, կաթողիկոսանիստ Քեսունի մոտ գտնվող Կարմիր վանքում հրավիրվում է եպիսկոպոսների ու եկեղեցու հայրերի ժողով, որտեղ Գրիգորը ձեռնադրվում է կաթողիկոս: Սակայն դժգոհություն էր ծագել բուն Հայքի Վասպուրականի աշխարհում, որտեղ Աղթամարի եպիսկոպոս Դավիթ Թոռնիկյանը, նորընծա կաթողիկոսի տղայական տարիքն արհամարհելով, իրեն հռչակում է կաթողիկոս: Հայրապետական գործերը կարգավորելիս դեռ փոքրուց նրան օգնել է կրտսեր եղբայրը՝ Ներսեսը, որն այդպիսով մեծ փորձ ձեռք բերեց՝ հետագայում աթոռակալելու համար: Ներքին այս հակասություններին գումարվում էր նաև խաչակրաց արշավանքը, բայց Գրիգոր Գ Պահլավունուն հաջողվեց բարեկամական հարաբերություններ հաստատել խաչակիրների հետ: Սակայն 1116 թ. Ուռհայի խաչակիր կոմս Բոլդվին դը Բորկը խաբեությամբ ձերբակալում է Վասիլ Կամսարական իշխանին և նրան ստիպում իրեն զիջել բոլոր տիրույթները։ Այսպիսով Քեսունը հայտնվում է խաչակիրների իշխանության տակ և Հայոց Հայրապետական աթոռը, որը գտնվում էր Քեսունի՝ Շուղրի Կարմիր վանքում, զրկվում է իր ապահովությունից։ Այդ պատճառով էլ Գրիգոր Գ Պահլավունին Հայրապետական աթոռը տեղափոխում է իր հայրական Ծովք դղյակը, որի տերը նրա Վասիլ եղբայրն էր։ Այդ տարիներին Հայ Եկեղեցին իր պատմության մեջ առաջին անգամ հարաբերության մեջ է մտնում Հռոմեական Եկեղեցու հետ։ Իննովկենտիոս Բ պապը մի նամակ է գրում Հայոց Կաթողիկոսին, որտեղ հաստատելով Հայ Եկեղեցու ուղղափառությունը՝ երկու Եկեղեցիների կատարյալ միության համար առաջարկում է հետևյալ երեք կետերի ընդունումը Հայոց Եկեղեցու կողմից. ա. Հռոմի Եկեղեցու գերագահ դերի ընդունումը։ բ. Հաղորդության Սբ. Բաժակին ջուր խառնելը։ գ. Քրիստոսի Ծնունդը դեկտեմբերի 25-ին տոնելը։ Իննովկենտիոս պապը Հայոց Կաթողիկոսին է ուղարկում նաև հայրապետական քող և գավազան։ Թե ինչ զարգացում են ունեցել այս դեպքերը, հայտնի չէ։ Հիշվում է միայն, որ մի քանի տարի անց՝ 1145 թ., Գրիգոր Գ Պահլավունին մի պատգամավորություն է ուղարկում Եվգենիոս Գ պապի (1145-1153 թթ.) մոտ՝ քաղաքական օգնություն խնդրելու։ Սակայն օգնության փոխարեն պապը կրկին առաջարկում է Հայ Եկեղեցուն ընդունել վերոնշյալ երեք կետերը։ 1149 թ. քաղաքական անբարենպաստ իրավիճակի պատճառով Գրիգոր Գ Պահլավունին ստիպված է լինում Հայոց Հայրապետական աթոռը Ծովքից տեղափոխել Հռոմկլա անառիկ ամրոցը: Իր կաթողիկոսության վերջին տարիներին՝ Գրիգոր Գ Պահլավունին տկարացել էր, և կաթողիկոսական բոլոր գործերը վարում էր Ներսես Շնորհալին։ 1166 թ. սկզբներին Գրիգոր Կաթողիկոսի վիճակն ավելի վատացավ և նա, զգալով իր մոտալուտ վախճանը, Հռոմկլայում ժողով է գումարում, որն աթոռակից կաթողիկոս է ընտրում Ներսես Շնորհալուն։ Նրա կաթողիկոսական օծումը տեղի է ունենում 1166 թ. ապրիլի 17-ին՝ Ծաղկազարդի օրը։ Աթոռակից կաթողիկոսի ձեռնադրությունից երեք ամիս անց Գրիգոր Գ Պահլավունին կնքում է իր մահկանացուն։ Գրիգոր Գ Պահլավունին հայտնի է իր գրական գործունեությամբ։ Գրել է բազմաթիվ շարականներ ու տաղեր։ Նրա գրչին են պատկանում Շարակնոցի Աստվածածնի Ավետյաց «Խորհուրդ անճառ» և Երկրորդ Ծաղկազարդի «Մեծահրաշ այս խորհուրդ» կանոնները, ինչպես նաև Գանձարանի Գրիգոր Ա Լուսավորչին նվիրված «Ի յելս արևու արև ծագեցաւ մեզ արևմտից» և Ջրօրհնեքի «Ով զարմանալի» շարականները։ Վերջինը, որ մեզ է հասել մեղեդիով հանդերձ, հայ տաղերգության գոհարներից է՝ օժտված երաժշտաբանաստեղծական բացառիկ արժանիքներով, որտեղ դրսևորվել են կիլիկյան երգարվեստի բնորոշ առանձնահատկությունները։ Շարականում ասվում է, որ զարմանալի մի խորհուրդ ունի այն պահը, երբ ամեն ինչի արարիչ Աստված եկել էր Հորդանան գետը և կամենում էր մկրտվել: Իսկ Հովհաննես Մկրտիչը չէր ուզում հանձն առնել: Երգի խոսքերը՝ Ով զարմանալի խորհուրդ այս մեծ յայտնեալ. Արարիչն Աստուած ի Յորդանան եկեալ: Կամէր մկրտիլ ի ծառայէն յիւրմէ. Չառնոյր Կարապետն զմկրտելն ի յանձն: Գետ, մի զարհուրիր, քո Արարիչն եմ ես. Եկեալ մկրտիմ եւ լւանամ զմեղս:

Русский перевод текста: Сирарпи Енгибарян (Սիրարփի Ենգիբարյան). Представляем Вашему вниманию армянскую средневековую народную песню «Крунк» («Журавль») в обработке Комитаса. Krounk, ousti kugas?, tsara em dzaynid, Krounk, mer ashkharen khabrik me chounis? Mi vazer, yeramid shoutov kehasnis: Krounk, mer ashkharen khabrik me chounis? Toghel em u yekel mlqers ou aygis, Qani vor akh kanim, kou qaghvi hogis, Krounk, pah mi katsir, dzaynikd i hogis, Krounk, mer ashkharen khabrik me chounis? Qez ban hartsnoghin ches tanir talap. Dzaynikd anoush kouga qan ezjri tolap, Krounk, Pakhtat ijnous kam te i Halap, Krounk, mer ashkharen khabrik me chounis? Srternis kametsav, yelanq, gnatsinq, Ays sout astnvoris banern imatsanq, Aghuhatsker mardkants karot mnatsinq, Krounk, mer ashkharen khabrik me chounis? Ashounn e motetser, gnalou es tetpir, Yeram es joghver hazarner ou byour, Indz pataskhan chtvir, yelar, gnatsir, Krounk, mer ashkharen gna, heratsir. *** Журавль, откель держишь путь, я - раб голоса твоего, Журавль, нет ли у тебя весточки от нашей родины? Не спеши, к стае своей ты скоро прильнешь, Журавль, нет ли у тебя весточки от нашей родины? Я оставил мой сад, оставил плоды, При каждом вздохе отрывается сердце от груди, Журавль, постой хоть на миг, твой голос у меня в душе, Журавль, нет ли у тебя весточки от нашей родины? Ты не даешь ответ вопрошающему тебе, Твой голос звучит милее, чем журчанье воды, Журавль, спустишься ль ты в Алеппо, или в Багдаде, Журавль, нет ли у тебя весточки от нашей родины? Мы по зову сердца покинули дома, Познали на чужбине весь этот лживый уклад, Истосковались весь по хлебосольным людям, Журавль, нет ли у тебя весточки от нашей родины? Осень уж близка, ты должен уйти, В стаю собрались сотнями, тысячами, Ты не дал мне ответа, ты покинул меня, Журавль, уходи, уйди ты из нашей родины!

❤❤❤

👏🏽👏🏽👏🏽👏🏽👏🏽

Nice voice ,good performance 👏

Очень красивый голос и исполнение ❤

Molto brava-la voce strepitosa

✨🤍

Как красивоооо💫💫💫

Բրավո, Նունե ջան ✨🤍

👈 Сергей(ПРИШЕЛЕЦ)Михалев,панк-рок группа"АБИОГЕНЕЗ",цитата(2023)

Imm Arishh❤

Грандиозно ! 👏

Очень красивое исполнение ❤

Маленькая талантливая ❤

Браво Нуне джан прекрасное исполнение.

Браво ❤

Հզոր ձայն։

Հրաշալի ձայն։

Հիացա, սիրելի քաղցրահունչ ձայնից, սիրելի Նունե։ Գրկում եմ ջերմ-ջերմ։

😘😘😘

❤❤❤

Ангельский у вас голос❤

❤❤❤❤❤

❤❤❤❤❤

Wonderful voice, amazing performance!!

Հրաշք ❤❤❤

Katarjal dzein ev katarum. Amazing voice and performance!!!!

🥰🥰🥰😘😘😘

I am raised as a Roman Catholic and i dearly love my tradition. But if I ever want to change then I would become an member of this church of Armenia. In her music and liturgy one can find the divine presence.

Крунк, усти кугас, цара эм дзайнид Журавль, откуда ты летишь, соскучился по твоему крику(буквально- слуга голосу твоему) Крунк, мер ашхарен хаприк ма чунис, Журавль, из нашей страны нет ли( у тебя) весточки Ми вазер, ерамирд шутов каhаснис, Не спеши(буквально- не беги), догонишь стаю свою Крунк, мер ашхарен хаприк ма чунис. Журавль, из нашей страны нет ли( у тебя) весточки Тогель эм у екель малкерэс у айгис, Оствил там добро( буквально - имущество ) и прекрасный сад Кани вор ах канем, ка кагви хогис, Все еще преживаю, душа все еще томится Крунк, пах ми кацир, дзайникд и hокис Журавль,остановись (помедли) хоть на мгновенье(чуть медленнее), крик твой мне мил Крунк, мер ашхарен хаприк ма чунис Журавль, из нашей страны нет ли( у тебя) весточки Ашун э мотецель, гналу ес тетпир, Осень приближается,скоро улетишь Ерам ес жоговель хазарнер у бьюр Собрал ты стаю свою тысяч-тысячей Индз патасхан чтвир, елар гнацир, Не дал ты мне ответа, улетаешь спешно Крунк, мер ашхарен гна hерацир Журавль, из нашей страны прочь улети

Ընտիր