Видео

Το διάβασα ξανά μετά από χρόνια. Την 1η φορά με έχασε πάρα πολύ σύντομα, και ουσιαστικά δεν θυμόμουν τίποτα. Τώρα, το ολοκλήρωσα μεν, αλλά με κούρασε, δε. Όπως και με τη Βαβυλώνα, έτσι και εδώ ένιωσα ότι το πήγε πιο μακριά από ο, τι θα ήθελα. Τα μόνα που κρατάω είναι η πρώτη θέαση της Φουγκας από τον Καλ και η αναζήτηση του Σαντγουελ για τη Μάστιγα.

Φοβερά τα ντεμπούτα που ανέφερες μαζί με το Κάρι. Θα πρόσθετα και το "Νεκρή Σαιζόν" του Κέτσαμ. Δεν γίνεται να λείπει

Ντουμα Κη >>>> Σάκος με κόκαλα Πολύ ευχάριστο ανάγνωσμα.

Να αποπειραθω να κάνω ένα αστείο, ο τίτλος όμως του κλεισίματος της τριλογίας, είναι και αρκετά "spoiler " προϊδεάζει το θεατή-αναγνώστη. 😊

Ιδεαρα έπαιξες !!💪αναμένουμε για 80s διαβάζοντας Κάρι!! ευχαριστούμε για την παρέα!

Πολύ ωραίο βιβλίο! Το διάβασα πρόσφατα για πρώτη φορά και το απόλαυσα.

Γεια σου George!!! haha εντάξει συνάντηση κορυφής, όχι αστεία xD xD αρχικά σ'ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση στην ιδέα 🙌 , να ξέρεις άνοιξα πρόγραμμα σημειώσεις να φτιάξω στήλες (το οργανωτικό φρίκουλο και καλά), τέλειο αυτό το ανα δεκαετία, τα βάζει όλα σε μια πιο τέλεια σειρά από πολλές απόψεις (καταλαβαίνεις το στυλ του συγγραφέα και πως εξελίσσεται ανα δεκαετία , διαφορετικά ερεθίσματα κλπ). Ανυπομονώ για τα επόμενα σίγουρα!!! 🤩 τη λάμψη δεν την έχω διαβάσει ακόμα, αλλά την έχω στην βιβλιοθήκη μου οπότε τώρα είμαι σε φάση ωχ... κοίτα την ταινία όπως είπες την κράζει ο Κινγκ και ακόμα και μετά θάνατον του Κιούμπρικ το μπιφ καλά κρατεί χαχα (προσωπικά η ταινία μου άρεσε γιατί και η ερμηνεία του τζακ νικολσον και της σελει ντουβαλ ήταν ουάν οφ ε κάιντ, οπότε από τότε απορώ αν θα μου αρέσει το βιβλίο), στο αδερφάκι του εννοείς το dr. stranger να φανταστώ; τώρα η carrie είναι μια άλλη ιστορία, περίμενα τόσο πολύ να διαβάσω αυτό το βιβλίο (σε ηλεκτρονική μορφή διαβάστηκε - και το αναφέρω γιατί εγώ και τα ebooks δεν τα πάμε καλά) και είχα δημιουργήσει τρελά εξπεκτέσιονς στο μυαλό μου, ώστε όταν το ξεκίνησα ήμουν λίγο σε φάση μιεχ,άργησα να δεθώ, όμως από ένα σημείο και μετά πραγματικά με απορρόφησε το βιβλίο και το ευχαριστήθηκα πολύ, vibe-αρα με τους χαρακτήρες και λέω οκ ουάου, οπότε το ρίχνω καθάρα στη μορφή διαβάσματος που δε με βοήθησε να vibe-αρω από την αρχή i guess. όσο για το literary creep να πω ίσως να εφαρμόσεις την πολύ ωραία σκέψη, αλλά ίσως ανα 50αδα (?), νομίζω θα σου είναι και σενα πιο εύκολο να διαλέγεις και από άποψη διάρκειας θα σου βγαίνει πιο βατό θαρρώ. αυτά. sorry για το τούβλο που έγραψα. 😅 αναμένω τη συνέχεια!!! 🤜🤛🤟❤

Συμφωνώ σε όλα εκτός από ένα. Τη Λάμψη δεν θα την ξανακάνεις skip. Τη Λάμψη. 😉

Εμένα μου άρεσε πολύ. Όλη η οικογένεια ήταν προβληματική και δυσλειτουργική. Δεν είχε ούτε έναν συμπαθητικό χαρακτήρα ή κάποιον να ταυτιστείς. Αλλά το βρήκα πετυχημένο παρ'όλα αυτά. Θεωρώ ότι το έκανε σκόπιμα έτσι. Υπό άλλες συνθήκες, αυτός θα ήταν ένας καλός λόγος να παρατήσω το βιβλίο, αλλά αυτό με κράτησε μέχρι το τέλος.

Φαντάζομαι την τελευταία δεκαετία: skip, skip, skip, skip... 😂😂😂 (για μένα τουλάχιστον) Για τη Λάμψη διαφωνώ. Είναι γαμάτο βιβλίο. Σίγουρα must-read. Κάποιες σκηνές είναι χαραγμένες στη μνήμη.

Διαβάζεται ευχάριστα.

Λίγο παραπλανητικο το εξώφυλλο, αλλά ο τίτλος αρκετά ταιριαστός. Free Willy κυρίως, παρά Jaws.

Σάλεμς Λοτ ...αγαπημένο!!! Εξαιρετική ιδέα για βίντεο...περιμένω τη συνέχεια!

Φιλε μου σε ενδιαφερει να σου στειλω κατι ιστοριες μου να διαβασεις να μου πεις αποψη;

Το εξώφυλλο κάτι μου θύμιζε! Είναι και cover στο (σπουδαίο) σόλο άλμπουμ του Bruce Dickinson-Chemical Wedding/1999. Ανήκει στον επίσης Βρετανό ζωγράφο William Blake. Το έργο ονομάζεται 'The Ghost Of A Flea ' .Κάπου στα 1800.

Πολύ ωραία ιδέα! Και εξαιρετικό ξεκίνημα! Ο Κινγκ των 3 πρώτων δεκαετιών της επαγγελματικής συγγραφικής του καριέρας είναι οι καλύτερες, για εμένα. Στα περισσότερα που λες για τα βιβλία του, συμφωνώ. Οι μόνες μου διαφωνίες έχουν να κάνουν με: Την Λάμψη (το θεωρώ must read) Την Νυχτερινή Βάρδια (από τις καλύτερες εισαγωγές κάποιου ατόμου στην λογοτεχνία τρόμου) Το Κοράκι (ο Σκουπιδοτενεκές είναι ο πιο ενδιαφέρων ανταγωνιστης, όχι ο Φλαγκ). Συνέχισε την καλή δουλειά, μαν!

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου με το top 3 Κοράκι,Σαλεμς Λοτ και Κάρυ

Ωραία ιδέα για βίντεο!

Ο αγαπημένος μου συγγραφέας από πέρυσι το Ιούνιο διαβάζω βιβλία του

Δεν το έχω διαβάσει αυτό αλλά το Νιντλες ήταν καλό. Λίγο διεστραμμένο και περίεργο μεν αλλά καλό.

Το Νιντλες Στριτ μού άρεσε πολύ, αλλά τρόμου δεν ήταν. Το Σανταιαλ δεν το έχω διαβάσει. Γενικά, προτιμώ τον πιο παλιομοδιτικο τρόμο (βαμπιρια, λυκανθρωπους κλπ), παρά το σύγχρονο ρεύμα με τις πιο προσγειωμενες ιστορίες. Όσο περισσότερη φαντασία έχει ένα κείμενο, τόσο περισσότερο θα μου αρέσει.

Αυτη η σειρα βιβλιων ειναι για να τη χρησιμοποιουν για επιχειρημα οσοι δεν διαβαζουν οταν θελουν να την πουν σε αυτους που διαβαζουν.

εχω διαβάσει χριστοβασίλη μου άρεσε.

Καλησπέρα; Που βρίσκεις αυτές τις οικονομικές εκδόσεις;

Hallooooo! έχω μια πρόταση (αν και είναι λίγο πέιν ιν δε μπατ). λόγω του όγκου των βιβλίων,θα μπορούσες αν έβρισκες τον χρ¨ονο και την όρεξη να κάνεις ένα βίντεο πχ που θα κατηγοριοποιείς τα βιβλία του King σε πχ must read, read, skip ξέρω γω,απλά αναφορικά χωρίς πολύ ανάλυση ξεχωριστά στο καθένα μιας και υπάρχουν και τα μεμονωμένα βίντεο. και ίσως να το κάνεις σε κάθε συγγραφέα με τεράστιο όγκο βιβλίων. και να το χωρίσεις σε part ,πχ τα μέχρι τώρα και από εδώ και πέρα μετά. ή πχ ένα βίντεο ανά κατηγορία του στυλ 1 βίντεο τα μεχρι τώρα must read,1 τα read και 1 τα skip. δεν ξέρω αν ταυτίζονται και άλλοι μαζί μου,προσωπικά το βρίσκω full helpful αυτό, αλλά κατανοώ ότι είναι μπελάς να γίνει. αυτά, βγήκε πάλι κατεβατό μιεεχ 🙈😅

Ωραίο είναι, όντως μελαγχολικό. Το φινάλε είναι πράγματι δυσάρεστο, όμως αυτό το λέω με την καλή έννοια.

Πράγματι, αγαπημένη σειρά! στην αρχική της έκδοση τα 5 βιβλιαράκια υπόδειγμα καλαισθησίας.Η ταινία πολύ λίγη σε σχέση με τα βιβλία. Τώρα παραγγέλνω και το SPIDERWICK CHRONICLES:A GIANT PROBLEM (δεν έχει μεταφραστεί δυστυχώς)

"Επικές γοτθιες "! Ναι! Οι περισσότερες από αυτές τις τραγωδίες ειναι απευθείας παρμένες από την αρχαία μυθολογία, αλλά οι τραγικοί ποιητές ηταν μάστορες στο να τις μεταφέρουν. Δεν υπήρχαν κ άλλα μέσα τότε.

Πάντα σαπορτάρω την καναλάρα σου και ας μην σχολιάζω. είναι pleasure να κάθομαι και να ακούω για όλο αυτό το υλικό,βιβλία αλλά και γενικά. keep going 🤜🤛🤟

Mind Blown αν ισχυει το backward listening! Ανυπομονω να ακουσω γνωμη οταν ερθει η ωρα για το eminem show.

Από το απόφθεγμα στο οπισθόφυλλο και μόνο, θα το ψάξω.

Πολύ μού άρεσε.

Καλημέρα Γιώργο, παρακολουθώ αρκετό καιρό τα βιντεάκια σου και είναι πολύ ωραία παρέα. Πολύ σε ευχαριστώ για αυτό. Σκεφτόμουν κάποια στιγμή με κάποια ευκαιρία να σου έστελνα ένα μήνυμα εδώ στα σχόλια σχετικά με το Warhammer 40k αλλά επειδή έβλεπα ότι ασχολείσαι περισσότερο με το fantasy και το horror δεν το έκανα. Σε κάθε περίπτωση, με τη σημερινή ανάρτηση είναι η καλύτερη ευκαιρία οπότε ως μια μικρή ανταπόδoση για όλα αυτά που έχεις μοιραστεί να σου προτείνω όποτε βρεις χρόνο και διάθεση να ρίξεις μια ματιά σε ένα Omnibus, είναι τρία βιβλία μαζεμένα στον κόσμο του 40k με τίτλο Nightlords. Έχω την αίσθηση ότι θα περάσεις τέλεια μαζί του. Είναι ενός θαυμάσιου λογοτέχνη που έχει γράψει για τη Black Library, το λογοτεχνικό τμήμα του Warhammer δηλαδή, που λέγεται Aaron Dembski Bowden. Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ για ακόμη μια φορά για την καλή παρέα.

Είχα νευριάσει πάρα πολύ με την μεταφράστρια του Vampire Lestat που έκανε την Ακάσα Άκασα. Δηλαδή έλεος.

Οι φρονιμιτες σπανίως...κάθονται φρόνιμα!😊 Ο χορός στο αρχαίο θέατρο είναι κάτι σαν κοινωνική συνείδησή ; Σαν αόρατη έννοια που ποτέ δε συμμετέχει ίσως; Μας φαίνεται λίγο "ξένο " σήμερα.

Σχετικά παρόμοια φάση και εγώ. Όσο το διάβαζα, μου άρεσε. Αλλά θέλω να το διαβάσω ξανά, γιατί δεν το θυμάμαι. Την σειρά δεν την έχω δει.

Φίλε πολύ ωραία η παρουσίασή σου· με ιδιαίτερη ευαισθησία που φανερώνει πως πράγματι σου άρεσε και πως όντως εκτίμησες το βιβλίο. Έχω ακούσει πολύ διαφορετικές απόψεις γι' αυτό και ήμουν πάντα σε δίλημμα αν αξίζει ο κόπος. Κάποια στιγμή θα το ξεκινήσω και είμαι περίεργος να δω αν θα με παρασύρει ή αν θα χρειαστεί να επανέλθω σ' αυτό ξανά και ξανά, όπως συνέβη και με σένα. Πράγματι πολύ ωραίο βίντεο.

Μου επιτρέπεις μία τελείως προσωπική και αιρετική άποψη; Δεν τον αντέχω τον Ντοστογιέφσκι ούτε με σφαίρες. Να εξηγηθώ; Τον διάβασα δύο φορές (Έγκλημα και Τιμωρία, Δαιμονισμένοι και Καραμάζοφ), μία εκεί στην εφηβεία (όπου τέλος πάντων λίγα καταλάβαινα, αλλά δεν έπαυε να ήταν "Ντοστογιέφσκι") και μία μετά από 20 χρόνια, έχοντας πλέον διαμορφωθεί, περισσότερο ή λιγότερο, ως άνθρωπος και αναγνώστης, στις τότε πρόσφατες μεταφράσεις της Ελένης Μπακοπούλου. Οπότε είχα και μια πιο σύγχρονη άποψη της γλώσσας. Είναι πολλά τα σημεία τα οποία με απωθούν, στην κυριολεξία, από το έργο του Ντ. Το κύριο και βασικότερο είναι η προβλεψιμότητα, η συμβατικότητα και ο συντηρητισμός του: Όλοι οι "καλοί" θα ανταμειφθούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ενώ αντίθετα όλοι οι "κακοί" είτε θα αυτοκτονήσουν (Σμερντιακόφ, Σταυρόγκιν), είτε θα τρελαθούν (ο άθεος αδελφός Ιβάν Καραμάζοφ) είτε θα πρέπει να πάνε φυλακή για να "πληρώσουν" για τις αμαρτίες τους (Ρασκόλνικοφ, Ντμίτρι Καραμάζοφ). Αποκόβουμε τον "Μεγάλο Ιεροεξεταστή" και έχω την εντύπωση, μπορεί βέβαια να είναι και λανθασμένη, πως δεν βλέπουμε τι συμβαίνει στη συνέχεια: Εκεί που ο εμπνευστής τού "Μεγάλου Ιεροεξεταστή", ο άθεος Ιβάν Καραμάζοφ, είναι ο μόνος που θα μπορούσε να σώσει τον αδελφό του Ντμίτρι, υπερασπίζοντάς τον στο δικαστήριο φανερώνοντας «ποίος ήτον ο φονεύς» του πατρός - ακόμα το σκέφτομαι και συγχύζομαι - τρελαίνεται. Έτσι ακριβώς. Αυτή είναι η λύση που δίνει ο "μεγαλοφυής" συγγραφέας προκειμένου να δείξει τι παθαίνουν "οι κακοί άθεοι" αφενός και αφετέρου δεν είναι δυνατόν ο "αχαΐρευτος" Ντμίτρι να τη γλιτώσει έτσι εύκολα· σωστά; Κάποια χρονάκια στη φυλακή πρέπει να τα εκτίσει για να γίνει "άθρωπος" (sic!). Εγώ είμαι ο περίεργος που όλα αυτά τα θεώρησα άκρως προβλέψιμα, συμβατικά και κιτς ενόσω διάβαζα το "αριστούργημα των αριστουργημάτων"; Έτσι, με τόσο φτηνές λύσεις αντιμετωπίζει ένας τόσο σπουδαίος συγγραφέας, για πολλούς "ο σπουδαιότερος", αυτά τα θεμελιώδη συγκρουσιακά προβλήματα; Να μιλήσω για το φιλοσοφικό υπόβαθρο των Καραμάζοφ; Πως αν δεν υπάρχει Θεός όλα επιτρέπονται; Σοβαρά; Δηλ. οι άθεοι, οι αγνωστικιστές κ.λπ. δεν έχουν αρχές; Ή μήπως η πιστή και χριστιανική Δύση δεν έκανε και δεν θα εξακολουθεί να κάνει εγκλήματα; Κατά τη γνώμη μου ο Ντ. κηρύττει ακατάπαυστα και ασύστολα στα έργα του κι εγώ όταν θέλω κήρυγμα πάω στην εκκλησία, δεν ανοίγω κάποιο μυθιστόρημα. (Να μην αναφέρω το κεφάλαιο με τον Στάρετς Ζωσιμά... ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω). Επίσης, κανέναν δεν ενοχλεί το γεγονός πως ο 18χρονος (;) Αλιόσα Καραμάζοφ προσπαθεί να πείσει για διάφορα θεολογικά ζητήματα ένα... 13χρονο αγόρι;! Ή να αναφέρω το τέλος των Καζαμάζοφ όπου και πάλι ο Αλιόσα πανηγυρίζει μαζί με ένα τσούρμο από προεφηβικά πιτσιρίκια για τη χαρά που προκαλεί η αναμονή της... Δευτέρας Παρουσίας. Πιο κιτς πράγμα δεν έχω ξαναδιαβάσει στη ζωή μου. Όταν το διάβαζα αισθανόμουν πως με κοροϊδεύουν και πως υποτιμούν τη νοημοσύνη μου. Συνεπώς, όλα αυτά τα σημεία, καθώς και άλλα πολλά φυσικά, καθιστούν τον Ντοστογιέφσκι, για μένα τουλάχιστον, έναν στρατευμένο συγγραφέα που ηθικολογεί και κηρύττει δείχνοντας μας ποιος είναι ο "σωστός" και ποιος ο "λάθος" δρόμος. Πες, όμως, πως διάολε όλα αυτά ήταν δοσμένα με μια ιδιαίτερη, όμορφη, συναρπαστική λογοτεχνική γλώσσα. Μα ούτε αυτό το χάρισμα δεν έχει. Η γλώσσα του δεν μου προσφέρει απολύτως καμία λογοτεχνική ευχαρίστηση ώστε όλο το άλλο να καταπίνεται έστω. Το συμπέρασμα, επομένως, στο οποίο έχω καταλήξει είναι πως για μένα ο Ντ. δεν είναι τίποτε άλλο από ένας τουλάχιστον υπερτιμημένος συγγραφέας, για να μην πω τίποτα χειρότερο. Για το «Έγκλημα και Τιμωρία» και γενικά για Ντοστογιέφσκι τα έχει πει εύστοχα, κατά τη γνώμη μου πάντα, ο Ναμπόκοφ, είτε μας αρέσει ο ίδιος ως συγγραφέας είτε όχι, στο βιβλίο «Μαθήματα για τη ρωσική λογοτεχνία». Μπορεί να φλυάρισα και να κούρασα, αλλά ας υπάρχει και αυτή η άποψη κατατεθειμένη· ας τη βάλουμε κι αυτή μέσα στη συνάρτηση. Επίσης, βλέπω πως έχουν αρχίσει δειλά δειλά να υπάρχουν κριτικές απόψεις για τον Ντοστογιέφσκι κυρίως στο αγγλόφωνο και γερμανόφωνο YT. Για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να κοιτάξει τα βίντεο με τίτλο: α) «Crime and Punishment - Fyodor Dostoevsky BOOK REVIEW Part 2 of 2 (SPOILERS)» από το κανάλι "Better than Food" και β) «Ich rede eine Stunde lang schlecht über SCHULD & SÜHNE von DOSTOJEWSKI! lol» από το κανάλι "andrea_wintermaedchen".

Θα τον τιμήσω τον Κωστόπουλο! Με έπεισες!

Έχω την αμυδρή εντύπωση ότι δε σου άρεσε το συγκεκριμένο βιβλίο. 🤔

Το παιδι απο το κολοραντο ειναι μυστηριου διχως συγκεκριμενο τελος. Σε πολλους δεν αρεσει αλλα εμενα με χαλαρωσε και το τελειωσα σε μια μερα. Μπορω να πω οι θα ηθελα ενα τελος αλλα και παλι το χαρηκα.

Παρεμπιπτόντως, μια και αναφέρεις το έτερο διήγημα του Σουλτς «Η οδός των Κροκοδείλων» (έτσι έχει ο τίτλος στη μετάφραση της Αλεξάνδρας Ιωαννίδου στον Καστανιώτη), το διήγημα αυτό συγκαταλέγεται στα 15 πιο αγαπημένα λογοτεχνικά έργα του Philip Roth. Δεν το έχω διαβάσει μέχρι στιγμής αν και είναι πάντα ενδιαφέρον να βλέπουμε τι προτείνουν οι "διακεκριμένοι" συγγραφείς. Βέβαια, όπως κι εσύ πολύ σωστά επισημαίνεις, πόσες και πόσες ανάλογες λογοτεχνικές συστάσεις (ή χάιπ) μάς έχουν απογοητεύσει. Για παράδειγμα, μάλλον πρέπει να ξαναδιαβάσω την «Κυρία με το σκυλάκι» του Τσέχοφ, γιατί όταν την πρωτοδιάβασα δεν ήμουν ίσως σε θέση (;) να αντιληφθώ τι είναι αυτό που την ξεχωρίζει από άλλα διηγήματά του, σύμφωνα πάντα με τον ενθουσιασμό του Ναμπόκοφ για το συγκεκριμένο διήγημα. Και θα συμφωνήσω μαζί σου επίσης όσν αφορά τον Κάφκα, του οποίου τη «Δίκη» άφησα ημιτελή. (Κάποια στιγμή όμως θέλω να την ολοκληρώσω.)

Ωραίο είναι. Αλλά θέλω να το διαβάσω ξανά, γιατί το φινάλε του δεν το θυμάμαι. Την ταινία την έκλεισα στα 10 λεπτά ή κάπου εκεί. Απαράδεκτη, όντως.

Δεν έχουν μεταφραστεί. 🙄 Ούτε βιβλία από σειρές που έχει κάνει ο Μαστερτον. 😒 ΤΙ ΦΆΣΗ;;;;;

Στα βιβλία εμφανίζεται και ο ίδιος ο King ως χαρακτήρας;